eitaa logo
همبستگی
273 دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
5.5هزار ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 📖حکمت،۳۵۹ ✅حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام❤️ به سخنی که کسی بر زبان رانده تا آنجا که برداشت نیکویی می توان از آن داشت،گمان بد مبر. http://eitaa.com/hambastegiabadani
۴- از دوستی با دروغ‌گو بپرهيز، كه او به سراب ماند، دور را به تو نزديک، و نزديک را دور می‌نماياند. ☘ حکمت ۳۹: مستحبات به خدا نزديک نمی‌گرداند اگر به واجبات زيان رساند. ☘حکمت ۴۰:  زبان عاقل در پشت قلب اوست، و قلب احمق در پشت زبانش قرار دارد. (اين از سخنان ارزشمند و شگفتی‌آور است، كه عاقل زبانش را بدون مشورت و فكر و سنجش رها نمی‌سازد، اما احمق هرچه بر زبانش آيد می‌گويد بدون فكر و دقت، پس زبان عاقل از قلب او و قلب احمق از زبان او فرمان می‌گيرد.) http://eitaa.com/hambastegiabadani
؛ حکمت ۱۱۴ تا ۱۲۲ ❤️حکمت ۱۱۴: هرگاه نيكوكاری بر روزگار و مردم آن غالب آيد، اگر كسی به ديگری گمان بد برد درحالی‌كه از او عمل زشتی سرنزده، ستم‌كار است و اگر بدی بر زمانه و مردم آن غالب شود و كسی به ديگری خوش‌گمان باشد، خود را فريب داد. ❤️ حکمت ۱۱۵: (شخصی از امام پرسيد حال شما چگونه است؟ حضرت فرمود:) چگونه خواهد بود حال كسی كه در بقای خود ناپايدار، و در سلامتی بيمار است، و در آن‌جا كه آسايش دارد مرگ او فرامی‌رسد! ❤️حکمت ۱۱۶: چه بسا كسی‌كه با نعمت‌هایی که به او رسيده به دام افتد، و با پرده‌پوشی گناه فريب خورد، و با ستايش شدن آزمايش گردد، و خدا هيچ‌كس را همانند مهلت دادن، نيازمود. ❤️حکمت ۱۱۷: دو تن به خاطر من به هلاكت رسيدند: دوست افراط‌كننده و دشمن دشنام‌دهنده. ❤️ حکمت ۱۱۸: از دست دادن فرصت، باعث اندوه می‌شود. ❤️حکمت ۱۱۹: دنيای حرام چون مار سمی است، پوست آن نرم ولی سم‌كشنده در درون دارد، نادان فريب‌خورده به آن می‌گرايد و هوشمند عاقل از آن دوری گزيند. ❤️ حکمت ۱۲۰: (از قريش پرسيدند) فرمود: اما بنی مخزوم، گل خوش‌بوی قريش‌اند، كه شنيدن سخن مردانشان، و ازدواج با زنانشان را دوست داريم، اما بنی عبد شمس (امويان) دورانديش، و در حمايت مال و فرزند توان‌مندند كه به همين جهت بدانديش‌تر و بخيل‌تر می‌باشند، و اما ما (بنی هاشم) آن چه در دست داريم بخشنده‌تر، و برای جانبازی در راه دين سخاوت‌مندتريم، آن‌ها شمارشان بيش‌تر اما فريب‌كارتر و زشت‌روی‌ترند، و ما گوياتر و خيرخواه‌تر و خوش‌روی‌تريم. ❤️ حکمت ۱۲۱: چقدر بين دو عمل فاصله دور است: عملی كه لذتش می‌رود و كيفر آن می‌ماند، و عملی كه رنج آن می‌گذرد و پاداش آن ماندگار است. ❤️حکمت ۱۲۲: (در پی جنازه‌ای می‌رفت و شنيد كه مردی می‌خندد) فرمود: گویی مرگ بر غير ما نوشته شد، و حق جز بر ما واجب گرديد، و گويا اين مردگان مسافرانی هستند كه به زودی باز می‌گردند، درحالی‌كه بدن‌هايشان را به گورها می‌سپاريم، و ميراثشان را می‌خوريم. گويا ما پس از مرگ آنان جاودانه‌ايم! آيا چنين است؟ كه اندرز هر پنددهنده‌ای از زن و مرد را فراموش می‌كنيم؟ و خود را نشانه تيرهای بلا و آفات قرار داديم؟
