بعضی چیزا هستن که ما تو حسرت داشتنش ساعتها گریه میکنیم ولی بعضیا که دارنش اصلا قدرشو نمیدونن. شاید بشه گفت مورد سوم نعمتهای مجهوله که تا آدم از دستش نده متوجه داشتنش نمیشه. بعضی شبا با خودم فکر میکنم که خدایا مگه چی میشد من از این نعمت محروم نبودم و ازش لذت میبردم. ولی با خودم میگم حتما فردای قیامت در عوض نداشتنش یه خیری بهم میده و این همه سختی و زجر توی دنیا رو باهاش جبران میکنه.
ولی گفتن مراقب خودت باشهای موقع خداحافظی یه محبت لطیفی داره که ابراز نمیشه کرد ..
با تک تک سلولهای بدنم این «فراق» رو بغل کردم و دارم نوازشش میکنم شاید کمتر سخت بگیره بهم.
درسته که «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد»
ولی ما هم دلمون برای بغل شما تنگ شده آقا ..
حالِ دل🌱
درسته که «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد» ولی ما هم دلمون برای بغل شما تنگ شده آقا ..
ولی واقعا اربعین بیشتر از هر زمانی
این یه جمله رو ثابت میکنه
تا یار که را خواهد و .. :)
به قول یه بزرگواری الان معلوم نیست چه بلایی سرمون اومده. بزار ظهر اربعین برسه. اونجاست که میفهمی جاموندن یعنی چی ..
از هر ده تا استوری نه تاش از نجف و مشایه و کربلاست؛ الحمدلله. درسته دل ما میره و هربار بیشتر یادم میاد که عه جدی جدی بازم نشد برما ولی بیش باد.
میدونید چی سختی این مسیر رو قابل تحمل میکنه؟
اینکه میدونی تهش یکی منتظره تا محکم بغلت کنه ..
اگه رفتید یا قصد رفتن دارید نوش جونتون آغوش ابیعبدالله :))))💔
این روزا روزای سختیه برام، منم که بندهی کم طاقت.
دارم نمیتونم دیگه و هیچ نخی برای وصل کردن و ادامه دادن نمیبینم جز همونی که ندارمش.
ذکر لبم این روزا شعر ابتهاجه همونجا که میگه :
ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر؟
«قريبٌ من القلب و لو بيننا ألف بلد»
به قلبم نزديكی حتی اگر بينمان
هزار شهر فاصله باشد ..