✍ توصیه‌های کاربردی #عهد_انس_با_قرآن 🏷 "انسان" واژه ای قرآنی با معنایی #تشکیلاتی 🔸 اولین کلمه عام #قرآن برای #تخاطب با ما "انسان" است. این واژه در اولین آیات نازل شده در سوره علق در قرآن کریم، سه بار مورد تاکید قرار گرفته است: "خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ.. عَلَّمَ ٱلۡإِنسَانَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ.. كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ" (علق: ایات ۲و۵و۶) 🔸 برخی #انسان را از ریشه نسیان به معنای فراموشکار می دانند (کتاب العین، ج۷، ص۳۴) و برخی آن را از ریشه اُنس به معنای  اُنس گیرنده با حق و خلق گرفته اند (تاج العروس، ج۸، ص۱۹۲) و برخی هر دو واژه و ریشه را مشترک می دانند. از انس به معنای دیدن و ابصار. به این معنا که انسان موجودی است که با دیدن و توجه به چیزی با آن مانوس می شود. (شمس العلوم، ص۳۴۰) 🔸 در ادبیات #قرآن انسان موجودی است که در مقام احسن تقویم با خداوند متعال اُنس گرفته و پس از انس با عالم طبیعت و خلق، انس و #عهد خویش با پروردگار را نسیان کرده است. (لسان العرب، ص ۱۱) چرا که انسان دارای آگاهی و توجه (اعم از بصر و بصیرت) است و با توجه خویش می تواند به چیزی تعلق و انس گرفته و از چیز دیگری غافل شود. 🔸 بعنوان نمونه در سوره علق که اولین آیاتی است که از این واژه استفاده کرده است، به حیث علم آموزی خداوند به انسان (در مقام انس با خداوند و توجه او به خداوند متعال) و طغیان گری انسان (در اثر انس با عالم ماده و نسیان خداوند متعال) اشاره دارد. 🔸 #دلالت_تشکیلاتی واژه #انسان: بر اساس آنچه بیان شد، واژه انسان از آن رو به نوع بنی آدم اطلاق می شود که وجود او بر پایه توجه و انس و الفت خلق شده است و لذا انسانیت انسان از طریق انس و ارتباط با حق و خلق معنا می شود. لذا واژه انسان به جهت روحانی انسان توجه دارد به خلاف واژه بشر که به جهت جسمانی او توجه دارد. 🔸 پس واژه انسان در قرآن حیثیت انس و الفت یا تغافل و غفلت او را در نسبت با دیگران در بر دارد و دلالت دارد بر موجودی که از طریق انس و الفت با همنوع خود حیات جمعی و ارتباطات اجتماعی شکل می دهد.(مفردات الفاظ قرآن، ص۹۴) 🔸 پس اولین خطاب قرآن به ما خطابی است به موجودی که در نطام روحانی خویش قابلیت توجه و انس به دیگران و ارتباط تشکیلاتی دارد. 📎 فرم ثبت نام در کانال عهد جمعی: https://survey.porsline.ir/s/QfmEOg7K