eitaa logo
همراه با قرآن کریم📖
90 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
49 ویدیو
1 فایل
⭕همراه با قرآن کریم https://eitaa.com/hamrahbaquran خادم القرآن گمنام
مشاهده در ایتا
دانلود
هزینه کردن مال و جان در راه خدا قرض‌الحسنه دادن به خداوند است . یعنی این که انسان به امام❤️ و خودش را وقف خدا❤️ و امام❤️ کند. تعلق به دنیا مانع همراهی با امام ❤️می شود . 💠یکی از صفات بسیار مهم اصحاب عاشورایی که در بیان اهل‌بیت(ع) بسیار تکرار شده این است که آن‌ها انصارالله و انصار رسول خدا و انصار دین خدا بودند. طبق فرمایش حضرت علی علیه‌السلام در نهج‌البلاغه شب بیداری در راه خدا، گرسنگی در راه خدا، قدم برداشتن در مسیر خدا، انفاق اموال در راه خدا و جهاد در راه خدا همگی به عبارتی است و باید انسان به جان و مال خود بخل نورزد و در راه خدا مال و جان خود را عطا نماید. وقتی انسان دین خدا و رسول خدا و اهل‌بیت(ع) را یاری نماید، متقابلاً خداوند نیز نصرت خود را شامل حال انسان خواهد نمود. به چرخش انداختن اموال و دارایی‌ها در راه خدا و در راه رسول خدا خیلی مهم است چراکه انفاق دارای درجاتی است و بالاترین درجه انفاق این است که انسان مال و جان خود را در راه خداوند هزینه نماید که دارای آثار و برکات بسیاری است. هزینه نمودن مال و جان در راه خدا در حقیقت قرض‌الحسنه دادن به خداوند است که هم حفظ خواهد شد و هم مضاعف می‌شود و هم دارای اجر کریم است. قرض‌الحسنه دادن به خداوند باعث می‌شود انسان در پرتو نور امام❤️ معصوم وارد صحرای محشر شود و مصداق بارز کسانی هستند که مال و جان خود را به خداوند قرض‌الحسنه دادند و به رسیدند. این است که او در اوضاع وخیم قیامت نورانی وارد می شود و به او بشارت بهشت می دهند. ولی منافقین این طور نیستند و در قیامت از این ها التماس نور می کنند. انسان تا زمانی که فرصت دارد باید از تلف شدن دارایی‌ها خود جلوگیری نماید و خود را برای هزینه نمودن جان و مال مهیا سازد چراکه انسان زمانی عزیز خواهد شد که دست به دامن خداوند❤️ و اهل‌بیت❤️(ع) باشد چون به متصل می‌شود. خداوند محتاج نصرت احدی نیست و از کسی کمک نمی‌خواهد و غنی مطلق است و نیازی به اموال انسان‌ها ندارد. اگر کسی از فرصت‌ها استفاده کرده و بتواند مال خود را در راه خدا هزینه نماید در حقیقت برای اصلاح و کمال خود هزینه نموده است. رشد انسان و کسب کمالات معنوی در سایه هزینه نمودن جان و مال کسب می‌شود چراکه با این اقدام شاکله انسان می‌شود چون توانسته است با امکاناتی که در اختیار دارد مسیر درست را انتخاب کند.
💠 در فرصتی که در عالم ارض هستیم، دو وادی پیش روی ما قرار می گیرد؛ یکی وادی و دیگری وادی است. محور این دو وادی هم دو هستند. امام این دو عالم هم با هم متفاوت است، هم امت متفاوت اند و هم روابط امت متفاوت است. 👈 امام جبهه حق نسبتش با مأمومین چطور است؛ او به هیچ وجه طمع در آنها ندارد، بلکه از خدا می گیرد و به آنها می بخشد 👈و به عکس امام جبهه باطل اینطور نیست، طمع دارد، چون فقیر است و دستش در خزائن خدا نیست. روابط بین امت بر محور امام حق بر محور و بندگی رابطه شکل می گیرد ❌ اگر از مدار عبودیت خارج شدیم، بر محور امام باطل جنع میشویم ؛ روابط خیلاء و توهم شکل می گیرد. انسان متوهم می شود و خیال می کند، امکانات از آن خودش است. خیال می کند در عالم چیزی دارد و دچار فخر می شود. این خیال زدگی و تکبر و فخر و بعدش هم بخل و ریا ... 💠 در آغاز سوره حدیدخداوند متعال دعوت می کند، به اینکه «آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ»(حدید/7)، بعد از اینکه ایمان آوردید، خدا و این رسول را قبول کردید، بیایید دارایی هایتان را در طرح او خرج کنید. 