📢 به خاطر این است که چاره ای جز #جهش_تولید نداریم. جهش تولید با راهکارهای عادی امکان پذیر نیست. راهکارهای عادی حتی در وضعیت‌های عادی هم عملیاتی نشده است! [پایان بخش اول] 🆔 @QasdWay

بسم الله 🗝به عقب برنمی‌گردیم! دکتر #علی_سعیدی ⛔️بگذارید ابتدا کمی دربارۀ وضع موجود و ادامۀ‌ روند فعلی «سیاه‌نمایی» کنم، بعد به مسئلۀ اصلی بحث که جهش تولید است می‌پردازم. 🔹 رشد اقتصادی نه ماهه اول امسال منفی ۷/۵ درصد بوده، رشد بدون نفت هم صفر درصد! امید می‌رفت که بازار شب عید بتواند مقداری وضعیت را بهتر کند که مسئلۀ کرونا پیش آمد و بازار شب عید تعطیل شد. درنتیجه، اولین گروه ضررکننده، کارگران روزمزد و خرده‌فروشانی بودند که خرج سال خودشان را از شب عید در می‌آوردند. 🔹 در مرحلۀ بعد، وقتی خرده‌فروش‌ها ورشکست شوند، توزیع‌کننده‌ها و تولیدی‌ها ورشکست می‌شوند ودرنتیجه یا مجبور به اخراج کارگران خود می‌شوند یا اینکه توان پرداخت حقوق آنها را نخواهند داشت و این عده به جمع زیان‌دیدگان اضافه می شوند. 🔹 بعد از این، وقتی شرکت‌ها و اصناف در اول تیر حساب‌های مالی خود را به دولت ارائه دهند و معلوم شود که بسیاری از آنها زیان‌ده‌اند و اساسا مالیاتی نمی‌توانند بپردازند مشکل ابعاد گسترده تری پیدا خواهد کرد. 🔹 می دانید که حدود یک سوم بودجه دولت از نفت و یک سوم هم مالیات است. یک سوم دیگر هم از فروش دارایی‌های دولت و استقراض تامین می شود. 🔹 نفت که هم به خاطر تحریم‌ها و هم به خاطر قیمت پایین آن منتفی است! پس فعلا یک سوم بودجه با کسری مواجه است! آن یک سوم دیگر هم معمولا در شرایط عادی همه‌اش محقق نمی‌شده چه برسد به الان. مالیات هم با این بحران کرونا از دست رفته است. 🔹پس دولت با بحران مالی مواجه می‌شود و با همین دست‌فرمان جلو برویم، در شش‌ماهۀ دوم سال بعد، دولت توان پرداخت حقوق کارکنان خود را هم ندارد! پس کارکنان دولت که این روزها از بحران اقتصادی مصون مانده‌اند، حداکثر تا شش ماه دیگر به جمع زیان‌دیدگان می پیوندند! 🔹مسائل سیاسی داخلی را هم در نظر بگیرید مثلاً اینکه سال آخر دولت است و احتمالا دعواهای میان مجلس و دولت هم داغ خواهد شد. بحث تحریم‌ها و جنگ اقتصادی و جنگ رسانه‌ای و جنگ روانی هم که از قبل بود! آن زمانی که بحرانی نداشتیم برای ما بحران درست می کردند حالا که بحران هم داریم باید منتظر ضربات هولناک آن‌ها باشیم! 🔹 بحران جهانی هم برخلاف سال ۲۰۰۸ که صرفاً محدود به بازارهای جهانی می‌شد و زیان چندانی به ما نرساند، این بار در بخش واقعی اقتصاد رخ داده است و فعلا نمونۀ اولش، کاهش قیمت نفت و شاخص‌های اقتصادی در اروپا و آمریکاست. 🔻 با این اوضاع واحوال، چه بخواهیم و چه نخواهیم، سال آینده به لحاظ اقتصادی سال بسیار سختی خواهد بود. 🔹خیلی‌ها الان دارند روی دولت فشار می آورند که مثلا خسارت واحدهای صنفی را جبران کند؛ یا به اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر کمک کند؛ یا مواد بهداشتی و بیمارستانی و... به اندازۀ کافی و به صورت رایگان یا با هزینه بسیار پایین به دست مردم برساند؛ اینها هم بارهای اضافی است که ورشکستگی دولت را تسریع می‌کند. 🔹دولتی که در حالت عادی خسته و دست بسته عمل می کرد حالا چه توقعی از آن هست که بتواند اوضاع را مدیریت کند؟! 🔹به نظر می‌رسد روند فعلی مواجهه با کرونا، صرفا به تاخیرانداختن و تشدید یک بحران اقتصادی است که حداکثر شش ماه آینده فراگیر می‌شود و بسیار بیشتر از کرونا شیوع پیدا خواهد کرد! آن وقت با قرنطینه و محدودیت‌های رفت و آمد هم نمی‌توان جلوی این بهمن را گرفت. 🔹 بخش زیادی از جمعیت فعال و توانمند کشور الان در خانه‌ها بیکار نشسته‌اند بدون اینکه تولید و ارزش افزوده‌ای داشته باشند. ادارۀ اقتصاد کشور نیازمند تولید ثروت است، وقتی تولیدی انجام نشود، ثروتی وجود ندارد که در جامعه گردش پیدا کند و مشکلات فقر و بیکاری و تورم را حل کند. همین تولید موجود که کفایت هم ندارد باید با قیمت‌های بسیار بسیار بالا بین مردم توزیع شود و معلوم است که برنده بازی، کسانی جز احتکارکنندگان نخواهند بود. ⚪️ تکیه به راه‌حل‌های شناخته‌شده و رایج که این روزها در رسانه‌ها شنیده می‌شود در بهترین حالت می‌خواهد ما را به دو ماه پیش برگرداند! یعنی زمانی که کرونا نبود! اما یک سوال: آیا دو ماه پیش اوضاع اقتصادی خوب بود؟ ⚪️ اگر برگردیم دو ماه پیش، دوباره می‌گوییم وضعیت اقتصادی مساعد نیست و باید قدرت خرید مردم را به‌اندازۀ سال گذشته برگرداند! اما اگر برگردیم سال پیش هم باز همین حرف را خواهیم زد! ⚪️ یعنی ته ایده‌ها و راهکارها این است که در ماشین زمان، به عقب برگردیم! و این واقعیت اگر درست باشد یعنی در همۀ این سال‌ها عقبگرد کرده ایم و فرصت‌سوزی! ❗️یادمان هم باشد که دشمن دارد گام به گام جلو می‌آید. اگر آرمان امروز ما برگشت به دو ماه پیش باشد، پس سه ماه آینده آرزو خواهیم کرد که به امروز برگردیم! و امروز برای سال آینده، چقدر آرمانی و ایدئال خواهد بود! ❓حالا چه کار باید؟! ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

🔰 سخن‌نگاشت | آمریکا متهم به تولید ویروس کروناست 👈 هیچ اعتمادی به کمک آمریکا نداریم 🔻 رهبر انقلاب: سران آمریکا چند بار تا حالا گفته‌اند که ما حاضریم از لحاظ درمان و دارو به شما کمک کنیم؛ چند بار تکرار کرده‌اند که فقط شما از ما بخواهید تا به شما از لحاظ دارو و درمان کمک کنیم. این جزو آن حرفهای بسیار عجیب است که به ما میگویند که از آنها درمان بخواهیم و دارو بخواهیم. اوّلاً خودتان دچار کمبودید؛ الان خبرهایی که از آمریکا میرسد، یعنی حرفهایی که خود آمریکایی‌ها میزنند، شهردار فلان شهر، رئیس بهداری فلان نقطه، رئیس بیمارستان فلان ایالت، خودشان دارند صریحاً میگویند که دچار کمبودهای وحشت‌آوری هستند؛ هم از لحاظ وسایل پیشگیری در بُروز بیماری، از ابتلای به بیماری، هم در دارو و مانند اینها. اگر چیزی دارید و دستتان باز است صرف خودتان بکنید. ثانیاً شما آمریکایی‌ها متّهمید به اینکه این ویروس را شما تولید کرده‌اید؛ من نمیدانم چقدر این اتّهام حقیقی است، امّا وقتی این اتّهام وجود دارد کدام عاقلی به شما اعتماد میکند که شما بیایید برای او دارو بیاورید؛ ممکن است داروی شما یک وسیله‌ای باشد برای اینکه این بیماری را بیشتر گسترش بدهد. هیچ اعتباری ندارید؛ به شما اعتمادی نیست. ممکن است یک دارویی را شماها تجویز کنید، یا وارد کشور بکنید که این ویروس را ماندگار کند و مانع تمام شدنش بشود؛ یعنی اگر چنانچه این تهمت درست باشد و شما این ویروس را به وجود آورده باشید، این کارها از شماها بر می‌آید. یا اگر کسی را به عنوان درمان‌کننده و پزشک بخواهید بفرستید، ممکن است او بخواهد بیاید اینجا، اثر عملی سمّی را که تولید کرده‌اند را از نزدیک ببیند؛ چون گفته میشود که با استفاده‌ی از آشنایی‌های ژنتیک ایرانی که از وسایل مختلفی به دست آورده‌اند، یک بخشی را بالخصوص برای ایران درست کرده‌اند؛ خب این ممکن است بخواهد بیاید ببیند که اثرش چگونه شد؛ اطّلاعات خودشان را تکمیل کنند و دشمنی خودشان را بیشتر کنند؛ بنابراین این حرفی نیست که کسی از ملّت ایران این را قبول کند. ۹۹/۱/۳ 💻 @Khamenei_ir

اگر برایتان سوال بوده که چرا توماس هابز به عنوان یکی از چهره‌های مهم اندیشه سیاسی در غرب مدرن گفته "انسان گرگ انسان است" رفتارهای امروز غربی ها را رصد کنید! چین برای ایتالیا ماسک فرستاده، گرگ‌های جمهوری چک، وسط راه محموله را برای خود دزدیده اند! جان ایتالیایی ها چه اهمیتی دارد؟! 💬 امیرحسین ثابتی #کرونا_در_غرب http://eitaa.com/Tahlil98

بگذارید من پول ملت ها را کنترل کنم. برای من مهم نیست که چه کسی قوانین را می نویسد. میر آمشل روچیلد ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

به عنوان یک تولیدکننده در #قم گزارش میدهم: وزارت صمت با همکاری سپاه تولید، توزیع و قیمت‌گذاری مواد اولیه‌ اقلام بهداشتی را رصد می‌کنند. قیمت‌‌ها ثابت مانده/ توزیع دقیق است مواد اولیه مستقیم به تولید‌کننده حقیقی می‌رسد/ خبری از احتکار در مواد اولیه و کالای‌نهایی نیست! با #کرونا تمرین کنترل بازار را میکنیم؟ #حسین_زمانی_میقان @hzamanim

🔴مذاکره با شیطان به بهانه گرفتن ماسک و دستکش سم مهلک است 🔸دکتر محسن رضایی در توئیتر: 🔹پس از شکست پروژه تحریم‌ها و ناکامی تفکر آمریکایی در اداره ⁧#اقتصاد⁩ کشور، سیاست مداران آمریکایی، می‌خواهند جنازه تحریم‌ها را بما فروشند. مذاکره با شیطان به بهانه گرفتن ماسک و دستکش سم مهلک است. ⁧#تحریم_ها_باید_برداشته_شود⁩ 🔴به کمپین #بیداری_ملت بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

⭕️ سرلشکر باقری: بیمارستانهای نیروهای مسلح هیچگونه تجهیزات دولتی برای مقابله با کرونا دریافت نکرده‌اند 👤رئیس ستاد کل نیروهای مسلح: 🔹بیمارستانهای نیروهای مسلح از جمله مراکز درمانی نیروی انتظامی هیچگونه اعتبار یا تجهیزات دولتی در زمینه مقابله با کرونا دریافت نکرده‌اند با این حال اقدامات شاخصی در حوزه پیشگیری، فرهنگ‌سازی و درمان انجام داده‌اند. 🔴 بیداری ملت @bidariymelat @bidariymelat

آنهایی که از کمبود امکانات در آمریکا و اروپا خوشحالند و با تبختر تمام پست تهیه می کنند و ریشخند میزنند، دقیقا با ترامپ چه تفاوتی دارند که از مرگ ما لذت می برد؟ نمیدانند نئولیبرالیسم اول مردم خودش را مسخ کرده و سپس سراغ ما آمده؟ مردم اروپا و آمریکا هم به نوعی مستضعفند... وظیفه انقلاب اسلامی، رفع استضعاف از عالم است. با این نگرش ها نمیتوانیم حرکت کنیم... ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

این فیلم درباره بانک فدرال آباکوس، بانکی خانوادگی در محله چینی‌های منهتن در نیویورک است که به‌جای «زیادی بزرگ برای شکست خوردن»، «به‌اندازه کافی کوچک برای زندانی شدن» بود. آباکوس تنها موسسه مالی در آمریکا بود که در بحران مالی #آمریکا در سال ۲۰۰۸ با اتهامات قضایی مواجه شد و مدیران آن دادگاهی شدند. فیلم در سپتامبر ۲۰۱۶ و در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد. در سال ۲۰۱۷ هم به‌صورت آنلاین و به‌رایگان در دسترس همگان قرار گرفت. در ایران از طریق فیلیمو این فیلم قابل ‌مشاهده است. فیلم در نودمین دوره جوایز اسکار، نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم مستند شد. #آباکوس فیلمی در مدح رویای آمریکایی است. هرچند در لحظاتی از این فیلم با این خانواده همراه می‌شویم و از حماقت سیستم آمریکایی لج‌مان می‌گیرد، اما در نهایت این رویای آمریکایی است که سربلند می‌شود. مستند تلاش بانک کوچک آن ‌هم در دل مهم‌ترین محله شهر دنیا برای زنده ماندن را نمایش می‌دهد. آباکوس مسیر سخت بقا در میان غول‌ها را به نمایش می‌گذارد و مشاهده آن برای همه مدیران ماتم‌زده توصیه می‌شود. #پیشنهاد_فیلم_قرنطینه https://www.aparat.com/v/vpsiV @teghtesadi

⭕️ نامه وزیرخارجه پاکستان به اتحادیه اروپا: تحریم های ایران لغو شود 🔹 وزیر امور خارجه پاکستان در نامه ای به «جوسب بورل» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا بار دیگر بر لزوم لغو تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران و حرکت فوری جامعه جهانی در این زمینه تاکید کرد. ✅ @Masaf

اعلام شده که ۱۷۰ نفر از کادر درمانی قم، ۶۳ نفر از آذربایجان شرقی و ... خود دچار کرونا شده اند. آیا متخصصان نمیتوانند راهکارهای جدی تری را برای ایزولاسیون بیمارستانها و درمانگاه ها به کار ببندند؟ آیا برای درمان های جدی تر، نمیتوان از محیط خانه خود بیماران استفاده کرد و با ارسال برخی تجهیزات به خانه ها از فرصت پرستار خانواده بهره برد؟ اینکه نیمی از بیماران در بیمارستان کرونا گرفته اند، زنگ خطر را به صدا در نمی آورد؟ ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

🔴 شهریار زرشناس: مردم فریب تبلیغات رسانه ای مدیران نئولیبرال را نخورند... ✍️بیداری ملت @bidariymelat

خبر تجهیز بیمارستان ۳۰۰۰ تخت خوابی توسط مجموعه ایران مال ظرف مدت یک هفته مسرت بخش بود. این اتفاق، یک رکورد جهانی بود. خبر ساخت بیمارستان چینی ظرف ده روز، بسیاری را مسحور کرده بود. اما هیچکدام این خبر را پوشش ندادند. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

