💠🔹درست است كه هميشه دوستِ‌ دوست انسان ممكن است دوست انسان نباشد؛ با كسى دوستى كند و با دوستش دشمنى؛ ولى غالباً چنين نيست. دوستى‌ها و دشمنى‌ها معمولاً براثر اهداف مشترك است، هنگامى كه اهداف مشترك بود، هم دوست انسان هم دوستِ‌ دوست او از در دوستى درمى‌آيند، بنابراين وجود بعضى استثناها هرگز مانع از يك حكم كلى نيست. در مقابل مى‌فرمايد: «دشمنان تو: دشمنت هستند و دشمن دوستت و دوست دشمنت»؛ (وَ أَعْدَاؤُكَ‌: عَدُوُّكَ‌، وَ عَدُوُّ صَدِيقِكَ‌، وَ صَدِيقُ‌ عَدُوِّكَ‌) . در اين مورد نيز همان مطلبى كه دربارۀ دوست گفته شد صادق است؛ دشمنى‌ها با شخص يا چيزى نيز براثر اهداف مشترك است؛ كسى كه با كسى دشمن مى‌شود، با دوست او هم كه اهداف مشابه دارد دشمنى خواهد كرد و به عكس با دشمنانش دوستى خواهد نمود. #حکمت_295 🔶 @Nahj_Et