#سربلند خدعه‌ای ساده به هم ریخت صف یارانش مانده تنها علی و حلقه‌ی عمارانش عاقبت عدل فدا شد چو حَکَم گشت کسی که نبود آگهی از شعبده‌ی مارانش رسم خَصم است و آن، وعده‌ی بی تضمین است سربلند آنکه به لبخند بَدان بدبین است مانده مختار و تنی چند ز سردارانش وعده ای بُرد دلِ خیلِ هوادارانش از امانی که ز دشمن بپذیری، هیهات! از دَم تیغ گذر کرد سر یارانش هر که خوشبین به عَدو بود سزایش این است سربلند آن که به لبخند بَدان بد بین است چون نشانِ ظفر و فتح ز پیکار آید گاهِ آن نیست که سستی‌ت پدیدار آید دشمنِ سخت قسم، سهل مپندار و بدان گر بِرانیش زِ در، باز زِ دیوار آید حمزه‌ ها را جگر از غفلتِ ما خونین است سر بلند آن که به لبخندِ بَدان بد بین است سنت این است که تغییر بدست بشر است راه اِستادگی آموز که در آن ظفر است عزم تغییر چو در باطن قومی آمد بر عذابی که مقدر شده گاهی سپر است... ببرِ ابلیس وَشان جُبه‌ی پوشالین است سربلند آن که به لبخند بَدان بدبین است شعر: محمد حسین قربانی @hamidghorbaani