eitaa logo
هم نویسان
292 دنبال‌کننده
309 عکس
56 ویدیو
104 فایل
💠‌ با هم بنویسیم تا به، ادبیات، فرهنگ و تمدن برسیم https://eitaa.com/joinchat/2477260908C5a78446aac سردبیر: @Jahaderevayat 🔻ارسال یادداشت و کوتاه‌نوشت #هم_نویسان
مشاهده در ایتا
دانلود
عطر عاشقی، نوای اربعین اربعین... آه که چه واژه‌ی پر معنایی! مگر می‌شود نامت را شنید و دل‌مان بی‌قرار نشود؟ مگر می‌شود از تو گفت و چشمانمان بارانی نگردد؟ تو را به هر که می‌خواهی قسم، بگذار تا پای جان فدای حسینت شوم. بگذار تا هر سال در این مسیر عاشقی قدم بگذارم، قدم‌هایی که بوی غربت و مظلومیت می‌دهند، قدم‌هایی که گویی رد پای جابر و عطیه را دنبال می‌کنند. اربعین، نه یک تاریخ در تقویم، که خود یک کتاب قطور از شور و شعور است. شور عاشقی که از عمق جان برمی‌خیزد و هر خسته جانی را به سوی معشوق می‌کشاند. شعور حسینی که درس آزادگی و ایثار می‌دهد، درسی که در مکتب حسین (ع) به اوج خود می‌رسد. اینجا، در این مسیر بی‌انتها، همه یکی می‌شوند. فقیر و غنی، پیر و جوان، ایرانی و عراقی، عرب و عجم... همه و همه یک هدف دارند: رسیدن به کربلا. رسیدن به حرم امن کسی که هستی‌اش را فدای دین خدا کرد. رسیدن به جایی که دل‌ها آرام می‌گیرد، و جان‌ها سیراب می‌شود. می‌بینی؟ اینجا اشک‌ها زبان مشترک‌اند و ناله‌ها نوای دل. اینجا هر قدم، یک زمزمه‌ی "یا حسین" است و هر نگاه، یک التماس "یا ابوالفضل". گویی هوای کربلا با عطر سیب آمیخته شده و هر نفسی که می‌کشی، تو را بیشتر از پیش سرمست می‌کند. آرزوی هر دل‌سوخته‌ای این است که در این روز، خود را به بین‌الحرمین برساند. میان دو حرم، روبروی گنبد طلایی حسین (ع) و گنبد زیبای عباس (ع) بایستد و سلامی از عمق جان بدهد. سلامی که گویی پاسخگوی تمام دلتنگی‌ها و بی‌قراری‌هاست. خدایا! به حق این شور و شیدایی، به حق این اشک‌های جاری، به حق این قدم‌های خسته، توفیق زیارت اربعین را نصیبمان کن. بگذار تا ما هم جزو این دریای خروشان باشیم، دریایی که هر سال به سوی کربلا سرازیر می‌شود. بگذار تا در این مسیر، درد پاهایمان را نذر قدم‌های زینب (س) کنیم، و عطشمان را نذر لبان خشکیده‌ی حسین (ع). بگذار تا ما هم ذره‌ای از این عشق بیکران را تجربه کنیم و با کوله‌باری از معرفت و عشق، به دیار خود بازگردیم. اربعین... تو را به جان حسین، مرا هم در آغوش بگیر. بگذار تا در آغوش تو، تمام غصه‌ها از یاد برود و تنها عشق حسین (ع) در دلم شعله‌ور باشد. ✍️ زینب صفایی https://eitaa.com/hamnevisan
