#نکته_های_ناب ⚡️ندیدن و نشنیدن بچه ها در بازی⚡️ 📌 کودکانی هستند که حتی تا سن 6-5 سالگی بدون حضور پدر و مادرشان با بچه های دیگر هم بازی نمی شوند و اگر هم در محیط بازی بچه ها قرار بگیرند وارد بازی با بچه ها نمی شوند. حال این که ریشه این رفتار از سوی کودک چه چیز می تواند باشد فعلا محل بحث نیست. در اینجا می خواهیم نوع واکنش پدر و مادرها با چنین کودکانی را بررسی کنیم. اولا بارها دیده شده والدین جلوی بقیه بچه ها، به کودکش اصرار می کند که تو هم وارد بازی بشو یعنی می خواهد مسئله بچه اش (هرچه که هست)؛ اعم از #خجالتی_بودن، #عدم_اعتماد_به_نفس، #ترس یا #وابستگی را میخواهد حل کند. اما بالعکس با اصرار بی جا کار را خراب تر میکنند. پس اصرار نکنید اجازه دهید آرام آرام بچه ها خودشان با محیط ارتباط برقرار می کنند. در بعضی موارد می بینیم کودک خجالتی در حضور مادر وارد بازی هم می شوند اما مادر مدام با دو چشم او را دنبال می کند. بچه در این وضعیت دیگر از بازی کردن لذت نمیبرد، چرا؟! چون میداند که دو چشم مدام او را نگاه میکند و بعد نگران است که؛ الان کسی در بازی مرا هل ندهد تا آبرویم جلوی مادرم نرود! یا من کار خطایی در بازی نکنم، شاید مادرم مرا ببیند و... عمدتا بچه ها در این وضعیت از برخورد مادر متوجه می شوند که مادر از اینکه من #ناتوان هستم و اعتماد به نفس کمی دارم، ناراضی است. قطعا این بچه علاوه بر این که اعتماد به نفسش تقویت نمی شود، احساس شکست هم می کند. در این شرایط پدر و مادر چه رفتاری باید داشته باشند؟! بچه ها را در بازی کردن دنبال نکنیم. اگر هم با اصرار کودک در محیط بازی هستیم (که برخی از کودکان به این حضور نیاز دارند) خودمان را به نفهمیدن و نشنیدن بزنیم تا بچه احساس راحتی بکند. این که در بازی کودکمان چه گفت یا مثلا چه اتفاقی برایش افتاد؟ موفق شد یا شکست خورد برای مان مهم نباشد. این طوری کم کم کودک احساس میکند #فیزیک_مادر هست اما #چشمان_مادر آنجا نیست و میتواند با بچه ها ارتباط برقرار کند و با خیال راحت زمین بخورد و بعد بلند شود. و این نقطه شروعی است برای کم کردن وابستگی و تقویت توانمندی های اجتماعی کودک. ✍ آقای #حسن_سلطانی ، پژوهشگر حوزه بازی و مدیر خانه هم بازی #بازی_تمرین_زندگی #وابستگی #مهارت_والدین 🏡 #هم_بازی؛ #مدرسه_توانمندسازی_والدین 🔸 instagram.com/hambazi.tv 🔸 sapp.ir/hambazi_tv 🔹 @hambazi