#یلدا #چشمک‌زن‌ها (لطفا مطلب را فارغ از ایام فاطمیه بخوانید) این چندروزه چندبار دلم خواسته برای دخترها اکسسوری یلدایی بخرم، مثلا ماگ یلدایی، شال یلدایی، جوراب یلدایی، لباس یلدایی... از آنها که طرح انار و هنداونه دارد و سبز و سرخ است، اما نخریدم افسار دلم را گرفتم تا نخواهد و چشمش چشمک‌ها را نبیند،نه اینکه اهل زهد باشم و چیزی از دنیا نخواهم ، اصلا و ابدا، و خدا می‌داند چقدر گلگلی و رنگی‌رنگی را دوست دارم و می‌پسندم، اما یک #رنج دارد بینمان ریشه می‌دواند و جای پایش را محکم می‌کند، اسمش را رنج می‌گذارم چون دارد ناخودآگاهمان را آزار می‌دهد، شده‌ایم دونده‌ای که هرچه می‌دود نمی‌رسد و رنج نرسیدن دارد، شده‌ایم آن موتورسوار سیرک که داخل قفس می‌چرخد و می‌چرخد و به جایی نمی‌رسد، می‌شود به همه‌ی چشمک‌زن‌های این روزهای دنیا جواب بله داد، می‌شود سخت نگرفت و به هر آنچه بازار با جلوه‌گری مقابلت می‌گذارد، دست رد نزد و نه نگفت، اما آخرش چه می‌شود؟ ما هم می‌شویم بخشی از همین پلان و پازلی که امانمان را بریده، ما هم می‌شویم بخشی از همین زباده‌طلبی و تنوع‌خواهی‌های بی‌دلیل که تمام نمی‌شوند و هرروز به رنگی و شکلی عرض اندام می‌کنند، کثرت‌ها آرامش آدم‌ها را گرفته‌اند اما آدمها حواسشان نیست و برای رها شدن از رنج موادمخدر، به مصرف بیشتر مواد مخدر رو می‌آورند و #افیون_مصرف قرار را از همه گرفته است. این چنگ‌زدن‌ها تمامی ندارند خودمان را همین لحظه بیرون بکشیم، همین لحظه نجات بدهیم، یلدا فقط بهانه دورهمی و لذت‌بردن از جمع خانواده در اوج آرامش و نشاط بوده است، مبادا من چیزی به آن اضافه کنم که با آن سنخیت ندارد، و دغدغه غلط دیگری با کنش‌های من آفریده شود.