بیانیه‌نویسان خودکم‎بین از شروع انقلاب اسلامی تاکنون همواره دستگاه مدیریتی مستکبران و ستمگران جهان به سرکردکی شیطان بزرگ آمریکا و اذنابش، دشمن اصلی آن بوده و خواهند بود. و خطاست که در امر حکمرانی به حواشی امور که ممکن است هر کشوری به آن دچار باشد، بپردازیم و از دشمن اصلی غافل شویم. این واقعیت مهم نیز در اذهان همه‌ی افراد آگاه و خبره حضور دارد که تا وقتی مردم پشتیبان انقلاب اسلامی و در صحنه هستند از عهده‌ی دشمن خارجی کاری بر نمی‌آید. به همین دلیل دشمن همیشه برای تضعیف و حذف جمهوری اسلامی نگاه و اتکاء به سرمایه‌های اجتماعی خود در داخل کشور داشته و دارد. سرمایه‌های اجتماعی دشمن همان جریانات و افرادی هستند که دائما بر طبل «ما نمی‌توانیم» می‌زنند و آیه‌ی یأس و نومیدی می‌خوانند. آنها آنچنان از حقارت و خودکم‌بینی رنج می‌برند که نه تنها در تشخیص دشمن کور هستند و در هنگام مشکل از ترس دشمن به دامان دشمن پناه می‌برند، بلکه هیچگاه نیز نتوانسته‌اند پیشرفت‌های شگفت‌آور کشور را که در اثر رهبری داهیانه‌ی و اسلام ناب امام جامعه و همراهی مردم با ایمان و قوی ایران، که جهان مبهوت آن شده‌است، را ببینند و این دیدگاه را همواره در دهه‌های گذشته دیده‌ایم، درست برخلاف مردم عزتمندمان که همیشه با شجاعت مثال‌زدنی و ایمان و اعتقاد به خصوص پس از جنگ دوازده روزه، پشتیبان کشور و جمهوری اسلامی هستند. اکنون نیز این روحیه مرعوب و مایوس و نوکرمآب را دوباره در بیانیه‌ی جدیدی که به دشمن اصلی انقلاب و کشورمان نوشته‌اند، نظاره می‌کنیم. متأسفانه افراد بیانیه‌نویس فقط همین یک کار از دستشان بر‌می‌آید و حتی اگر بر مسند قدرت هم باشند_ که حداقل ۳۲ سال از انقلاب قدرت دستشان بوده_ با ما نمی‌توانیم، نداریم، نمی‌شود و... همیشه نالان و ناکارآمد ظاهر شدند. روحیات و خصوصیات اینگونه افراد را امام خامنه‌ای در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۹۷ در همایش ده‌ها هزار نفری «خدمت بسیجیان» در ورزشگاه آزادی اینگونه توصیف فرمودند: «آن روشنفکرنمای راحت‌طلب و ریاکار و منافق که اساساً دشمنی آمریکا را انکار می‌کند و این دشمنی را نمی‌فهمد و نسخه‌ی تسلیم در مقابل آمریکا را برای ملّت و دولت می‌نویسد، مرد این میدان نیست؛ اگر عامل دشمن نباشد، حدّاقل مردِ میدانِ مهمّ پیشرفت کشور نیست... آدم‌های بی‌روحیه، مردّد، ترسو، فرصت‌طلب، خودکم‌بین، در این میدان هیچ هنری نمی‌توانند نشان بدهند، اگر مانع برای دیگران درست نکنند. خودشان که هیچ‌ کاری نمی‌توانند بکنند، گاهی مانع هم در مقابل دیگران به وجود می‌آورند؛ مأیوسند، دیگران را هم مأیوس می‌کنند؛ تنبلند، دیگران را هم وادار به تنبلی می‌کنند». این جریانات که همیشه از مردم و حضور در میدان‌های بزرگ پیشرفت دور هستند، تنها هنرشان، تقدیم دودستی کشور به دست اربابانشان هست و لاغیر، برای همین همواره منفور ملت قهرمان ایران اسلامی هستند و خواهند بود. بنابراین به اینگونه جریان یا جریانات بی‌بنیانِ سازشگرِ فتنه‌انگیز توصیه می‌شود برای اینکه بتوانند در قلب مردم مجاهد و مومن و شجاع ایران جایی داشته باشند با همین روحیات و صفات مردم در میدان‌های دین و پیشرفت وارد شوند، در غیر اینصورت به مرور زمان توسط خود مردم به زباله‌دان تاریخ انداخته خواهند شد. کبرا خالقی @hamnevisan
استقبال از مغول؛ از دیروز تا امروز مردم از دولتِ خوارزمشاهیان راضی نبودن، اوضاعِ کشور خسته‌شون کرده بود. وقتی خبر پیچید که مغول‌ها دارن حمله می‌کنند، مردمِ برخی مناطق، راه و دروازه ها رو برای مغول‌ها باز کردن. حتی بعضی هاشون با مغول همکاری و معامله کردن برای نابودی کشور. به چه امیدی؟ به امید اینکه مغول‌ها از حکومت فعلی بهتر باشن! حتی جالب اینه تو بعضی شهرها، اگر مردم مقاومت نمی‌کردن، مغول‌ها وعده می‌دادن که کسی رو نکشن و غارت نکنن، حتی وعده میدادن که مردمِ غیرنظامی رو قتل‌عام نمی‌کنیم! اما در انتها چی‌شد؟ مغول‌ها به هیچکدوم از وعده ها پایبند نبودن. مردم غیرنظامی قتل‌عام شدن. زیرساخت‌های شهری نابود شد. کتابخانه‌ها، مساجد و مدارس سوزانده شدن؛ حتی شهرهایی که تسلیم شده بودن، بعدها نابود شدن... خیلی زود، بعد از جولان مغول ها تو کشور، مردم فهمیدن خیال‌پردازی درباره نجات‌بخشی مغول‌ها، اشتباهی مرگبار بوده. ضربه‌ای که به تمدن ایرانی در اون دوران وارد شد، قرن‌ها طول کشید تا ترمیم بشه. خلاصه که رفیقِ من؛ تاریخ نشون داده دخالت خارجی هیچ‌وقت نجات‌بخش نبوده! نباید مشکلات کشور باعث بشه که با وطن‌فروشی، ایرانمون رو نابود کنیم!🌱 @hamnevisan
●بیرون‌ قلعه‌ توحید، امنیتی نیست! خداوند سبحان در پایان سوره یوسف، به جمع ‌بندی بازگویی داستان حضرت یوسف علیه‌السلام می‌پردازد و به پیامبرش دلداری می‌دهد که اگر چه آرزویت ایمان آوردن همه مردم است اما این گونه نخواهد شد و اکثر ایمان نخواهند آورد. "وَمَا أَكْثَرُالنَّاس وَ لَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ"۱ بیشتر مردم هر چند رغبت شدید [به ایمان آوردنشان] داشته باشی، ایمان نمی‌آورند." بعد می‌فرماید: اما این به سبب کوتاهی شما نبوده است. شما که درخواست مزد و پاداشی برای خود نکردید. این داستان‌ها و سرگذشت پیامبران و مواعظ برای یاد آوری و احیای فطرت الهی‌شان بوده است. "وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ"۲"و در حالی که هیچ پاداشی از آنان نمی‌خواهی، این [قرآن] جز پندی برای جهانیان نیست." و از لطائف این آیات آن باشد که فرمودند: "وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُمْ‌ مُشْرِكُونَ"۳آن اقلیتی که ایمان می‌آورند، اکثر ایمان‌شان خالص نباشد و به شرک آلوده است! چون‌که آدمی قلب و اندیشه‌اش یا تمام به توحید پُر گشته است که در این صورت خلأ و منفذی برای شرک نمی‌ماند و یا بخشی را به توحید پر نموده و آن بخش دیگر خالی نخواهد ماند، می‌شود ظرف اغیار و شرک، پس قلب و اندیشه آدمی می‌شود ظرفی پُر اما بخشی از خدا و بخشی از خود و دیگران و این شرک است و در ادبیات قرآنی ظلم می‌باشد. چه آن‌که شرک آشکار و جَلی باشد یا شرک خفی. این‌که در کنار خداوند عوامل واسباب‌ دیگری