آیات ۱۶ و۱۷ و ۱۸ شوری
🔸وَ الَّذِینَ یُحَاجُّونَ فِی اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِیبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ شَدِیدٌ
و کسانی که درباره خداوند پس از آنکه دعوت او را پذیرفتهاند به #جدال (میپردازند) دلیلشان نزد پروردگارشان# باطل و بیپایه است و بر آنهاست خشم الهی و برایشان عذاب سختی است.
____________________
▪«محاجه» از «حج» به معنای قصد است و به آن نوع گفتگویی گفته میشود که قصد گوینده اثبات یا ابطال چیزی باشد.
💠درباره این محاجه باطل
بعضى گفته اند: منظور ادعاى یهود است كه مى گفتند آئین ما پیش از اسلام بوده و برتر از آن است .
یا این كه شما مدعى وحدت هستید بیائید آئین موسى (علیه السلام ) را كه مورد قبول طرفین است بپذیرید.
ولى چون اشاره به (محاجه درباره الله ) بیان شده است بنابراین بیشتر متناسب با #مشركان و گفتگوی آنها درباره خداست که اشاره به دلائل بى اساس و پوسیده اى است كه مشركان براى پذیرش شرك مى آوردند، از جمله شفاعت بتها و یا پیروى از آئین نیاكانشان .
كه بعد از آشكار شدن حق به لجاجت و پافشارى خود ادامه مى دادند که هم در نظر خلق خدا رسوا هستند و هم مشمول غضب خالق در این جهان و جهان دیگر مى باشند.
👈هنگامی که راه روشنی برای شما ثابت شد به خاطر شک و وسوسه از آن دست بر ندارید و هنگامی که به کسی ایمان پیدا کردید با مجادله او را رها نکنید.
⚠️ بعد از آنکه از راه عقل و فطرت خدا را شناختید مجادله نکنید. «یُحَاجُّونَ فِی اللَّهِ مِنْ بَعْدِ ما اسْتُجِیبَ لَهُ»
❌ شرک فاقد اعتبار است و مشرکان منطقی ندارند. «حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ»
▪داحضة: دحض: لغزيدن و سقوط. «داحضة»: ساقط شونده.
▪حُجَّتُهُمْ داحِضَةٌ: يعنى دليل آنها ساقط و باطل و غير قابل قبول است.
👈 تلاش برای به تردید انداختن مؤمنان، موجب خشم و عذاب الهی است. «یُحَاجُّونَ ... عَلَیْهِمْ غَضَبٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ»
🔸اللَّهُ الَّذِی أَنْزَلَ #الْکِتابَ #بِالْحَقِّ وَ #الْمِیزانَ وَ ما یُدْرِیکَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ
خداست آنکه کتاب آسمانی و میزان را به حقّ نازل کرد و چه میدانی شاید قیامت نزدیک باشد.
✅ در #قرآن کریم باطل راهی ندارد. «أَنْزَلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ»
✅#قرآن، #میزان و وسیلۀ تشخیص حقّ از باطل است. «الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِیزانَ»
👈 پیامبر اکرم نیز از زمان و ساعت قیامت بیخبر است. «وَ ما یُدْرِیکَ»
⚠️به آرزوهای موهوم و طولانی که موجب تأخیر توبه و عمل صالح است گرفتار نشوید که شاید قیامت نزدیک باشد. «لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِیبٌ»
🔸یَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِها وَ الَّذِینَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْها وَ یَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلا إِنَّ الَّذِینَ یُمارُونَ فِی السَّاعَةِ لَفِی ضَلالٍ بَعِیدٍ
کسانی که ایمان به قیامت ندارند (نسبت به وقوع آن) شتاب میورزند، ولی کسانی که به آن ایمان دارند از آن میترسند و میدانند که قیامت حقّ است، بدانید محقّقا کسانی که درباره قیامت به جدال میپردازند در گمراهی دوری هستند.
❌کفّار و مشرکان همواره در برابر هشدارهای انبیاء نسبت به قیامت شتابزدگی داشتند و میگفتند: «مَتی هذَا الْوَعْدُ» زمان این تهدیدها چه وقت است، چرا عملی نمیشود.
▪«یُمارُونَ» به معنای اصرار در تردید است
▪«مشفق» از «شفقت» به معنای هراس همراه با مراقب است.
👈 شتابزدگی ما، در تدبیر الهی نقشی ندارد و نارواست. «یَسْتَعْجِلُ»
✅ ایمان به معاد سبب ایجاد خوف از آن میشود. (زیرا قیامت محل بروز حوادث هولناک است.) «آمَنُوا مُشْفِقُونَ»
❌ اصل شک در معاد گمراهی است و ایجاد شک و اصرار بر آن در دیگران گمراهی دور است. «ضَلالٍ بَعِیدٍ»
❌توقف و تداوم در جدال مورد انتقاد است. «یُمارُونَ فِی السَّاعَةِ»
🔴🔴مجادله مشرکان🔴🔴
_مجادله کردن درباره قدرت خدا
_مجادله به مشیت الهی و نفی نبوت پیامبر ص
_مجادله مشرکان در عدم قبول معاد
_مجادله مشرکان درباره آیات الهی
_مجادله مشرکان درباره حضرت عیسی ع
_مجادله نسبت به قرآن و استدلالهای ناروا
_مجادله به پرستش معبودان باطل و دشنام به خدا درصورت توهین به بت های آنها
_مجادله برای درخواست معجزه برای خودشان
❌تکبر ؛ جهل؛ تقلید و تعصب خویشاوندی؛ لجاجت؛ اساس جدال جاهلانه کافران و مشرکان درباره خدا و پیامبر(ص) و معاداست.
❌گمراه کردن مردم، هدف مجادله کنندگان جاهل درباره خدا است.
❌ آتش جهنم، کیفر مجادله جاهلانه درباره خدا است.
🌼صفحه ۴۸۶ سوره شوری🌼
23 - این همان [پاداشی] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند [بدان] مژده میدهد بگو: من بر این [رسالت] مزدی از شما نمیخواهم مگر محبت و دوستی خویشان [و اهل بیت] را و هر کس نیکی کسب کند برای او در آن نیکی میافزاییم بیتردید خدا آمرزنده و قدرشناس است
24 - آیا میگویند بر خدا دروغ بسته! پس اگر خدا بخواهد بر دلت مهر مینهد [تا نتوانی خلاف بگویی]، و خدا باطل را محو و حق را با سخنان خویش استوار میگرداند بیتردید او به راز دلها آگاه است
25 - و او کسی است که توبه را از بندگان خود میپذیرد و از بدیها در میگذرد و هر چه میکنید میداند
26 - و [دعای] کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کردهاند اجابت میکند و از فضل خویش به آنها زیاده میدهد، ولی کافران را عذابی سخت خواهد بود
27 - و اگر خدا روزی را برای بندگانش وسعت میداد، مسلما در زمین سر به عصیان بر میداشتند، و لیکن به اندازهای که میخواهد نازل میکند به راستی او به [حال] بندگانش آگاه و بیناست
28 - و اوست خدایی که پس از نومیدیشان باران میفرستد و رحمت خویش را [بر همهجا] میگسترد، و سرپرست ستوده اوست
29 - و از نشانههای [قدرت] او آفرینش آسمانها و زمین و آنچه از [انواع] جنبندگان در میان آن دو پخش نموده است، و او هرگاه بخواهد برگردآوردن آنها قادر است
30 - و هر مصیبتی به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست و [خدا] از بسیاری [گناهان] در میگذرد
31 - و شما در زمین عاجز کننده [ی خدا] نیستید و جز خدا شما را سرپرست و یاوری نیست.
🌼صفحه ۴۸۶ سوره شوری🌼
آیه ۲۳ شوری _ آیه مودت
«ذلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ #الْمَوَدَّةَ_فِی_الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ #حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها #حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ»
این (#فضل بزرگ) چیزی است که خداوند به بندگانش، آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند #بشارت میدهد. (ای پیامبر! به مردم) بگو: من از شما بر این (رسالت خود) هیچ مزدی جز #مودّت_نزدیکانم را نمیخواهم و هر کس کار نیکی انجام دهد، برای او در #نیکویی آن #میافزاییم. همانا خداوند بسیار آمرزنده و قدردان است.
_______________________________
💠در آیۀ قبل خواندیم که پاداش مؤمنان نیکوکار، باغهای بهشتی و رسیدن به تمام خواستهها و فضل بزرگ پروردگار است.
💠در این آیه سخن از پاداش کسی است که با هدایت خود صدها میلیون نفر را به این باغها و خواستهها رسانده است، یعنی پیامبر اسلام.
👈اگر هدیه یک شاخه گل تشکّر و پاداش لازم دارد، نجات بشریّت چه پاداشی خواهد داشت.
💠با نگاهی به قرآن میبینیم که شعار تمام انبیاء این بود که ما جز از پروردگارمان پاداشی نمیخواهیم.
💠در سوره شعراء از آیه ۱۰۹ تا آیه ۱۲۷، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعیب علیهمالسّلام و در سوره سبأ آیه ۴۷، سخن پیامبر اسلام چنین است: مزد و پاداش من تنها بر خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللَّهِ»
👈البتّه شکی نیست که مراد انبیاء این بود که ما پاداش مادی نمیخواهیم، ولی #اطاعت کردن و #هدایت شدن شما را میخواهیم، زیرا همه آنان پس از آنکه در سوره شعراء درخواست مزد را منتفی دانستند، به مردم سفارش تقوا و اطاعت از خداوند میکردند. «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ»
پس انبیاء پاداش مادی نمیخواهند، ولی مزد معنوی و هدایت مردم را خواهانند که این مزد در واقع به نفع خود مردم است، نظیر اینکه استادی به شاگردش بگوید: من از تو مزدی نمیخواهم و پاداش من تنها یک چیز است و آن اینکه تو درس بخوانی که در واقع این پاداش برای شاگرد است.
💚مزد رسالت پیامبر اسلام صلّی اللَّه علیه و آله چیست؟ پیامبر اسلام نیز از مردم درخواست مزد مادی نداشت، ولی چندین مرتبه از طرف خداوند با کلمه «قُلْ» مأمور شد تا مزد معنوی را که به نفع خود مردم است، از مردم تقاضا کند. «قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ» «سبأ، ۴۷»
💚این مزد معنوی نیز در دو تعبیر آمده است. یک بار میفرماید: من هیچ مزدی نمیخواهم جز آنکه هر که خواست راه خدا را انتخاب کند، «إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلی رَبِّهِ سَبِیلًا» «فرقان، ۵۷» و یک بار در آیه مورد بحث که میفرماید: «لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی» بنابراین مزد رسالت دو چیز است: یکی انتخاب راه خدا و دیگری مودّت قربی. جالب آنکه در هر دو تعبیر کلمه «إِلَّا» مطرح شده است، یعنی مزد من تنها همین مورد است.
👈رمز دریافت آن همه نعمت و بشارت، بندگی خدا و ایمان و نیکوکاری است. «عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا»
✅#مودت_قربی مصداق روشن #ایمان و #عمل_صالح است. «یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ ... إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
👈 درخواست مزد از زبان خود سنگین است؛ لذا پیامبر مأمور میشود از طرف خداوند مزد خود را به مردم اعلام کند. «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ» ...
🔴مودّت بدون #معرفت امکان ندارد. (پس مزد رسالت قبل از هر چیز شناخت اهل بیت پیامبر است سپس مودّت آنان) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
❌مودّت بدون #اطاعت، ریا و تملّق است. (پس مودّت قربی یعنی اطاعت از آنان) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»
👈 قربی معصومند.تنها در اهل بیت مستقر است. (کلمه «فی» رمز آن است که جایگاه مودّت تنها اهل بیت است.) «فِی الْقُرْبی»
✅مودّت فیالقربی، راهی برای کسب خوبیهاست. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
👌 مودّت اهل بیت علیهمالسّلام، برجستهترین حسنه است. «الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
✅مودّت قربی سبب دریافت پاداش بیشتر است. «نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً»
✅دوستی اهل بیت پیامبر، زمینۀ دریافت مغفرت است. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی ... إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ»
👈خداوند قدردان کسانی است که به وظیفۀ خود در مودت اهل بیت عمل میکنند. «إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ»