کسری ناجی گزارشگر بی‌بی‌سی از تل‌آویو گزارش می‌دهد: این‌جا کسی به آینده خود، امیدی ندارد. خیلی‌ها از طبقه متوسط، از متخصصان در حال ترک کشور هستند. چون اقتصاد خراب است و خیلی‌ها در حال ورشکسته شدن هستند!! دقت کنیم این حرف‌ها را کسری ناجی، خبرنگار بی‌بی‌سی می‌گوید! او از بحران اقتصادی می‌گوید، از بحران مهاجرت معکوس می‌گوید، از بحران ورشکستگی، از بحران آینده نداشتن!! 👈 جالب اینجاست که در این شرایط، هنوز یک عده تحلیل‌گرنما حرف‌های شاذ و عجیب درباره #طوفان‌الاقصی می‌زنند! 👈 واقعیت صحنه این است. اوضاع برای رژیم صهیونیستی در فردای جنگ بسیار پیچیده‌تر است! اسرائیل از درون در حال متلاشی شدن است و بحران‌های فراوان اجتماعی، اقتصادی، امنیتی و سیاسی دارد. 👈 جنگ فرسایشی و بلند مدت به نفع اسرائیل نیست. فردای پساجنگ نیز به نفع اسرائیل نیست ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

جلسه دوم: بازی‌های دیجیتال و هدایت مصرف چهارشنبه | ساعت ۱۷.۰۰ لایو در ایتا و در همین کانال پخش میشه اما توصیه می‌کنم از آپارات یا روبیکا ببینید، باکیفیت‌تر هست لینک آپارات 👇 https://www.aparat.com/hamidkasiri_ir/live لینک روبیکا 👇 https://www.rubika.ir/hamidkasiri_ir پی‌نوشت: امیدوارم مشکلات هفته قبل نباشه و سر موقع شروع کنیم 🙏🌹

این گزارش را ببینید. گزارش مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) از ‏وضعیت اجتماعی - فرهنگی دانشجویان دانشگاه‌های دولتی ... این گزارش از جهات مختلف حائز اهمیت است و شناخت اولیه‌ی نسبتاً خوبی خصوصا برای کسانی که مشغول فعالیت فرهنگی هستند، ایجاد می‌کند. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🔴 نشخوار فکری یک مادر که پسرش امسال کنکور دارد! 🔴 #ارسالی_شما | بخوانید ... صبح از ساعت ۷ بلند می‌شود و تا ۹ شب یک‌سره در مدرسه است. سال آخر دبیرستان هست و امسال کنکور دارد. دوست دارم کمک حالش باشم، در واقع دلم می‌سوزد که می‌بینم ۷ صبح مثل ربات بیدار می‌شود و ۹ شب تن خسته‌اش را به خانه می‌آورد. روی تخت ولو می‌شود و ۱۱ نشده خواب است. تازه از نظر خودش یک ساعتی هم باید در خانه درس بخواند که نمی‌تواند و همین الان بعضی بچه‌ها در خانه دو ساعت دیگر درس می‌خوانند! گیج و درمانده‌ام. در برابر این ریتم و این تایم زندگی که من و او در آن توقف داریم ایده‌ای ندارم، اگر همه اینگونه هستند ما هم یکی از همه ... سعی می‌کنم دیگر به این مسأله فکر نکنم که چرا کنکور و چرا این مدلی و چرا نظام آموزش و پرورش اینگونه و ... چون به واقع غلطی هم نمی‌توانم بکنم! فقط برای تلطیف ماجرا سعی می‌کنم صبح‌ها خودم برسانمش مدرسه. اما چند روزی است فکرم درگیر شده: هی «بگو ببینم سایر بچه‌ها را هم می‌رسانند؟» «چیه می‌خواهی قهرمان زندگی پسرت باشی؟» «ایجاد این رفاه صبح‌گاهی چقدر به نفع اوست، آسیب دارد یا رشد؟» «مودت و رحمت هست یا وابسته‌پروری؟» «می‌خواهی حال خودت خوب باشد؟» دهان مغزم را می‌بندم و می‌رسانمش. دم در مدرسه، ساختمانی که ویژه کنکوری‌های مدرسه است. پسرهایی را می‌بینم که ظرف نهار به دست و کوله به پشت، با دوچرخه و پیاده خودشان را به مدرسه می‌رسانند. همه سالم و زنده هستند، لبخند کم‌رنگی هم به لب دارند ... در ماشین را به هم می‌زند و می‌گوید: «ممنون مامان خیلی به ذخیره انرژیم کمک کردی. اینکه گاهی میرسونی و گاهی نه خیلی باحاله!» با حال؟! خدایا چرا اینقدر به خودم سخت می‌گیرم. الان خوبه باحال باشم یا نه؟! باید با حال باشم یا نه؟! چند روز بعد یک جمله در کتابی حواسم را جمع‌تر می‌کند: «مادرها پسر تربیت می‌کنند و پدرها مرد می‌سازند.» یادم آمد چند روز پیش پدرش به مدلی خاص و به آرامی از من خواست صبح‌ها نرسانمش ... فکر کنم تصمیمم را گرفتم؛ می‌خواهم بعضی روز ها برسانمش و خیلی روزها نه! می‌خواهم باحال باشم 😅 #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4