؛ حکمت ۱۳۳ تا ۱۴۴ ✒️ حکمت ۱۳۳: دنيا گذرگاه عبور است، نه جای ماندن و مردم در آن دو دسته‌اند: يكی آن‌كه خود را در دنيا فروخت و به تباهی كشاند و ديگری آن‌كه خود را خريد و آزاد كرد. ✒️ حکمت ۱۳۴: دوست، دوست نيست مگر آن‌كه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن‌هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ. ✒️ حکمت ۱۳۵: كسی را كه چهار چيز دادند، از چهار چيز محروم نباشد، با دعا از اجابت كردن، با توبه از پذيرفته شدن، با استغفار از آمرزش گناه، با شكرگزاری از فزونی نعمت‌ها. (و اين حقيقت مورد تصديق كتاب الهی است كه در مورد دعا گفته است: مرا بخوانيد تا خواسته‌های شما را بپردازم(قرآن كريم، سوره‌ی مومن، آيه‌ی ۶۰)؛ در مورد استغفار گفته است: هر آن‌كه به بدی دست يابد يا بر خود ستم روا دارد و از آن‌پس به درگاه خدا استغفار كند، خدای را آمرزش‌گر و مهربان يابد(قرآن كريم، سوره‌ی نسا، آيه‌ی ۱۱۰)؛ در مورد سپاس فرموده است: بی‌شک اگر سپاس‌گزاريد، نعمت را برايتان می‌افزايم(قرآن كريم، سوره‌ی ابراهيم، آيه‌ی ۷)؛ و در مورد توبه فرموده است: تنها توبه را خداوند به سود كسانی عهده‌دار است كه از سر نادانی به كار زشتی دست می‌يابند و تا ديرنشده است باز می‌گردند، تنها چنين كسانند كه خداوند در موردشان تجديد نظر می‌كند، كه خدا دانا و حكيم است(قرآن كريم، سوره‌ی نسا، آيه‌ی ۱۷).) ✒️ حکمت ۱۳۶: نماز موجب نزديكی هر پارسایی به خداست و حج جهاد هر ناتوان است، هر چيزی زكاتی دارد و زكات تن روزه است و جهاد زن، نيكو شوهرداری است. ✒️ حکمت ۱۳۷: روزی را با صدقه دادن فرود آوريد. ✒️ حکمت ۱۳۸: آن‌كه پاداش الهی را باور دارد، در بخشش سخاوتمند است. ✒️ حکمت ۱۳۹: كمک الهی به اندازه‌ی نياز فرود می‌آيد. ✒️ حکمت ۱۴۰: آن‌كه ميانه‌روی كند تهی‌دست نخواهد شد. ✒️ حکمت ۱۴۱: كمی زن و فرزند، يكی از دو آسايش است. ✒️ حکمت ۱۴۲: دوستی كردن نيمی از خردمندی است. ✒️ حکمت ۱۴۳: اندوه خوردن، نيمی از پيری است. ✒️ حکمت ۱۴۴: صبر به اندازه‌ی مصيبت فرود آيد، و آن‌كه در مصيبت بی‌تاب بر رانش زند اجرش نابود می‌گردد. http://eitaa.com/hambastegiabadani
؛ حکمت ۱۴۸ تا ۱۵۵ 🦋 حکمت ۱۴۸: انسان زير زبان خود پنهان است. 🦋 حکمت ۱۴۹: نابود شد كسی‌كه ارزش خود را ندانست. 🦋 حکمت ۱۵۰: (مردی از امام درخواست اندرز كرد) و درود خدا بر او فرمود: از كسانی مباش كه بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است و توبه را با آرزوهای دراز به تاخير می‌اندازد؛ در دنيا چونان زاهدان سخن می‌گويد اما در رفتار همانند دنياپرستان است؛ اگر نعمت‌ها به او برسد سير نمی‌شود و در محروميت قناعت ندارد؛ از آن‌چه به او رسيد شكرگزار نيست و از آن‌چه مانده زياده‌طلب است؛ پرهيز می‌دهد اما خود پروا ندارد؛ به فرمان‌برداری امر می‌كند اما خود فرمان نمی‌برد؛ نيكوكاران را دوست دارد اما رفتارشان را ندارد؛ گناه‌كاران را دشمن دارد اما خود يكی از گناه‌كاران است و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمی‌دارد اما در آن‌چه كه مرگ را ناخوشايند ساخت پافشاری دارد؛ اگر بيمار شود پشيمان می‌شود و اگر تندرست باشد سرگرم خوش‌گذرانی هاست؛ در سلامت مغرور و در گرفتاری نااميد است؛ اگر مصيبتی به او رسد به زاری خدا را می‌خواند اگر به گشايش دست يافت مغرورانه از خدا روی برمی‌گرداند؛ نفس به نيروی گمان ناروا بر او چيرگی دارد و او با قدرت يقين بر نفس چيره نمی‌گردد؛ برای ديگران كه گناهی كم‌تر از او دارند نگران است و بيش از آن‌چه كه عمل كرده اميدوار است؛ اگر بی‌نياز گردد مست و مغرور شود و اگر تهی‌دست گردد مايوس و سست شود؛ چون كار كند در آن كوتاهی ورزد و چون چيزی خواهد زياده‌روی نمايد؛ چون در برابر شهوت قرار گيرد گناه را برگزيده، توبه را به تاخير اندازد و چون رنجی به او رسد از راه ملت اسلام دوری گزيند؛ عبرت‌آموزی را طرح می‌كند اما خود عبرت نمی‌گيرد؛ در پند دادن مبالغه می‌كند اما خود پندپذير نمی‌باشد؛ سخن بسيار می‌گويد اما كردار خوب او اندک است؛ برای دنيای زودگذر تلاش و رقابت دارد اما برای آخرت جاويدان آسان می‌گذرد؛ سود را زيان و زيان را سود می‌پندارد؛ از مرگ هراسنا‌ک است اما فرصت را از دست می‌دهد؛ گناه ديگری را بزرگ می‌شمارد اما گناهان بزرگ خود را كوچک می‌پندارد؛ طاعت ديگران را كوچک و طاعت خود را بزرگ می‌داند؛ مردم را سرزنش می‌كند اما خود را نكوهش نكرده با خود رياكارانه برخورد می‌كند؛ خوش‌گذرانی با سرمايه‌داران را بيش‌تر از ياد خدا با مستمندان دوست دارد؛ به نفع خود بر زيان ديگران حكم می‌كند اما هرگز به نفع ديگران، بر زيان خود حكم نخواهد كرد؛ ديگران را هدايت اما خود را گم‌راه می‌كند؛ ديگران از او اطاعت می‌كنند و او مخالفت می‌ورزد؛ حق خود را به تمام می‌گيرد اما حق ديگران را به كمال نمی‌دهد؛ از غير خدا می‌ترسد اما از پروردگار خود نمی‌ترسد. 🦋 حکمت ۱۵۱: هركس را پايانی است تلخ يا شيرين. 🦋 حکمت ۱۵۲: آن‌چه روی می‌آورد، باز می‌گردد و چيزی كه باز گردد گویی هرگز نبوده است. 🦋 حکمت ۱۵۳: انسان شكيبا پيروزی را از دست نمی‌دهد هرچند روزگار آن طولانی شود. 🦋 حکمت ۱۵۴: آن‌کس كه از كار مردمی خشنود باشد، چونان كسی است كه هم‌راه آنان بوده و هركس كه به باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد: گناه كردار باطل و گناه خشنودی به كار باطل. 🦋 حکمت ۱۵۵: عهد و پيمان‌ها را پاس داريد به خصوص با وفاداران.
💟 امیرالمؤمنین سلام الله علیه میفرمایند: ✨بدانید آنکه رادارد چیزی کم ندارد، و آنکه قرآن را ندارد چیزی ندارد، پس دوای درد خویش را از قرآن بجویید و برای غلبه بر مشکلات خود از آن یاری بخواهید.. 📚 قسمتی از خطبه 176 http://eitaa.com/hambastegiabadani
🪴كار نيك كمش، بسيار است ▫️اِفْعَلُوا الْخَيْرَ وَلاَ تَحْقِرُوا مِنْهُ شَيْئاً، فَإِنَّ صَغِيرَهُ كَبِيرٌ وَ قَلِيلَهُ كَثِيرٌ 🟠كار نيك انجام دهيد و هيچ مقدار از آن را كم مشماريد چراكه كوچك آن بزرگ و كمش بسيار است. 🔹بسيارند اشخاصى كه وقتى به كارهاى نيك كوچك برخورد مى كنند بى اعتنا از كنار آن مى گذرند در حالى كه گاهى همين كارهاى كوچك، سرنوشت ساز است; ممكن است جرعه آبى تشنه اى را از مرگ نجات دهد يا مقدار كمى دوا مايه نجات انسانى از مرگ شود. اضافه بر اين اگر همه مردم حتى به كارهاى نيك كوچك اهميت دهند، قطره قطره جمع مى شود و تبديل به دريايى از خير و خيرات مى گردد. از اين گذشته هرگاه كار خير به نيت اطاعت فرمان خدا انجام گيرد بزرگ خواهد بود همان گونه كه گناه، هرقدر كوچك باشد به دليل جايگاه عظيم پروردگار، بزرگ خواهد بود. اضافه بر اين، رفتن به سوى كارهاى خير كوچك انسان را به تدريج آماده براى خيرات بزرگ مى كند و اين خود نكته مهمى است. 📚 http://eitaa.com/hambastegiabadani