آیه ۷ مجادله
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ ما یَکُونُ مِنْ نَجْوی ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنی مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
آیا ندیدی که خداوند آنچه را در آسمانها و زمین است، میداند. هیچ رازگویی و نجوای سه نفره نیست مگر آنکه او چهارمین آنهاست و هیچ پنج نفرهای نیست، مگر آنکه او ششمین آنان است و نه (رازگویانی) کمتر از آن و نه بیشتر، مگر اینکه او با آنهاست، هر جا که باشند، سپس در روز قیامت آنان را به آنچه که انجام دادند، خبر خواهد داد. همانا خداوند به هر چیزی بسیار داناست.
__________________________
▪«تَرَ» از «رؤیت» به معنای دیدن است که گاهی به معنای فهمیدن نیز به کار میرود و در اینجا این معنا مراد است.
▪«نَجْوی» از «نجوة» به معنای مکان بلندی است که از سایر قسمتهای زمین جداست. از آنجا که سخن در گوشی، در واقع جدا کردن طرف از دیگران است و یا چنان آهسته بیان میشود که سایرین از آن آگاه نمیشوند و یا به خاطر اینکه محتوای سخنانی که گفته میشود، وسیله دور شدن شنونده از خطر میباشد، به آن «نجوا» گفته میشود.
👈همچنین نجوا شامل جلسات مخفیانهای میشود که افراد مجرم و خلاف کار، به دور از چشم دیگران تشکیل می دهند و آهسته و بدون کوچک ترین سر و صدایی سخن میگویند به گمان اینکه کسی آنها را نمیبیند و سخنشان را نمیشنود.
💠قرآن، دربارۀ علم خداوند به اسرار و نجوای مردم، چندین بار سخن به میان آورده است؛ از جمله: آیه ۷۸ سورۀ توبه «أَ لَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ عَلَّامُ الْغُیُوبِ» و آیۀ ۸۰ سورۀ زخرف «أَمْ یَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ بَلی وَ رُسُلُنا لَدَیْهِمْ یَکْتُبُونَ»
✅در این آیه و آیه قبل، ده بار به علم خداوند اشاره شده و آغاز و پایان این آیه، با علم الهی است. «یَعْلَمُ ... عَلِیمٌ»
🔻خصوصیات علم الهی
علم او به تمام جزئیات است. «هُوَ رابِعُهُمْ، هُوَ سادِسُهُمْ»
علم او دقیق است. «أَحْصاهُ اللَّهُ»
علم او حضوری است. «عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ»
به علم او غبار نسیان نمینشیند. «أَحْصاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ»
به واسطۀ علم او دیگران از اعمال فراموش شده خود با خبر میشوند. «نَسُوهُ ... یُنَبِّئُهُمْ»
احاطه علمی خدا به همه هستی همیشگی و ازلی است. «هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا»
علم دارد، ولی معمولًا در دنیا کسی را رسوا نمیکند. «یُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ»
علم او دائمی است؛ نه موسمی. «یَعْلَمُ، عَلِیمٌ» عمل او به آسمانها و زمین، یکسان است. «یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ»
✅ آسمان و زمین، بزرگ و کوچک، آشکار و پنهان، همه در برابر علم خداوند یکسان است. «یَعْلَمُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ ... هُوَ رابِعُهُمْ ... هُوَ مَعَهُمْ»
👈تعدّد افراد و تنوّع سخنان آنان، در علم خداوند تأثیری نداشته و خداوند به همه آنها و سخنانشان آگاه است. «لا أَدْنی مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ»
👈 مکان و زمان در علم خداوند اثری نداشته و او به همهچیز آگاه است. «هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ ما کانُوا»
❌نجوای مخالفان دربارۀ مخالفت با پیامبر(ص)
آیه ۸ مجادله
أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوی ثُمَّ یَعُودُونَ لِما نُهُوا عَنْهُ وَ یَتَناجَوْنَ #بِالْإِثْمِ وَ #الْعُدْوانِ وَ #مَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَ إِذا جاؤُکَ حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ وَ یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصِیرُ
آیا نظر نکردی به کسانی که از نجوا نهی شدند سپس به آنچه نهی شده، بازگشته و برای گناه و ستم و نافرمانیِ پیامبر با یکدیگر نجوا میکنند و (با این حال) هنگامیکه سوی تو میآیند، کلماتی برای تحیّت و سلام (وخوشآمد) به کار میبرند که (حتی) خدا با آن تو را تحیّت و سلام نگفته است و در بین خودشان میگویند: (اگر این مرد پیامبر است) پس چرا خداوند ما را به سبب آنچه میگوئیم عذاب نمیکند؟ جهنم برای آنان کافی است که وارد آن میشوند، پس چه بد سرانجام و جایگاهی است.
________________________________
💠از این تعبیر به خوبى استفاده مى شود که قبلا به آنها هشدار داده شده بود که از نجوا بپرهیزند کارى که ذاتاً تولید نگرانى وبدگمانى در دیگران مى کند.
▪«یَصْلَوْنَها» از «صلی» به معنای واردکردن به جایی برای سوزاندن و گداختن است.
❌ نجوا در جمع مؤمنان، منکری است که از آن نهی شده است.
❌یکى دیگر از اعمال خلاف منافقان ویهود اشاره کرده، مى فرماید: «وهنگامى که نزد تو مى آیند تو را تحیّتى (وخوشامدى) مى گویند که خدا به تو نگفته است» (وَاِذا جاؤُکَ حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللهُ
👈به هر تجلیل و تکریم و تمجیدی اعتماد نکنیم. منافقان، آشکارا تجلیل بیش از حد دارند، ولی مخفیانه از نافرمانی پیامبر سخن میگویند.
❌ چاپلوسی و تملّق و تعریف بیش از اندازه، از نشانههای نفاق است. «حَیَّوْکَ بِما لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ»
👈 نه تنها گفتار مخفی منافقان را خدا آشکار میکند، بلکه آنچه را در دل دارند و به اصطلاح حدیث نفس میکنند، برملا می سازد. «یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ»
💠 آنها نه فقط مرتکب این گناهان بزرگ مى شوند، بلکه آن چنان از باده غرور سرمست هستند که; «در دل مى گویند: (اگر اعمال ما بد است پس) چرا خداوند ما را به خاطر گفته هایمان عذاب نمى کند»؟! (وَیَقُولُونَ فى اَنْفُسِهِمْ لَوْلا یُعَذِّبُنَا اللهُ بِما نَقُولُ).
به این ترتیب هم عدم ایمان خود را به نبوت پیامبر(صلى الله علیه وآله)ثابت کردند وهم عدم ایمان به احاطه علمى خداوند.
👈ولى قرآن در یک جمله کوتاه به آنها چنین پاسخ مى گوید: «جهنم براى آنان کافى است (ونیازى به مجازات دیگر نیست، همان جهنمى که به زودى) وارد آن مى شوند وچه بدفرجامى است» (حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَها فَبِئْسَ الْمَصیرُ).
👈البته این تعبیر نفى عذاب دنیوى را درباره آنها نمى کند.
👈 مهلتهای الهی را نشانۀ رضایت او ندانید. «لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنم
آیۀ ۹ مجادله
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا تَناجَیْتُمْ #فَلا تَتَناجَوْا #بِالْإِثْمِ وَ #الْعُدْوانِ وَ #مَعْصِیَةِ الرَّسُولِ وَ #تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ #التَّقْوی وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ی کسانی که ایمان آورده اید! هرگاه نجوا میکنید، به گناه و ستم و نافرمانیِ پیامبر نجوا نکنید و نسبت به کار نیک و تقوا نجوا کنید و از خدا پروا کنید که به سویش محشور میشوید.
______________________
💠نجوا و در گوشی سخن گفتن میتواند احکام متفاوتی داشته باشد از جمله:
آنجا که فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا که سبب ترس و دلهرۀ دیگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا که برای کمک به دیگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
💐بنا به روایتی از امام صادق(ع) گفتن دروغ برای اصلاح بین مردم جایز است. همچنین قرآن نجوا را برای اصلاح میان مردم روا دانسته است
💠موضوع و محتوای گفتار، ارزش آن را مشخص میکند. اگر موضوع نجوا، نیکی و تقوا باشد یک ارزش است ولی اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهی محتوی نیز خوب است، امّا موقعیّت خوبی نیست. مثلًا در جمع مؤمنان دو نفر درگوشی سخن بگویند.
👈همۀ سخنان را نباید آشکار و نهان گفت. گاهی باید نهی از منکر یا امر به معروف، در خفا و پنهان باشد. «تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوی»
❌ مبادا نجوای بد را به جای نجوای خوب قلمداد کنیم. «تَناجَوْا ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ»
👈تقوا و پرهیزکاری و توجّه به معاد، زمینۀ دوری از سخنان نارواست. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ»
❌ #نجوا از شیطان است!❌
نجوای شیطان همان وسوسه هایی است که شیطان آنقدر در گوش انسان می خواند تا او را پریشان خاطر کند.
آیه ۱۰ مجادله
إِنَّمَا #النَّجْوی مِنَ #الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
همانا #نجوا از سوی #شیطان است تا کسانی را که ایمان آوردهاند اندوهگین کند، در حالی که جز به اذن خداوند، هیچ (نجوایی) ضرر رسان نیست، پس باید مؤمنان تنها بر خداوند توکّل کنند.
_____________________________
❌هر گونه سخن آشکار و نهانی که موجب ترس و دلهره در میان مسلمانان گردد، کاری شیطانی است. «النَّجْوی مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا»
آیه ۳ انبیاء
این در حالی است که دلهایشان در لهو و بیخبری فرو رفته است! و ستمگران پنهانی نجوا 👥🔥کردند (و گفتند): «آیا جز این است که او بشری همانند شماست؟! آیا به سراغ سحر میروید، با اینکه (چشم دارید و) میبینید؟!
آیه ۴۷ اسراء
هنگامی که به سخنان تو گوش فرامیدهند، ما بهتر میدانیم برای چه گوش فرا میدهند؛ (و همچنین) در آن هنگام که با هم نجوا👥🔥 میکنند؛ آنگاه که ستمگران میگویند: «شما جز از انسانی که افسون شده، پیروی نمیکنید!»
✅مؤمنان در حفظ و حراست خداوند هستند. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً»
👈تلاشهای منافقان، از مدار قدرت الهی خارج نیست. «وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»
❌جنگ روانی دشمن را خنثی کنیم. «لِیَحْزُنَ ... وَ لَیْسَ بِضارِّهِمْ شَیْئاً»
👌داروی شفابخش هر گونه ناآرامی و دلهره، توکّل بر خداوند است. «وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»
👈 توکّل بر خدا کار هر کس نیست؛ ایمان میخواهد. «فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» گرچه خداوند از مؤمنان حمایت میکند، ولی آنان نیز باید بر خداوند توکّل کنند.
❌#نجوای_شیطانی
❌ #حقیقت_اهدف_نجوای_شیطانی_محادین
👈اول: ایجاد حزن در جامعه مؤمنین
اینکه مؤمنین راستین را نا امید و محزون می کند از اینکه جبهه حق در حال شکست خوردن است .
👈دوم :اینکه گروهی از مؤمنین که وارد فضای نجوای جبهه باطل می شوند منکر پیروزی های جبهه حق شده و همه چیز را ناکارآمد و بیهوده می دانند.
❌ نجوای کفار و منافقین بر سه محور اثم و عدوان و معصیت رسول است
و هدف نجوایشان این است که مردم را به معصیت و طغیان بر رسول خدا وادار کنند تا مردم علیه امامشان❤️ عصیان و شورش کنند.!!