را شریک و هم تراز خدا بدانیم اگر فلان پزشک نبود اگر فلان کس نبود، ما هلاک می‌شدیم، یا اول خدا و بعد او، باید بدانیم که این اسباب‌ها اگر با اعتقاد در ردیف و به مانند خداوند در تاثیر گذاری بیان شوند، شرک خواهد بود. همه عوامل و اسباب از نیروهای الهی‌اند "وَ لِله جُنودُالسمواتَ والارضِ"۴ برابر آن‌چه در توحید افعالی داریم نباید غیر خدا را موثر دانست به نحوی که خدا هم یک عامل دیگری در کنار آن. پس اقلیتی از ایمان آوردگان توحیدشان ناب و ایمان‌شان خالص باشد. خداوند هشدار می‌دهد که پی‌آمد این شرک‌ها یکی از این دو خطر یا هر دو خطر می‌باشد یا گرفتار عذاب فراگیر در دنیا می‌شوند یا در غفلت و فراموشی با فرا رسیدن قیامت مواجه شوند. "أَفَأَمِنُوا أَنْ تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ"۵ "آيا ايمن‌اند از اين‌كه عذاب فراگير خدا به آنان دررسد يا قيامت، در حالى كه بى‏‌خبراند بناگاه آنان را فرا رسد" اما کسانی که توحید، اندیشه و جان‌شان را فرا‌گرفته و موحدند و دور از شرک، در امانند و در دژ توحید وارد می‌شوند و در حصن مستحکم الهی قرار می‌گیرند و از آن خطرات در امان باشند. در این قلعه توحید کسانی راه یابند و در آن امنیت یابند که ایمان‌شان آلوده به شرک نباشد چنان‌که فرمودند: "الّذینَ آمَنوا وَلَم یَلبَسوا ایمانَهم بِظُلم اولئک لَهُم الاَمن"۶ و فرمود، بیرون این قلعه توحید هر نوع احساس امنیتی کاذب است: "فلا یَامَنُ مَن مَکَرَالله اِلّا القَوم الخاسِرون"۷ ● دروازه ورود به قلعه امن توحید، ولایت است از هر بی‌راهه و کژ راهه‌ای نتوان به دژ توحید وارد شد. از این رو ولایت از ارکان اصلی ایمان بلکه رکن بنیادین و اساسی ستون‌های دیگر آن است. بنابر‌این بدون ورود به حصن ولایت، ورود به دژ توحید میسر نباشد. این همان پیام‌ مهم در ببان نورانی‌ حضرت علی بن موسی‌‌الرضا علیهما‌السلام است که در اجتماع بزرگ مسلمانان آن تحفه زرین قدسی را ارائه کردند و بیان داشت، خداوند فرمود: «كَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْني فَمَنْ دَخَلَ حِصْني اَمِنَ مِنْ عَذابي»۸ " خداوند فرمود:كلمه توحيد، حصار محكم من است. هر كس داخل آن گرديد، از عذاب من ايمن خواهد بود." امام در تعقیب آن فرمود: « بشروطها وانا من شروطها» "اما شرط‌هایی دارد و من از شروط‌ آن هستم." چنان‌چه ورود به علم ناب که نور قدسی‌ الهی باشد "العلم نور" بدون ولایت ممکن نباشد که آن عالم به اسرار هستی فرمود: "انامدینه‌العلم و علی بابها" پس امنیت ومصونیت از عذاب دنیا و مواجهه ناگهانی با عذاب آخرت در گرو خالی کردن اندیشه و قلب از هر آن‌چه شرک و غیر خداست، می‌باشد. به هر میزان که در این مخازن و ظرف‌های خداوند کم گذاشته و غایب شود، خالی نخواهد ماند، جایگاه شرک خواهد شد و دیگری بنشیند و جای گیرد! ✍️ حمید احمدی ------------------- ۱- یوسف،۱۰۲. ۲-همان، ۱۰۴. ۳- همان، ۱۰۶. ۴-فتح، ۴. ۵-یوسف،۱۰۷. ۶-انعام ۸۲. ۷- اعراف، ۹۹. ۸-قرشی،موسوعة‌ امیر‌المومنین،ج۵،ص۳۵ @hamnevisan
حمله ما به اسرائیل پیشدستانه نیست! جنگ پیشدستانه، حمله به دشمنی است که تهدید قریب الوقوع و قطعی برای حمله دارد. مزیت اصلی آن، کسب ابتکار عمل است: نابودی توان دشمن پیش از اینکه بتواند ضربه خود را بزند، که منجر به کاهش تلفات و خسارات احتمالی برای طرف مدافع میشود. این عمل، بر اساس ضرورت نظامی و برای خنثی سازی یک خطر فوری توجیه میگردد. اما در وضع موجود ، فرایند جنگ ۱۲ روزه تمام نشده است و دشمن با تغییر تاکتیک در حال پیشروی است، با توجه به تاب آوری ملت و تمایل افکار عمومی برای پاسخ دهی به جنگ تحمیلی اسرائیل و وضعیت غزه و لبنان ، حمله موشکی موثر ایران به اهداف نظامی اسرائیل ضرورت تاکتیکی است. در صورت انفعال و یا تشکیک در عملیات موشکی موثر، بعید نیست که دشمن با روش های متنوع خود، حاکمیت را با اغتشاش داخلی مواجه کند و آتش را به داخل خانه بکشد. در صورت توان و امکان نیروهای مسلح ، امروز حمله موشکی موثر به اهداف نظامی اسرائیل بهترین دفاع به نظر می رسد که این مهم نیاز به اعلام آمادگی امت دارد و تبدیل این آمادگی به "خواست عمومی مشهود" وظیفه کنشگران رسانه ای است. بهروز جعفری ۱ شهریور ۱۴۰۴ @hamnevisan
درباره روز پزشک نخستین روز از شهریور را "روز پزشک" نامیده اند. پزشکی در هر دو جغرافیای خودش دچار گسست است در حوزه پزشکی بدن طب جدید و قدیم رویا روی یکدیگر قرار گرفته اند و پزشکی روحی روانپزشکی تجربی و اخلاق سنتی در مصاف با هم اند. گر چه در هر دو مورد توجیهاتی در همگن نشان دادن اینها مطرح شده ولی واقعیت آن است که مصاف در تقابل زور مدارتر از آن همگن نمایی است. طب بدن را به اهلش وا می گذاریم و متمرکز بر طب روحی به این مقدار در این تنگنای مجال بسنده می شود که طب روحی فقط و فقط با دو بال اندیشه سترگ فلسفی و آموزه های شکوهمند و پر از لطافت دینی به سر انجام می رسد[ با تأکید مؤکد بر قید بلامنازع راستین یعنی فلسفه راستین و دین راستین]. @hamnevisan
``آرامش پیش از طوفان: حکایت یک ملت در انتظار`` این آرامشی که پیش از طوفان حس می‌شود، این سکوتی که بر همه جا سنگینی می‌کند، در واقع دارد داستانی از روزهای سختی را برای ما تعریف می‌کند. انگار یک نگرانی بزرگ، مثل یک سایه، روی شهرها و روستاهایمان افتاده و دل‌های همه را پر از اضطراب کرده است. مردم ما، این ملت مهربان و با ریشه، هم از داخل تحت فشارهای زیادی هستند؛ فشارهایی که مثل یک بیماری آرام، زندگی روزمره را از بین می‌برد و امیدمان را کم‌رنگ می‌کند. از طرفی، ترس از شروع یک جنگ هم مثل یک ابر سیاه بالای سرمان است و آسمان میهنمان را تاریک کرده، طوری که انگار هر لحظه ممکن است اتفاق بدی بیفتد و همین آرامش کم را هم از بین ببرد. در این شرایط سخت، مردم به شکل‌های مختلف با واقعیت روبرو می‌شوند. بعضی‌ها بار سفر بسته‌اند، نه برای تفریح، بلکه برای فرار از آینده نامعلومی که در انتظارشان است. گروهی دیگر، که تقدیر را قبول کرده‌اند، خودشان را برای سفری ابدی آماده می‌کنند؛ با چشمانی که رو به آسمان دارند و دلی پر از دعا. و عده‌ای دیگر، با نگاهی به دوردست‌ها، دنبال یک پناهگاه در کشور دیگری می‌گردند؛ جایی که شاید بتوانند دوباره آرامش پیدا کنند و آینده بهتری برای خودشان و عزیزانشان بسازند. هر کسی به روشی برای زنده ماندن و آرامش تلاش می‌کند، در حالی که اضطراب، مثل یک چاقوی تیز، دل‌ها را می‌فشارد. جنگ، این پدیده ترسناک، هیچ‌وقت چهره زیبا و خوبی نداشته و ندارد. تنها چیزی که با خودش می‌آورد، خرابی، درد و از دست دادن است. اما نشانه‌ها و شواهد، چه در میدان جنگ و چه در پیچیدگی‌های سیاست و دیپلماسی، همه می‌گویند که روزهای بسیار سختی در پیش است. انگار سرنوشت، صفحه جدیدی از تاریخ را باز کرده که پر از چالش‌های بزرگ و سخت است. مردم در حال آماده شدن هستند و گوش‌ها برای شنیدن خبرهای بد تیز شده‌اند، در حالی که امید به راه حل‌های مسالمت‌آمیز، هر لحظه کمتر می‌شود. در برابر این همه سختی و مشکلات بزرگ، از دست خیلی از ما کاری برنمی‌آید جز دعا. شاید تنها جایی که می‌توانیم به آن پناه ببریم در این روزها، توکل به خدا و امید به کمک او باشد. در این لحظات حساس، دعا تنها راهی است که می‌توانیم حس ناتوانی را به یک خواسته جمعی برای صلح و سربلندی تبدیل کنیم. اما حتی در دل این همه نگرانی، نور امیدی هم وجود دارد. از ته دل، آرزو می‌کنم که میهن عزیزم همیشه سرافراز و سربلند بماند. این آرزو نه از روی خیال، بلکه از عمق باور من به ریشه‌های محکم ما سرچشمه می‌گیرد. ما در این خاک قدیمی ریشه داریم؛ خاکی که قرن‌هاست خون و عرق گذشتگانمان را در خودش نگه داشته و شاهد به دنیا آمدن و رشد نسل‌های زیادی بوده است. در همین خاک، هر بار که بادهای شدید و طوفان‌های بزرگ آمده‌اند، ما محکم‌تر از قبل ایستاده‌ایم. و من باور دارم که مثل همیشه، نسل به نسل، در همین سرزمین ریشه خواهیم زد و با قدرت و شکوهی تازه، دوباره رشد خواهیم کرد؛ چون این ریشه، از هر طوفانی عمیق‌تر است و این خاک، پر از معجزه‌های نگفته. جواد جعفری @hamnevisan
ترجمه تحلیل بالا: تحلیل مصاحبه علی لاریجانی با رویکرد سیاست خارجی ایران توسط م تمنا مصاحبه اخیر علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران را می‌توان در چارچوب نظریه‌های روابط بین‌الملل و رئالیسم تهاجمی-تدافعی مورد تحلیل قرار داد. ۱. رئالیسم تهاجمی-تدافعی و سیاست مقاومت بر اساس نظریه رئالیسم تدافعی (Defensive Realism)، دولتها در محیط آنارشیک بین‌المللی عمدتاً به دنبال حفظ بقا و امنیت خود هستند. با این حال، لاریجانی در این مصاحبه به‌وضوح از رئالیسم تهاجمی-تدافعی (Offensive-Defensive Realism) دفاع می‌کند؛ بدین معنا که ایران ضمن تأکید بر اصل مقاومت به‌عنوان یک استراتژی دفاعی، آمادگی خود را برای پاسخ تهاجمی متقابل در برابر تهدیدات رژیم صهیونیستی و ایالات متحده اعلام می‌دارد. این موضع را می‌توان در چارچوب دکترین بازدارندگی نامتقارن (Asymmetric Deterrence) تحلیل کرد که در آن ایران با تکیه بر قدرت نرم (حمایت مردمی) و قدرت سخت (توان موشکی)، به دنبال ایجاد هزینه‌های غیرقابل تحمل برای دشمن است. ۲. مذاکرات از منظر نظریه بازی‌ها لاریجانی با اشاره به دوگانگی مذاکره/جنگ، شرایط پذیرش مذاکره با آمریکا را منوط به تغییر پارادایم رفتاری طرف مقابل می‌کند. این دیدگاه را می‌توان با نظریه بازی‌های تکراری (Iterated Games) تبیین نمود: - در حالت تعادلی جنگ (War Equilibrium)، چنانچه آمریکا به استراتژی «تسلیم یا جنگ» پایبند باشد، مذاکره به نقطه تعادل ناکارآمد (Inefficient Equilibrium) منجر می‌شود. - در حالت تعادلی مذاکره (Negotiation Equilibrium)، تنها در صورتی که طرفین به همکاری مشروط (Conditional Cooperation) برسند، مذاکره می‌تواند به تعادل بهینه پارتو (Pareto Optimality) منجر شود. ۳. هژمونی منطقه‌ای و قدرت نرم ایران لاریجانی با اشاره به حمایت کشورهای اسلامی از ایران پس از حمله اخیر اسرائیل، بر ساختار هژمونیک ایران در محور مقاومت تأکید می‌کند. این موضوع را می‌توان با نظریه هژمونی گرامشی (Gramscian Hegemony) تحلیل کرد که در آن ایران نه‌تنها از ابزارهای سخت‌افزاری، بلکه از ابزارهای گفتمانی (Discursive Tools) برای تثبیت رهبری خود در منطقه استفاده می‌کند. همچنین، اشاره به «پایه‌های عمیق مردمی انقلاب» نشان‌دهنده بهره‌گیری از قدرت نرم (Soft Power) در تقابل با فشارهای خارجی است. ۴. تحلیل گفتمان انتقادی (CDA) در ادبیات لاریجانی با استفاده از روش تحلیل گفتمان انتقادی (Critical Discourse Analysis)، می‌توان به چندین مؤلفه کلیدی در سخنان لاریجانی اشاره کرد: - اسطوره‌سازی مقاومت: او با برجسته‌کردن «شکست راهبردی اسرائیل»، به ساخت روایت پیروزی (Victory Narrative) می‌پردازد که نقش مهمی در مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های ایران دارد. - دیالکتیک دوگانه دوست/دشمن: گفتمان لاریجانی مبتنی بر تقابل گفتمانی (Discursive Antagonism) میان ایران (به‌عنوان مدافع مقاومت) و اسرائیل/آمریکا (به‌عنوان عوامل ناامنی) است. - کاربرد استعاره‌های جنگ: عباراتی نظیر «جهنم برای اسرائیل» یا «شیاطین پشت سر افراد»، از استعاره‌های تهاجمی (Aggressive Metaphors) برای تقویت گفتمان مقاومت استفاده می‌کنند. ۵. سیاست خارجی ایران در قبال متحدان منطقه‌ای لاریجانی با اشاره به روابط ایران با لبنان و سوریه، بر استراتژی عمق استراتژیک (Strategic Depth) ایران تأکید می‌کند. این استراتژی مبتنی بر: - دیپلماسی امنیتی (Security Diplomacy): تقویت محور مقاومت به‌عنوان سپر دفاعی در برابر تهدیدات خارجی. - واقع‌گرایی انعطاف‌پذیر (Flexible Realism): امکان بهبود روابط با سوریه در صورت تغییر رفتار دولت این کشور. نتیجه‌گیری در مجموع، گفتمان لاریجانی نشان‌دهنده: 1. تثبیت گفتمان مقاومت به‌عنوان هسته مرکزی سیاست خارجی ایران. 2. به‌کارگیری راهبردهای چندلایه (تهاجمی، تدافعی، دیپلماتیک) برای مدیریت بحران‌های منطقه‌ای. 3. تقویت هژمونی گفتمانی ایران در محور مقاومت از طریق روایت‌پردازی پیروزی. این تحلیل نشان می‌دهد که ایران در پی بازتعریف معادلات قدرت منطقه‌ای از طریق ترکیبی از قدرت سخت و قدرت نرم است، در حالی که گفتمان مقاومت را به‌عنوان ابزاری برای مقابله با فشارهای خارجی به‌کار می‌گیرد. @hamnevisan
امسال مشهد پیگیر خون شهدای جنگ ۱۲ روزه است شهدا کارِ خودشان را کرده‌اند. نوحه‌های عزاداران رنگ و بویی دیگر گرفته است. سینه زنان و زنجیرزنانِ عزادار با چشمهای گریان بیش از همیشه برای فَرَج آقا امام زمان (عج) دعا می‌کنند. اشکهایشان تماشایی است. همه انگار نگران خواص بی بصیرت هستند. کسانی که بن گوریون وجود آنها را برای بقای اسرائیل لازم دانسته تا اتحادهای مسلمین علیه رژیم صهیونیستی شکل نگیرد. پرخروشتر از هر سالند. انگار حس کرده‌اند که ظهور تزدیک است. جای همه‌تون خالی‌. ✍ هاشم کامکار از مشهد الرضا(ع) _ اول شهریور ماه ۱۴۰۴ @hamnevisan
امروز تمام ایران حرم توست. هر دلی که به شوق تو می‌تپد، دروازه‌ ی بهشت را می‌گشاید.هر قطره اشکی که برای غربتت جاری می‌شود مقدس تر از آب زمزم است. امروز تمام ایران صحنی است به وسعت عشق و تو غریب آشنا... در قلب تک‌ تک ما سکنا داری. صدای صلوات، نوای نقاره‌ خانه است و هر سلام، زائری در حریم توست. ❤️ ✍️طراوت @hamnevisan
تلنگر ‼️مگر کعبه، خانهٔ خدا نیست؟! 🔺پس چرا امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: «حرمت آبروی مؤمن، از حرمت کعبه بالاتر است»؟! (خصال صدوق، ج۱، ص۲۷) 🔥 کعبه در طول تاریخ، بارها تخریب شده: - در آتش سوخته... - در سیل فرو ریخته... - در جنگ‌ها ویران شده... اما هر بار، از نو بنا شده، استوارتر از قبل! 💔 اما تخریب آبروی دیگران... مانند "آب رفته از جوی" است... مانند "پرنده‌ای رها شده از قفس" است... "بازگرداندنش، محال است!" 📢 هشدار! در پچ‌پچ‌های دوستانه، در گفت‌وگوهای صمیمی، حتی در سکوتِ نگاه‌ها مراقب باشیم! آبروی دیگران را نبریم... که بازگرداندنش، از بازسازی کعبه سخت‌تر است و تاوان سنگینی در دنیا و آخرت دارد... @hamnevisan
. 💠 شهود ولایت‌پذیری داشتم فکر می‌کردم همه حق‌های حضرت آقا به کنار همین حقی که به‌خاطر شهود امر ولایت‌ با وجود ایشون داریم تا ابد کافیه برای فهم قدر ایشون ... با همراه شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/2477260908C5a78446aac