eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
40.1هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
60 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
سلام و عرض ادب و تشکر،من چند ماه پیش سوالی فرستادم و با وجود اینکه جوابم دادید که ده روز دیگه پاسخ میدید ولی انگاری فراموش شد،من ده ساله ازدواج کردم و با مادرشوهرم تو یه ساختمون هستیم دخترمون پنج سالشه خانواده همسرم توی بارداری و بعداز زایمانم خیلی حواشی درست کردن مثلا پله برام قدغن بود مادرشوهرم اصرار میکرد که بیا پایین بمون و اگر مهمان میومد برای پایین میگفت بسم الله بگو بیا نترس،یا بعد از زایمانم بی خبر میومدن بالا اگرم کسی میومد خونشون یا میاوردنش بالا یا باید میرفتیم پایین خلاصه که واقعا عذاااب کشیدم تو این مدت و به امید اینکه میگذره تحمل کردم الان همسرم اصرار داره دومی رو بیاریم و من واقعا تحمل همون سختیهارو ندارم و مطمئنم هم خودم اذیت میشم هم دخترم رو.ممکنه اذیت کنم چون بالأخره تحت فشار اخلاق آدم بد میشه ولی همسرم اصلا قبو نمیکنه چطور متوجه اش کنم که دیگه واقعا تحمل اون روزارو ندارم مطمئنا دوباره با شدت بیشتر اتفاق میوفتن چون نمیتونه به خانوده اش بگه نیاین بالا بی خبر،واقعا دیگه تحملم کم شده و.نمیتونم مثل قبل صبور باشم با تشکر از شما یاعلی 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺سلام علیکم 🌺 ✨به نظر می‌رسد با توجه به این که ۱۰ سال از زندگی مشترک شما می گذرد بهترین گزینه برای شما این است که ابتدا اقدام به تهیه خانه‌ای ولو اجاره ای داشته باشید تا از دغدغه‌های شما نسبت به خانواده شوهرتان کاسته شود . برای این کار سعی کنید با ظرافت زنانگی خود همسرتان را توجیه نموده و او را همراه خود نمایید. موفق باشید
سلام وقت بخیر من ۲۱سالمه و دانشجوی کاردانی به کارشناسی رشته نرم افزار هستم من هیچوقت بچه ی درس خونی نبودم و تقریبا چون جامعه افرادی ک دانشگاه نرفتن رو خیلی نمیپذیره دارم درس میخونم وگرنه علاقه ای ندارم الان ک ترم یک کارشناسی میخواد شروع بشه مثل همیشه استرس شدید دارم به طوری ک دچار طپش قلب میشم، عصبی میشم و... با این ک هنوز فقط انتخاب واحد ها اومده و حتی کلاسی هم تشکیل نشده چه برسه به امتحان میشه راهنماییم کنید؟ کلا فوق العاده فرد استرسی هستم در همه ی شرایط 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 🌤هر چه در عرصه های مختلف ورود پیدا کنید و سعی کنید تا آخر بروید از استرس شما کاسته می شود زیرا خیلی وقت‌ها ترس ورود به کاری بیشتر از خود آن کار انرژی می‌گیرد و فکر انسان را درگیر می‌کند در حالی که با ورود و انجام آن کار خواهید دید که آن طور که فکر می کردید نیست. 👌 اما در رابطه با درس ؛ ببینید علاقه و استعداد تان در چه زمینه ای است اگر نسبت به درس و رشته منتخب خود علاقه‌مندید ادامه دهید و اگر نه ، عمر خود را در عرصه ای که به آن عشق می ورزید هزینه کنید . موفق باشید
سلام وقتتون بخیر. پیشاپیش بابت راهنماییتون تشکر می کنم. دوستم به طور اتفاقی یک فیلم از پسرشون در گوشی خود آقا پسر دیدند که با دوستشون سیگار مصرف می کردند اما دوستم اصلا به روی خودشون نیاوردند و عکس العملی نشان ندادند. سن آقا پسر۱۸ساله هستند. از کجا متوجه بشوند که قصدشون کنجکاوی بوده یا واقعا می خواستند مصرف کنند. آیا قطع ارتباط با این دوستشون درسته؟ در حالی که کم و بیش نسبت به خانوادشون شناخت دارند. الان عکس العمل درست چیه؟ چطور با پسرشون صحبت کنن که بدتر نشه؟ 🌷 کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای 🌺 بسم الله الرحمن الرحیم🌺 🌺سلام علیکم 🌺 💐دوست شما نسبت به فرزندشان بهترین عکس العمل را نشان داده‌اند. به هیچ وجه نباید آن کار را علنی کنند و به رخ او بکشند ؛ زیرا موجب جر و بحث و انکار و حتی جری شدن او می شود . این کار به هر علتی که بوده کنجکاوی و یا غیره باید پوشانده شود و برملا نگردد . ✨اگر باعث این کار آن دوست بوده در صورت امکان و به طور تدریجی و با ظرافت و به صورت غیرمستقیم ارتباط آنها قطع شود. 🌈 لازم است ارتباط بین والدین و فرزندشان همراه با تکریم و احترام باشد و خدای ناکرده هیچ گاه از در تحقیر و طعنه وارد نشوند. به دیدگاه ها و نظرات او اعتماد کنند و گوش شنوایی برای حرف‌های او باشند. موفق باشید