#استاد_میرباقری
___________________
⚠️۳ استراتژی مهم دشمن: #هراس_افکنی؛ #اختلاف_افکنی و #یاس_آفرینی است.
امام خامنه ای
آیه ۱۱ مجادله
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قِیلَ لَکُمْ #تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ #فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ وَ إِذا قِیلَ انْشُزُوا فَانْشُزُوا یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ
ای کسانی که ایمان آوردهاید! هرگاه به شما گفته شود در مجالس (برای دیگران) جا باز کنید، پس جا باز کنید تا خدا نیز برای شما گشایش دهد و هرگاه گفته شود برخیزید، برخیزید. (بزرگی، به نشستن در جای خاص نیست، بلکه) خدا از میان شما کسانی را که ایمان آورده و کسانی را که صاحب علم و دانشاند، به درجاتی رفعت و بزرگی میدهد و خداوند به آنچه انجام میدهید به خوبی آگاه است.
____________________________
▪«تفسح» به معنای وسعت دادن، گشایش و جا دادن است
▪«انْشُزُوا» به معنای بلند شدن از جای برای احترام به دیگران است.
💠در آیه قبل، عامل حزن و ناراحتی را نجوا بیان کرد، در این آیه، عامل شادمانی و محبت را، جا دادن برای نشستن در مجالس بیان میکند.
💠نقل کرده اند که: پیامبر صلّى اللّه علیه و آله در یکى از روزهاى جمعه در «صفّه» (سکوى بزرگى که در کنار مسجد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله قرار داشت) نشسته بود و گروهى نزد حضرت حاضر بودند، و جا تنگ بود، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله عادتش این بود که مجاهدان بدر را اعم از مهاجر و انصار احترام فراوان مىکرد، در این هنگام گروهى از بدریون وارد شدند، در حالى که دیگران قبل از آنها اطراف پیامبر صلّى اللّه علیه و آله را پر کرده بودند، هنگامى که مقابل پیامبر صلّى اللّه علیه و آله رسیدند سلام کردند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله پاسخ فرمود سپس به حاضران سلام کردند آنها نیز پاسخ گفتند، آنها روى پاى خود ایستاده بودند، و منتظر بودند حاضران به آنها جا دهند ولى هیچ کس تکان نخورد! این امر بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله سخت آمد، رو به بعضى از کسانى که اطراف او نشسته بودند کرد و فرمود: فلان و فلانى برخیزید، چند نفر را از جا بلند کرد تا واردین بنشینند (و این در حقیقت نوعى ادب آموزى و درس احترام گذاردن به پیش کسوتان در ایمان و جهاد بود.)
ولى این مطلب بر آن چند نفر که از جا برخاستند ناگوار آمد، منافقان گفتند:
پیامبر صلّى اللّه علیه و آله رسم عدالت را رعایت نکرد! در اینجا آیه نازل شد و قسمتى از آداب نشستن در مجالس را براى آنها شرح داد.
👈شاید جمله «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ» نشانۀ آن باشد که فرمان برپا، به خاطر ورود مؤمنان و دانشمندان است، یعنی به احترام آنان قیام کنید.
👈 جا دادن و احترام به تازه واردان، یک ارزش است. «فَافْسَحُوا ... فَانْشُزُوا»
✅ گشایش در کار دیگران، سبب گشایش خداوند در امور شماست. «فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ» پاداش الهی با عمل متناسب است. گشایش، گشایش میآورد.
👈 رعایت آداب اجتماعی، حتّی در نشست و برخاست، مورد سفارش اسلام است. «فَافْسَحُوا ... فَانْشُزُوا»
👈 گاهی لازم است به احترام ورود بزرگان و دانشمندان به اهل مجلس گفته شود که برخیزید. «انْشُزُوا فَانْشُزُوا»
👈 جا دادنها و بلند شدنها، خالصانه و برای خدا باشد نه به انگیزههای دیگر. «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»
👈 در نشست و برخاستها، خدا را فراموش نکنیم. «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»