eitaa logo
حامد کمالی | زاویه دید!
269 دنبال‌کننده
356 عکس
43 ویدیو
2 فایل
زاویه دید یا همان نقطه دید( Point Of View) چیزی است که جهت و نگرش ما به مسائل را می‌سازد. یک مطلب فقط محتوا نیست؛ یک جهت‌گیری خاصی بر آن حاکم است و جهت‌گیری به (P.O.V) نویسنده بستگی دارد. 🔺یادداشت‌های حامد کمالی اردکانی🔺 ارتباط با نویسنده: @hkamaly
مشاهده در ایتا
دانلود
✅خطر تشتت در نهادهای فرهنگی جامعه! یکی از مسائل مهم در تربیت افراد جامعه این است که نهادهای تعلیم و تربیت اجتماع از منبر و مدرسه تا صدا و سیما و وسائل تربیتی مدرن باید هماهنگ و یک آهنگ باشند تا احساس به افراد دست ندهد. وقتی تشتت فکری ایجاد شد خروجی نهادهای تعلیم و تربیت جامعه متفاوت می شود و این تفاوت و جامعه، را از جامعه می گیرد و جامعه ضعیف محکوم به فناست! از این روست که اینقدر در دین ما به و همبستگی توصیه می شود و لذا برای متولیان فرهنگی کسب از ضروریات است. این تفاوت های فکری بیشتر در تشخیص اولویت ها، موضع گیری ها و تحلیل های سیاسی اجتماعی و اتفاقات مهم جامعه ظهور می یابد. در همین خصوص قسمتی از یادداشت های متفکر را ملاحظه کنید که ایشان از این تشتت و پراکندگی به عنوان مصیبتی سخت برای جامعه دینی یاد می کنند: " ... جامعه ما از اين جهت به مصيبت سختى گرفتار است. در ، رهبران و با تفاوت بسیار زیادی قضاوت مى‏كنند: يكى تشخيص سكوت مى‏دهد و يكى تشخيص اقدام و قيام، يكى معتقد است به تندروى و يكى به كندروى، يكى مى‏گويد بايد گفت، يكى مى‏گويد سكوت، يكى مى‏گويد بايد قيام كرد، يكى مى‏گويد بايد نشست، يكى مى‏گويد بايد خوابيد و چرت زد و ديگرى مى‏گويد بايد كله معلق زد! همه آنها هم نام دارد. يكى خود را مسئول مى‏داند و يكى خود را ربّ‏ الابل مى‏داند و بس و يكى معتقد است براى اينكه ظهور حضرت نزديكتر شود بايد مانع نشد تا هر چه بيشتر اين مفاسد واقع شود. از اينجا مى‏توان فهميد كه ، اعم از خانه و مدرسه و دانشگاه و منبر و كتب و مجلات و غيره، چقدر مهم است. ما در تربيت دينى بسيار محتاجيم به اينكه بين و دينى، اعم از خطابه و منبر و از كتب و روزنامه ‏ها و مجلات دينى، باشد و مولّد ذوق و سليقه واحد- البته صحيح باشد، تا در حوادث و سوانحى كه براى جامعه پيش مى‏آيد جامعه يك جور عكس ‏العمل نشان بدهد. نيرو را بالقوّه داريم ولى اين نيرو را جمع نمى‏كنيم. آمار دقيق و صحيح نشان مى‏دهد كه جمعيت مسلمانان در حدود هفتصد ميليون نفر است. چطور مى‏توان گفت هفتصد ميليون نفر نمى‏توانند به صورت يك قدرت بزرگ در دنيا باشند؟! اگر چنين جمعيتى در فكر باشد، در فكر اين باشد كه به دنبال هدفها و منويّات اسلامى برود، خودش را محكم كند، همدردى اسلامى خودش را تقويت كند، ارتباطات اسلامى خودش را برقرار كند، امكان ندارد كه دنيا بتواند او را به‏ حساب نياورد، محال است كه امريكا روى چنين قدرتى حساب نكند و مرتب سرزمينهاى آنها را بمباران كند، محال است كه شوروى روى چنين قدرتى حساب نكند. اما به شرط آنكه اين قدرت به صورت يك دربيايد نه به صورت آحاد پراكنده، ملتهاى پراكنده، ملتهايى كه دائماً در ميان آنها موجبات تفرّق و اختلاف تبليغ مى‏شود، ملتهايى كه به چيزى كه نمى‏انديشند شخصيت واقعى و معنوى خودشان است. كارنامه ما در زمينه ، و تعاون اسلامى، در زمينه تعارف (به تعبير قرآن) يعنى شناسايى اسلامى كه يكديگر را بشناسيم، به احوال يكديگر آگاه و به سرنوشتهاى يكديگر علاقه‏ مند باشيم، كارنامه بسيار بسيار ضعيفى است، اگر نگويم تاريك و ننگين است‏. امروز ما هفتصد ميليون مسلمان داريم، اما يك نداريم. جامعه آنوقت جامعه است كه افرادى يكدست داراى و تك شخصيتى داشته باشيم. آنوقت است كه افراد نيروى واحد به وجود مى‏آورند. "(يادداشتهاي شهيد مطهري، ج‏1، ص461) @hamedkamaliardakani