👈انفاق یعنی مالتان، آبرویتان و جانتان را کنار این پیامبر بیاورید و هر کجا لازم است، خرج کنید. یک جا باید مال بدهید، یک جا باید جان بدهید. ⚠️مواظب باشید، وقتی که در طرح حضرت می آیید و امکانات تان را می آورید، تأخیر و تسویف نکنید، به امروز و فردا نیاندازید، هرچه زودتر امکانات تان را بیاورید. «لا یسْتَوی مِنْکمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَل »(حدید/10) آنهایی که امکانات شان را قبل از فتح مکه کنار حضرت خرج می کنند، در دوران غربت حضرت و در آن دوره به حسب ظاهر ضعف جبهه حق، خرج می کنند، فرق می کنند با آنهایی که بعد از پیروزی مال شان را کنار حضرت می آورند. «أُولئِک أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا» اینها درجاتشان از آن کسی که بعد از فتح امکاناتش را می آورد، بالاتر است و ثوابش بهتر است. هم مالتان و هم جانتان را اگر می خواهید خرج کنید، به وقت خرج کنید. 👈«وَ کلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنی »، البته خدای متعال به هر دو جبهه وعده خیر داده است. اینطور نیست که آنهایی که مالشان را ولو دیرتر می آورند، برخوردار نشوند. آنها هم برخوردار می شوند، ولی دیده اند و با آنهایی که زودتر آمده اند، مساوی نیستند. . «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیر» خدای متعال خبره کار است و خوب می فهمد، شما چه کاره اید. دیر آمدید، زود آمدید، چقدر اخلاص دارید، چقدر حاضرید در راه خدا مجاهده کنید. خدا خبره کار است. 👈در آیه بعد«مَنْ ذَا الَّذی یقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ کریم »(حدید/11) چه کسی است که به خدا بدهد؟ 🍃🌸قرض الحسن بهترین نوع خرج کردن در راه خداست. اگر کسی اهل شد و توانست مالش را و حتی شاید جانش را اینطوری خرج کند، غیر از این که امکاناتش را خداوند مضاعف می کند و برایش نگه می دارد و تلف نمی شود و به او به نحو دو چندان بر می گرداند، یک اجر خاصی هم خدا به او می دهد، که آن است . ✅وقتی خدای متعال می فرماید فراوان یعنی بی حد. دیگر ده برابر و صد برابر نیست. کثیر خدای متعال یعنی حدی ندارد. 👈در واقع این نوع انفاق یک جنس دیگری از عمل است. که اجر کریمی برای آن است ! «یوْمَ تَرَی الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ یسْعی نُورُهُمْ بَینَ أَیدیهِمْ وَ بِأَیمانِهِم»(حدید/12) مومنین وقتی در صحنه محشر می آیند، از جانب راست و پیش رویشان در حرکت است. اینها هم به دنبال این نور در وادی نور حرکت می کنند، تا به درجات ب برسند، که این همان است.  
👈 در روایت دارد «یسْعی نُورُهُمْ أیّ إِمَامَهُم»امامشان❤️ در صحنه حاضر است و اینها با امامشان حرکت می کنند و این آن اجر کریم است. ❌آن وقت آنهایی که اهل این کار نبودند «یوْمَ یقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الْمُنافِقاتُ لِلَّذینَ آمَنُوا انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکم »(حدید/13) منافقین و منافقات به مومنین می گویند، مهلت بدهید تا ما از نور💫 شما یک قبسی برداریم و استفاده بکنیم، یک شعله ای هم به ما برسد. «قیلَ ارْجِعُوا وَراءَکمْ فَالْتَمِسُوا نُوراً» 👈این چراغ از عالم دنیا روشن می شود، باید از آنجا روشن می کردید. این همان است. 👈 در روایات ما دارد که یعنی انسان دقت کند، مالش را خرج امام❤️ کند. 🤔«ینادُونَهُمْ أَ لَمْ نَکنْ مَعَکم »(حدید/14) منافقین به مومنین می گویند، ما مگر همراه شما در دنیا نبودیم! چطور شما در وادی نور هستید و ما در ظلمات؟! به آنها می گویند: «قالُوا بَلی وَ لکنَّکمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکمْ وَ تَرَبَّصْتُمْ وَ ارْتَبْتُمْ وَ غَرَّتْکمُ الْأَمانِی» چهار تا خصوصیت است که شما دچارش شدید. خودتان را در فتنه انداختید و بعد هم تربص کردید و به وقت نیامدید و این پا و آن پا کردید. دنبال یک چیز دیگری در دنیا بودید. دنبال حضرت راه نیفتادید. دنبال معصوم حرکت نکردید «وَ ارْتَبْتُمْ» به ریب و شک در راه افتادید، به وجود مقدس نبی اکرم و ائمه علیهم السلام بدگمان شدید. با اهل بیت راه نرفتید. «وَ غَرَّتْکمُ الْأَمانِی» آرزوهایتان شما را فریب داد. اینها همان چیزهایی است که نمی گذارد، انسان بیاید در جبهه حق حرکت کند. از آدم یک آدم منافق در می آورد. ❌پول دادنی که ذیل ایمان و در طرح حضرت نباشد، که انفاق نیست. انفاق یعنی آدم امکاناتش را برای تقویت این جبهه خرج می کند. اگر به ضعفا هم می رساند، می خواهد این جبهه را تقویت کند، تا اینها در جبهه حضرت بمانند، بشوند، بشود. این غیر از پول خرج کردن است!