🎥رهبر معظم انقلاب: آمریکا متهم است به تولید ویروس کرونا، حتی به دارو و درمان این کشور هم اعتماد نیست 🔹آمریکایی ها چندبار تا حالا گفته‌اند که ما حاضریم کمک دارویی و درمانی به ایران کنیم و گفته‌اند فقط شما از ما بخواهید، این از آن حرفهای بسیار عجیب است . 🔹زیرا اولا : خودتان دچار کمبود هستید، اگر چیزی دارید صرف خودتان کنید . 🔹ثانیا : شما آمریکاییها متهمید که شما این ویروس را درست کرده‌اید، وقتی این اتهام وجود دارد کدام عاقلی به شما اعتماد میکند که شما بیایید و برای ما دارو بیاورید . 🔹ممکن است داروی شما وسیله ای باشد که این بیماری را بیشتر گسترش بدهد یا بیماری را ماندگار کند، به شما هیچ اعتمادی نیست . 🔹ممکن است کسی را که بعنوان پزشک بفرستید که اثر عملی سمی که درست کرده اید را از نزدیک ببیند، زیرا گفته میشود که با توجه به آشنایی با ژنتیک ایرانی که از طرق مختلفی بدست آورده اند، بخشی از این ویروس برای ایران ساخته شده است، و از این راه اطلاعات و دشمنی خود را بیشتر کنید . #آمریکا #متهم_کرونا #بی_اعتمادی_به_دشمن 💢 دفتر آیت الله تبربزیان 💢 https://t.me/DaftareAyatollahTabrizian

کلاه خودمون رو قاضی کنیم. اگه این حرف ها رو یکی از متخصصین طب سنتی و اسلامی میگفت چه واکنشی نشون میدادیم؟👆👆👆

الجَزَعُ عندَ المُصيبَةِ يَزيدُها، و الصّبرُ علَيها يُبيدُها ناشكيبايى در مصيبت، مصيبت را زياد مى كند و شكيبايى كردن، آن را از بين مى برد #امام_علی_علیه_السلام #غررالحكم_حدیث2043 🆔 @kanall_hadis

🔴 رشد ۷ درصدی بخش کشاورزی در سال ۹۸/ خودکفایی کشور در تولید غذا به ۸۱ درصد رسید 🔸عباس کشاورز سرپرست وزارت جهاد کشاورزی: مجموعه اقداماتمان باعث شد بخش کشاورزی بیشترین رشد یعنی رشد ۷ درصدی را داشته باشد و این برای ما افتخار بزرگی است. 🔸خودکفایی ما در بحث غذایی در سال گذشته و سال‌های قبل از آن در دولت تدبیر و امید، ۵۵ درصد بود یعنی ۴۵ درصد باید وارد می‌کردیم، اما آن را به بالای ۸۰ درصد رساندیم که عدد بسیار بزرگی است. 🔸سال گذشته این عدد خودکفایی به ۸۱ درصد رسید. پیش بینی ما آن است که امسال این عدد به ۸۳ درصد برسد درحالیکه بسیاری از کشور‌ها آرزویشان رسیدن به ۸۵ درصد است، اما ما به این عدد نزدیک شده ایم و این در سایه تلاش کشاورزان بوده است. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

