🔴اسلام دربارۀ چگونگی سخن و نقل #خبر🔊 تأکیدهای فروانی کرده است از جمله:  الف)قرآن از کسانی که هر خبری را می‌شنوند و نسنجیده آن را نشر می‌دهند، به شدّت انتقاد کرده و می‌فرماید: خبر را به اهل استنباط عرضه کنید و اگر حقّانیّت آن ثابت شد، آنگاه آن را پخش کنید. (نساء،۸۳)  ب) قرآن برای کسانی که با پخش اخبار دروغ، در جامعه دغدغه ایجاد می‌کنند، کیفری سخت معیّن فرموده است. (احزاب،۶۰)  ج) پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله در سال آخر عمر شریف خود در سفر حج فرمودند: کسانی که خبرهای دروغی از من نقل می کنند، زیادند و در آینده زیادتر خواهند شد، هر کس آگاهانه به من نسبت دروغ بدهد، جایگاهش دوزخ است و هر چه از من شنیدید، به قرآن و سنّت من عرضه کنید، پس اگر موافق آن دو بود بپذیرید وگرنه ردّ کنید. (بحار، ج ۲، ص ۲۲۵)  د) امام صادق علیه‌السّلام به کسی که خبرهای دروغی را به پدرش امام باقر علیه‌السّلام نسبت می‏ داد، لعنت کردند و فرمودند: هر چه از ما شنیدید، اگر شاهد و گواهی از قرآن یا سایر سخنان ما بر آن پیدا کردید، بپذیرید وگرنه نپذیرید. (بحار، ج ۲، ص ۲۵۰.)  ه) امام رضا علیه‌السّلام فرمودند: سند سخنان ما، قرآن و سنّت رسول‏ خدا صلّی الله علیه و آله است. (بحار، ج ۲، ص ۲۵۰)  و) یکی از مهم‏‌ترین علوم اسلامی، علم رجال است که برای شناخت خبر صحیح از غیر صحیح، افرادی را که حدیث نقل می‏‌کنند، مورد ارزیابی و بررسی قرار می‌دهد.

🔴🔴 انقلاب اسلامی در مرحله‌ای است که باید بر دستگاه #نَبَأ_فاسق و امپراطوری‌های رسانه‌ای غرب غلبه کند. 💠 آیت‌الله میرباقری: 👈مرحله‌ای که امروز، انقلاب اسلامی باید از آن عبور کند مرحله عبور از جنگ رسانه‌ای دشمن است. ما پیش از این، از فشار اهرم #جنگ_نظامی دشمن عبور کردیم. یعنی دیگر با حرکت نظامی نمی‌خواهند و نمی‌توانند ما را نابود کنند. 🤔زمانی که ما الآن در آن هستیم در زمان #خبرسازی و #تولید_نَبَأ است. به تعبیر ادبیات دینی، مرحله مقابله با #نبأ_فاسق است که در سوره حُجُرات از آمده است. دنیای مجازی و ارتباط لسانی‌ای که مدیریتش دست غرب است، ولو به شما هم اجازه حضور بدهند، مادامی که مدیریتش در دست آنهاست، محیط نجوای شیطان است. #سوره_حجرات را ببینید. اگر به دستگاه خبرسازی آنها که #نبأ_فاسق است گوش فرا دادی، اقتتال و درگیری و سوء‌ظن و تنابز بالالقاب و تجسس و بدگویی و غیبت ایجاد می‌کند! اگر به این نبأ فاسق گوش بدهی، چنین اتفاقاتی می‌افتد. ⚡️ امروز #رسانۀ_مدرن به ساحت تعلّقات و تفکّرات مردم و مسئولان دستبرد می‌زند و به‌صورت #ناخودآگاه، دستگاه محاسباتی‌شان را به هم می‌زند و آدم‌های دیگری می‌سازد! ✅آری! امت مؤمن اگر می‌خواهد بر رقیب پیروز بشود باید بر دستگاه نبأ و خبرش، که حالا امروز مدرن شده، و بر اهرم امپراتوری‌های رسانه‌ای و #جنگ_رسانه‌ای غلبه کند و از آن عبور کند. #استاد_میرباقری

آیه ۱۰ حجرات إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ همانا مؤمنان با یکدیگر برادرند، پس میان برادران خود، (در صورت اختلاف و نزاع) صلح و آشتی برقرار کنید و از خدا پروا کنید تا مورد رحمت قرار گیرید. _______________________________ 💠اخوت و برادری ✅ رابطۀ مؤمنان با یکدیگر را همچون رابطۀ دو برادر دانسته شده است 👈رابطه برادری، در گرو ایمان است. (مسائل اقتصادی، سیاسی، نژادی، جغرافیایی، تاریخی و ... نمی ‏تواند در مردم روح برادری به وجود آورد.) «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ ✅ برادری بر اساس ایمان، مشروط به سنّ، شغل، سواد و درآمد نیست. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» . ✅برادری نسبی، روزی گسسته خواهد شد، «فَلا أَنْسابَ بَیْنَهُمْ» (مومنون،۱۰۱) ولی برادری دینی حتّی در قیامت پایدار است. «إِخْواناً عَلی‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِینَ» (حجر،۴۷)  💠دوستی و برادری باید تنها برای خدا باشد. اگر کسی با دیگری بخاطر دنیا دوست شود، به آنچه انتظار دارد نمی‌‏رسد و در قیامت نیز دشمن یکدیگر می‌شوند. (بحار، ج ۷۴، ص ۱۶۷.) قرآن می‌فرماید: در قیامت، دوستان با هم دشمن می‌گردند جز متّقین. «الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ» (زخرف،۶۷)  👈آنچه مهم‏ تر از گرفتن برادر است، حفظ برادری است. در روایات از کسانی که برادران دینی خود را رها می‏ کنند به شدّت انتقاد شده و سفارش شده است که اگر برادران از تو فاصله گرفتند، تو با آنان رفت و آمد داشته باش. «صل من قطعک» (بحار، ج ۷۸، ص ۷۱)  💐امام صادق علیه‌السّلام فرمود: مؤمن برادر مؤمن است، مانند یک جسد که اگر بخشی از آن بیمار گردد، همۀ بدن ناراحت است. (کافی، ج ۲، ص ۱۳۳) 🔴حقوق برادری‏ رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: مسلمان بر برادر مسلمانش سی حق دارد که هر یک باید آن حقوق را ادا کنند، از جمله:  ۱. عفو و مهربانی به او، ۲. پنهان کردن اسرار او، ۳. جبران اشتباهات او، ۴. قبول عذر او، ۵. دفاع در برابر بدخواهان او، ۶. خیرخواهی نسبت به او، ۷. عمل به وعده ‏هایی که به او داده، ۸. عیادت به هنگام بیماری او، ۹. تشییع جنازه او، ۱۰. پذیرفتن دعوت و هدیه‏ ی او، ۱۱. پاداش دادن به هدایای او، ۱۲. تشکّر از خدمات او، ۱۳. کوشش در یاری رسانی به او، ۱۴. حفظ ناموس او، ۱۵. برآوردن حاجت او، ۱۶. واسطه‏ گری برای حل مشکلاتش، ۱۷. گمشده‏ اش را راهنمائی کند، ۱۸. به عطسه او تهنیت گوید، ۱۹. سلامش را پاسخ دهد، ۲۰. به سخن و گفتۀ او احترام گذارد، ۲۱. هدیۀ او را خوب تهیه کند، ۲۲. سوگندش را بپذیرد، ۲۳. دوست او را دوست بدارد و با او دشمنی نکند، ۲۴. او را در حوادث تنها نگذارد، ۲۵. هر چه را برای خود می‌خواهد برای او نیز بخواهد و ... (بحار، ج ۷۴، ص ۲۳۶)  💐پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله بعد از تلاوت آیه‏ «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» فرمودند: خون مسلمانان با هم برابر است و اگر یکی از آنان به کسی پناه یا امان داد، دیگران باید به آن تعهّد پایبند باشند و همه در برابر دشمن مشترک، بسیج شوند. «و هم ید علی من سواهم» (تفسیر نمونه) 💠صلح و آشتی در قرآن‏ در قرآن، واژه‌های صلح، «وَ الصُّلْحُ خَیْرٌ» (نسا،۱۲۸)، اصلاح، «وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَیْنِکُمْ» (انفال،۱)، تألیف قلوب، «فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ» (آل عمران،۱۰۳) و سِلم، «ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً» (بقره،۲۰۸) نشان ‏دهندۀ توجّه اسلام به صلح و صفا و زندگی مسالمت‌آمیز و شیرین است.  از نعمت‌های الهی که خداوند در قرآن مطرح کرده است، الفت میان دل‏‌های مسلمانان است. چنانکه خداوند خطاب به مسلمانان می‌فرماید: «کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ» (آل عمران،۱۰۳) به یاد آورید که شما قبل از اسلام با یکدیگر دشمن بودید، پس خداوند میان دل‌های شما الفت برقرار کرد. چنانکه میان قبیلۀ اوس و خزرج یکصد و بیست سال درگیری و فتنه بود و اسلام میان آنان صلح برقرار کرد.  