سلام شوهر من باعمه مجردش که درشهر دیگه زندگی میکنه فیلمهای محتوی جنسی میفرستن به هم یکبارنشونم داد ومن هم گفتم چقدر بیحیایید وزنگ عمت میزنم گفت اونمیدونه که نشون تو دادم دوباره دیدم ادامه داره پنهونی تو گوشیش دیدم وبهش گفتم نمیذاره حرف بزنم کارش رو اشتباه نمیدونه میگم برای خواهرات هم بفرست میگه چه ربطی داره خودارضایی هم داره پورن میبینه نماز نمیخونه چکار کنم به عمش بگم ؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام خدمت شما خواهر گرامی 🍀مسئله شما نیاز به بررسی دقیق دارد تا ابتدا کیفیت رابطه شما چه به لحاظ عاطفی و جنسی با همسر محترمتون ارزیابی شود. آیا همسر شما از این بابت خلأیی احساس می‌کند که گرایش به اینگونه فیلم ها دارند؟! نقش شما به عنوان همسر در تامین نیازهای عاطفی؛ زیستی؛ اقتداردهی و حتی تقویت معنویت می‌تواند بسیار مهم باشد به شرطی که با مهارت و سیاست رفتار کنید و در این رابطه بتوانید با مهارت کلامی همسرتان را متقاعد کنید. ✨واکنش صریح و تند نشان دادن در این شرایط نمی‌تواند مفید باشد بلکه ممکن است پنهان کار نیز کند. ✨سعی کنید تا میتوانید روی خودتان کار کنید. ✨آراستگی و آرایش زیبا داشته باشید. لباس های مهیج و جذاب بپوشید. ✨در کلام و رفتار مهربان و نرم باشید. به نحوی که همسرتان مجذوب شما باشند. ✨خلاقیت به خرج دهید و اوقات بیکاری همسرتان به نحو احسن پرشود که کمتر به دیدن فیلم های این چنین بگذرد. ✨با دوستان با تقوا و مومن ارتباط بر قرار نمایید. قطعا می‌تواند اثرگذار باشد. ✨تغذیه مناسب و خواب کافی را مدنظر داشته باشید. ✨ سعی کنید رنگ و بوی معنویت را در فضای منزل تقویت کنید. زمانی که یاد خدا کمرنگ شود حضور شیطان و وسوسه هایش پررنگ می‌شود. 🦋مجموعه های صوتی هنر زن بودن را دنبال بفرمایید. و در صورت امکان با یک مشاور امین نیز به صورت تلفنی و یا حضوری ارتباط برقرار نمایید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
بسم الله الرحمن الرحیم سلام من ۲۳ساله وهمسرم ۲۷ساله هستند. یه فرزند ۸ماهه داریم. ایشان کار پرمشغله ای دارد و من با بچه داری و خانه داری درس هم میخوانم. ۳ساله ازدواج کردیم وعلاقه بسیاری به هم داریم. اما همسرم عادت دارند با هر ناراحتی حتی مسائل خیلی کوچک، قهر میکنند و شب هم جدا میخوابند و این قهر گاهی تا ۳ روز طول میکشد. من طبق روال صبحانه و ناهار آماده میکنم و عادی صحبت میکنم. یکی دوساعت بعد از ناراحتی، با او حرف میزنم و عذرخواهی میکنم. ولی همچنان قهرند. با اینکه خبر دارند من در طول عمرم حتی یک ثانیه هم با کسی قهر نکردم. نه زمان قهر و نه بعد از آشتی نمیگذارد درباره آن مسئله صحبت کنیم. و میگوید قهر نبودم فقط حرف نمیزدم تا در عصبانیت کاری نکنم. شاید هم چون میداند دوستش دارم میخواهد اینگونه اعلام ناراحتی کند. (در طول این ۳سال، غیر از مسائل روزمره و قربان صدقه رفتن هایی که گاهی فقط هم زبانی هست، درباره رابطه خودمان صحبت نمیکند و اگر من صحبت کنم بحث را عوض میکنند.) با وجود اینهمه کاری که دارم وقتی قهر میکند نه میتوانم کار خانه را بکنم و نه درس بخوانم و زندگی ام مختل میشود. در مورد علت قهر، هر بار درباره مسائل مختلفی بوده گاهی هم من متوجه دلیلش نشدم. ولی حتی اگر من مقصر بودم هم بخاطر مسائل به این کوچکی حتی یک ساعت قهر هم زیاد است چه برسد به چند روز... چکار کنم که انقدر راحت قهر نکنند؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 سلام و عرض ادب خدمت شما خواهر بزرگوار از همراهی شما با کانال همسران خوب سپاسگزاریم. ابتدای مطلب اشاره کردید که علاقه ی بسیاری به یکدیگر دارید و این خیلی عالیه و ان شاء الله تلاش کنید با یادگیری و اجرای مهارت ها و بالا بردن آستانه ظرفیت و صبر خود روز به روز گرمای عشق و علاقه زندگیتان را روز افزون و مستدام کنید.🌹 🍀مسئله قهر کردن در روایات اسلامی بسیار مذموم شده و شایسته نیست که دو فرد مسلمان بیش از سه روز قهر باشند. و در رابطه با زن و شوهر همان سه روز هم بسیار زیاد است و در واقع قهر بین زن و شوهر اخلاقا و شرعا جایز نیست. چرا که به مرور باعث سردی روابط می‌شود. در رابطه با همسر شما چه بسا این روحیه ایشان متاثر از سبک تربیتی و نوع شخصیت ایشان باشد. آنچه مهم است اینست که شما با مهارت و سیاست به مرور زمان همسرتان را از این عادت قهر کردن دور کنید. البته می‌طلبد شما ابتدا به رفتارتان نیز توجه کنید. ممکن است در زمانی که بحثی بین شما رخ می‌دهد و منجر به قهر همسرتان می‌شود رفتار و یا گفتاری اقتدار شکن نسبت به همسرتان بیان داشتید که بسیار ایشان را ناراحت کرده است. پس ابتدا به رفتار خودتان توجه کنید و تا میتوانید از فضایی که منجر به دلخوری و ناراحتی می‌شود دوری کنید. و اگر بحث بین شما بالا گرفته با سکوت ادامه بحث و دلخوری را تمام کنید و یا همان لحظه از درشوخی و خنده وارد شوید و اجازه ندهید کار به ناراحتی و قهر بکشد. 🍀گاهی اوقات آقایان ممکن است تحت یک فشار روحی یا روانی و یا خستگی زیاد قرار بگیرند برای بهبود حال خود نیاز دارند تا دقایقی یا حتی ساعتی خلوت کنند و آرام باشند. به قولی در غار تنهایی خود فرو می‌روند. نسبت به این روحیات مردانه کسب اطلاعات کنید و در چنین مواقعی به ایشان زمان دهید تا خودش به مرور از این فضا بیرون آید. 🍀به خاطر حفظ زندگی مشترک و روابط عاطیفتان گاهی ارزش این را دارد که پیش قدم در آشتی و صلح شوید. چرا که ادامه قهر منجر به سردی و فاصله و سوتفاهم می‌شود. پس سعی کنید این افکار که همیشه من پیشقدم هستم و.... را از خود دور کنید... بعد از آشتی حتما در فرصتی ناب و آرام با همسرتان صحبت کنید. اگر از صحبت کردن استقبال نمی‌کند در قالب نامه و یا حتی پیامک برای او بنویسید... حتی برای قهر کردن خود قانون بگذارید. مثلا در این فاصله اگر چه از هم دلخور هستید اما جای خواب تغییر نکند. روال زندگی بهم نخورد و هر کس وظیفه خود را انجام دهد. بددهنی و یا خدای نکرده فحاشی ممنوع باشد. و اگر کسی پیش قدم شد طرف مقابل برای او هدیه بخرد. و یا قوانین دیگر که می‌توانید با ادبیات محبت آمیز در فضایی آرام به او بگویید. در فرصتی مناسب میتوانید از مذموم بودن قهر بین زن و شوهر برای همسرتان بگویید و یا روایات در این رابطه را به ایشان یادآور شوید. در شرایط اینچنین سعی کنید رفتار درست را انجام دهید و زندگیتان را متوقف نکنید. و به وظایف همسری و مادری خود بپردازید. گذر زمان ایشان را آرام می‌کند. 🦋پیشنهاد میکنم هر دو مجموعه صوتی هنر زن بودن را از کانال تهیه و گوش کنید ان شاء الله رعایت نکات مطرح شده مهارت و سیاست شما را بالا ببرد. و بهتر بتوانید این گونه مسائل را مدیریت بفرمایید. موفق و مؤید باشید. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام، خداقوت...ممنون بابت زحمات همه مشاوران بزرگوار🌸 بنده خانم هستم و مجرد، من از نظر مسائل اعتقادی و تقید به واجبات خیلی حساسم و سعی میکنم پایبند باشم به همه واجبات... سوالم این هست که در امر ازدواج طرف مقابل چند درصد ملاک های اعتقادی رو باید داشته باشه؟ مثلا شرکت در عروسی که توش گناه هست، یا گوش دادن به آهنگ های که گناه دارن، آیا میتونه دلیلی برای رد کردن خواستگار باشه؟ بنده بشدت مقید هستم نسبت به این مسائل. دلم میخواد همسرم هم مثل خودم باشه ۲. خواستگار بنده، حقیقتش، نمیگم کلا فازش به من نمیخوره ولی در یسری موارد اعتقادی اصلا استدلال هاش با من فرق داره، من وقتی از نظر اعتقادی باهاش صحبت میکنم اصلا حال دلم خوب نیست و به دلم نمی نشینه به یسری مسائل مقیدن مثل نماز مثل حجاب خانم، مثل روزه. ولی خیلی زیاد مقید نیستن و من واقعا حال دلم از صحبت کردن باهاشون درمورد مسائل اعتقادی خوب نیست. از طرف دیگه همش میترسم که نکنه جواب منفی که میدم، درست نباشه و مورد رضایت خداوند نباشه و خدا ازم رو برگردونه....ممنون میشم راهنماییم کنید.اجرتون با صاحب الزمان(عج) 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار بسیار عالی هست که در امر انتخاب همسر در بررسی ابهامات خود از مشاوره استفاده میکنید، در بررسی اعتقادات و باور های دینی طرف مقابل، علاوه بر اینکه ابتدا درباره کلیات اعتقادات صحبت میکنید، حتما باید در ادامه سوالات دقیق، عینی و جزئی بپرسید که نتایج این اعتقادات را در رفتار بررسی میکند، مثلا وقتی گوش دادن به موسیقی یا نرفتن به مراسمات همراه با گناه برای شما مسئله هست، حتما باید در سوال خود موقعیتی را ترسیم کنید که این اتفاق در حال وقوع هست و بعد از طرف مقابل بپرسید در این شرایط اگر قرار بگیرد چطور عمل میکند، یا اگر اخیرا چنین موردی پیش آمده چگونه رفتار کرده است؟ حتما حتما از کلی گویی و کلی شنوی در گفت و گو پرهیز کنید و همه ی ابهامات خود را تا جای ممکن به شکل جزیی و رفتاری بپرسید و تا پاسخ دقیق دریافت نکردید مسئله را رها نکنید. در عین حال پاسخ خود به سوال خودتان را هم مد نظر بگیرید، البته اجازه دهید ابتدا طرف مقابل نظر خود را بیان کند و چنان چه اختلافی در رفتار شما و طرف مقابل در موقعیت یکسان بود، به خودتان رجوع کنید، شما تا چه حد این میزان اختلاف را میپذیرید و تحمل میکنید؟ اگر برای شما پذیرش این اختلاف در حیطه رفتار سخت و چالش برانگیز هست طبیعتا نباید ساده از کنار آن عبور کنید، چرا که مسئله مهم، بحث کفویت اعتقادی است، یعنی دو طرف با هم هماهنگی نسبی داشته باشند، در بین اقشار مذهبی هم مدل های مختلف باور و رفتار وجود دارد، ممکن هست دو طرف هر دو از خانواده های مذهبی و محترم باشند اما کفویت اعتقادی نداشته باشند، نکته مهم دیگر این که در زندگی آینده فقط شما و همسر محترم‌نیستید بلکه فرزندانی هم خواهند بود که اولین الگو های زندگی ایشان پدر و مادرشان هستند، بنابراین در مورد اختلافات رفتاری به این مسئله هم توجه کنید که با حضور فرزندان چگونه این اختلافات را حل میکنید و چقدر تمایل دارید یا برعکس نگران خواهید بود که فرزند شما در آینده از پدرش الگو برداری کند و شبیه او رفتار کند؟ قطعا اطلاعات شما با انجام مرحله تحقیق و رفت و آمد های در چارچوب شرع و عرف، کامل تر خواهد شد، پیشنهاد میکنم حتما صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد را گوش دهید و مراحل گفت و گو و تحقیق و مشاوره را طبق بیان کامل و جامع ایشان جلو بروید تا از فشار ابهام خارج شوید و ان شاالله بتوانید انتخاب خوبی داشته باشید، پاسخ رد دادن به خواستگار در شرایطی موجب مشکلاتی میشود که کفویت های لازم وجود داشته اما به دلایل واهی یا انتظارات بیش از حد مادی و دنیوی، فرد پاسخ منفی داده است، بنابراین اصلا با این ترس غیر منطقی، دست به انتخاب عجولانه ای نزنید که خدای نکرده بعدا پشیمانی به همراه داشته باشد. پاسخ بقیه سوالات با این هشتگ ها را نیز در کانال جست و جو و مطالعه کنید، در نهایت اگر همچنان مسائلی وجود داشت که مانع تصمیم گیری شما شد به شکل حضوری یا تلفنی از مشاورین امین و متدین کمک بگیرید تا مسئله به شکل همه جانبه تر بررسی شود ، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام دو هفته پیش خواهر بنده به علت مشکل قلبی بی سابقه و کاملا یهویی از دنیا میرن و یک پسر ۶ ساله و یک نوزاد پسر تازه متولد شده به یادگار میذاره. درمورد پسر بزرگتر که به شدت وابسته مادرش بود نگران هستم و در مدت این دو هفته سه بار به طور جدی و با گریه بهونه مادرشو گرفت و این مدت متوجه پرخاشگری زیادش هم شدم، پدرش هم خیلی تو کار تربیت نیست، این پسر ۶ ساله که تمام زندگیشو با مادرش میگذروند الان به شدت داره آسیب میبینه از درون ولی کمتر بروز میده، نمیدونم چطور باید با این مشکل برخورد کنیم؟! 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما بزرگوار ان شاالله خداوند خواهر محترمتان رو قرین رحمت خودش قرار بدهد و در فراغ ایشان به شما و همه ی خانواده صبر عطا کنه🙏 بزرگوار همان طور که خودتون هم شاهد هستید، تحمل سوگ عزیز، برای کودکانی که فهم از دست دادن عزیز خود را دارند، از ما بزرگسالان سخت تر هست ولو اینکه در ظاهر بروز ندهند، به خصوص از دست دادن مادر که از همه جهت پشتوانه اصلی کودک در زندگی بوده، کودکان این سنین معمولا قدرت سازگاری کمتری دارند، کودکان مثل فرد بزرگسال نمیتوانند با مرگ نزدیکان خود کنار بیایند، بسیاری اوقات فکر میکنند مرگ این عزیز تقصیر آن ها بوده، مثلا چون او مادرش را اذیت کرده یا فلان جا به حرف مادر گوش نداده، مادر از دنیا رفته، و به شکل جدی خود را مقصر اصلی مرگ مادر میداند، یا از دست فرد متوفی عصبانی و دلگیر است و حتی گاهی نسبت به او احساس نفرت میکند چرا که کودک را تنها رها کرده و برای همیشه رفته، همه ی این موارد منجر به رفتار هایی مثل پرخاشگری، گوشه گیری، ناهنجاری های رفتاری و ... میشود، مهم ترین کار بزرگسالان این هست که اولا احساسات کودک را درک کنند، از او به اندازه یک بزرگسال انتظار نداشته باشند، توجه داشته باشیم اگر کسی قرار هست ملاحظه دیگری را بکند، بزرگسالان هستند که باید ملاحظه کودک را بکنند و شرایط او را در نظر بگیرند چون او بیش از همه در معرض آسیب است، نه اینکه انتظار داشته باشیم کودک شرایط بزرگسالان را درک کند و درست رفتار کند چون بقیه عزادارند! رفتار های خارج از قاعده و عزاداری های شدید مثل ضجه و مویه کردن جلوی کودک نباید انجام شود اما انکار کردن مسئله یا پنهان کردن عزاداری های معمول و متعارف از کودک هم نباید انجام شود، ابراز ناراحتی یا اشک ریختن جلوی کودک منعی ندارد، اگر او هم این کار را انجام داد، او را از این کار منع نکنید بلکه او را در آغوش بگیرید، و فضای امنی برای او ایجاد کنید تا احساسات منفی خود را ابراز کند و بتواند زود تر با مسئله سازگار شود، عکس مادر یا وسایل شخصی او را از کودک جدا نکنید، اگر مایل هست که آن ها را در اختیار داشته باشد، حتما در اختیارش قرار بدهید، همچنین سعی کنید با او صحبت کنید تا درونیات و افکار خود را بیان کند، اگر میپذیرد از او بخواهید نقاشی مادرش را بکشد یا احساسش را از این اتفاق نقاشی کند، سوالاتش را با صبر و در حد فهم او به شکل کاملا صحیح پاسخ دهید، از مفاهیم دینی و فلسفی سنگین استفاده نکنید، یا افسانه و مفاهیم غیر واقع نگویید، مرگ مادرش را به گردن خدا نیدازید یا مثلا نگویید خدا مادرت را برده چون خیلی او را دوست داشته، چون کودک نسبت به خدا خشمگین میشود، یا بیان اینکه او به مسافرت طولانی رفته موجب خشم کودک نسبت به فرد متوفی میشود که او را تنها گذاشته، میتوانید شرایط جسمانی مرگ را برای او به شکل ساده بگویید.اگر تمایل داشت سر خاک مادر برود حتما او را ببرید، اما او را به این کار مجبور نکنید، همان طور که توصیح داده شد ممکن است کودک به خاطر نوع درک خاص سن خود از دست مادر عصبانی باشد، بنابراین تمایلی به ابراز ناراحتی یا حاضر شدن بر مزار مادر نداشته باشد یا حتی به شکل کلامی بگوید او را دوست ندارم، در این شرایط او را دعوا نکنید، او را درک کنید، با آرامش بغل بگیرید و برای او توضیح دهید که مادر به خواست خودش از دنیا نرفته‌ است. توجه داشته باشید که پدر و مادر چه خوب باشند چه خیر، پایه های وجودی کودک هستند، بنابراین در این شرایط که کودک مادر خود را از دست داده، ولو اینکه با شوهر خواهر خود اختلافاتی دارید، بین کودک و پدرش فاصله نیدازید، حتی اگر ایشان به هر دلیلی شرایط پذیرش مسئولیت انجام برخی کار های کودک را ندارد، اجازه دهید مدتی زمانی را با پدرش باشد، و جلوی کودک از پدرش بدگویی نکنید چون این کار فشار تنهایی و بی کسی بر کودک را مضاعف میکند. به هر حال دوره سختی در حال سپری شدن هست ولی ان شاالله با رعایت مواردی که گفته شد، از آسیب ها جلوگیری میشود و بهتر میتوان این چالش را پشت سر گذاشت، چنان چه مسائل دیگری وجود داشت و حل نشد، از مشاوره امین بهره بگیرید، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدمت شما استاد بزرگوار . بنده ۲۴ سالم هست و یک دختر ۵ ساله دارم .چون زود ازدواج کردم و بچه دار شدم فرصت تحصیل نداشتم بعد از چند مدت دوره های آرایشگاه رو گذراندم و الان یک آرایشگاه کوچک دارم .چون همه اطرافیانم تحصیل کرده و شغل متناسب با آن را دارند. بسیار پر قدرت و وجهه اجتماعی خوبی دارندو همچنین از وضع مالی خوبی هم برخوردارند و من در مقابل آنها احساس حقارت میکنم .همسرم تحصیل در دانشگاه را دوست ندارد من یکسال هست دارم درس حوزه علمیه را می‌خوانم و شرایط اقتصادی متوسط رو به پایین داریم استاد من واقعا سر دو راهی گیر کردم آرایشگاهم را ارتقا بدم و بزرگ‌ترش کنم خوب مسلما درآمد خوبی هم خواهم داشت یا اینکه حوزه را ادامه بدم ؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر بزرگوار بزرگوار همان طور که خودتون بهتر میدانید، زندگی وجوه مختلفی دارد از جمله ازدواج، فرزند آوری، تحصیل، اشتغال و ...، در زندگی هر فردی بنا به شرایط و موقعیت هایی که پیش می آید، برخی از این وجوه زود تر به دست میآیند و برخی دیر تر، برخی الویت زمانی پیدا میکنند و برخی دیرتر محقق میشود، بدیهی است که امکان اینکه یک نفر در عرض مدت کوتاهی همه ی این موارد را در حد اعلا! به دست بیاورد، تقریبا غیر ممکن هست، برای یک نفر زود تر موقعیت ازدواج فراهم میشود، بنابراین تحصیل و اشتغال را با سرعت کمتری پیش میبرد و برای یک نفر دیر تر این موقعیت فراهم میشود،پس زود تر در امر اشتغال یا تحصیل به نتیجه میرسد، مهم این هست که هر کس طبق بهترین انتخابی که میتواند در هر موقعیت انجام دهد، با توکل به خدا پیش برود و تلاش و کوشش کند تا علاوه بر موفقیت در وجوهی از زندگی که برای او حاصل شده بقیه وجوه را هم به دست بیاورد، اتفاقا در بین اموری که عرض شد ازدواج و فرزند آوری بیشتر وابسته به زمان هستند و بهاری دارند که بهتر هست در بهار خود اتفاق بیفتند، در صورتی که تحصیل و اشتغال، همیشه قابل پیگیری هستند. شما هم الان الحمدلله در سن ۲۴ سالگی و در سال های اوایل جوانی خود، ازدواج کردید و فرزند ۵ ساله ای هم دارید، بحث اشتغال و تحصیل را هم آغاز کرده اید، شما تازه در ابتدای راه هستید و مسیر زیادی پیش روی شماست و تازه اول تلاش و کوشش شماست، پس احساس حقارت در مورد داشته های دیگران، حقیقتا بی جاست، این را هم در نظر داشته باشید که اگر به بهترین موقعیت ها هم برسید اما همچنان بخواهید مدام زندگی و داشته های خود را با بقیه مقایسه کنید، هیچ گاه به رضایت و ارامش نسبی درونی نمیرسید، مقایسه خود با بقیه، زندگی خود با زندگی بقیه، همسر و فرزند خود با همسر و فرزند بقیه و ... ویژگی بسیار آسیب زننده ای است که سلامت روان فرد را نشانه میگیرد و اگر تشدید شود، نه تنها انگیزه و امیدی برای تلاش به فرد نمیدهد بلکه داشته های فعلی فرد را هم دچار مخاطره میکند، تنها چیزی که شما باید خود را با آن مقایسه کنید، گذشته خود شماست و اینکه سعی کنید نسبت به گذشته خود پیشرفت بیشتری کنید. هم اکنون نیز علاوه بر اینکه تلاش کنید تا در بحث همسرداری و فرزندپروری، ان شاالله به نحو احسن عمل کنید، بحث آرایشگاه و تحصیل حوزه خود را بنا به الویت های زندگی خود پیش ببرید، اگر در حال حاضر توانمندی این را دارید که آرایشگاه خود را ارتقا دهید و میتوانید درس حوزه را در کنار آن با سرعت کمتری و تعداد واحد کمتری در هر ترم ادامه دهید، این کار را انجام دهید اما در کنار آن به شکلی که فشار ایجاد نکند،درس خود را نیز ادامه دهید و اگر چنان چه در حال حاضر بهتر میتوانید درس خود را پیش ببرید و در کنار آن در اوقات باقی مانده کار آرایشگاه را هم انجام دهید، این گونه عمل کنید، این کاملا بستگی به شرایط شما دارد، که کدام را موقتا با الویت بیشتری پیش ببرید و دیگری را در کنار آن ادامه دهید، مهم این است که بدون استرس و مقایسه خود با دیگران، با توجه به الویت های زندگی خود، کار و تحصیل را پیش ببرید. اگر شرایط خاصی دارید که در سوال به ان اشاره نشده، میتوانید از مشاوره امین استفاده کنید، پیشنهاد میکنم حتما صوت های رضایت از زندگی استاد پوراحمد را هم گوش بدهید، ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام و عرض ادب و تشکر بابت راهنماییهای بسیار خوبتان . دختر دوم من ۱۳ ساله است و بسیار کاهلی در نمازش دارد .