#تعامل_با_نوجوان #تفاوت_گذاشتن_بین_فرزندان باسلام ممنون از کانال خوبتون من خانمی ۳۶ساله با دوفرزند پسرم ۱۱ساله ودخترم ۱۴ساله هستند ،من فایل صوتی هنرزن بودن وتربیت نوجوان رو گوش دادم،خیلی خوب بودن،مشکل من اینه که نمیتونم به بچه هام ابرازمحبت کنم،چه زبانی وچه تماسی،البته خیلی دوستشون دارم وحاضرنیستم ی خارتو پاشون بره تا ۵،۶سالگیشون ام میتونستم ابرازمحبت کنم،ولی خودم فکرمیکنم ازوقتی حرفامومیفهمن ولی به حرفم گوش نمیدن ولجبازی میکنن،این طوری شدم،اینوهم بگم که من اوایل پسرموخیلی بیشترازدخترم دوست داشتم وهمش میخواستم بهش ابرازمحبت کنم وبوسش کنم و....ولی چون دخترم میدید،به خاطراینکه دخترم ناراحت نشه ودلش نشکنه،این کارونمیکردم دخترم ی کم تنبله وکم مسئولیت،هزارباربایدبهش بگی تا ی کاری روانجام بده،یادرس بخونه،وبابرادرشم بسیاربسیاربدرفتاره،واصلا حاضرنیست که باهاش خوب باشه وهمیشه ازنبودنش خوشحاله وبرعکس پسرم بسیارمهربون ودلسوزهست وخواهرشوخیلی دوست داره ودلش میخوادکه باخواهرش رفیق باشع،وهمین مساله خیلی منواذیت میکنه،خیلیم با دخترم صحبت کردم ولی نمیپذیره ،اینم اضافه کنم که درطول روزاگه بچه هام اذیتم کنن دیگه نمیتونم فراموش کنم وباهاشون تا چند ساعت خوب نیستم و درکل با غریبه هاودوستام بهترمیتونم ابرازهمدردی ومحبت کنم ،توروخداکمکم کنید،ممنون. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار اینکه فایل های صوتی آموزشی را گوش دادید،بسیار عالی هست ان شاالله که بتونید با رعایت دیگر نکات، مشکلاتی که هست را بهتر برطرف کنید. در مورد اینکه نمیتوانید به فرزندان خود محبت کنید، باید همه علل را بررسی کرد، چرا چنین اتفاقی رخ داده و علت این محبت نکردن چیست؟ اینکه فرزندان شما بعضی از اوقات حرف شما را گوش نمیکنند یا با شما لجبازی میکنند ، ممکن است ریشه در رفتار غلط خود شما با فرزندان داشته باشد، اولا ما باید در نظر بگیریم که فرزندان ما برای اطاعت صد در صد و بی چون و چرا از ما به این دنیا نیامده اند!! بلکه باید برای خود زندگی درستی بسازند که ختم به سعادت بشود و در این راه ما به عنوان والدین به آن ها کمک میکنیم،حمایتشان میکنیم یا آموزش هایی به آن ها میدهیم، پس انتظار اطاعت بی چون و چرا از فرزندان اساسا انتظاری غلط است که باید در آن تجدید نظر کرد، از طرفی در همان مواردی که برای زندگی فرزندانمان لازم هست باید از روش درست اقدام به آموزش فرزندان بکنیم، امر و نهی بیش از حد به هر کسی اعم از کودک،نوجوان، همسر و ... بدون شک رفتار لجبازی را به دنبال خواهد داشت ، در مورد انجام کار ها توسط فرزندان توصیه میکنم بخش قانون و تشویق و تنبیه را دوباره از صوت های تربیت نوجوان دریافت کرده و با دقت گوش دهید و به جای روش فعلی اجرا کنید، از طرفی در مورد نوجوان باید اصل مدارا را مورد توجه قراداد، چرا که نوجوان به دنبال کسب استقلال و یافتن هویت خود است بنابراین، اطاعت از پدر و مادر که در دوران کودکی بوده، در نوجوانی کم رنگ تر میشود و نوجوان به دلیل ویژگی های دوره سنی خاص خود،تمایل بیشتری به لجبازی کردن دارد، که در این مورد توضیحات کاملی در صوت های تربیت نوجوان آمده است. با این حال این که شما در صورت انجام این کار توسط فرزندان، در محبت کردن به آن ها سست و ناتوان بشوید جای بررسی دارد. در مورد ارتباط دختر و پسرتان، این را توجه داشته باشید که پدر و مادر تحت هیچ شرایطی و به هیچ عنوان نباید بین فرزندان خود مقایسه کنند، چون هر کدام از آن ها برای خود موجودی منحصر به فرد هستند با ویژگی ها و استعداد های متفاوت! و از طرفی هرگز نباید بین آن ها تبعیض قائل شوند،حتی اگر در دل خود و در درون خود یکی را اندکی بیشتر دوست دارند،در رفتار بیرونی خود هرگز نباید این مسئله را بروز دهند، و به همه فرزندان به یک اندازه محبت و توجه و رسیدگی کنند،نیازی نیست که شما برای برقراری این تعادل به پسر خود محبت نکنید، بلکه باید هم به پسر خود محبت کنید و هم به دختر خود ، چه اشکالی دارد که دختر خود را نیز در آغوش بگیرید و او را ببوسید و ...؟ امکان دارد حساسیت دختر شما روی پسرتان،ریشه در رفتار ها و تبعیض ها یا مقایسه هایی باشد که شما بین پسر و دختر خود اعمال میکنید، ممکن است دختر شما، برادر خود را کسی میبیند که همه توجه و محبت شما را به عنوان مادر به خود اختصاص داده و او در این میان بهره چندانی از توجه و محبت شما ندارد! یا کسی که مدام خوبی ها و نقاط مثبت او به رخش کشیده میشود و به خاطر اینکه شبیه برادرش نیست سرزنش میشود، خب طبیعی است که همه این شرایط بر نوع نگاه و رفتار این خواهر با برادر خود تاثیرات منفی میگذارد، و کلید حل بسیاری از این چالش ها به دست خود شماست، که با رعایت عدالت در همه زمینه ها بین فرزندان، محبت به آن ها، تحقیر نکردن دختر خود یا ...