بادست کوچکش گره ها باز می‌کند طفل سه ساله‌ای است که اعجاز می‌کند بال و پرش شکسته ولی او بدون بال با ذکر نام فاطمه پرواز می‌کند #شهادت_حضرت_رقیه 🆔 @hamiidsadegh

این‌ها که می‌گویم را مردهای دختردار خوب می‌دانند؛ کمترین‌ خراشی روی صورتشان، آغازیست برای تشویش دختربچه‌ها!‌ دخترک پروانه می‌شود و دور سرشان می‌چرخد، جای زخم را می‌بوسد و بی‌قراراست برای جراحت پدر. نگران بود برای‌زخم‌های روی صورت حسین، دلهره داشت برای موهای سوخته‌ی پدرش، سر را در آغوش گرفته بود و هرچه تقلا می‌کرد با دست های کوچکش گِره افتاده به موی سر و صورت را بازکند، نمی‌توانست. دل آشوب بود برای دندان‌های شکسته‌ی بابای عزیزتر از جانش... دختربچه‌ است دیگر، دلتنگ می‌شود، دلش آغوش پدر را می‌خواهد حالا بیا برایش توضیح بده که حکایت روی دست‌های پدر بودن، مدتی‌ست تمام شده و دراین جهان و در این کالبد دیگر تکرار نخواهد شد... سر را روی زمین می‌گذارد بلند می‌شود با پاهای زخمیِ تاول زده مدام اطراف سر می‌چرخد دست‌هایش را باز می‌کند که پدر او را به سینه بچسباند و قربان‌صدقه‌ی نگاهش برود و او را دختر بابا خطاب کند، اما پدر برنمی‌خیزد و این تمنا بی‌جواب می‌ماند... سه سال عُمر زیادی نیست برای آنکه موهای بلندش را به‌جای بافتن بسوزانند، صورت زیبایش را به‌جای نوازش سیلی بزنند.. سه‌ساله پا روی زمین نمی‌گذارد، جایش روی شانه‌های عموست، نه روی خاکِ خرابه‌ها... اگر بهانه‌ی پدرش را گرفت با زبان نرم بی‌تابی‌اش را تسکین می‌دهند، سرِ پدرش را مقابلش نمی‌گذارند، که بُهت قلبش را از تپیدن بیاندازد... سه‌سال عُمر زیادی نیست برای نبودنِ پدر، نبودنِ عمو، نبودنِ برادرها. قلب‌ کوچک یک دختربچه طاقت تماشایِ زخم کوچکی روی صورت پدرش را ندارد، آنچه دختر سه ساله دید، جان‌ را به لب می‌رساند و روح از تَن رهاخواهد کرد... این‌هاکه می‌گویم را مـردهای دختردار خوب می‌دانند؛ مخصوصا آن‌ها که شاهد اشک‌ها و بی‌قراری‌های دخترشان درکنار جسم‌ِ پیچیده در پرچم‌ سه رنگ این خاک بوده‌اند... تقدیم‌به دختران شهدا💔 #شهادت_حضرت_رقیه 🆔 @hamiidsadegh