و من و پدرش همیشه با خوشرویی بهش میگیم که نمازش رو بخونه .ولی گاهی هم کمی خودم رو نا راحت نشون میدم . و باهاش حرف میزنم از اینکه اگر نماز نخونه در برابر خدا ناسپاسی کرده . بغلش میکنم با ارامش نوازش . میگم زده نشه . بهش میگم اگر عاقبت بخیری و موفقیت میخوای باید با خدا حرف بزنی .گاهی وقتها که دلش میگیره بهش میگم بشین سر سجادهات دلت باز میشه با خدا حرف بزن . لطفا راهنماییم بفرمایید. 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰 در رابطه با سؤال شما باید توجه داشت که ، اگر فرزند شما نماز را بلد است و می داند که نماز ارتباط با خدا، یاد خدا ، شکر خدا و نیز تکلیف واجب است ، ولی نسبت به آن کم اهمیت و کم توجه است، خوب است که برای ایجاد انگیزه و ترغیب او به نماز با رعایت نکاتی چند کار را انجام دهید : ❇️ نکات : ۱) با توجه به اینکه فرزند شما در سن قرار دارد ، در نظر گرفتن سن و ویژگیهای این دوران و نیز نوع و نحوه تعامل و رفتار با او اهمیت دارد، چون : ⬅️ فرزند،در این سن،اعتقاداتی را که برای آنها دلیلی پیدا نکند ، نمی پذیرد هر چند در سنین پایین‌تر به صورت تقلیدی نماز می خواند ولی ممکن است بعد از بلوغ توجه کمتری به نماز داشته باشد. در اینصورت لازم است که والدین در قالب گفت‌و‌گویی صمیمانه اولاً خودشان اعتقادات صحیح را بدانند سپس به فرزند منتقل کنند. مثلاً بیان این نکته که نماز ارتباط با خدا، یاد خدا، و شکر خداست . و انسان نیاز دارد که با خدا ارتباط داشته باشد و همچنین در برابر نعمت هایی که خدا به او داده شکر گزار باشد؛ مثلاً چطور وقتی پدر یا مادر برای فرزند وسیله یا چیزی را تهیه می‌کنند و در عین حالی که توقع تشکر ندارند، ولی فرزند احساس می‌کند که باید از این محبت پدر و مادر تشکر کند. خدا هم خالق همه نعمتها و زیبایی‌هایی است که به ما داده، پس ما این احساس را نسبت به خدا هم داریم که باید شکرگزار او باشیم و از بهترین راههای ارتباط باخدا و شکرگزاری است. ⬅️ فرزند ، در این سن از نظر عاطفی معمولاً زودرنجی ،تضاد‌ ورزی ،استقلال‌طلبی و... دارد و بیشتر تحت تاثیر احساساتش می باشد. بنابراین تعامل و رفتار متناسب با خود را می‌طلبد،البته در عین‌حال گرایشهای مذهبی ، روحیه‌ همکاری و خدمت هم دارد که می توان از آنها در تقویتِ توجه و عمل به وظایف دینی بهره برد. ۲) شناخت عواملی که باعث کاهل نمازی می شود و سعی در برطرف کردن این عوامل. ⬅️ عواملی چون ؛ تنبلی ، لجبازی با والدین ، نداشتن شناخت کافی نسبت به تکالیف دینی ، نداشتن خاطرات خوب از نماز ، تأثیر همسالان و دوستان ، تأثیر فضای مجازی و...،جهت توضیحات بیشتر می‌توانید کلمه را در کانال جستجو (سرچ) بفرمایید. ✅ چند‌ راهکار جهتِ ایجاد انگیزه و ترغیب به : ۱)ارتباط عاطفی و محبت آمیز بین خود و فرزندتان را حفظ و از سخت گیری و تذکر مکرر و سرزنش نسبت به این موضوع خودداری کنید. ۲)شما و همسرتان الگوی مناسب و مؤثری برای فرزندتان باشید ،خودتان به عنوان الگو به نماز و مسائل دینی اهمیت بدهید، و یا این که با الگوی مناسبی مثل همسالان، دوست ، خویشاوند معتقدومتعهدواهل‌نماز که می‌تواند روی رفتار فرزندتان تاثیر داشته باشد، ارتباط برقرار کنید. ۳)نماز را برای فرزندتان خوشایند کنید تا از خواندن نماز خاطره خوبی داشته باشد مثلاً توجه و تشویق،هنگام نماز خواندن، دادن هدیه ، تحسین و...،بگویید با نماز خواندنت فضای خانه را نورانی و آرام بخش می‌کنی . ۴)روی نماز اول وقت خواندن سختگیری و پافشاری نکنید، اول او را به نماز خواندن عادت بدهید،در عین حال از فرصتی که برای خواندن نماز هم دارد او را مطلع کنید،مثلاً بگویید تا غروب آفتاب فرصت داری نمازت را بخوانی، که به این صورت به اهمیت وقت نماز هم اشاره کرده‌اید. ۵)سعی کنید در منزل نماز را به جماعت بخوانید. و یا این که برای خواندن نماز جماعت به مسجد بروید و از فضای مسجد بهره ببرید.برگزاری مراسمات مذهبی در منزل و دعوت دوستان و اقوام مذهبی نیز مؤثر است. ۶)فرزندتان را با فرزندان دیگران مقایسه و سرزنش نکنید. ۷)نماز را در مقابل کارهای مورد علاقه فرزندتان قرار ندهید ، مثلاً نگویید الان وقت تلویزیون دیدن نیست ، اول نمازت را بخوان. بلکه از امور خوشایند استفاده کنید،مثلاً بگویید بعد از نماز می‌خواهیم باهم برویم خرید. ۸)از فواید و برکات و خاطرات و داستانهای مثبت نماز خودتان و یا افراد دیگر به فرزندتان بگویید، مثل شهدا. ۹)مداومت همراه با صبروبردباری در مسیر تربیت. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و خدا قوت به استاد پوراحمد و همکاران ایشان. انشاالله خدا برکت مادی و معنوی روزافزون به همه شما بزرگواران عطا کند. سوالی که از خدمتتون داشتم اینکه در حوزه تربیت فرزند گفته میشه محبت به کودک مثل آب دادن به گیاه است و نباید در آن افراط و تفریط کرد... منظور از افراط در محبت چیست؟! دختری دوساله دارم که خیلی دوستش دارم و خیلی در طول روز قربون صدقه اش میرم و بهش محبت دارم. نگرانم که این همه محبت و توجهم باعث بدتربیت شدن، وابستگی، لوس و حساس شدن و... او نشود؟ 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه با سؤالی که فرمودید دقت داشته باشید که بر اساس آموزه های دینی افراط و تفریط در هر کاری یا رفتاری ، اشتباه و آسیب زاست. محبت کردن یکی از همین‌ رفتارهاست که افراط در آن سبب مشکلاتی خواهد شد. ✨قطعاً محبت نیاز اولیه و اساسی هر کودکی است که باید به درستی برآورده شود ،و توجه داشته‌باشید‌ که کودک شما در این سن نیازمند دلبستگی‌ایمن(برقراری‌ارتباطِ سالم و مطمئن با مادر) نیز می‌باشد. 🔹برای‌ایجاد دلبستگی‌ایمن علاوه بر مراقبت و پاسخدهی به‌موقع،به‌نیازهای‌کودک(مثل گرسنگی،تشنگی،رفع بی‌قراری و سایر نیازها و خواسته‌ها)به صورت منظم و پایدار، این مراقبت و پاسخدهی، باید همراه‌ با محبت‌ باشد،که این محبت در تعیین شخصیت‌ و سلامت‌روان و آینده ‌کودک‌شما مؤثر است. ◽️ولی دقت‌ کنید که محبت از حداعتدال، خارج نشود ، تا آسیبی به سلامت روان و آینده فرزندتان وارد نشود ، و بتواند مرحله‌ کودکی را با آرامش‌ و اطمینان ، پشت‌سر بگذارد. ❗️توجه : علت‌‌ِاصلی آسیب به فرزند ، سبک‌تربیتی و فرزندپروری نادرست والدین می‌باشد،که یا بی نهایت سهل‌گیرند و افراط در محبت و آزادی فرزند دارند، یا افراط در سختگیری به فرزند دارند. 🔸بنابراین ،احتمالا،چون این محبت شما به خاطر سبک فرزند‌پروری سهل‌گیرانه باشد،اگرچه به ظاهر محبت شما به کودک بالا است ، ولی اگر کنترلتان روی او پایین باشد و آزادیِ بیش از اندازه در کارها و خواسته‌هایش داشته باشد،طبیعی است که آسیب خواهد دید. 🌱امام باقر(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «بدترین پدران کسی‌است‌که محبت‌به(فرزند) را به‌ حدِّ افراط برساند.» 🔴 آسیب‌هایِ افراط در محبت به کودک: ♦️دلبستگی‌ناایمن،وابستگی‌و‌چسبندگی شدید کودک به مادر،که در سنین بالاتر ،هم برای شما و هم کودک مشکل ایجاد می‌کند. ♦️نداشتن استقلال در کارها، متکی به دیگران ♦️عزت نفس و اعتماد به نفس پایین ♦️زودرنجی،چون عادت به بی‌توجهی و شنیدن «نه» ندارد ، درمحیط خارج از خانه و شرایط متفاوت با مشکل مواجه می‌شود. ♦️از لحاظ اجتماعی ضعیف ♦️صرفا توجه به احساسات و خواسته‌های شخصی خود،نه دیگران. وقتی‌در‌اجتماع و محیط و شرایط متفاوت، با خواسته‌های مخالف خواسته‌های خود مواجه شود، آسیب می‌بیند. ♦️لوس،خودخواه،از خودراضی و پرتوقع ♦️شکوفانشدن استعدادها ✅ راهکار : ۱) در تربیت فرزند، نه افراط در سهل‌گیری و آزادی مطلق در کارها و خواسته‌هایش داشته باشید و نه افراط در سخت گیری. ✔️ بهترین روش متعادل و مورد تأیید، سبک فرزندپروری مقتدرانه و مهربانانه است، یعنی در عین اینکه به کودک خود محبت و حمایت کافی را دارید،اقتدار و قاطعیت را نیز در حد متعادل رعایت کنید ؛ 🌱و بنابه‌فرمایش امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) : «در اوجِ‌اقتدار،نرم‌خو باشید و در اوجِ‌مهربانی (در مقابل فرزندتان)،ضعیف نباشید.» ✔️ تعادل بین کنترل،آزادی و محبت را رعایت کنید، ولی در‌نهایت کنترل را زیر سایه محبت و مهربانی اعمال کنید. تا ان‌شاءالله کودکی مستقل و متکی به خود، دارای عزت و اعتماد‌به‌نفس، دارای توانایی ابراز احساسات،شایستگی و کفایت اجتماعی، مستعد و توانا ، و... داشته باشید. ✔️ شرطِ والد مقتدر بودن ،علاوه بر رعایت نکات گفته شده، برقراری تعاملِ‌مثبت با کودک است، با استفاده از تکنیک‌هایی چون: +محبت‌فیزیکی(درآغوش‌گرفتن،نوازش‌و...) +همدلی(درک‌وپذیرش‌ِاحساس‌کودک‌و متناسب با احساسش با او رفتار کردن) +بازی،ارتباط‌کلامی،قصه‌گویی‌و... ۲) پیشنهادمی‌کنم،مجموعه‌صوتی‌تربیت صحیح کودک، استادپوراحمد را از کانال تهیه و حتماً گوش بفرمایید.💯 🌷ان‌شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با عرض سلام خداقوت خدمت شما بزرگواران.. پسرم از ۳ سالگی چشمش تیک داره والان ۷ سالشه ادامه داره، من متاسفانه سنم خیلی کم بود و توان حل مشکلات رو نداشتم وسر پسرم خالی میکردم و خیلی عذاب وجدان دارم. الان چیکارکنم که تیکش خوب بشه نگرانم تا بزرگیش اینطوری نمونه؟؟ و یه سوال دیگه ای که دارم اینه من به همه چیز منفی نگاه میکنم و استرس میگیرم باعث شده روی خانواده مم هم اثربذاره.. چیکارکنم مثبت ببینم و حالم خوب باشه؟