اصلاح و آشتی دادن، سبب دریافت بخشودگی و رحمت از جانب خداوند شمرده شده است. «إِنْ تُصْلِحُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً» (نسا،۱۲۹) و هر کس واسطه‌گری خوبی میان مسلمانان انجام دهد، پاداشِ در شأن دریافت خواهد کرد. «مَنْ یَشْفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً یَکُنْ لَهُ نَصِیبٌ مِنْها» (نسا،۸۵) 🔵اسلام برای اصلاح میان مردم، احکام ویژه‏‌ای قرار داده است، از جمله:  ۱. دروغ که از گناهان کبیره است، اگر برای آشتی و اصلاح گفته شود، جرم و گناهی ندارد. «لا کذب علی المصلح» (بحار، ج ۶۹، ص ۲۴۲.) 

۲. نجوا و درگوشی سخن گفتن که از اعمال شیطان و مورد نهی است، (مجادله،۱۰) اگر برای اصلاح و آشتی دادن باشد، منعی ندارد. «لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النَّاسِ» (نسا،۱۱۴)  ۳. با این‏که عمل به سوگند، واجب و شکستن آن حرام است، امّا اگر کسی سوگند یاد کند که دست به اصلاح و آشتی دادن میان دو نفر نزند، اسلام شکستن این سوگند را مجاز می‌داند. « وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیْمانِکُمْ أَنْ‏ ... تُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ‏» (بقره،۲۲۴)  ۴. با این‏که عمل به وصیّت، واجب و ترک آن حرام است، امّا اگر عمل به وصیّت، میان افرادی فتنه و کدورت می ‏آورد، اسلام اجازه می‌دهد که وصیّت ترک شود تا میان مردم صلح و صفا حاکم باشد. «فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ» (بقره،۱۸۲) 👈 جلوگیری از نزاع و اقدام برای اصلاح و برقراری صلح، وظیفۀ همه است؛ نه گروهی خاص. «فَأَصْلِحُوا»  👈 اصلاح کننده نیز خود را برادر طرفین درگیر بداند. «فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ»  👈 اصلاح و آشتی دادن، آفاتی دارد که باید مراقب بود. « فَأَصْلِحُوا ... وَ اتَّقُوا اللَّهَ‏»  🍃🌸صلح و صفا، مقدّمۀ نزول رحمت الهی است. « فَأَصْلِحُوا ... تُرْحَمُونَ‏» 

❌هیچگاه دیگری را تمسخرنکن، چه بسا از تو بهتر باشد!  آیه ۱۱ حجرات یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسی‏ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسی‏ أَنْ یَکُنَّ خَیْراً مِنْهُنَّ وَ #لاتَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمانِ وَ مَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مبادا گروهی (از شما) گروهی دیگر را مسخره کند، چه بسا که مسخره‌شدگان بهتر از مسخره‌کنندگان باشند و زنان نیز، زنان دیگر را مسخره نکنند، شاید که آنان بهتر از اینان باشند و در میان خودتان عیب‌جویی نکنید و یکدیگر را با لقب‌های بد نخوانید. (زیرا) فسق (و بد نام بودن) پس از ایمان، بد رسمی است، (و سزاوار شما نیست.) و هرکس (از این اعمال) توبه نکند، پس آنان همان ستمگرانند. ________________________________ ▪«لمز» عیب‌جویی در روبرو ▪«همز» عیب‏ جویی در پشت سر است‏ ▪«تنابز» نام بردن و صدا زدن دیگران با لقب بد است. 💠در آیۀ قبل، مسئله‏ ی برادری میان مؤمنان مطرح شد و در این آیه اموری مطرح می ‏شود که برادری را از بین می ‏برد. همچنین در آیات قبل سخن از صلح و اصلاح بود، در این آیه به بعضی عوامل و ریشه‌‏های فتنه و درگیری که #مسخره_کردن، #تحقیر_کردن و بد نام بردن است اشاره می‏‌کند.  👈با آنکه زنان در واژه «قوم» داخل بودند، امّا ذکر آنان به صورت جداگانه، بیانگر خطر بیشتر تمسخر و تحقیر در میان آنان است. ❌تمسخر و استهزای دیگران‏ استهزا و مسخره کردن، در ظاهر یک گناه، ولی در باطن چند گناه است؛ گناهانی مانند:  تحقیر، خوار کردن، کشف عیوب، اختلاف افکنی، غیبت، کینه، فتنه، تحریک، انتقام و طعنه به دیگران در آن نهفته است. 🔴ریشه‌های تمسخر: ۱. گاهی مسخره کردن برخاسته از ثروت است که قرآن می‌‏فرماید: «وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ، الَّذِی جَمَعَ مالًا وَ عَدَّدَهُ» (همزه،۱-۲) وای بر کسی که به خاطر ثروتی که اندوخته است، در پیش رو یا پشت‏ سر، از دیگران عیب‏ جویی می‌کند.  ۲. گاهی ریشۀ استهزا، علم و مدرک تحصیلی است که قرآن درباره این گروه می‌فرماید: «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ» (غافر،۸۳) آنان به علمی که دارند شادند و کیفر آنچه را مسخره می‌کردند، ایشان را فرا گرفت.  ۳. گاهی ریشۀ مسخره، توانایی جسمی است. کفّار می ‏گفتند: «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً» (فصلت،۱۵) کیست که قدرت و توانایی او از ما بیشتر باشد؟  ۴. گاهی انگیزۀ مسخره کردن دیگران، عناوین و القاب دهان پر کن اجتماعی است. کفّار فقرایی را که همراه انبیاء بودند تحقیر می‏‌کردند و می‌‏گفتند: «ما نَراکَ اتَّبَعَکَ إِلَّا الَّذِینَ هُمْ أَراذِلُنا» (هود،۲۷) ما پیروان تو را جز افراد اراذل نمی‌‏بینیم.  ۵. گاهی به بهانه تفریح و سرگرمی، دیگران به تمسخر گرفته می‌شوند.  ۶. گاهی طمع به مال و مقام، سبب انتقاد همراه با تمسخر از دیگران می‌شود. گروهی، از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله دربارۀ زکات عیب‏‌جویی می‌‏کردند، قرآن می‌فرماید: «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَلْمِزُکَ فِی الصَّدَقاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا وَ إِنْ لَمْ یُعْطَوْا مِنْها إِذا هُمْ یَسْخَطُونَ» (توبه،۵۸) ریشۀ این انتقاد طمع است، اگر از همان زکات به خود آنان بدهی راضی می‌شوند، ولی اگر ندهی همچنان عصبانی شده و عیب‏‌جویی می‌‏نمایند.  ۷. گاهی ریشۀ مسخره، جهل و نادانی است. هنگامی که حضرت موسی برای حل اختلاف و درگیری دستور کشتن گاو را داد، بنی ‏اسرائیل گفتند: آیا ما را مسخره می‌‏کنی؟ موسی علیه‌السّلام گفت: «أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْجاهِلِینَ» (بقره،۶۷) به خدا پناه می‌‏برم که از جاهلان باشم. یعنی مسخره برخاسته از جهل و نادانی است و من جاهل نیستم.  ۸. گاهی سرچشمه تمسخر، ریاکاری و بهانه‌گیری و شخصیت‌شکنی است. «یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقاتِ وَ الَّذِینَ لا یَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ» (توبه،۷۹)  ❌ ایمان، با مسخره‏ کردن بندگان خدا سازگار نیست. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا یَسْخَرْ»  ❌ مسخره، کلید فتنه، کینه و دشمنی است. لا یَسْخَرْ قَوْمٌ‏ ... ❌ ریشۀ مسخره کردن، احساس خود برتربینی است که قرآن این ریشه را می‌خشکاند و می‌فرماید: نباید خود را بهتر از دیگران بدانید، شاید او بهتر از شما باشد. «عَسی‏ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً»  ❌ بد صدا زدن، یک طرفه باقی نمی‌‏ماند، دیر یا زود مسئله به دو طرف کشیده می‌شود. «لا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ» («تَنابَزُوا» برای کار طرفینی است) 

فراموش کردن خدا از پیامدهای #مسخره_کردن دیگران است.

💙💚صفحه ۵۱۷ سوره حجرات💚💙 12 - ای‌ کسانی‌ ‌که‌ ایمان‌ آورده‌اید! ‌از‌ بسیاری‌ گمان‌ها بپرهیزید، چرا ‌که‌ پاره‌ای‌ ‌از‌ گمان‌ها گناه‌ ‌است‌، و [‌در‌ کار دیگران‌] تجسّس‌ نکنید و کسی‌ ‌از‌ ‌شما‌ غیبت‌ دیگری‌ نکند آیا کسی‌ ‌از‌ ‌شما‌ دوست‌ دارد گوشت‌ برادر مرده‌اش‌ ‌را‌ بخورد! [بی‌شک‌ همه ‌شما‌] ‌از‌ ‌آن‌ کراهت‌ دارید، [غیبت‌ نیز چنین‌ ‌است‌] و ‌از‌ ‌خدا‌ بترسید، ‌که‌ ‌خدا‌ توبه‌پذیر مهربان‌ ‌است‌ 13 - ای‌ مردم‌! ‌ما ‌شما‌ ‌را‌ ‌از‌ یک‌ مرد و زن‌ آفریدیم‌، و ‌شما‌ ‌را‌ تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم‌ ‌تا‌ یکدیگر ‌را‌ بشناسید [و اینها ملاک‌ امتیاز نیست‌]، قطعا ارجمندترین‌ ‌شما‌ نزد ‌خدا‌ پرهیزگارترین‌ شماست‌ بی‌تردید خداوند دانای‌ آگاه‌ ‌است‌ 14 - بادیه‌نشینان‌ گفتند: ایمان‌ آوردیم‌ بگو: ایمان‌ نیاورده‌اید، ولی‌ [بهتر ‌است‌] بگویید: اسلام‌ آورده‌ایم‌، و ایمان‌ هنوز ‌به‌ دل‌های‌ ‌شما‌ راه‌ نیافته‌ ‌است‌، و ‌اگر‌ ‌خدا‌ و پیامبر ‌او‌ ‌را‌ فرمان‌ ببرید، چیزی‌ ‌از‌ [پاداش‌] کارهای‌ ‌شما‌ ‌را‌ نمی‌کاهد همانا ‌خدا‌ آمرزنده‌ی‌ مهربان‌ ‌است‌ 15 - مؤمنان‌ [واقعی‌] تنها کسانی‌اند ‌که‌ ‌به‌ ‌خدا‌ و ‌رسول‌ ‌او‌ ایمان‌ آوردند و هیچ‌گاه‌ شک‌ ننمودند و ‌با‌ مال‌ و جانشان‌ ‌در‌ راه‌ ‌خدا‌ جهاد کردند، تنها آنان‌ صادقند 16 - بگو: آیا ‌خدا‌ ‌را‌ ‌از‌ دینداری‌ ‌خود‌ باخبر می‌سازید! ‌در‌ صورتی‌ ‌که‌ ‌خدا‌ آنچه‌ ‌در‌ آسمان‌ها و آنچه‌ ‌در‌ زمین‌ ‌است‌ می‌داند، و ‌خدا‌ ‌از‌ همه‌ چیز آگاه‌ ‌است‌ 17 - ‌بر‌ تو منّت‌ می‌نهند ‌که‌ اسلام‌ آورده‌اند بگو: ‌به‌ اسلام‌ خویش‌ ‌بر‌ ‌من‌ منت‌ منهید، بلکه‌ ‌این‌ خداست‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌شما‌ منّت‌ می‌نهد ‌که‌ ‌شما‌ ‌را‌ ‌به‌ ایمان‌ هدایت‌ کرده‌ ‌است‌، ‌اگر‌ [‌در‌ مدعای‌ ‌خود‌] صادقید 18 - همانا ‌خدا‌ غیب‌ آسمان‌ها و زمین‌ ‌را‌ می‌داند، و خداوند ‌به‌ آنچه‌ می‌کنید بیناست‌. 💙💚صفحه ۵۱۷ سوره حجرات💚💙