بسم الله 🗝به عقب برنمی‌گردیم! [بخش دوم] دکتر #علی_سعیدی 🔅در بخش قبلی اشاره کردم که ادامه روند فعلی ما را به بحرانی به‌مراتب پیچیده‌تر و لاینحل‌تر از بحران کرونا خواهد رساند. راه‌حل‌های موجود هم در بهترین حالت ما را به عقب برمی‌گرداند. بنابراین، چاره‌ای جز #جهش_تولید نداریم. در این بخش سعی می‌کنم تجربۀ صدساله اخیر در به‌کارگیری راه‌حل‌های موجود را بررسی کنم. 🔹 از زمان رضا پهلوی تلاش کرده‌ایم با زور نفت و رشوه‌دادن به بخش خصوصی، شیوۀ تولید انبوه را در کشور وارد کنیم. شیوۀ تولید انبوه یعنی سرمایۀ کلان لازم است تا تولید راه بیفتد و خب ما که سرمایۀ کلان نداریم، پس باید برویم سراغ سرمایۀ خارجی. سرمایۀ خارجی هم می‌خواهد بیش از آنچه می‌آورد، از اینجا ببرد! 🔹دولت هم هر جا درآمد نفتی داشته تلاش کرده است زیرساخت تولید ایجاد کند و کارخانه‌های بزرگ پتروشیمی و فولاد و سیمان و خودروسازی راه اندازی کند. انقلاب اسلامی وارث چنین دولت تصدی‌گر بزرگی شد که با کوچکترین نوسانات بازار نفت، بالا و پایین می‌رفت. 🔹 بعد راه حل این شد که چون دولت ناکارآمد است، بیایید براساس «مد روز» برویم سراغ #خصوصی_سازی! خصوصی سازی هم بعد از ده پانزده سال معلوم شد ناکارآمد است! همان شرکت‌های دولتی را که به هر حال داشت تولید و اشتغال ایجاد می کرد به قیمت‌های بسیاری پایین واگذار کردند که بعد معلوم شد فقط زمین آن کارخانه ارزشش بیشتر از این حرفهاست. 🔹 بعد سراغ ادبیات نوآوری و الگوهای #اقتصاد_دانش_بنیان به سبک متعارف رفتیم که این هم برگرفته از مد روز بود! خواستیم فناوری‌های را در کشور وارد کنیم که از تولید انبوه حمایت می کرد! 🔹حالا هم که بحث از جهش تولید می‌شود، باز یا باید برویم سراغ «مد روز» و ببینیم در کتاب‌های درسی و نهادهای بین‌المللی اقتصادی چه نسخه‌ای برای ما پیچیده‌اند تا ده سالی هم اینجا تلف کنیم. 🔹جمعیت هم که از مرز جوانی بگذرد، آنقدر برای ما در ده بیست آینده مشکل ایجاد خواهد کرد که فکر جهش و تولید و رونق به کلی از سرمان بپرد و فقط به دنبال کاهش تلفات ناشی از فقر و قطحی و کمبود مواد اساسی باشیم. 📢 کرونا شاید برای ما بحران درست کرده باشد، اما با به هم ریختن نظم زندگی ما، زمینۀ ایجاد تحولات ساختاری را در کشور فراهم کرده است. 🔹 کشورهای دیگر هم که جهش اقتصادی را تجربه کرده اند عمدتا از بحران شروع کرده اند! یا جنگ یا قطحی یا استعمار یا دیکتاتوری نظامی. هیچکدام از این‌ها برای ما نه شدنی است و نه مطلوب است. 🔸 ما بعد از انقلاب باید این جهش را انجام می دادیم که مسائل سیاسی و امنیتی غلبه پیدا کرد و نشد. 🔸بعد از جنگ باید این جهش را انجام می دادیم که سیاست‌های تعدیل اقتصادی و کنترل جمعیت و ترویج مصرف‌زدگی مانع از آن شد. اگر با همان روحیۀ جنگی دهۀ شصت وارد فضای تولید می‌شدیم می توانستیم این جهش را رقم بزنیم 🔸 در دهۀ هشتاد دوباره زمینۀ این جهش ایجاد شد. درآمدهای نفتی افزایش پیدا کرده بود و این درآمدها صرف توسعۀ صنایع با رویکرد نفوذ در بازارهای جهانی شده بود. نمونۀ آن صنعت خودروسازی ایران بود که ریچارد نفیو، طراح تحریم‌های اخیر علیه ایران،‌ در کتاب هنر تحریم‌ها تصریح می کند که تحریم خودروی ایران با هدف جلوگیری از گسترش نفوذ خودروسازی ایران در بازار منطقه بود 🔸اما فتنۀ ۸۸ و مسائل بعد از آن، نگذاشت این جهش در دهۀ هشتاد هم اتفاق بیفتد و بهانۀ شروع تحریم‌های بی‌سابقه و به قول خودشان فلج‌کننده شد! 🔸وقتی تمام تخم‌مرغ‌هایمان را در سبد برجام گذاشتیم، فکر می کردیم که با رفع موانعی که غربی‌ها درست کرده‌اند می‌توانیم رونقی به اقتصاد بدهیم که آن هم نشد. 🔹الان معادلۀ نفت در برابر توسعه در کشور ما به هم خورده است. از زمان رضا پهلوی، ما همیشه نفت می فروختیم و توسعه می‌خریدیم! اما الان حداقل در کوتاه‌مدت، ایران بی‌سروصدا از بازار نفت خارج شده است. 🔹 دو میلیون بشکه صادرات نفت ایران تقریبا به صفر رسیده است و قیمت نفت از صدوبیست دلار به بیست دلار کاهش یافته است! 🔸این یعنی ساختار اقتصادی جهانی دارد تغییر می کند و اگر ما این تغییر معادلات را متوجه نشویم و سعی کنیم با همان روش‌های قدیمی عمل کنیم، بازندۀ‌اصلی خواهیم بود. [پایان بخش دوم] 🆔 @QasdWay

لطفا بخونید. نوشتاری کرونایی از استادم دکتر مهدی سپهری. طولانی اما زیبا و روح افزا: 👇👇👇

بسم الله الرحمن الرحیم 🕌 📚 عرفان کرونا و هبوط کرونایی ✏️ ✅📽 پرده اول: 🎞 نزدیک به دو سال است که به محیط خانه عادت کرده ام. خانه ما محل ارتباطاتم شده است. ارتباطات خانوادگی، ارتباطات شغلی و کاری ، ارتباطات رفاقتی و …. البته منظورم این نیست که همه به خانه ما می آیند، نه اتفاقا کسی نمی آید دوست هم ندارند بیایند ما هم تمایلی نداریم بیایند. خُب بحث دوست داشتن یا نداشتن نیست، حسّش نیست، اصلا چه نیازی به این کارها. با یکی دو کلیک در لپ تاپ یا لمس صفحه موبایل هر کسی را که بخواهم در کنار خود می بینم. او هم کاری با من داشته باشد همینطور. کلاسهایم را هم که از طریق کلاس آنلاین برگزار میکنم. با دانشجوهایم ارتباط پیامی و پیامکی خوبی دارم. شبکه های اجتماعی هم بدکی نیست از برای معلم و محصِّل. ارتباطات علمی هم خُب، وِبینار که هست. حتی به نظرم ارتباطات بیشتر هم شده است. دیدن چهره هم که مشکلی نیست با یک کلیک، وِبْ کَم مشکل را حل میکند، ارتباط چهره به چهره با مگاپیکسل و رزولوشن بالا! همین دیروزکه با پسرم کار داشتم در واتساپ تماسی گرفتم و چون تماس تصویری بود با هم رو در رو گفتگو کردیم. بهتر از این بود که صدایش بزنم، چون معمولا سرش توی گوشی است و من هم مشغول کار علمی در لپ تاپ. صدایش می کردم دیرتر به نتیجه میرسیدم. راستی فراموش کردم بگویم، پسرم همین اتاق بغل بود. از اسفندماه دو سال پیش تا الان که اسفندماه 1400 است روابطمان به همین شکل است. همان اسفندماهی که کرونایی شد. قبل از آن را خیلی به یاد ندارم. فقط می دانم تفاوت داشت. دیشب که سر سفره دخترم صدایم کرد بابا!! یکهو به خودم آمدم و وقتی چشمانم درچشمانش افتاد و به نگاهش گره خورد هول بَرَم داشت، گویی موجودی عجیب می دیدم ... فوری سعی کردم تصویری از او که در پروفایلش بود را در ذهنم بیاورم. آرام گرفتم و از طریق آن تصویر او را شناختم و جوابش را دادم. اصلا فکر کنم اگر خیلی جدی به هم خیره شویم به حیرت می افتیم. یاد بچگی ها به خیر! یکی از بازی هایی که می کردیم این بود که دو نفری رو در روی هم می ایستادیم بعد به هم خیره میشدیم. اینقدر خیره می شدیم که یکهو احساس میکردیم همدیگر را نمی شناسیم. تجربه متفاوت و جذابی بود. کمی هم می ترسیدیم. نمی دانم چه حالتی است اما دیوانه کننده است طاقتش را ندارم. همین کلیشه ای که از هم داریم راحت تر و آرام بخش تر است. اینطوری همدیگر را بهتر می شناسیم .ارتباط هم که میگیریم دیگر چه غمی! نمیدانم چرا کوچولوها اینقدر خُل و مَچَل اند. پسر کوچکترم که سه ساله است وقتی با من حرف می زند دائماً صورتم را از صفحه موبایل به طرف صورت خودش می چرخاند یا وقتی چشمانم به تلویزیون خیره شده است، باز همین کار را تکرار می کند و بعد به چشمانم زُل می زند!... لَجَم میگیرد، البته خودم را کنترل میکنم. خیلی درکش نمیکنم. نمی دانم دنبال چیست. به گمانم کمی بزرگتر شود بفهمد چگونه باید با دیگران تعامل کند. داشتم از اسفندماه دو سال پیش می گفتم، مقصودم همان اسفند کرونایی است، همان بیماری همه گیر و داستان قرنطینه خانگی. هنوز هم ادامه دارد. به نظر میرسد از آن موقع جور دیگری زندگی می کنیم. البته عرض کردم الان دیگر خیلی قبل از آن را به یاد ندارم. حسم هم جور دیگری شده است. بَدَم نمی آید برگردم به ابتدای کرونا. شاید بتوانم حس و حال قبل از کرونا را دوباره لمس کنم. گاهی احساس میکنم تنهایی خانگی فرصت خوبی است که به خودم برگردم و از خودم بپرسم که چه کسی هستم؛ شاید بتوانم خودم را از میان همه کلیشه ها و برچسب هایی که در این فضا به خودم زده ام یا زده اند بیرون بکشم و لخت و عریان با خودِ خودم مواجه شوم. اما درست در همان لحظه، وسوسه ای مرا وامیدارد که پروفایل یا همان شناسه ام را بازکنم. وقتی آواتارم را می نگرم یا لایکی را در پای پُست خودم می بینم سرمست یا -با عرض معذرت- خَرمست میشوم، و بعد از آن هم، سَرَک های سلسله وار و بی هدف به نوشته ها و شکلک ها و ... و کلّاً احساس تنهایی را فراموش میکنم. حقیقتش این است که اینگونه احساس هویت میکنم. دو کلمه هم در مورد ارتباطم با خدا بگویم. نمازم را میخوانم آنهم اول وقت. منتها نمیدانم چرا هر وقت میخواهم با خدا صحبت کنم، کلمات و مفاهیم نماز در ذهنم رژه می روند. به معانی هم توجه دارم اما تا به خودم می آیم قبل از یک ارتباطِ تر و تازه با خدای حیّ و حاضر، نمازم تمام شده است. حس مُردگی دارم شاید هم چیزی شبیه انجماد. از نمازم انتظار بیشتری دارم. با دخترم یک سری رفتیم به امامزاده محل.... ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

گفتم شاید این همه خانه نشینی افسردگی بیاورد. به هر حال، حوض زیبای حیاطِ نُقُلی امامزاده و ضریح نورانی اش حال و هوای آدم را عوض می کند. به محض ورود، گوشی همراهم را بیرون آوردم و شروع کردم به عکس گرفتن و ضبط فیلم. صحنه ها عالی بود. اما نمی دانم چرا تا به خودم آمدم به خانه برگشته بودیم و مشغول دیدن صحنه هایی که ضبط کرده بودم! حسی از خود امامزاده ندارم مگر از ورای همین تصویرها و فیلم ها. به هرحال دو سالی هست که کرونا آمده، به حالت تثبیت رسیده ایم، اوضاعمان هم بدک نیست.⏳ ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

✅📽 پرده دوم: 🎞 کمی به نوک انگشتان پا خیره شده و کم کم از سمت پا به سمت دست ها بالا میآید. "آدم" اولین بار است که خود را اینگونه می بیند. احساس می کند در شیشه ای گرفتار آمده و از پشت قاب شیشه ای خودش را - ببخشید بدنش را- می بیند. در پایین بدن، کف پایش، زبری و نرمی خاک را لمس می کند. دستش را به بدنش می کشد و سپس آن را بالا می برد به سمت نگاهش. نرمی چشمان را حس می کند. حس غریبی است و کمی هم گیج کننده. تا قبل از این فقط می دید اما الان احساس میکند از درونِ قاب چشمانش نظاره گر است؛کمی تنگ است. قبلا بی جهت می دید یعنی همه اطراف را با یک نگاه می دید اما الان جهت دار می بیند؛ یعنی سرش را باید بچرخاند تا ببیند. خدایا چرا اشیاء اینقدر دور شده اند و اینقدر بی حس و حال. قبلاً به هر چه توجه میکردم در آغوشم بود یا در آغوشش بودم. چرا باید دستانم را دراز کنم تا صورت "حواء" را لمس کنم. قبلا نَفَس در نَفَسم بود؛ الان گرچه کنارم است اما اینقدر دور است. قبلا برایم "تو" بود اما الان "او"شده است. پیش از این میوه ها را هم می فهمیدم و میوه ها هم مرا. به صرفِ دیدنشان، هم لمسشان می کردم هم بویشان را می شنیدم، هم طعمشان را می چشیدم و حتی زمزمه ای را که با من داشتند، می فهمیدم؛ رنگِ پُررنگِ چمن ها، موسیقی هم می نواخت. اما الان همه برایم "شیء" شده اند بی روح و منجمد؛ برایم "آن" شده اند. قبلاً همه را "تو" می دیدم. همه أنیس من بودند و من مأنوس با همه. اصلاً همه خودم بودند اما الان همه "او" شده اند؛ حتی "حواء". همه یک نَفَس بودیم، هم نفـْسْ و هم نَفَس. الان همه "دیگری" شده اند. همه غریبه اند. سینه ام تنگ است، بغض گلویم را می فشارد. این غربت غربی چقدر سخت است. اینجا هیچکس آشنا و اهلی نیست. درست مانند کودکی که در ازدحام، مادرش را گم می کند. می خواهم به وسعت همه هستی گریه کنم. ای کاش در آن قربت شرقی که قول گرفتی تا لحظه ای چشم از چشمانت برندارم بر عهدم می ماندم. مرا چه به خلود و مُلک لایبلی؟ خلود و مُلک، خودت بودی یعنی خودِ خودم. چه لذتی داشت آن اشراق شرقی. چرا همه چیز زمخت و تاریک شده؟ آن همه لطافت و نرمی کجا رفت؟ آن موجودات بلورین و نازنین که به یک نگاه آمرانه ات، آن چنان حیا کردند که در من حلّ شدند کجا رفتند؟ خضوع و سجده شان به من نه فقط آنها را، که خود من را هم کُشت و مستغرقِ در عزِّ تو، محو شدم، و وقتی به صحو آمدم خود را هم آغوش بهشتیان دیدم. همه مهربانی ها "چهره به چهره" و "تودرتو" بود. حتی خشم و غضب هم چشم در چشم بود. الان همه چیز دارد بی رنگ میشود، نگرانم که از حقیقت، صورتکی بیش نماند. دل نگران حضورم که دارد از کفم می رود. همه چیز شده تصویر. اشخاص گم شده‌اند در ورای تصویر. صورت ها بی روح اند. این صورت ها از آن همه حیات با طراوت بهره اندکی دارند. تار مو و پیچش گیسوی حضور کجا و دلالت بی روح مفاهیم کجا؟ این حیات فقط اسمش حیات است حیات دمِ دستی و پست: حیات دنیا.⌛️🕯 ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

💡🔍 تحلیل:🖌 قصه پُرغصه غربت آدمی در زندگی دنیا روایت دلسوختگان بریده از عالم قدس و طهارت است. این روایت که روایت هبوط آدمی بر روی زمین است اگر فهم شود زمینه بازگشت آدمی به عالم عِلوی است. اما صد افسوس که آدمی پس از لختی درنگ، لذت حضور را فراموش کرده و به جای گریه و تضرع برای بازگشت، به صورتکی از آن دل خوش می کند. گویی که اساساً حضوری در کار نبوده و هر چه هست همین است که هست. مانند کسی که مدت مدیدی در خانه تنگی نشسته و به فضای بسته عادت کرده و وقتی با او از هوای تازه بوستان و کوهستان سخن بگویی مانند شتری که به نعلبند خود نگاه می کند، نگاهت کند و سرش را تکان دهد. بچه ای که در بازارچه دست مادر را رها کرده و گم می شود تمام غم عالم بر دلش می نشیند اما اگر پس از مدتی به ویترین های بازار دل خوش کند، آغوش محبت مادری را فراموش کرده و از محبت، مفهومی بیش برایش نمی ماند. یکی از رحمت های بزرگ الهی این است که گاهی تلاطماتی بر زندگی آدمی می زند، بلکه حضور و هم آغوشی با قدسیان را به او یادآوری کند. این تلاطمات اگر تنبّه نیاورد گاهی دور تُندی به خود می گیرد تا شرایط آماده تری برای تنبّه ایجاد کند. این تلاطماتِ بیدارکننده گاهی علاوه بر اثر بیدارگری، خود به گونه ای ترتیب داده می شوند که معرفت بخش نیز باشند. الان سخن بر سر این نیست که بحران بیماری کرونا، تنبُّهی برای انسانِ غفلت زده است، این که روشن و بدیهی است. زیبایی در این جاست که این بحران با دور تُندی که دارد به گونه ای ترتیب داده شده که به ما بفهماند، چگونه انسان در مدت کوتاهی دستش از ارتباطات حضوری کوتاه شده و به ارتباطات صوری و مجازی رو میآورد و عن قریب است که به همین فضای مجازی و صورتک های آن دل خوش کند و گمان کند زندگی خُب همین است! قرنطینه خانگی گرچه به ضرورت، ارتباطات مجازی را قویتر کرده اما فراموش نکنیم که "چهره به چهره" حقیقی کجا و "چهره به چهره" مجازی کجا؟ به قول عزیزی، حسِّ آه نَفَس بر گونه ها و گرمای وجودی بر پوست بدن کجا و شنیدن صدای آه بصورت دیجیتال کجا؟ درست مثل اینکه شما را از رﺅیتِ باغ ِگُل باز دارند و بجایش تصویر گُل با پراکنش "بوی مجازی" بگذارند! جالب تر اینکه همین قرنطینه خانگی که می توانست جهشی در تقویت حضور خانوادگی باشد تبدیل به ارتباطی میشود به ظاهر نزدیک، اما با دیوارهای شیشه ای. به جای اینکه حضور خانوادگی تجربه ای شیرین شود برای الگو گیری در ارتباطات بیرونی و به عبارتی نَرمْ نَرمک بیرونمان هم حضوری شود، برعکس، حضور خانوادگی مان هم بیرونی شد آن هم بیرون مجازی. همه این ها زیرِ سرِ احساس کمبودِ ناشی از عدم حضور است که انسان را می کشاند تا خود را در هویت مجازی اش پُر ببیند و خَرمست لایک های فُرمالی شود که همه توخالی است؛خرمَستِ چشمانی از نگاه، توخالی. یک بار بر سرِ همه ما کلاه گشادی رفته و عالم حضور حقیقی را بر اثر هبوط از دست داده و عالم مجاز را حقیقی تلقی کرده ایم؛ البته کَکِمان هم نمی گزد. انگار نه انگار که پدر ما حضرت آدم-علی نبینا و آله و علیه السلام- چهل سال از غُربت حضور در محضر قدسیان گریه کرد. آن جا هم خطوری از احساس کمبود که بر قلبمان رفت ما را از سرمستی جذبه حضورِ حقیقی به در آورد و به خَرمستی داشته های مجازی کشاند. سرمستی، حالتِ رهایی و شناوری است در افسون گُل سُرخ؛ اما احساس کمبود آدمی را می کشاند به بد مستیِ کندنِ گل سرخ. اولی حضور است و حسِّ بودن، دومی غفلت است و حسِّ داشتن. این کجا و آن کجا؟ البته که گُل را می توان دید و داشت منتها نه با حسِّ تملک. با دیدن هر گُل، ریه را از ابدیت پُر و خالی بکنیم! حقیقت را نمی توان تملُّک کرد، پیِ آواز حقیقت بدویم. هنوز هم در حال هبوط هستیم بطوریکه به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی-رحمه الله- در اثر هبوط، به عالم اعتباریات آمده و در آن غوطه وریم، گویی اگر از این عالم مقیَّد به درآییم خفه می‌شویم، همچون ماهی بیرون از آب. البته از این مجاز طبیعی و نیز مجاز اجتماعی در حال درافتادن به مجاز دیجیتال هم هستیم، یعنی مجاز اندر مجاز اندر مجاز. به این میگویند "هبوطِ مضاعف"! البته از آنجا که هر هبوطی، مشتمل بر سرّی هدایتی است، هبوط دیجیتالیِ کرونایی هم میتواند فرصتی باشد برای معرفت افزایی. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi

از آنجایی که این هبوط دیجیتال به لحاظ مدتِ زمان، دورِ تُندی دارد ما می توانیم گذر از یک نحوه حضور نیمه حقیقی را به یک نحوه ارتباطِ کاملاً فُرمال و صوری که در واقع، نحوه ای غیبت است تجربه کنیم. این تجربه به خاطر سنخیتی که با هبوط آدمی بر روی زمین دارد می تواند کیفیت هبوط آدمی و گذر از عوالم پیشین به این دنیا را برای ما ملموس کند؛ چیزی که فهم آن در حالت عادی دشوار است، همچنین اینکه چطور میتوان وارد عالم مجاز شد اما حضور را با توجهات فعلی و انفعالی از کف نداد و رها بود. به نظر می رسد آن چه را که حکمایی مانند شیخ اشراق در تمایز و تقدم علم حضوری بر علم حصولی فریاد زدند یا آنچه را که امثال ملاصدرا در تقدمِ نگرش وجودی بر نگرش ماهوی برجسته کردند یا آنچه را امثال علامه طباطبایی در تقدّم و اشرفیّت و مبنائیّت معرفت أنفسی بر معرفت آفاقی بر زبان راندند، در این بحران کرونایی قابل لمس شده است؛ چیزی که معلمان فلسفه برای فهمیدن و فهماندن آن به دانشجویان حکمت جان به لب می شدند. هایدگر هم بی راه نمی گفت که با دیگران‌بودن مقوم هستی خاص انسان است. رسیدن به چنین معرفتی در این موقعیت مرزی و خاص،البته اما شرطی دارد، و آن این که در این وضعیتِ قرنطینه خانگی ِکرونایی، به دقت نظاره گر مجازی و دیجیتال شدن خود باشیم و اینکه ممکن است کم کم و نرم نرمک فضای حقیقی را فراموش کرده، به همین ارتباطات دیجیتال دل خوش کرده، و دچار حقیقتْ پنداری امورِ اعتباری و مجازی شویم. 💎✒️ مهدی سپهری ۲۱ رجب ۱۴۴۱ / ۲۶ اسفندماه ۱۳۹۸ ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی☘ https://eitaa.com/hamidrezamaghsoodi