همیشه اعصابم خورده😔 خداخیرتون بده 🌷پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب‌آقای 🌷بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🌷 سلام و ادب خدمت شما خواهر بزرگوار 🔰در رابطه‌با‌بخش‌اول‌سؤال ،حتماً به چند نکته دقت داشته باشید؛ ⬅️با‌توجه به اینکه مدت‌زمان تیک در فرزند‌ شما از حدمعمول گذشته ، جهت بررسی و تشخیصِ‌دقیق و درمان، در اسرع وقت حتماً به یک پزشک متخصص و یک روانشناس و مشاور مراجعه کنید ( می‌توانید از ادمین محترم کانال وقت مشاوره تلفنی بگیرید.). ⬅️تیکها،می توانند ارثی باشند و عواملی مثل‌ استرس،اضطراب،تهدید،ترساندن،تحقیر،تنبیه، سرزنش،روابط‌والدین،نگرانی،ناآرامی،خستگی، فیلم‌های‌ترسناک،کمبود خواب و...باعث تشدید و ماندگاری تیک‌ها شوند. ⬅️در‌ نهایت این شما هستید که در کاهش مشکل‌ کودک‌ خود ، سهم‌ بیشتری‌ دارید، بنابراین‌با بالابردن دانش و مهارت‌خود،سعی‌کنید ،برخورد و رفتار مناسبی نسبت به مشکلات داشته باشید. ✅چند راهکار جهت کاهش تیک‌ها : ✔️حتماً سعی کنید آرام باشید و نگرانی را از خود دور کنید ، چرا‌ که نگرانی تأثیر زیادی بر فرزند شما می گذارد و مشکل را تشدید می‌کند. ✔️محیطی امن ، آرام و بدون استرس برای فرزند خود ایجاد کنید. ✔️از توجه و تذکر مکرر،و سرزنش جهتِ اصلاح آن حتما خودداری کنید، چون باعث تضعیف و استرس بیشتر فرزند و تشدید و ماندگاری تیک میشود. ✔️از شرایط،محیط و کارهایی که زمینه بروز و تشدید تیک را فراهم می کند، پرهیز کنید. ✔️تخلیه هیجانی فرزند،از راه ورزش‌های تنفسی،تفریح،سرگرمی و بازی‌های مورد علاقه. 🔰در رابطه‌با‌بخش‌دوم‌سؤال،یعنی؛منفی‌نگری، دقت داشته باشید که افکار و احساسات منفی انرژی روحی و جسمی شما را می گیرد و به شما و خانواده آسیب میزند، بنابراین با درس گرفتن از تجربه‌های منفی و استفاده از آنها به عنوان پله‌های ترقی و پیشرفت ، این افکار و احساسات منفی را از خود دور کنید. ⬅️اگر این افکار‌منفی، ریشه در اتفاقات و اشتباهات گذشته دارد، اجازه ندهید تا ابد با شما همراه باشد، بلکه،اشتباهاتتان را ببخشید و به فکر جبران باشید. ❗️توجه : مثبت‌بودن، به این معنی نیست که شما اصلاً افکارمنفی نداشته باشید، بلکه به این معناست که ، اجازه ندهید، افکار منفی، زندگی شما را کنترل کند . پس مثبت‌اندیش باشید. ✅چند راهکار برای مثبت‌اندیش بودن : ✔️تقویت‌ِایمان،به لحاظ معنوی بیشتر روی خود کار کنید(نمازاول‌وقت، ارتباط‌باخدا، یادنعمت‌ها،شکرگزاری،دائم الوضو بودن‌و...) ✔️خوشبینی نسبت به خود وگفت‌وگوی مثبت با خود؛(من می‌توانم ، من‌ موفق می‌شوم،خدایاشکر که به من سلامتی،خانواده خوب و...دادی،خدایاشکر... ) ✔️تلقینِ‌مثبت ؛اینکه باور داشته باشید که شما می‌توانید،قوی، مثبت و پرانرژی باشید. ✔️همنشینی با افراد مثبت‌اندیش ، پرانرژی و با‌اعتماد به نفس بالا. ✔️داشتن برنامه و هدف برای زندگی؛ با برنامه‌ریزی‌های متنوع(معنوی، تفریحی، ورزش، مطالعه و...) زندگی را از یکنواختی بیرون بیاورید و حالِ خوب و احساس مثبت را جایگزین آن کنید. ✔️خود را از خصوصیات بد و منفی ، رها کنید و خصوصیات مثبت خود را پیدا و تقویت کنید. ✔️اهلِ‌ بخشش و گذشت باشید. ✔️مشکلات‌ِ زندگی را خیر‌ و‌ مصلحت ببینید و با صبوری برای حل آن‌ها تلاش کنید. 🌷ان شاءالله موفق باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقت به خیر، بنده فرزندپسرم حدودا دوسال وهشت ماهه ست مشکلی که باهاش دارم اینه که معمولا وسایل خونه مثل گوشی تلفن یاقندون یاوسایل بازی شوپرت میکنه یامیریزه، باهمسن وسال های خودش بازی میکنه ولی گاهی کارش به کتک کاری هم میرسه، ازنظر خوابیدن اززمان بچه گیش هم خیلی بدخواب وسخت خواب بوده، نگرانم که نکنه اینها علائم بیش فعالی باشه، لطفا راهنمایی بفرمایید، سپاسگزارم پاسخ مشاور امین کانال تربیتی همسران خوب ،سرکار خانم بسم الله الرحمن الرحیم سلام به شما مادر گرامی به طور کلی زمانی که ما از یک رفتار در کودک صحبت می کنیم اولین چیزی که برای ما بسیار حائز اهمیت هست سن کودکه ...توجه بفرمائید که شما از کودک دو سال و هشت ماهه صحبت می کنید .یعنی سنی که در اون بچه ها به شدت به دنبال تجربیات حسی و حرکتی هستند. پس جای نگرانی نیست چون پرت کردن اشیا یا دعوا با سایر کودکان در این سن چیز عجیبی نیست . البته که ما برای بچه با لحن آرام در عین حال قاطع توضیح میدیم که این پرت کردن کار خوبی نیست.و بعد با بعضی تکنیک های رفتاری مانند بی توجهی یا تحسین توجه مثبت در زمان هایی که کودک رفتار مطلوب رو انجام میده می تونیم دفعات این رفتار رو کاهش بدیم . در خصوص بیش فعالی دقت بفرمائید که این اختلال فاکتور های خاص خودش رو داره.به طور کلی زمانی که ما از بیش فعالی صحبت می کنیم از ناآرامي و بیقراری بیش از حد و هم چنین عدم دقت و تمرکز بچه ها صحبت می کنیم .صرف پرتاب کردن اشیا اصلا نمیتونه به بچه برچسب بیش فعالی بزنه و تنها یک درمانگر کودک می تونه این موضوع رو تشخيص بده پس نگرانی رو بابت این مساله از خودتون دور کنید و با ارامش و توکل به خدا از تربیت فرزندتون لذت ببرید.💐 کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob