درباره انفجار دردناک #بیروت فارغ از اشکهایی که صادقانه یا متظاهرانه ریخته شد برخی -مانند همیشه- موضع گرفتند که به طور حتم جمهوری اسلامی نخستین یاریگر لبنان در این فاجعه خواهد بود ولی دولت ایران حق ندارد از جیب ایرانیان برای غیر ایرانیان هزینه کند. برخی هم در مقابل گفتند پر واضح است که ایران به لبنان باید کمک کند و هر کس غیر از این بگوید خیانتکار است.
اما در این بین مهمترین نکته این است که جمهوری اسلامی «میداند» چه باید بکند. این دانستن اما به سادگی بدست نیامده. ایرانیان مدتها در تاریخشان نمیتوانستند جز سخنان کلی درباره وقایع دنیا حرفی بزنند و موضعی تعیینکننده و قاطع داشته باشند. مجبور بودند به مواضع اخلاقی بسنده کنند. میرزا ملکُم خان ناظم الدوله در نامهای که تحت عنوان «پُلِتیکایِ دولتی» به ناصر الدین شاه نگاشت به شاه درباره اینکه روس و انگلیس چگونه یک «سیاست واقعی» (پُلِیتک) در قبال کشورهای جهان دارند توضیح داد. او داشتن یک سیاستِ آگاهانه و باثبات را رمز موفقیت آنها -به عنوان دو قدرت بزرگ روزگار- دانست و به صراحت به شاه این پیام را رساند که دلیل ضعف و شکست ایران نه صرف پول و سلاح و تجهیزات که همین ناآگاهی و بیموضعی عمومی است.
امروز مهمتر از اینکه کمک به لبنان درست است یا نه خودِ همین است که جمهوری اسلامی سیاست آگاهانه، مدید، باثبات و بسیار جدی و پردامنهای را برای حمایت از کشورهای منطقه در برابر غرب داشته و دارد، مسألهای که موجب شده قدر و منزلت ایران نزد لبنانیان شناخته شده باشد. اعتماد و دوستی شیوه سیاست ایرانی است. لبنان به سادگی فرونخواهد ریخت چرا که تا پیش از انفجار نیز تصمیم گرفته بود در این رابطه اساسی با ایران شرکت کند. تلاش غرب فقط محدود به سلب اعتماد از ایران در مردم منطقه نیست بلکه میخواهد این ادعا را که میتوان سیاست را بر مبنای اعتماد بنا کرد زیر سؤال ببرد، بلکه مردود کند. این خط خبری که چرا ایران میخواهد به بیروت کمک کند هم بیشتر میخواهد با به اصطلاح طوفان هشتگی حکم و موضع سیاسی و استوار را از جمهوری اسلامی بگیرد وگرنه اصل موضوع ثانوی است. جمهوری اسلامی باید بتواند ثبات قدم خود را در جلب اعتماد و بازشناختن دوست از دشمن حفظ کند. انفجار بیروت هرچند دردناک اما فرصتی برای ایران در نشان دادن دوستی و دشمنی است.
#زنده_باد_بیروت
علم و سیاست فارسی
@elmosiasatfarsi
امشب دلم انبار باروت است
آتشفشان داغ #بيروت است
افتاده یکسو شاخهٔ زیتون
یکسو در آتش، ساقهٔ توت است
تور عروس شرق، گلدوزی
با دانههای سرخ یاقوت است
مانند قایقهای سرگردان
جاری به هر سو خیل تابوت است
ای خطهی زیبا! شکیبا باش
جان جهانی با تو مبهوت است
آیندهٔ لبنان و اسراییل
چون قصهٔ طالوت و جالوت است
این زخم چرکین، رو به نابودیست
این غدهٔ بدخیم، فرتوت است
طاقت بیاور باز هم لبنان!
دیگر زمان محو طاغوت است
افشین علا:✍🏻
☘️کانال تحلیلهای اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi