بد نیست گاهی از مردم بپرسیم. از خود مردم بپرسیم و به جای مردم تصمیم نگیریم برای معیشت مردم. مخصوصا وقتی که کارشناسان نظرات مختلف دارند. حداقل قصه این است که هم مردم مشارکت کرده اند در سیاست گذاری و فقط هر چهار سال برای یک رأی گیری به آنها رجوع نمی کنیم و هم اگر غلط انتخاب کردند از کسی طلبکار نمی شوند و هزینه اش را می پردازند.
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
وزیر علوم: دکترای شیمی
معاون پژوهشی وزیر علوم: دکترای شیمی
فکر کنم در وزارت علوم باید منتظر فعل و انفعالات شیمیایی باشیم.😉
خدا به خیر بگذرونه
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
8.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🖥 ببینید | ۴ راهکار حجت الاسلام مهندس میرزایی، نماینده مردم اصفهان در مجلس، به منظور بهبود معیشت و اقتصاد مردم
#اقتصاد_اسلامی
📌جهانِ پساکرونا👇
🌐 @jahanepasakorona
أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ ...
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
وضعیت مردم بین دولت ضعیف (که قاعدتا باید حامی مردم باشد) و نظام سرمایه داری...
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
سامانه راه انداختن برای پخش مستقیم مرغ و تخممرغ و... با شعار حذفِ دلالی برای میلیونها مصرفکننده
ولی نمیان برای کنترل چند دهتا واردکننده و توزیعکننده نهاده دامی سامانه کنترلی بزارند! و میخوان کلا ارزحمایتی رو حذف کنند که مثلا وسطش دلالی و فساد نشه
آقایون انقلابی بازی نخورید
#بحران_نیلی
@hzamanim
امام صادقی های دولت در صدر جدول شفافیت!
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
میلاد آنکه فرمود: چقدر در کربلا خوش گذشت به ما، مبارک!
ابن زیاد در دار الإماره وقتی برای زخم زبان به وجود مبارک #زینب_کبری (سلام الله علیها) گفت «کیف رأیت صنع الله بأخیک» کاری که خدا با برادرت کرد را چگونه دیدی؟ که این کار را کار الهی دانست نه کار شیطان، حضرت فرمود: «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِیلاً» به ما خیلی خوش گذشت، ما غیر از زیبایی چیزی دیگر ندیدیم. زینب کبری طبق بیان نورانی امام سجاد(سلام الله علیها) عالمه غیر معلمه بود، این را امام زمانش نسبت به زینب کبری(سلام الله علیهما) فرمود «أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَة».
آیت الله جوادی آملی (حفظه الله تعالی)
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
وتُحبّونالمالَحُبّاجمّا...
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
📝پایان دانشگاه و فرصت دانشجو
✍️محمد هادی محمودی
1⃣
هر چه آغازی داشته، میتواند پایانی هم داشته باشد. این قاعدهی مابعدالطبیعی به ویژه در سیاست صادق است که در آن، چیزها طبیعتاً میل به فروریختن دارند، مگر به پا داشته شوند و پیوسته به پا دارندگانی داشته باشند. دانشگاه در ایران هم از این قاعده مستثنی نیست، آغازی داشته و میتواند پایانی داشته باشد و چه بسا آن پایان هماکنون باشد. به رغم واهمهای که ما از پایان داریم، پایان میتواند باشکوه و دیدنی باشد؛ بزرگی آنچه هست چه بسا بیش از آغازش در پایانش نمودار شود و احیاناً اینگونه فرصت آغازی دوباره فراهم آورد. قرارگرفتن در چنین پایانی تصمیمی شاید سترگتر از آن آغاز است، که از آغاز به گیرندگان آیندهاش واگذار شده، جرأتی بیشتر از آن هم میخواهد و تنها وقتی موجه است که مسئولانهتر و سنجیدهتر گرفته شود.
منظور از پایان دانشگاه در ایران، به پایان رسیدن علم و پژوهش و تحقیق نیست. علم و پژوهش و تحقیق، در ایران هم، صورتهای تاریخی گوناگونی دارد، پیش از دانشگاه داشته و پس از آن هم ممکن است داشته باشد. دانشگاه این میان نهادی خاص است که در آغاز صورتی از این صورتهای تاریخی را در سر داشته، آن هم در ادامه دستخوش انقلابهای سیاسی و فرهنگی رسمی و غیررسمی شده و سپس کارکردهایی که داشته و انتظاراتی که از او میرفته تغییر کرده است. منظور از پایان دانشگاه حتی این نیست که دیگر چرخ این دانشگاه نمیچرخد، از آن رو که بودجه کافی ندارد یا دانشجویانش کم شدهاند یا اساتیدش ملولاند؛ اینها همه میتواند نشانههایی از پایان باشد یا نباشد؛ منظور از پایان، به هم آمدن زمینی است که دانشگاه در آن بنا شده، به فروش رفتن آن زمین با مایملکش یا بی آن و سپس بیجا شدن دانشگاه در جغرافیایی که به او جا داده بود.
دانشگاه در ایران نهادی دولتی است، دولتی تأسیس شده و دولتی مانده است. دولتی بودن دانشگاه پیش از خدماتی است که به دولت داده و نداده یا هزینههایی است که روی دست آن گذاشته، پیشتر، دانشگاه در طرحی که از دولت داشتهایم جایی داشته و دولت هم دانشگاه را همینجا ساخته، در طرح خودش. این طرح حتی نه مشروعیتی است که مستقیماً با فعالیتهای دانشگاهیان به دولت داده شده یا از او گرفته شده. این طرح طرح خود دولت به طور کلی است. دولت در لحظه تأسیس دانشگاه بایست چیزی همچون دانشگاه میداشت. متقابلاً کار دانشگاه اولاً ایجاب دولت به طور کلی بود. وحدت و جامعیت درونی دانشگاه یادآور و گواه وحدت و جامعیتی بیرونی بود که دولت را لازم میآورد. دانشگاه الگوی اولیه و بسیط یک «دولت ملی» بود و نقشی نمادین در استقرار دولت ملی در ایران داشت.
تا پیش از صفویه، دولت به طور کلی یا دولت عقل بود یا دولت دین؛ دولت عقل دولت جهانی همه اقوام و ادیان بود، در علم هم الگوی مابعدالطبیعه را پیش میبُرد و نهادی به نظم آن میساخت. دولت دین دولت تمدنی ملل و نحَل یک دین بود، در علم هم به الگوی علوم دینی نظر داشت و نهادی چنان میساخت. اینها دو طرح کلی بودند و گاه با هم میآمیختند و گاه با هم میستیختند. این میان ایدهی یک دولت ملی که هم میتوانست خود را در آینه تاریخ و فرهنگ ایران ببیند و هم سودای حضوری «امروزی» داشت با شروع صفویه پدیدار و به تدریج واضحتر شد، تا آنجا که در دوره پهلوی نهادعلم متناسب با خود را میخواست.
دولت ملی دولت یک کشور است، سازمان ادارهی یک واحد جغرافیایی با مرزهای دقیق، صرفنظر از عناصر متنوع قومی و زبانی و دینی که ممکن است در درون داشته باشد. از این عناصر هر آنچه به بقا و قدرت دولت ملی کمک کند حق دارد باقی بماند، وگرنه بایست صورتی نو و سازوار با دولت ملی بگیرد یا از میان برود. دانشگاه در مقام نهادعلم چنین دولتی، بایست ابتدا امکان چنین وحدتی را در علم به نمایش میگذاشت. دانشگاه هم یک واحد اداری بود از علوم مختلف که از سویی به دین و فرهنگ خاصی محدود نبودند، اما از سوی دیگر به صرف اینکه در جایی از جهان علم بودند هم نمیتوانستند اینجا باشند. در مقابل، وحدت این علوم وحدتی ملی بود. به بیان دیگر دانشگاه حدی سلبی و حدی ایجابی داشت، حدی سلبی از یک سو در برابر تخصیص به علوم دینی و سنتی، و از سوی دیگر در برابر تعمیم به علوم جهانی، و حدی ایجابی نسبت به علوم ملی. اما به راستی تا کجا و به چه نحو میشد ملت ایرانی را از آن تخصیص و تعمیم رهانید؟ و چه علومی با چه ویژگیهایی میتوانستند علوم ملی ما ایرانیان باشند؟
ادامه دارد...
☘️کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi