#تعامل_با_همسر_پدر سلام چند سالی هست که پدرم ازدواج کردند من هم مجبورم تو این خونه زندگی کنم. خواستم خونه جدا بگیرم اما نمیشه. مشکل من با همسر پدرم این هست که ایشون شدیداً غُر می زنن و هر طور که بگین رفتار کردم غُر زدنشون بیشتر شده که کم تر نشده. چون از طریق غُر زدن احساس ارزش و برتری و کسی بودن تو خونه بهشون میده. چندین بار گفتم که شما مدیر خونه هستید خیلی چیزها رو خودتون باید مدیریت کنید که فکر نکنه جایگاهی نداره تو خونه. مشکل من این هست که وقتی غُر می زنه سر هر موضوع کوچک و بزرگ خیلی عصبی میشم و بی انگیزه و بیزار از زندگی. تا چندین روز ناامید می شم و فقط می خوابم تا کم تر به بدبختی هام فکر کنم. خسته شدم چه کنم دچار ناامیدی و بی انگیزگی نشم. راستش من تو شرایطی بزرگ شدم که شدیداً از جنسیتم و شرایط زندگی ام و حتی از اینکه به دنیا اومدم بیزارم این موضوع هم شده مشکل اضافی. تا میام به شرایطم عادت کنم و راضی بشم رفتاراشون می ریزتم به هم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بزرگوار نفرمودید،چند سالتون هست،خواهر و برادری هم دارید؟و اگر دارید ارتباطتون با هم چطور هست؟ارتباطتون با خود پدر چگونه هست؟شرایطی که بهش اشاره کردید،که موجب نارضایتی و ناخشنودی شما شده،چه شرایطی بوده است؟ چند تا دوست دارید؟ارتباطتون با دوستان چگونه هست؟در چه فعالیت های اجتماعی مشارکت دارید؟ علاوه برخواب زیاد،بی اشتهایی یا تغییر وزن شدید هم اخیرا داشتید؟از چه اموری در زندگی لذت میبرید؟ به طور کلی اگر علائم افسردگی را دارید پیشنهاد میکنم حتما به یک روان شناس بالینی متعهد و امین مراجعه کنید و چند جلسه درمان افسردگی را با ایشان جلو برید،چون همون طور که خودتون هم فرمودید، حتی اگر پدرتون ازدواج هم نکرده بودند،عوامل زیاد دیگری بودند که موجب نارصایتی و احساس منفی در شما می شدند و خب این مسئله در آینده تحصیلی،شغلی،ازدواج و ... اثرگذار هست،پس اجازه ندهید مسائل روی هم انباشته بشوند و هر دفعه با اضافه شدن مسئله جدید،بیشتر احساسات و هیجانات منفی را تجربه کنید. مورد دوم این که فعالیت هایی که به آن ها علاقه دارید،مثل یادگیری هنر های جدید،مهارت های جدید و ... در زمینه های مختلف را روی یک برگه یادداشت کنید،سعی کنید همه را یادداشت کنید،چند تا از آن ها که در شرایط فعلی پرداختن بهش براتون راحت تر هست را انتخاب کنید و برای انجام دادنشون برنامه ریزی کنید،سعی کنید در محیط های جدیدی که سالم و مومنانه هستند وارد بشوید،دوستانی که از خودتون مومن ترند و در تعاملات اجتماعی موفق تر هستند را پیدا کنید و باهاشون در ارتباط باشید، اگر در پیدا کردن دوست یکم مشکل دارید توصیه میکنم کتاب آیین دوست یابی از دیل کارنگی را بخوانید. مسائلی که در آن ها با نامادریتون مشکل دارید یا ایشان روش حساسیت دارند و بیشتر سرش به شما تذکر میدهند را شناسایی کنید و طوری مدیریت کنید که جلوی ایشان اتفاق نیفتند یا آن ها را انجام ندهید، در واقع به نوعی پیشگیری کنید از جر و بحث. اگر ایشان صحبتی کردند که موجب عصبانیت شما شد،در لحظه ای که عصبانی هستید با ایشان جر و بحث نکنید،گفت و گو را قطع کنید و به زمان دیگری موکول کنید،بهتر هست نوع چالش هاتون را در گفت و گو با یک مشاور امین به طور دقیق و کامل مطرح کنید تا بتوان دقیق تر راه حل داد،بهتر هست در زمان هایی که روابطتون حسنه هست با گفت و گو و توافق بر سر مسائل محل اختلاف خودتون مشکلات را حل کنید یا کمتر کنید اما اگر میسر نشد میتوانید از یک بزرگتر که ایشان هم حرفشون را میپذیرند کمک بخواهید که با ایشان صحبت کنند و اگر هم مسئله ای سمت شما بود،خودتون هم دست به تغییر و اصلاح بزنید.اما بهتر هست که ابتدا خودتون سعی کنید با شناخت روحیات و حساسیت های هم،روابطتون را بهتر کنید. اگر مسائلی از کودکی هست که شما را آزار میدهد،پیشنهاد میکنم کتاب"زندگی خود را دوباره بیافرینید"اثر جفری یانگ را بخوانید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#لجبازی_همسر سلام.من24همسرم31سالشونه4ساله ازدواج کردیم. همسر من زیاد لجبازن به خصوص بامن تا بهشون حرفی میزنم میگن چون تو میگی من انجام نمیدم به خاطر این دو مسئله بحثهای لفظی هم باهم داشتیم. 1)شوهر من توی اعتقادات سست هستن متاسفانه نماز نمیخونن و 2)دنبال کار نمیرن ی تنبلی خاص دارن خودشونم ناراضی هستن دوست دارن تغییر کنن از این وضع اما تغییری ایجاد نمی کنن؟؟؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام و وقت به خیر خدمت شما خواهر گرامی عزیزم حتما در الگوی و نوع صحبت هایی که با همسر میشه و ایشان در قبالش لجبازی میکنند،دقت کنید و مشابهت های آن ها را به دست بیاورید،تا کشف کنید که از چه راهی صحبت کردن با همسر بی فایده هست و جوابی نمیگیرید،تا این راه ها را کنار بگذارید و راه های دیگری را امتحان کنید،نه اینکه رفتار لجبازی قابل تایید باشه اما باید علت آن شناسایی بشه،به طور کلی وقتی فرد مورد تحقیر یا سرزنش قرار میگیرد،با دیگران مقایسه میشه،مرتب اعمال و رفتار یا شخصیتش زیر سوال میره یا از بالا نصیحت میشه، و احساس میکند که خودش برای دیگران ارزش یا احترامی ندارد، رفتار دفاعی لجبازی را از خودش نشون میده، حتی در مواردی که خودش هم میدونه کارش غلط هست یا خودش هم دوست دارد تغییر کنه اما ممکن هست این مسائل از کودکی برای ایشان رخ داده بوده است و به همین خاطر رفتار لجبازی تا حدی در ایشان وجود دارد،نسبت به حد معمول،حساس تر هست و با دقت و لطافت بیشتری با او تعامل کرد...بنابراین شما شیوه تعاملات قبلی با همسر را باید شناسایی کنید و مشکلاتی که در آن وجود داشته،در تعاملات خودتان برطرف کنید،یعنی اصلا جنس روابط نباید از مدل نصیحت از بالا،خدا نکرده همراه با تحقیر،سرزنش،مقایسه کردن فرد با دیگران و ... باشد،به خصوص در مسائل دینی و مذهبی،چون کاملا نتیجه عکس میدهد،این نکته کلیدی هست که عزت نفس افراد نباید زیر سوال برود و مخدوش بشود، در مورد ارتباط خودتون با همسر،اگر این لجبازی بیشتر هست،نشون میده که اولا شما هم روش تعامل غلط گذشته با همسرتون را در پیش گرفتید،و احتمالا در برخی از جنبه های ارتباط زناشویی هم با همدیگر تعاملات موثری ندارید،در واقع باز این سوال مطرح میشه که در این ۴ سال زندگی،روند تعاملاتتون به چه شکل بوده که همچین وضعیتی پیش اومده؟ راهکار دوم این هست که مهارت های خودتون را در شیوه ارتباط گیری موثر با همسر تقویت کنید،در این باره توصیه میکنم،حتما صوت های هنر زن بودن را گوش کنید،و جنبه هایی از رفتار که تا الان بهش توجه نداشتید رو حتما حتما مد نظر خودتون قرار بدهید،روابط خودتون را آسیب شناسی کنید و برای حل آسیب ها از روش هایی که در صوت ها گفته شده بهره بگیرید تا بستر رابطه به طور کلی اصلاح بشود، همیشه در نظر داشته باشید که از منظر فردی که بهتر یا برتر هست یا بهتر میداند و میفهمد باهمسرتون تعامل نکنید،بلکه، از منظر یک دوست و همراه با ایشان تعامل کنید،کسی که طرف مقابلش را دوست دارد،او را پذیرفته، به او اعتماد دارد ،برای او ارزش قائل هست و شان همسر خودش را بالا میدونه...وقتی کلیت رابطه شما بر این محور ها استوار بود،اگر در یکی دو مورد،توصیه های دوستانه،مثل تکنیک نامه نگاری ،گفت و گوی مثبت در شرایطی که رابطه عاشقانه و صمیمانه هست،آماده کردن زمینه برای انجام کاری که دوست دارید همسر انجام بدهد،و حمایت از ایشان و اعتماد به او به حای نصیحت و توصیه. اما همه این ها مستلزم این هست که اول خودتون تغییراتی را در خودتون ایجاد کنید،نقطه ضعف هایی که خودتون بهش واقف هستید را برطرف یا کمرنگ کنید به شکلی که طرف مقابل متوجه آن بشود، همزمان تعمالات و ارتباطات عاطفی و زیستی و اعتماد متقابل با همسر را اصلاح و تقویت کنید. و این مسئله را در نظر داشته باشید که هر فردی هم نقاط قوتی در رفتار و شخصیتش داره هم نقاط ضعف به جای تمرکز بر نقاط ضعف همسر،نقاط مثبت او را هم ببینید،به شیوه ای که برای او مطلوب هست،تشویق و حمایتش کنید و به خاطر خوبی های او ازش تشکر کنید،همین کار،کم کم فرد را به این سمت سوق خواهد داد که جهت جلب حمایت و اعتماد بیشتر از جانب شما،بقیه اموری هم که از نظر شما خوب هست را انجام بدهد،ولو اینکه شما به صورت کلامی به او چیزی نگفته باشید... برای کسب بیشتر این مهارت ها،علاوه بر صوت های هنر زن بودن،این سه منبع را هم خدمتتون معرفی میکنم،که میتونید استفاده های خیلی خوبی از هر کدام داشته باشید. ۱.کتاب تا ساحل آرامش از دکتر عباسی ولدی ۲.مهارت های زندگی زناشویی از متیو مک کی و ... ترجمه محمد خانی و عابدی ۳.پیام ها(مهارت های ارتباطی)از متیو مک کی و ... ترجمه محمد علی رحیمی فرقی ندارد بر سر نماز یا مسائل کاری،این شیوه گفت هست که باید اصلاح بشود. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#ادامه_ازدواج_به_هنگام_و_نیاز_جنسی سلام.باتشکر از پاسخِ‌عالی خانم علاءالدین.پاسخ تون رو چندین‌بار خوندم و برای عمل بهش برنامه دارم،اجرتون با خدا. اما جاداره اینا رو‌ هم بگم👈1.برای آموزش مهارت‌هایی که گفتید از چه کتاب هایی میشه استفاده کرد؟(مثال‌بزنید)2.دنبال معتمد گشتم ولی پیدا نشد فقط یه نفر(عاقل‌ومعتمد) پیدا کردم که میگه:(باتوجه به شرایطت احتمال اینکه بهش نرسی زیاده.اینا احساسات این دورانه و سعی کن فراموشش کنی چون تو سن مهمی هستی و نباید درگیر این چیزا بشی و این یه امتحان‌الهی هست پس با نفست بجنگ تا قوی بشی.) منم حرفاشو قبول دارم، اما نمی‌دونم چجوری فراموشش کنم که اگه دوباره دیدمش دلم نلرزه یا اگه ازدواج کرد حالم بد نشه؟!‌؟ ضمنا من از هر عاملی که تحریک کننده باشه واقعا فراری‌ام،حدالامکان تلویزیون هم نمی‌بینم.اما گاهی اوقات تنهایی و نیازجنسی اذیتم میکنه تاجایی که باعث بدخلقی،ناامیدی‌وبی‌خوابی‌‌ام میشه که باتوجه به تجربه‌‌م نماز‌شب و قدم‌زدن برای رفعش موثره ولی همیشه شرایطش نیست.این مسئله رو به خانواده چه خودم بگم، چه واسطه بگه به ضرر من تموم میشه و من میشم بی‌حیا! البته خودمم خیلی خجالتي و کم رو هستم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام و وقت به خیر خدمت شما بزرگوار خدا رو شکر که تونستید از پاسخ متنی استفاده کنید و ان شاالله که در عمل بهش و هر آن چه که برای سعادت و عاقبت به خیری نیاز هست،توفیق روزافزون داشته باشید. اولا در مورد بی حیایی خدمت شما عرض کنم که،گاه حیا در امور انسان کاملا پسندیده و الزامی هست تا جایی که در حدیث گفته شده،کسی که حیا ندارد،دین ندارد... مثل کسی که در برابر خداوند حیا میکند و از انجام گناه صرف نظر میکند، اما گاهی اوقات ما مصداق حیا را اشتباه تشخیص میدهیم و جایی که نیاز نیست یا حتی مذموم هست،حیا میکنیم، این جا دیگر بحث حیا مطرح نیست بلکه یک نوع خجالت و کم رویی هست که اگر برطرف نشه در جای جای مسیر زندگی به فرد آسیب خواهد زد،بنابراین در مورد دوم فرد باید بتواند مهارت جرآت ورزی پیدا کند،یعنی بتواند در جای درست،به شکل درست و به شیوه مناسب گفتار یا رفتاری که نیاز هست را انجام بدهد و خجالت نکشد،حالا دو مسئله هست یکی اینکه شما در رفتار خودتون و در کردار خودتون طوری عمل کنید و با خانواده برخورد کنید که حیا و پاکی را در شما متوجه بشوند و بعدا حرف از ازدواج را مبنای بر بی حیایی قرار ندهند یا اگر کسی چنین صحبتی کرد،شما جایگاه دفاع داشته باشید،از طرف دیگر در امر احسان به والدین و تقویت احترام و محبت به ایشان، توجه کافی داشته باشید تا به خانواده به خصوص والدین نزدیک تر شوید و فضا برای بیان صحبت هاتون بیشتر فراهم بشه. ممکن هست نسبت بی حیایی تصور شما باشه،اگر اگر به شیوه درست و منطقی به خانواده انتقال بدهید،همچین صحبتی نشه،اما اگر هم در عمل چنین اتفاقی افتاد،باز نباید از بیان خواسته خودتون بترسید،باید به موقعش بتونید این کار را انجام بدهید،اما برای صحبت های احتمالی،پاسخ های منطقی و در عین حال محترمانه و مودبانه داشته باشید،مطالعه کنید تا اهداف خودتون را از ازدواج به درستی شناسایی کنید و از طرفی با کار و تلاش در زمینه تحصیل و کار و ... به صورت غیر مستقیم به خانواده توانمندی های خودتون را نشان بدهید. در ارتباط با ازدواج یا پاسخ منفی از طرف اون خانم،طبیعی هست که این اتفاق برای شما با حدودی از ناراحتی همراه باشه، اما با گذشت زمان و بزرگ تر شدن دغدغه هاتون در زندگی، ناراحتی هم برطرف میشه و مسائل مهم تری ذهن شما را درگیر میکند،این ناراحتی هم میتواند خودش بخشی از بزرگ شدن و بالاتر رفتن ظرفیت شما باشد،پس از ناراحت شدن در این باره،نگران نباشید،نوع نگاه شما به این احساس هست که شدت و تاثیر آن را تعیین میکند،حتی ممکن هست ۱۰ سال دیگر خیلی خوشحال باشید که در این مقطع ناراحتی جزئی پیدا کردید، از طرفی اینکه از محرک های منفی اجتناب میکنید،یا راه هایی برای آرام شدن پیدا کردید خیلی عالی هست،و تکمیل کننده این امر این هست که علاوه بر جنبه سلبی،یعنی اجتناب از محرک های منفی، خودتون را درگیر کنید در امور مثبت و سازنده که برای آینده و سعادت و خوشبختی شما لازم هست،انواع درگیری هایی که هم ذهن را مشغول کند و هم بدن را خسته، در این باره توصیه میکنم دو کتاب کم حجم اما پر مغز را حتما مطالعه کنید: ۱.جوان و انتخاب های بزرگ از استاد اصغر طاهر زاده ۲.کتاب نامه های بلوغ از علی صفایی حائری(عین-صاد) در ارتباط با مهارت هایی که در ابتدا گفته شد، در رابطه با مهارت جرات ورزی و بیان درست کتاب پیام ها(مهارت های ارتباطی) ترجمه محمد علی رحیمی را توصیه میکنم و در رابطه با مهارت های انتخاب درست و گزینش همسر و ... از کتاب هایی مثل: ۱.کتاب مطلع مهر از دکتر بانکی پور ۲.سری کتاب های نیمه دیگرم از دکتر عباسی ولدی ...

ادامه... ۳.کتاب عشق هرگز کافی نیست،ترجمه مهدی قراچه داغی ۴.کتاب آموزش پیش از ازدواج از مهدی میر محمد صادقی میتوانید بهره های زیادی داشته باشید، همچنین از صوت های خیلی خوب در این زمینه از جمله صوت های هنر انتخاب همسر استاد پوراحمد میتوانید استفاده کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#بی_احترامی_همسر_به_خانواده_خانم سلام خدمت استاد پور احمد بزرگوار بنده ۲۹ سالمه و همسرم ۳۳ سال..دو فرزند دارم یکی ۷ و یکی ۴ ساله... استاد همسرم بسیار بد دهن و بی ادبه..مدام پشت سر خانوادم بهشون حرف بد میزنه در صورتی که خانواده من نهایت احترام رو بهش میذارن و پدرم خصوصا همیشه بهش کمک میکنه..اما من این کار زشتش رو به خانوادم نمیگم ...خسته شدم همش با امام زمان درد دل میکنم ...خیلی اشکمو در میاره و بهم بی احترامی میکنه...همش به فکر مادرشه آخه باباش خیلی بد اخلاقه و زمان جوانی به مادرش خیلی بد اخلاقی کرده حالا این میخواد براش جبران کنه....آخه خدارو خوش میاد که اشتباه باباش رو دوباره تکرار کنه....دارم با اشک اینارو مینویسم...این اولین باری که دردم رو برا کسی میگم ...تورو خدا کمکم کنید ...تورو خدا برام دعا کنید... خستم بخدا خسته 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر گرامی بسیار کار خوبی کردید که این مسئله را با مشاور مطرح کردید،چرا که بسیاری از رنج ها و مشکلات ما در زندگی از نداشتن مهارت های درست در تعامل با همدیگر هست و اگر با تلاش و همت خودمان و توکل به خدا،مهارت های زندگی و تعامل با همسر را فرابگیریم و در عمل پیاده کنیم خیلی از مسائلی که باعث خستگی و ناراحتی ما شدند برطرف میشوند یا بسیار کم رنگ تر از حالت فعلی خواهند شد ان شاالله. و البته توجه دارید که صبر فعال با صبر منفعل بسیار متفاوت هست،گاهی فرد در برابر مسائل و سختی ها،دست روی دست میگذارد و هیچ اقدام موثری برای بهبود اوضاع انجام نمیدهد،این صبر منفعل هست که اصلا مطلوب نیست و نایجه ای جز خستگی به همراه ندارد اما گاهی فرد در عین اینکه در برابر مشکلات تحمل و سرسختی دارد،همه تلاش خودش را برای حل آن ها تا جایی که ممکن هیگست و قابل حل هست به کارمیگیرد،این صبر فعال،کلید رضایت از زندگی برای همه هست. توجه داشته باشید قطعا توهین به خانواده های همدیگر،کار بسیار نادرستی هست و قابل تایید نیست،اما ریشه ی این دلخوری و بی احترامی باید مشخص بشود،این اختلاف از کی به وجود آمده؟ در پی چه اتفاقی این رفتار همسر شکا گرفته یا شدت پیدا کرده؟آیا از ابتدای ازدواج،روابط همسرتون با خانواده شما دقیقا به همین شکل بوده است؟واکنش شما هنگام این نحوه برخورد همسر چگونه هست؟ معمولا چه زمان هایی و پس از چه کار یا سخنانی،این بحث ها بین شما درمیگیرد که منجر به بی احترامی به خانواده شما میشود؟خود شما نسبت به خانواده همسرتون چگونه برخورد میکنید یا درباره آن ها،سخن میگویید؟همه این مسائل بسیار مهم هست که توصیه میکنم، با توضیح همه این مسائل به شکل کامل از مشاوری امین کمک بگیرید. اما به طور کلی در نظر داشته باشید که در تعامل با همسر،اقتدار و شان مرد به عنوان مسئول اداره امور زندگی،باید حفظ بشود،گاهی حتی رفتار های مثبت،دلسوزی ها و کمک های خانواده خانم به شکلی هست که موجب تحقیر آقا میشود و به او این پیام را میدهد که تو به تنهایی عرضه ی اداره زندگی و زن و بچه ات را نداری! یا ان قدر این کمک ها تکرار میشود که از حالت لطف مکرر به حق مسلم میرسد و اگر زمانی اندکی کم رنگ یا قطع شود،با برخورد تند از جانب داماد مواجه میشود. از طرفی برخورد خود خانم این وسط اهمیت ویژه ای دارد،اگر زن مدام طرف خانواده خودش را بگیرد و به همسر خودش بتازد،همسر او خودش را این وسط تنها میبیند ک همسرش که قرار بوده همدم و نزدیک ترین کسش باشد که در تیمی با خانواده اش علیه خودش میبیند و چه بسا مرد در این هنگام،خود نیز به سمت خانواده اش متمایل شود و به جای همسر فرد دیگری مثل مادر را نزدیک ترین فرد خودش قرار دهد و بیشتر توجه و محبت خودش را صرف او کند. مهم این هست که اولا زن روابط همسر و خانواده اش را به شکلی مدیریت کند که از هر گونه تنش و اختلاف پیشگیری شود،این جا اهمیت رازداری،حفظ حریم خانواده،بیان نکردن همه مسائل هر طرف،پیش طرف دیگر بسیار با اهمیت هست، از طرفی در اختلاف هایی که هم که به وجود می آید هرگز نباید از یک طرف دفاع کرد و به دیگری تاخت و علیه او سخن گفت یا رفتار کرد بلکه همه تلاش باید بر برقرار کردن صلح و صفا بین دو طرف، سوءتفاهم جلوه دادن اختلافات و تلاش برای برطرف کردن این سوء تفاهم ها، بیان نیت های مثبت طرف مقابل از این سخن یا رفتار حتی اگر به شکل درستی انجام نشده باشد و بیان علاقه و احترام قلبی طرف مقابل به طرف دیگر مثلا بیان علاقه و احترام خانواده خود به همسر یا بالعکس ، راه هایی برای حل این تعارض هاست، از طرفی حساسیت های شما نسبت به خانواده همسر،بی احترامی یا بدگویی های شما به ایشان و ... هم موجب تخریب رابطه عاطفی شما با همسر و هم لجبازی ایشان در رسیدگی افراطی به خانواده خودشان خواهد شد، ادامه...

ادامه... به شما توصیه میکنم حتما حتما در جهت کسب مهارت های مورد نیاز برای حل مسائل خودتون با همسر محترم،چگونگی مدیریت رابطه خانوادتون با همسر و چگونگی برخورد با خانواده همسر،صوت های هنر زن بودن را دریافت کنید و با دقت گوش کنید، برای عمل به مسائلی که در آن ها بیان میشود برنامه ریزی کنید و به آن ها ان شاالله عمل کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#روابط_پیش_از_ازدواج سلام. پسری هستم ۲۲ ساله و مذهبی حدود ۲ سال قبل، من  به خانمی که ازم ۶ سال بزرگ بود و مطلقه نیز بودند علاقه مند شدم و ایشون هم به من شدیدا علاقه مند شدند. من همون اوایل نزدیک ۶ ماه بعدش قضیه رو با پدرم در میان گذاشتم و بابام شدیدا باهام مخالفت کرد و در این زمینه با من صحبت کرد و جوانب قضیه رو برام روشن کرد. ولی من همچنان مخفیانه رابطه داشتم و صحبت میکردیم باهم. بعد از چند مدتی مخفیانه محرم شدیم باهم. الان من این وسط موندم که چکار کنم واقعا؟ احساساتم میگه باهاش ازدواج کن و این کار در بین اقوام مون به شدت منفور است و ابروی خانوادم در خطره و به شدت خانوادمم مخالفت میکنن و این امکانم برام وجود داره که باهاش برم جایی که کسی از اقوام نباشه. ولی از طرف دیگه منطقم میگه بیخیالش شو ارزش خانوادتو نداره ( چون خانوادم واقعا برام مهم هستند) و چند مورد مناسبتری دیگه نیز وجود داره ک اگه اقدام کنم قطعا جواب مثبت میشنوم.  ازدواج من با این خانم، فقط یک وجه مثبت داره که اونم علاقه شدید ایشون به من است و چندین وجه منفی دیگه داره که منطقا نادیده گرفتن شون برام واقعا سخته. و از طرفی، در مدت اشنایی مون این خانم همیشه در مشکلات با من بوده کمکم کرده ک نمیتونم اینارو نادیده بگیرم. موندم این وسط لطفا راهنماییم کنید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بزرگوار برادر گرامی،متوجهم که ارتباط با این خانم ،با توجه به اینکه شما در اوج سنین جوانی و نیاز های عاطفی و زیستی هستید و از طرفی ایشان عاطفه و حمایت زیادی نسبت به شما نشان میدهند،برای شما جذابیت و کشش دارد، اما علاوه بر نارضایتی خانواده و طرد از خانواده و اقوام،مسائل زیاد دیگری هم هست که ریسک این ازدواج را به شدت بالا میبره و امکان پشیمانی شما را بعد از این ازدواج خیلی زیاد میکنه، کما اینکه رفتار این خانم هم درست نیست،ایشان اگر حقیقتا به شما علاقه دارند و خوشبختی و زندگی توام با آرامش شما براشون اهمیت دارد،نباید ابتدا بدون اطلاع خانواده شما ،با شما ارتباط میگرفتند و بعد هم با وجود نارضایتی شدید خانواده با شما محرم میشدند،رفتار های این خانم در جهت وابسته کردن هر چه بیشتر شما به خودشان،اصلا نشانه های خوبی برای شروع یک زندگی نیست... توجه داشته باشید که برقراری این رابطه برای هر دوی شما آسیب هایی داشته،و تداوم این رابطه،روز به روز عمق این آسیب ها را بیشتر میکند،بنابراین برای جلوگیری از آسیب دیدن هر چه بیشتر دو طرف،باید هر چه سریع تر به رابطه خودتون با این خانم خاتمه بدید، متاسفانه ایشون هم شاید به این دلیل که مطلقه هستند و امکان ازدواج مجدد را برای خودشون محدود تر از قبل میدونند، علی رغم آسیب های زیادی که این ارتباط برای خودشون و شما داره،ناآگاهانه،اصرار و پافشاری به ادامه این ارتباط دارند، چه بسا ممکن هست برای جلوگیری از اتمام این ارتباط، اقداماتی را انجام بدند که نوعی عذاب وجدان یا دلسوزی را در شما برانگیخته کنند یا خدا نکرده تهدید به آسیب زدن به خود یا بر هم زدن زندگی شما در آینده بکنند،در این موارد توجه داشته باشید که اولا دچار عذاب وجدان یا احساس مسئولیت کاذب و برخلاف عقل و اخلاق نشوید و اگر احیانا موارد دوم پیش آمد حتما با مشورت مشاوری امین و باتجربه و همچنین جلب همکاری و همراهی خانواده جلو بروید. توصیه میکنم همین الان هم حتما با یک مشاور یا روان شناس،امین،متعهد و عاقل به شکل ترجیحا حصوری و رسمی ارتباط بگیرید با بتوانید برای مواجهه با مشکلات احتمالی پیش رو، از قبل برنامه ریزی درستی داشته باشید. متاسفانه با مجموع شرایطی که فرمودید،به احتمال زیاد بعد از رفتن زیر یک سقف با مشکلات متعددی رو به رو خواهید شد و با مجموعه ای فرصت های از دست رفته برای ازدواج،زندگی،ارتباط با خانواده و حسرت و پشیمانی مواجه خواهید شد،پس سعی کنید علی رغم اینکه براتون تا حدودی سخت هست با عقلتون تصمیم بگیرید و آینده خودتون را با احساسات زودگذر خراب نکنید،موندن بیشتر در این رابطه ،احتمال ازدواج موفق و با فرد مناسب و هم کفو را هم برای شما سخت تر میکنه هم برای این خانم،به نفع هر دوتون هست که سریع تر از رابطه خارج بشوید و هر کدام به دنبال مسیر مناسب برای زندگی و آینده خودتون بروید،مسیری که علی رغم سختی کوتاهی دررابتدای راه،پشیمانی همیشگی براتون نداشته باشد.اگر ایشان احیانا کمک هایی هم به شما کردن،پس جا داره که این لطف را در حقشون بکنید.همه راه های ارتباطی خودتون را باید با ایشان قطع کنید و جایی برای بازگشت نگذارید،مدتی هم بعد از خاتمه این رابطه،باید به خودتون زمان بدهید که ایشان را از ذهنتون خارج کنید و بعد اقدام به خواستگاری و ازدواج با دختر دیگری بکنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#لمس_اندام_خصوصی سلام دخترم 2سال و7ماه داره.تازگی متوجه شدم که همش خودش رو روی دسته مبل میکشه یا با دستش با آلتش بازی میکنه خیلی نگرانش هستم باید باهاش چکارکنم؟؟؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار خیلی خوب که پیگیر این مسئله شدید و سعی دارید به شیوه درست با این مسئله برخورد کنید. اولا توجه داشته باشید که بسیاری از اوقات کودکان برای آرامش گرفتن و فرار از استرس ها و تنش های محیط خانه یا برای فرار از تنهایی و انزوا به این مسئله روی می آورند،پس بسیار اهمیت دارد که اولا هرگز کودک خودتون را دعوا نکنید،با کودک پرخاش نکنید،خدا نکرده سرش داد نزنید،یا کتکش نزنید، همچنین دعوای خود پدر و مادر جلوی کودک و تنش های زوجین در محیط عمومی خانه و جلوی فرزندان،تنش و استرس زیادی را برای کودکان به همراه دارد که خیلی اوقات برای فرار از آن،شروع به ور رفتن با خودشون میکنند،پس هرگز دعوا،پرخاش سرزنش،تنبیه بدنی و ... برای کودک نباید به کار رود،جر و بحث های پدر و مادر هم باید به محیط خصوصی و خلوت دو نفرشون منتقل بشه و هرگز و هرگز جلو چشم فرزندان نباشد، از طرفی وقت کودک در طول روز باید با فعالیت های مثبت و سازنده پر بشه،وقتی کودک بیشتر وقت خودش را درطول روز تنها هست،هم بازی ندارد و کسی هم کاری به کار او ندارد،طبیعی هست که به سمت خودش کشیده میشه و با بدن خودش،خودش را سرگرم میکنه،حتما برنامه کودک خودتون را طوری تنظیم کنید که ساعتی از روز هم خودتون هم پدر محترم باهاش بازی کنید،و در طول بقیه ساعات هم باید مشغول بازی و کارهای دیگری باشه که در فرایند رشدش خیلی میتونه کمک کننده باشه و با خستگی به خواب برود،میتوانید در این زمینه صوت های تربیت کودک استاد پوراحمد دریافت کنید و کامل گوش بدهید که هم در جریان قانون تشویق و تنبیه به شکل کامل قرار بگیرید و هم بازی و سرگرمی کودک را.هم بازی سالم هم خیلی اهمیت دارد،از طرفی از آن جایی که سه سال،مدت زمان ایده آل فاصله سنی بین فرزندان هست،پیشنهاد میکنم برای فرزندآوری مجدد ان شاالله آماده بشوید. نکته دیگر این که احتمال عفونت های مجاری ادراری را هم در کودک بررسی کنید،گاهی به علت برخی از عفونت ها و خارش در ناحیه آلت،کودک چنین رفتاری از خودش نشان میدهد. از طرفی در مورد این کار اصلا کودک را دعوا نکنید،یا به شکل مستقیم کودک را از این کار نهی کنید،چون کودک زمانی که متوجه حساسیت شما نسبت به این کار بشود،هم بیشتر در مورد این کار کنجکاو میشود و هم ممکن هست برای جلب توجه بیشتر،باز هم به این کار با شدت بیشتری ادامه دهد،مهم ترین قاعده برای رفع این مسیله علاوه بر همه کار های بالا،استفاده از قاعده حواسپرتی هست،یعنی نسبت به این کار کودک تغافل کنی و سعی کنید به شکل کاملا طبیعی با درگیر کردن کودک در فعالیت دیگری که برای او بسیار جذاب هست،او را به شکل غیر مستقیم از این کار بازدارید.علاوه بر اینکه اصلا نباید کودک را مدت زمان طولانی تنها و به حال خودش رها کنید که به این کار روی بیاورد. نکته مهم دیگر این هست که نحوه پوشش شما و همسر محترم،و نوع روابط شما در محیط منزل نباید به گونه ای باشد که کنجکاوی کودک را تحریک کند،همچنین فیلم ها،عکس ها،انیمیشن ها،بازی های رایانه ای و ... که کودک در معرضش قرار میگیرد نباید حاوی مسائل غیر اخلاقی باشد،از طرفی کودک هرگز نباید شاهد روابط خاص والدین باشد یا حتی در حالت خواب در اتاق حضور داشته باشد. توصیه میکنم حتما حتما صوت های تربیت جنسی کودک استاد پوراحمد را دریافت کنید و گوش بدهید،پیشگیری و درمان این مسائل و همچنین مسائل سنین بالاتر در ان به تفصیل بیان شده است،موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#وسواس #کمالگرایی_بیمارگون سلام خدمت استاد گرامی... بنده یک مشکلی شخصی دارم که من را رنج می دهد، اینکه با وجود علاقه به عبادت های مذهبی اما هنگام انجام آنها مثل خواندن نماز با استرس بیش از حد معقول نماز را به پایان می رسانم و لذا از عبادت لذت نمی برم و تنها در فکر انجام صحیح آن هستم. انقدر به چهارچوب ظاهر عبادت فکر میکنم که مرا به تکلف وا می دارد. مثلا با وسواس وضو می گیرم،غسل می کنم و در حین نماز و بعد از نماز با خود زمزمه میکنم که آیا رکن ها را درست انجام دادم یانه و همین امر باعث استرس بنده و عدم لذت از نماز می شود. حتی اگر شخصی از کنار بنده رد شود استرسم بدتر می شود در حضور دیگران......حتی یک ساعت قبل از اذان بسیار دلشوره دارم که به موقع نماز بخوانم حتی اگر به موقع نخوانم یا کارهایم با نماز تداخل نداشته باشد... قابل ذکر است این حالت از نوجوانی در من وجود داشت و اکنون بسیار شدید تر شده تا جایی که از مستحبات هم دور شدم و واجبات را با استرس صحیح بودن انجام می‌دهم. چکار کنم این حالت کمال گرایی در انجام کارها که باعث استرس می شود در من از بین برود، چون برای انجام خوب و دقیق همه کارها استرس دارم و متعهد هستم.. با روحیه کمال گرایی و جزیی نگری خود چکار کنم بسیار آزار دهنده برای خودم و همسرم. چون برای نوشتن یک مقاله هم خودم کلافه میشم و هم همسرم چون وقت زیاد می ذارم برای نوشتن میگن دیگه ننویس. دوستانم از ۵۰ درصد توان استفاده میکنن ولی من خودم رو برای انجام درست کارها اذیت می کنم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار خیلی خوب هست که خودتون متوجه این استرس و کژکارکردی که در مسائل مختلف به ویژه امور عبادی برای شما داشته،آگاه هستید و به دنبال تغییر آن هستید. در واقع وقتی کمال گرایی از حالت تعادل خارج میشود و به کمال گرایی افراطی و بیمارگون تبدیل میشود،نه تنها در میان مدت و دراز مدت عملکرد فرد را به شدت تضعیف میکند بلکه فشار روانی و خستگی و بی انگیزگی برای خود فرد و فشار زیادی هم برای بقیه اعضای خانواده به همراه دارد، مهم این هست که تا جایی که میشود اصلا به افکاری که شما را وادار به انجام این کار میکنند،پاسخ ندهید و از آن ها تبعیت نکنید،این که مقاله ای تحویل دهید که چندان عالی نباشد اما سریع ان را جمع و جور کنید،در شرایط فعلی برای شما ارزش و اهمیت بسیار بالاتری دارد تا اینکه با به قول خودتون با این کمال گرایی،خودتون را در ورطه ی وسواس بیندازید. افکار وسواسی مثل پایگاه های نظامی آمریکا میمونند،اگر کمترین مجالی به آن ها بدهید،تمام ذهنتون را اشغال میکنند و دیگه به این راحتی بیرون نمیروند،بد تر از آن،این هست که مرتبا توجیهاتی برای ادامه حضور خودشون می آوردند،تا جایی که خیلی از اوقات فرد ضرورت بیرون انداختن این افکار را از ذهن که به دین و دنیای او آسیب میزند،متوجه نمیشود،مواظب باشید وسواس خودش را برای شما پشت کلمات کمال گرایی و مسئولیت پذیری و انجام درست کار ها و ... پنهان نکند،وسواس به هر شکل و شمایلی مذموم است و باید هر چه سریع تر برای ان چاره ای اندیشید. حتما حتما، تحقیق کنید و در شهر محل زندگی خودتون یا شهر های اطراف اگر رفت و اند برای شما نقدور هست،یک روان شناس بالینی متعهد و مومن و با تجربه در درمان وسواس را پیدا کنید و یک دوره کامل درمان وسواس را با ایشان سپری کنید،توجه داشته باشید که باید دوره درمان را کامل کنید و مشکل وسواس با یکی دو جلسه حل نمیشود،از طرفی خودتون باید همکاری کامل با درمانگرتون داشته باشید،همان طور که خودتون هم فرمودید زیربنای این رفتار ها و افکار،استرسی هست که باید درمان بشه تا این نگرانی ها در شما کمتر بشه و بتوانید،روال عادی زندگی خودتون را داشته باشید، متاسفانه بعضی از روان شناسان غیرمتعهد و غربگرا وسواس را به عوامل مذهبی نسبت میدهند و از فرد میخواهند که همه رفتار های مذهبی خودش را کنار بگذارد تا وسواسش درمان بشود،در صورتی که اصلا این طور نیست،وسواس هر کسی با هر نظام عقاید و باوری را درگیر میکند و بیشتر نمود رفتاری آن در فعالیتی هست که بیشتر فرد به آن میپردازد،طبیعی هست که در افراد مذهبی،نمود رفتاری وسواس،در امور عبادی مثل وضو و نماز خودش را نشان میدهد و در افراد غیر مذهبی در مسائل دیگری که بیشتر متن زندگی آن ها را تشکیل میدهد، پس این که رفتار های وسواسی در چه زمینه ای بروز میکنند،ربطی به علت وسواس ندارد،مواطب باشید در دام چنین افراد نادانی نیفتید،و برای درمان،حتما روان شناس مومن و متخصصی را بیابید. ان شاالله که موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#معرفی_کتاب باسلام و خدا قوت. لطف میکنید کتاب هم برای همسر داری و تربیت فرزند هر چی که خوب هست رو بفرمایید .. و اینکه صوتهای استاد رو گوش داده ام.. سلام و رحمت 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور احسنت به شما دوست اهل مطالعه کتاب های مناسب برای همسرداری ۱)تا ساحل آرامش از آقای عباسی ولدی ۲)همسرم باش ۳)مطلع مهر از حضرت آقا ۴)خانواده از منظر حضرت آقا ۵)مهارت های بلوغ باهم بودن از آقای اخوت کتاب برای تربیت فرزند: ۱)من ما از آقای عباسی ولدی ۲)تکنیک های فرزند پروری از سعید جهان شاهی نشر ارجمند ۳)به بچه ها گفتن از بچه ها شنیدن ۴)تربیت کودک سازگار /تربیت کودک سالم از زهرا بی غمی ۵)برای کودکانمان باغبان باشیم نه نجار ۶)مادر کافی :برای سنین زیر ۵سال ۷)تربیت دینی آقای حائری شیرازی ۸)ادب الهی از آیت الله مجتهدی تهرانی ۹)با پرخاشگری کودکم چه کنم #کتاب بسیار هست اما بصورت گزینشی بنده سعی کردم از بهترین ها نام ببرم اما درمورد مسائل مختلف معرفی های مختلف نیز وجود دارد لذا همچنان جویا باشید ان شاالله که موفق وموید باشید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#وابستگی_کودک_به_پدر سلام.خسته نباشید.پسرم 2و نیم ساله هست.به شدت به پدرشون وابسته هست.طوری ک هر وقت میخوان برن بیرون ایقد دنبالشون گریه میکنه میگه منم ببر.شبا هم باید کامل پیش خودش باشه حتی ازش فاصله نگیره.تا زمانی ک پدرشون خونه هست باید در خدمت خودش باشه اصلا بهش اجازه نمیده کار دیگه ای انجام بده.خیلی هم بهونه میگیره.برا هر چیزی گریه میکنه.لطفا راهنمایی کنید.ممنونم از کانال خوبتون 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت تشکر از حسن اعتماد شما چند نکته پیرامون مشکل شما باید عرض کنم ❇️ اینکه کودک شما به شدت به پدرش وابسته شده است میتواند دلایل متعدد داشته باشد که بنده باید با بررسی جزئیات رفتاری شما و پدرشان به آن پی ببرم که باید بصورت تلفنی یا حضوری مورد بررسی قرار گیرد اما دلایل و علل را بطور کلی عرض میکنم: ۱)رفتار و رابطه ی کودک با شما چگونه است؟ ایا رابطه ی عاطفی مناسب و محبت امیزی بین شما حاکم است؟ ۲)شیوه ی رفتاری و تعامل شما با پدرشان یک مدل است ؟ مثلا ممکن است شما کودک را دعوا کنید یا رابطه ی خوبی نداشته باشید یا ممکن است پدر سهل گیرتر از شما باشند لذا این ها میتواند موجب وابستگی باشد پس در درجه اول حدس بنده درمورد رفتار و نوع ارتباط خود شماست که اگر درست است باید به حل و بررسی آن بپردازید ❇️در بعضی مواقع،مادر رسیدگی به فرزند و امورات او را بیش از اندازه برعهده پدر میگذارد و مادر به اندازه ی کافی نیاز او را برطرف نمیکند لذا این مورد را نیز بررسی بفرمایید ❇️علت مهم و شایع دیگر نیژ میتواند این باشد که گاهی اوقات اطرافیان کودک بطور ناخودآگاه ناامنی برای کودک ایجاد میکنند مثلا بدین صورت که کودک احساس میکند پدر را از دست میدهد مثلا ممکن است اطرافیان بدون توجه به ایجاد ناامنی صرفا برای ساکت کردن یا...به بچه بگویند میگیم دیگه بابات نیاد،یا بابات رفت ،یا جملاتی از این دست و این ها در ذهن کودک موجب ترس از دست دادن پدر میشود و ممکن است مویداتی داشته باشد مثلا پدر خیلی دیر امده باشد یا... ❇️پیشنهاد بنده به شما کمک گرفتن از یک مشاور امین برای بررسی دقیق تر وارائه ی راهکار جزئی تر است و تاکید بنده بر ایحاد رابطه ی عاطفی سرشار از شادی و بازی کردن مشارکتی با کودکتان است.این بازی کردن بسیارمیتواند در حل مشکل شما کمک کننده باشد اگر مجموعه های تربیت فرزند را تهیه نکرده اید حتما تهیه کنید و مطالعات خود را در این زمینه نیز بالا ببرید مثلا مجموعه کتاب های من دیگر ما از استا. عباسی ولدی بسیار میتواند به شما کمک کند ان شاالله که خداوند شما را یاری کند و فرزندانی مهدی یاور تربیت کنید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#مشکلات_دوران_عقد #شکاکیت_همسر سلام سال نو مبارک. ممنون از کانال خوب و آموزنده تون. ببخشید که مزاحم میشم. استاد راستش بنده 8 ماه عقد هستم. تو این مدت رابطه مون با هم خوب نبوده. البته اوایل عقده مون خوب بودیم. تا دوماه اول. ولی رفته رفته رابطه مون سردشد انگار که احساس نداره محبت آنچنانی من از‌‌ ندیدم. البته ایشون از لحاظ ایمانی خوبن اهل نماز و روزه هستن. چشم پاک ندیدم که تو جمع یا بیرون چشمش بچرخه. از این جهت خدا شکر خوبن. اما اخلاقای خاصی دارن. اینکه از نظر ایشون حرف باید یکبار گفت. و بیشتر از یکبار تکرار نمیکنن. آدم شکاکی هستن اگر تماسشون رو دیر جواب بدم یا پیام شون رو کلی سوال پیچ ام میکنن که چرا دیر جواب دادم. کجا بودم و کلی سوال دیگه یا اگر بیرون میرم باز دوباره که با کی رفتم؟ چطور رفتم؟ چرا رفتم! چرا میخوام برم؟! و و و. اگر بینمون بحثی بشه دیگه نه جواب تماس‌ها مو میدن نه جواب پیام هامو یعنی اگر من پیگیر نشم ممکنه تا هفته ها طول بکشه. یعنی طی این 8 ماه یکبار نشده برای من هزینه ای بده یا حتی ی کادو کوچیکی بگیره. خساست شدیدی دارن. اصلا دوست نداره هزینه ای برای زندگیش و من داشته با‌شه. اهل رفت و آمد نیست. اگر هم جایی میریم باید کلی براش حرف بزنم کلی قربون صدقش برم. واقعا موندم چکار کنم لطفا راهنماییم کنید. الان هم مدتی هست رابطه مون بکل قطع شده 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت تشکر از حسن اعتماد شما چند نکته بسیار مهم درصحبت های شما وجود دارد اینکه همسر شما دوماه اول رابطه رفتار مناسبی داشته اند میتواند موید چند چیز باشد ۱) شما دوران شناخت را به خوبی انجام نداده اید و تفاوت فرهنگی یا عقیدتی یا ..دارید ممکن است یک رفتار از نظر شما و فرهنگ تان عادی باشد اما در نظر طرف مقابل غیر عادی و این باعث ایجاد شکاکیت یا سلب اعتماد شده باشد ۲)ممکن است در این مدت شما رفتار و منشی را در پیش گرفته باشید که برای ایشان نامعمول بوده و موجب شکاکیت شده باشد لذا پیشنهاد ابتدایی بنده به شما این است چه به درستی رفتار خود را بررسی کنید و به عیب یابی از نظر طرف مقابل بپردازید در این مرحله گفت وگو بسیار کاربردی ومهم است شما باید با رعایت شرایط گفت وگو،به بررسی مسئله ی خودتان بپردازید .دقت کنید که شرایط گفت و گو مصل زمان و مکان مناسب،محبت امیز بدور از عصبانیت و مقصر دانستن و...باید حتما رعایت شود و شما از ایشان انتظاراتش درمورد خودتان و همسر ایده آلش را بپرسید و به درستی صحبت های ایشان را با رفتار خود بررسی کنید ❇️نکته ی بسیار مهم بعدی تحت هیچ شرایطی تا مشکلات شما در این دوران حل نشده،قرار و برنامه ای برای عروسی نداشته باشید ❇️بنظر میرسد نیاز به یک مشاوره دو طرفه دارید و از ایشان بخواهید برای شنیدن صحبت های طرفین به یک مشاور امین مراجعه کنیم ❇️ سعی کنید نیاز ها و ویژگی های طرف مقابل را از دریچه ی او بشناسید و در این زمینه با مهارت و سیاست به پاسخگویی بپردازید ان شاالله اگر با مهارت لازم پیش بروید ایشان نیز به خوبی نیازهای شما را پاسخ خواهند داد ❇️در اخر به شما دو پیشنهاد میدهم اول که هنر زن بودن و سایر مجموعه های ارتباطی و مهارتی را تهیه و پیاده کنید و دوم اینکه برای بررسی روابط و فهم جزئیات رفتاری و علل مشکل از یک مشاور امین بصورت تلفنی یا حضوری کمک بگیرید ان شاالله که با رعایت موارد بالا ،بتوانید گلم موثری برای حل مشکل خود بردارید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#احساس_پوچی سلام. سال نو مبارک. بانویی 40 ساله هستم. چون ازدواج من و همسرم با نارضایتی خونواده ها صورت گرفت و دواران پر تنشی رو پشت سر گذاشتیم و از جانب خوانواده همسرم بارها مورد بی حرمتی و توهین قرار گرفتم و این برخوردها روی همسرم تاثیر گذار بوده و ایشان هم سالها با دست درازی و تحقیر با من برخورد کردند حالا ک دیگر رفتارهای زشت گذشته شان تقریبا خیلی کمتر شده من همچنان از رفت و آمد با فامیل ایشان واهمه و ترس دارم . البته در حال حاضر کاملا ب هم احترام می‌گذاریم چون من فاصله با خانوده ایشان را رعایت میکنم. من اعتقادات دینی دارم و مسائل دینی رو رعایت میکنم اما در این سن گاهی فکر میکنم همه چیز پوچه و شک ب دلم میفته ک اصلا خدا و آخرتی هست؟ اگرچه شکم بی مورده و خودم میدونم. میگم ته تهش 30 سال دیگه از عمرم نمونده . ب تمام ارزهای براورده نشده باید برم زیر خاک .. دنیا برام بی ارزش میشه 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت احسنت به شما که توانستید مشکل زندگی خود را با مدیریت صحیح حل کنید ،ان شا الله در ادامه با رعایت همین حد تعادل در رفت و آمد و احترام و البته محبت بتوانید روابط را بهتر شکل بدهید و درمورد مشکل دوم شما خدمت شما خواهر گرامی باید عرض کنم گاهی نگاه و تلقی ما به دنیا اشتباه است و باعث ایجاد توقعات نامناسبی در ما میشود،و این توقعات از دنیا چون برآورده نمی‌شود موجب ناامیدی یا شک میشود دنیا،بهشت نیست که فکر کنیم قرار است هر آنچه میخواهیم و انتظار داریم به آن برسیم.دنیا دقیقا محلی گذر و عبور است ،و این محل گذر معبری است که با سختی های بسیار همراه است ودر آن رنج و لذت باهم توامان است،برای رسیدن به هر لذتی باید رنج کشید و سختی های دنیا را پایانی نیست لذا انتظار و توقع تان را از دنیا و زندگی دنیایی متعادل کنید ❇️ در دنیا ما هستیم که با انتخاب هایمان به زندگی مان معنا میدهیم لذا شما باید معنای زندگی خود را بیابید ❇️درمورد اینکه شک میکنید،باید اگاهی و اطلاعات خود را بالا ببرید وبرای حل آنها از اهلش کمک بگیرید وشبهات در ذهن خود را حل کنید ❇️با افراد با ایمان و با نشاط و امیدوار زیاد رفت و امد کنید و با افرادی که ناامیدی را القا میکنند رفت و آمد خود را قطع کنید چرا که افکار و ذهنیت های ما توسط افرادی که با انها سروکار داریم ساخته میشوند ❇️تلاش کنید که ایمان خود را با انجام اعمال صالح بالا ببرید و فضای معنوی خود را بالا ببرید مثلا زیاد قران بخوانید خیلی از شبهات با خواندن قران برای خود فرد حل میشود ❇️خیلی از افکار ناامیدکننده زمانی به سراغ انسان می آیند که فرد تنها یا بیکار باشد لذاحتما مشغولیت مناسب برای خود پیدا کنید،مثلا به مسجد،کانون های فرهنگی بروید و در امور مختلف فرهنگی عقیدتی فعالیت کنید یا به باشگاه ورزشی بروید،کلاس های مورد علاقه تان را شرکت کنید.خیلی از این افکار به این دلیل است که ما برای رسیدن به اهداف مفید خود تلاش زیادی نمیکنیم و بدون تلاش ناامید میشویم پس از امروز اهداف خوب خود را بنویسید و برای رسیدن به آنها تلاش کنید در این زمینه میتوانید با بنده یا سایر بزرگوارانی که درمورد نظم و امید کار کرده اند کمک بگیرید تا بصورت تلفنی راهکار های لازم ارائه شود ❇️در واقعیت امر باید ریشه ی شک و ناامیدی شما مشخص شود و بعد راهکار دقیق و متناسب ارائه شود که حقیقتا با نوشتن محقق نمیشود لذا پیشنهاد میکنم در اسرع وقت از یک مشاور امین بصورت تلفنی یا حضوری کمک بگیرید ان شاالله که خداوند شما را یاری کند 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#انتخاب_همسر #عقد_ناموفق_قبلی سلام و وقت بخیر و خدا قوت خدمت شما استاد بزرگوار،استاد من هنر انتخاب صحیح همسر رو گوش دادم واقعا اذتون ممنونم چون تمام جزئیات رو کامل توضیح دادید،استاد ی سوال: به تازگی برای بنده خواستگاری معرفی شدند که ایشان معیار درجه یک من رو دارن اخلاق و ایمان(البته واسطه اخلاق و ایمان ایشان رو صد درصد تائید کردن)،ولی این اقا پسر ی عقد کوتاه مدت داشتن که من نسبت به ایشان کمی مردد شدم،البته عرض کنم که هنوز به خواستگاری بنده نیومدن،و من رو در محل کارم دیدن و از من خوششان آمده،واسطه ایشان که فردی روحانی هستن به واسطه بنده گفتن که نیازی نیست که تمام اعضای خانواده دختر خانم بدونن که این بنده خدا قبلا عقد کرده،پدر و مادر و خود دختر خانم بدونن کافیه،ایا این کار درسته؟و ی سوال دیگه اگه ایشان به خواستگاری من آمدن من جلسه اول به طورکامل تمام جزئیات عقد ناموفق شون رو ازشون بپرسم یا جلسه دوم ،و اینکه پدر بنده سنش یکم زیاده فکر نکنم بتونن تحقیقات رو به طور کامل انجام بدن و اگر من به برادر هام نگم که این بنده خدا قبلا عقد کرده چه جوری مراحل تحقیقات کامل بشه،ممنون میشم راهنمایم کنید 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت احسنت به شما بابت پیگیری حل مسئله تان از راه صحیح مشورت خدمت شما باید عرض کنم که شما باید علت فسخ عقد و جزئیاتش را در جلسه اول از ایشان بپرسید و بعدا در تحقیقات صحت صحبت های ایشان را بسنجید اینکه ایشان ترجیح داده مسئله به اقوام انتقال داده نشود،مشکلی ندارد چرا که ممکن است ایشان اینگونه ترجیح بدهدو دوست نداشته باشد کسی اطلاع داشته باشد اما ممکن است برادر های شما در تحقیقات خودشان متوجه شوند مشکلاتی پیش بیاید لذا به شما پیشنهاد میکنم به یکی از برادران مورد اعتماد خود قضیه را بگویید و از ایشان بخواهید که تحقیقات را کامل انجام دهند ،لزوما هر عقد ناموفقی نشان از بد بودن و مشکل داشتن فرد نیست پس به خوبی تحقیقات را انجام دهید ،حتی اگر بتوانید با همسر قبلی صحبت کنید و علت را از زبان ایشان هم بشنوید میتواند کمک کننده باشد البته جای کینه دوزی و تهمت و...را باز بگذارید و با سایر تحقیقات صحبت ها را ارزش گذاری کنید در ضمن ایشان را در جریان اینکه شما باید برای تحقیقات به برادر خود قضیه را بگویید قرار دهید و توضیح بدهید ان شاالله که خداوند شما را یاری کند و بتوانید همسری مناسب و مهدی پسند انتخاب کنید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#مشکل_خودخوری سلام وخداقوت آقای من۳۵ سالشه ومن۲۷ سالم ۲ ساله ازدواج کردیم همسرم نه گفتن روبلدنیستن به فکرخانواده ی خودش ودیگرانن که ناراحت نشن امابه فکرناراحتی من نیستن فقط بهم میگن خودخوری نکن خانوادش بهم ازاول احترام نزاشتن درضمن دخالت هم میکنن من همش فکرمیکنم پشتم خالیه وپرازاسترسه درونم خیلی باخودم کارمیکنم من بهشون بی احترامی نمیکنم ولی خیلی سمتشون نمیرم چون اهل اعتیادو غیبت ومسخره کردنن ولذت میبرن /هنوزفرزندی نداریم وبنده بخاطرخودخوری گاستریت معده وریزش مو گرفتم/خونه ی پدری همسرم توی اتاق کوچک زندگی میکنیم وپدرومادرش چندساله فوت شدن وارثیه روتقسیم نمیکنن خسته شدم ازاین وضع 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت درمورد مشکل شما چند نکته مهم هست: ❇️بنطرمیرسد شما خودتان را بین همسر و خانواده قرار دادید و این خودش میتواند موجب گارد گرفتن همسر شما نسبت به شما شود ❇️خیلی از اوقات شناخت و برداشت ما از واقعیت ،مخدوش شده است و به اصلاح میگوییم دچار تحریف شناختی شده ایم .در افرادی که این مدل خودخوری ها موجب بیماری های جسمانی میشود به این تحریفات شناختی بیش از اندازه بها داده شده است و باعث میشود فرد دنیا و واقعیت را فقط از پشت عینک رنگی خود ببیند لذا به شما در ابتدای امر پیشنهاد مشاوره ی فردی میدهم ،خیلی از اوقات بعد از مشاوره ی فردی و تنظیم این برداشت ها و شناخت ها شما میتوانید روابط خود را تنظیم کنید لذا پیشنهاد میدهم از یک مشاور امین در این زمینه کمک بگیرید ❇️در بخث روابط با همسر شما باید با مهارت ها و ظرافت های رفتاری خود بتوانید با ایشان رابطه بگیرید که در این زمینه پیشنهاد میکنم حتما حتما مجموعه هنرزن بودن را تهیه کنید و با دقت رفتار های خود را بررسی کنید و سعی در اجرای نکات مخصوصا نکات رفتاری داشته باشید ❇️درمورد حس رضایت خود از زندگی نیز شنا نیاز دارید انرژی مثبت و افکار تان را تنظیم کنید ،در هر زندگی کم و زیاد هست ولی باید بدانید با خودخوری و دعوا و...مشکل نه تنها حل نمیشود بلکه موجب بدتر شدن قضیه میشود و تلاش کنید همسرتان را بین خودتان و خانواده اش قرار ندهید. ❇️ سعی کنید نشخوار فکری نداشته باشید و برای این کار باید مشغولیت متناسب با خودتان را داشته باشید ❇️سعی کنید در خانه فضای معنوی و عاطفی خوبی برقرار کنید تا ان شا الله حال روحی شما بهتر شود ❇️ان شاالله که با اجرای نکات بالا بتوانید گام موثری در حل مشکل خود بردارید و حتما از مشاور امین بصورت تلفنی یا حضوری کمک بگیرید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#عصبانیت_همسر سلام استاد،خداقوت زنده مانی من وهمسرم همسن هستیم همسرم نمازخونه،ولی فیلم غیراخلاقی نگاه میکنه،خیلی عصبانی هستش،دربرابرشوهرعصبانی،بایدچه رفتاری داشته باشم،من بیمارم قبل ازدواج نگفتم،اماشوهرم مراتحمل میکند،شوهرم رفتارخوبی باخانواده ی من ندارد،راضی نمیشم شوهرم باخانواده ی من روبرو شه،چون حرف درست میکنه،دنبال بهانه میگر ده،یه فرزندم داریم 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت خدمت شما خواهر گرامی باید عرض کنم که علت رفتار های همسرتان بایدمورد بررسی قرار بگیرد اینکه شما دچار بیماری هستی،ایا این بیماری در روابط و زندگی شما چه تاثیری میگذارد؟اینکه همسر شما تحمل میکند، نکته ی تماما مثبتی نیست و افراد اگر یک چیز را بپذیرند مشکلی برایشان ایجاد نمیشود اما اگر تحمل کنند،میتواند موجب مشکلات دیگری شود. ریشه ی عصبانیت ایشان باید بررسی شود آیا رابطه ی زناشویی شما بدون مشکل است؟ایا رضایت همسر شما از زندگی کامل است؟ به شما پیشنهاد میکنم برای دریافت راهکار دقیق تر و بهتر از مشاوره تلفنی استفاده کنید چرا که موضوع مطرح شده نیاز به بررسی دارد و علت عصبانیت و...متفاوت است و صوت هنر زن بودن را نیز تهیه کرده و بصورت دقیق گوش بدهید ان شاالله که خداوند شما را یاری کنید و بتوانید قدم موثری در حل مشکل خود بردارید 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob

#تقویت_ارتباط_با_همسر عرض سلام و خدا قوت خانمی متاهلم دوتا پسر حدودا دوساله داریم مشکل من سر جای خواب تقریبا از وقتی بچه دار شدیم همسرم همش ب بهانه های مختلف ک فردا کلاس دارم امتحان دارم خستم میخام سحر پاشم و.. بالشتشو برمی‌داره میره بیرون یاتو اتاق دیگه می‌خوابه من سر این مساله خیلی اذیت میشم البته ما بچه هامون واقعا نااروم بودن ولی الان دیگه بهتر شدن بارها با شوخی وناراحتی گفتم ولی اصن مهم نیس ایشون کلا آدم بدخوابیه میترسم ازین که ب جداخابیدن عادت کنه همینطور ک از دوسال پیش بیشترم شده خیلی حالم بد میشه وقتی میره بیرون واقعا خودمو کنترل میکنم بااینکه اصن شبا بخاطرکاربچه هابیدارش نمیکنم البته بعدازظهر ها و صبح بعداز نماز ک همیشه میره بیرون 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر محترم ان شاالله خدا به شما مادر مهربان و گرامی توفیق بده که فرزندانی مهدی یاور تربیت کنید و زندگی شیرینی برای خودتون و اعضای خانواده بسازید. خواهر عزیزم اولا توجه داشته باشید که سن نزدیک به دو سال،سن خوبی برای شروع فرآیند جدا کردن جای خواب بچه هاست،توصیه میکنم با جست و جو در کانال و خواندن مطالب در زمینه جدا کردن جای خواب کودک و همچنین حتی الامکان استفاده از صوت های تربیت کودک جناب پوراحمد،نکات لازم را جهت جدا کردن ایمن و سالم جای خواب کودک به گونه ای که پیامد های منفی برای کودک نداشته باشه،یادبگیرید و اجرا کنید، به طور کلی توجه داشته باشید که در جدا کردن جای خواب کودک هرگز نباید عجله کنید و باید پله به پله و مرحله به مرحله به این کار اقدام کنید مثلا از جدا کردن جای خواب کودک در همان اتاق تا رفتن بیرون و باز گذاشتن در اتاق و ...،مراحل و این که در هر مرحله چقدر توقف داشته باشید بسته به خود کودکان دارد و دقیقا یکسان نیست،از طرفی جای خوابی را هم که برای کودکانتون در نظر گرفتید،نباید پر نور و پر سر و صدا یا پر از اشیا و سایه های مختلف یا هر چیزی که برای کودک نامانوس و ترسناک هست،باشه،در طول روز بهتره در آن اتاق با کودکانتون بازی کنید،شادی کنید،کار هایی که دوست دارند انجام بدهید و خاطره های خوبی براشون بسازید و هرگز از آن مکان خانه برای تنبیه کودکانتون استفاده نکنید،احساس امنیت در جدا کردن جای خواب کودک بسیار مهم هست پس تا زمانی که به جدا خوابیدن عادت نکردند،دسترسی به شما در طول شب،با اهمیت هست، این که نوازششون کنید و آرامشون کنید تا دوباره به خواب بروند. همان طور که خودتون هم فرمودید کنار هم خوابیدن زن و شوهر،بسیار با اهمیت هست،البته بعد از تولد اولین فرزند/ان تا زمانی که دو همسر،نقش جدید خودشان را به عنوان پدر و مادر با نقش همسری هماهنگ کنند،مشکلات موقتی پیش می آید،اما مهم این هست که از این به بعد با کسب مهارت های لازم و برنامه ریزی درست،این ارتباط دوباره تقویت بشود. پس کم کم فرآیند جدا کردن جای خواب کودک را شروع کنید و در این کار هم عجله نکنید،از طرفی زمان خواب کودکانتون را تنظیم کنید،سعی کنید در طول روز کمتر بخوابند و بازی و فعالیت خوبی داشته باشند تا شب خسته به خواب بروند،در واقع زمان های خواب کودکتون را با زمان حضور همسر در منزل،هماهنگ کنید. نکته مهم دیگر این که حضور و ظاهر شما باید به گونه ای باشد که تمایل و جذابیت برقراری رابطه را در طرف مقابل برانگیخته بکند،پس به تمیز بودن بدن،رفع مو های زائد،آراستگی ظاهر،پوشیدن لباس های جذاب و نحوه حرف زدن،رفتار کردن و ... جذاب توجه کافی داشته باشید. بدیهی هست که با وجود دو فرزند کوچک،وقت شما مثل قبل که فرزندی نداشتید،آزاد نیست، مهم این هست که به مسائل صفر و صدی نگاه نکنید،مثلا این که یا بهترین ظاهر آراسته برای همسر را داشته باشم یا اصلا به ظاهرم توجهی نکنم،بلکه با مدیریت زمان و برنامه ریزی و تنظیم کار های روزانه و امور فرزندان،سعی کنید تا جایی که براتون مقدور هست و در حدی که میتوانید،از همسر محترم دریغ نکنید،بسیاری از اوقات وقتی فضای کلی رابطه مثبت باشد، همین تلاش زن در جهت آراستگی برای همسر،برای همسر او جذاب و خواستی هست.و پیام مهم بودن و دوست داشتنی بودن را از طرف زن برای او به همراه دارد. نکته بسیار مهم دیگر این هست که هرگز و هرگز،ارتباط بین زوجین نباید در اتاق مشترک با فرزندان باشد،حتی اگر فرزندان خواب باشند...متاسفانه اثرات منفی جدی و بعضا جبران ناپذیری این مسئله برای فرزندان به همراه دارد،که والدین باید دقت کنند،پس در هر مکانی که فرزندانتون را می،خوابونید،برای ارتباط با همسر باید در اتاق دیگری باشید که صدای فرزندانتون را بشنوید اما به گونه ای هم نباشد که آن ها در صورت بیدار شدن به راحتی در معرض صحنه هایی قرار بگیرند که در حال حاضر و آینده و نحوه رفتارشان اثرات منفی خواهد داشت. در این مورد توصیه میکنم صوت های تربیت جنسی استاد پوراحمد را حتما گوش کنید

ادامه... پس سعی کنید با تنظیم خواب فرزندان، زمانی که نسبتا در خواب عمیقی فرو میروند و تا مدتی با شما کاری ندارند،استفاده کنید و از هنر های ظریف زنانه خود،برای ترغیب همسر در این جهت استفاده کنید،از طرفی حریم خودتون با فرزندان را هم حفظ کنید و حتما در اتاقی متفاوت از اتاقی که بچه ها در آن حضور دارند،با هم باشید. با جدا کردن خواب کودکان هم کم کم شما بروید و در کنار همسرتون بخوابید و سعی کنید دوباره به مرحله در کنار هم خوابیدن برگردید،اما ارتباطات خاص عاطفی و زیستی با همسر،ربطی به شرایط فعلی ندارد و باید در اتاقی بدون حضور کودکان باشد، اگر با گذشت زمانی،موفق نشدید،توصیه میشه از تکنیک نامه نگاری که در همان صوت های هنر زن بودن به طور کامل توضیح داده شده استفاده کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#تحقیقات_پیش_از_ازدواج سلام. وقت شما بخیر. عذر می خوام:در تحقیقاتی که برای ازدواج می کنیم،عرض کردید که باید از دایی و عمو و خلاصه نزدیکان آقا پسر (از نظر شناختن وی) سوالاتی پرسیده بشه ....حالا سوال من اینه که مگر دایی و عمو و دیگر نزدیکان؛ هر چقدر هم پسر بد باشد ؛بد وی یا صفات ناپسند وی را می گن؟؟🙏 با این اوصاف چطور بفهمیم که پسر؛ "واقعا" ؛خوبه؟ یک مسئله دیگم اینکه؛اگر منطقه ای که در اون زندگی می کنیم ؛کوچک باشه و امکان تحقیق خیلی زیاد ،برامون مقدر نباشه چه باید کرد؟؟🙏 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما بزرگوار بسیار عالی که امر تحقیقات رو به جد پیگیری میکنید و به دنبال هر چه دقیق تر انجام دادن آن هستید،ان شاالله که بتوانید در امر شناخت پیش از ازدواج با تلاش و توکل قوی،به خوبی عمل کنید و بهترین تصمیم را بگیرید. توجه داشته باشید که تحقیق باید از افراد مختلف در همه ی محیط هایی که طرف مقابل شما در آن ها به نوعی حضور دارند یا گروه های مختلفی که با آن ها رفت و آمد دارند،انجام بشود از جمله محل کار،محل تحصیل قبلی و فعلی (اگر در حال تحصیل هستند،مثل هم کلاسی ها،معلمان،استادان و ...)،مساجد یا کانون های فرهنگی که فرد رفت و آمد دارد، دوستان او، اقوام ایشان، خانواده های دیگری که با این خانواده وصلت کردند یعنی عروس و داماد های دیگر این خانواده و خانواده ای ایشان و ...تحقیق شود.همچنین در صرت امکان از هر فردی که تحقیق میکنید باید سوال کنید که آیا او فرد دیگری را میتواند معرفی کند که خواستگار شما را بهتر بشناسد یا رابطه تزدیکی با او داشته باشد؟و اگر فرد دیگری را معرفی کرد،از او نیز تحقیق کنید. توصیه میکنم مجددا صوت های انتخاب همسر استاد پوراحمد را با دقت گوش بدهید، به ویژه به بخش شیوه تحقیق و سوالات تحقیق به دقت توجه کنید.سوالات تحقیق هرگز نباید کلی باشد و یک سری صفات کلی را صرفا بپرسد،این سوال و جواب که آیا فلانی پسر خوبی هست ؟و طرف مقابل هم بگوید بله خوب است،هیچ فایده ای برای شما ندارد، باید فهمید "خوب" یعنی چی؟ باید هر آن چه که برای شما مهم هست و جزو ملاک های اصلی شما هست را بنویسید و برای هر کدام سوالات دقیق،جزئی و مبتنی بر رفتار فرد طراحی کنید،مثلا اگر ملاک شما "ایمان" هست باید دقیقا مصداق های رفتاری فرد باایمان را مشخص کنید و تک تک آن ها را در قالب رفتار های نشان دهنده یک صفت کلی،بسنجید، مثل نماز اول وقت، اهتمام به انجام واجبات، تعهد به قول هایی که فرد میدهد، به قول معروف خوش قول بودن و ... و بعد تک تک این ها را در قالب رفتار هایی که از فرد سر زده بپرسید،مثلا به طور کلی نپرسید آیا فلانی فرد خوش قولی هست یا نه؟ بلکه بپرسید،آخرین باری که به شما قولی داده،آیا سر وقت انجام داده یا خیر؟چند بار تا حالا شده که به قولش عمل نکرده باشه؟ یا مثلا به طور کلی نپرسید فلانی اخلاقش خوب هست یا نه؟ بپرسید،فلانی وقتی عصبانی میشه معمولا چی کار میکنی؟ هر چند وقت یکبار عصبانی میشه؟آخرین باری که از دست شما یا فرد دیگری عصبانی شد،چی کار کرد؟ و .... در ضمن فردی که برای تحقیق از طرف شما اقدام میکند،باید با ملاک های شما کاملا آشنا باشد،فرد عاقل، با حوصله و پیگیری باشد. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#تعامل_با_کودک باسلام دختر۳و نیم ساله ای دارم که درلحظه اول برخورد با هیچ کس گرم نمیگیرد حتی پدربزرگ و مادربزرگش.بهترین برخوردی که میتونم باش داشته باشم چیه؟ 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار در ارتباط با نوع تعامل کودک،اولا در نظر داشته باشید که هر گونه با کودک برخورد بشه،او هم همان الگو را در رفتار با دیگران پیاده خواهد کرد،بنابراین اگر از کودک انتظار توجه و رفتار محبت آمیز داریم،چندین برابر باید به او محبت کنیم،و مانند گلی او را از محبت سیراب کنیم،همچنین هنگام خشم یا عصبانیت از کودک،عصبانیت خود را سر کودک تخلیه نکنیم،او را تنبیه همراه با پرخاشگری کلامی یا فیزیکی نکنیم،با دیگران و هم سن و سالی هایش مقایسه نکنیم و او را تحقیر یا سرزنش مداوم نکنیم. اگر بزرگتر ها مثل پدربزرگ یا مادربزرگ،حوصله و توان لازم برای هم بازی و هم کلام شدن با کودک را ندارند،شما به عنوان والدین باید فضا را به نحوی کنترل کنید که هم آرامش سالمندان حفظ بشود و هم کودک مدام به سکوت و عدم فعالیت فراخوانده نشود یا به خاطر فعالیت های معمولش از طرف دیگران سرزنش و تنبیه نشود. نکته دوم این که انتظارات از کودک باید معقول و منطقی باشد،کودک به خصوص کودکان خردسال وقتی وارد یک جمع حتی جمع های خانوادگی صمیمی میشوند بهتر است به آن ها دقایقی مهلت دهید تا با جمع خو بگیرند،اضطرابشان کم بشود،احساس امنیت کنند و با جمع به اصطلاح خو بگیرند،پس در اولین دیدار و ورود به جمع نباید از کودک انتظار داشت که مثل یک فرد بزرگسال و بالغ در لحطه اول برخورد، با همه گرم بگیرد و سلام و احوال پرسی کند،فراموش نکنید،مهم ترین چیز برای کودک در این سنین،احساس امنیت هست و اگر این احساس را به دست بیاورد،خودش در سال های آینده روابط و تعاملات اجتماعی مثبتی را با افراد پیرامونش برقرار خواهد کرد.در این باره به حریم خصوصی کودک هم توجه ویژه داشته باشید،هر گونه لمس متعارف،نوازش،بغل کردن و بوسه و ... از طرف دیگران زمانی رفتار محبت امیز تلقی میشود که با رضایت کودک باشد و برای او خوشایند باشه،ولی اگر باعث اذیت و خجالت کودک بشه،نوعی آزار به کودک هست و نباید انجام بشه. نکته سوم این که اگر روابط اجتماعی کودک به طور کلی ضعیف هست ، یعنی کلا نمیتواند با کسی ارتباط بگیرد(نه اینکه صرفا در لحظه اول برخورد،گرم نگیرد) علاوه بر توجه ویژه به نکته اول،میتوانید از داستان ها و قصه های متناسب با سن او برای آموزش آداب اجتماعی و شیوه برقراری ارتباط ،استفاده کنید.البته مهم ترین نکته این هست که انتظاراتتون را به تناسب سن او تعدیل و منطقی کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#تربیت_نوجوان سلام وقتتون بخیر ممنون میشم پیام من رو به استاد پور احمد برسونید بی صبرانه منتظر دریافت پاسخ هستم. پسری دارم ۱۷ ساله که در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل هستش خانواده تقریبا مذهبی داریم خدا رو شکر ولی متاسفانه یک عادت بدی در بین خانواده بخصوص خانواده همسریم وجود داره و اون این هستش که در مواقعی که دور هم جمع میشن بخصوص اگر در باغ خانوادگیمون باشه شروع میکنند به کشیدن قلیان و تقریبا پارسال بودش که عموی پسرم شلنگ‌ قلیان رو به دست پسرم داد وقتی این صحنه رو دیدم و ناراحت شدم و ازشون توضیح خواستم گفتن که من اینکار رو بخاطر خودتون انجام دادم چون نوجوون هستش و کنجکاو ممکنه که به سمت یه سری مسائلی بره که بعدا براش دردسر بشه مثلا اینکه ممکنه با دوستاش بره قهوه خونه و اونا خدای ناکرده به بهانه یک قلیان کشیدن اون رو معتاد به مواد دیگری کنند الان در حضور خانواده قلیان بکشه و حس کنجکاویش همین جا ارضاء بشه بهتر از این هستش که مخفیانه بره بیرون وبا دوستای ناباب در قهوه خانه قلیون بکشه .ولی خوب متاسفانه همین کار ایشون باعث شده پسرم که الآن که هنوز ۱۷ سالش رو هم تموم نکرده قلیونی بشه و هر جایی که قلیان باشه نفر اول هستش در ضمن پدرش اصلا اهل قلیون نیست ولی در رابطه با این موضوع هم چیزی به پسرم نمیگه و به من گوشزد میکنه که انقدر سخت نگیر و جوونه و از این بهانه ها حالا سوال من از شما مشاور بزرگوار این هستش آیا واقعا درسته به بهانه اینکه فرزندمون دور از چشم خانواده خطایی نکنه بیایم قبح اون کار رو بشکنیم در رابطه با این موضوع من به عنوان مادر خانواده چه تدابیری رو پیاده کنم تا پسرم دست از این کار بکشه و خدای ناکرده به مرز اعتیاد به کشیدن قلیون نرسه و بتونم با یه رفتار درست اون رو متوجه اشتباهش کنم ممنون میشم هر چه زودتر من رو راهنمایی کنید چون بخاطر این موضوع خیلی ناراحت هستم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار ان شاالله در پناه خداوند متعال همیشه سلامت باشید،بسیار عالی هست که دغدغه تربیت سالم نوجوانتون رو دارید،ان شاالله در این مسیر خدا و اهل بیت علیه السلام یاری گر شما باشند. در ارتباط با استدلالی که مطرح شده،همین طور که خودتون هم واقف هستید،کاملا استدلال غلط هست،کاری که والدین باید انجام بدهند این هست که با برقراری ارتباط عاطفی قوی با فرزند خود و به خصوص ریختن طرح رفاقت با نوجوان خودشون،به او نزدیک شوند و با شکل گیری اعتماد دو طرفه و مطالعه و مهارت آموزی جهت اقناع ذهن نوجوان در ارتباط با سوالات و کنجکاوی هایی که دارد،تا جایی که در توانشان هسا،او را از آسیب های اجتماعی دور کنند،نه اینکه خودشون مسیر ورود و سقوط هر چه بیشتر نوجوان را در ورطه آسیب های اجتماعی و اخلاقی هموار کنند...، اگر مسئله ی شما این هست که چه کار کنیم که نوجوانمون در جامعه به سمت مواد مخدر و ... نرود،راهش هرگز این نیست که خود شما قلیان دست او بدهید،که خدای نکرده از همین قلیان کشیدن قدم به قدم در مسیر اعتیاد قرار بگیرد، چرا که وقتی قبح این مسئله در حریم خانواده بشکند،نوجوان با خیال راحت تری به برطرف کردن کنجکاوی ها و امیالش در جامعه میپردازد. اما دو نکته بسیار مهم این جا وجود دارد،یکی این که نوجوان شما هرگز و هرگز نباید متوجه اختلاف نظر شما و پدرش در این زمینه بشود،شما با استتفاده از هنر زن بودن و شیوه ی گفت و گوی صحیح با همسر،ابتدا همسر خودتون را قانع کنید و با هم یکصدا بشوید و سپس به شکل هماهنگ در این مورد اقدام کنید،هرگز جلوی نوجوان خود،با پدرش در این مورد بحث نکنید و اجازه ندهید،ایشان متوجه اختلاف نظر شما بشود،که آسیب این مسئله بسیار بیشتر هست،هر چقدر هم که نیخواهید بحث کنید باید در خلوت خودتان باشه اما جلوی فرزندان،هناهنگ عمل کنید،نکته بسیار مهم دوم این هست که در گفت و گوی با همسر در این مورد،خانواده ایشان را متهم و مورد هدف قرار ندهید،اجازه بدهید مسئله در حد تمایل نوجوانتون به قلیان باقی بمونه و همین مسئله را حل کنید، نگذارید مسئله به متهم کردن یا محکوم کردن شیوه ی زندگی و رفتار خانواده همسر کشیده بشود که در این مورد،کار پیچیده خواهد شد،وچه بسا همسر خودش تمایل به کشیدن قلیان نوجوانتون نداشته باشند اما به خاطر دفاع از خانواده خودشان در برابر اتهامات یا سخنان شما،برعکس عمل کنند و به نوعی لجبازی همسر در این مورد تحریک بشود،پس برای صحبت در این مورد فلش اتهام را از روی خانواده همسر کامل بردارید و اتفاقا برعکس اطهار علاقه و تمایل به ادامه ارتباط و رفت و آمد با خانواده همسرتون بکنید،اما در این مورد خاص با همسر هماهنگ بشوید و بیشتر از در سلامتی و ضرر داشتن قلیان برای سلامتی وارد بشوید،و برای صحبت با خانواده همسر هم باید هر دو با هم هماهنگ باشید،از ان ها محترمانه و محکم درخواست کنید که این کار را در

ادامه... ارتباط با نوجوان شما انجام ندهند و اگر اثری نداشت،موقتا ارتباطتتون را با آن ها محدود کنید، از طرفی توجه داشته باشید که نوجوان را از هر چیزی منع میکنید باید جایگزین جذابی به ایشان در قبالش پیشنهاد بدهید،نه اینکه صرفا تربیت سلبی داشته باشید بلکه خودتون موقعیت های جذاب و مهیج سالم و بی خطر را برای نوجوانتون ایجاد کنید یا در ایجاد فضای ان به نوجوان کمک کنید،تا حرف شما برای او اثر گذار باشد و از خانواده فاصله نگیرد.توصیه میکنم حتما صوت های تربیت نوجوان استاد پوراحمد را گوش کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#تعامل_با_فرزند #مسئله_درس_و_تکالیف سلام .۴۲سال دارم ومادر دو پسر ۱۱ و ۸ ساله.رابطه ی عاطفی خوبی با بچه هام دارم ولی دو عاملی که اکثر اوقات باعث دعوا و تنش بین من وپسرم به خصوص بزرگه میشه،یکی در مورد درس خوندن وانجام تکالیفه.اگه من حساسیت نداشته باشم اصلا تکلیف نمینویسه و هیچ واهمه ای از اینکه بدون تکلیف بره مدرسه نداره.سر درس همیشه میگه کاش ۱۸ سالم بشه و از این خونه برم .گاهی به تنبیه بدنی هم رسیده. و دوم،خیلی خیلی زیاد اصرار میکنه که پسر داییش بیاد خونمون یا بره اونجا برای بازی با لب تاپ و بازیهایی که مورد تایید من نیست.خودمونم لب تاپ یا گوشی که قابلیت نصب بازیهای جدید را داشته باشه نداریم.اینقدر التماس میکنه که دلم واسش کباب میشه ولی مقاومت کردم.چگونه رابطه ی عاطفیمو که مهمترین عامل تربیتی است را حفظ و زیادکنم؟چگونه در مورد مضر بودن این بازیها مجابش کنم؟تربیت کودک استاد را هم گوش دادم.بسیار ممنون. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر بزرگوار،بسیار عالی هیت که صوت های استاد پوراحمد را گوش دادید و دغدغه ی تربیت صحیح فرزندانتون را دارید، در ارتباط با این مسئله اولا باید گفت به هر کار و حیطه ای در زندگی،باید در حدی که ارزش داره،توجه کرد ،متاسفانه برخی از والدین بر سر مسائل تحصیلی فرزندشون چنان سخت گیری میکنند که بر دیگر حیطه های تربیت صحیح و آموختن ادب،دین و سبک زندگی درست، که بسیار مهم تر هست و مستقیما با سعادت فرزند در ارتباط هست،هیچ اهتمام ویژه ای ندارند،و بر سر مسئله درس و تکالیف و ...هزینه های زیادی میپردازند و بسیار چیز های گرانبها تر و ارزشمند تر را مثل ارتباط عاطفی با فرزند خودشون و تعاملات مثبت والد-فرزندی را فدای مسئله کم اهمیت تر میکنند و متاسفانه در بسیاری از موارد چون مسیر غلط را در پیش گرفتند،نه تنها در بقیه حیطه های تربیتی با شکست مواجه میشوند در همان حیطه تحصیلی نیز،به مقصود خود نمیرسند.اگر ما میپذیریم که محبت و ارتباط عاطفی با فرزندمون،مهم ترین عامل تربیتی هست،پس تنبیه بدنی فرزند برای تکالیف و ... در شیوه رفتاری ما جایگاهی نخواهد داشت. ارتباط عاطفی بین والدین و فرزند،پیش از هر چیز در وجود آن ها قرار داده شده،به ویژه در وجود مادر،و اصل مسئله،آموختنی نیست،اما در مورد چگونگی ترمیم این ارتباط در شرایط فعلی نکاتی را خدمتتون عرض میکنم. مهم ترین مسئله در اراباط با فرزند در این شرایط داشتن صبر و کنترل خشم در برخورد با کودک هست،گاهی اوقات والدین در اثر حجم کار های منزل و فرزندان و ... خسته میشود و با کوچکترین مسئله ای روی به پرخاش می آورد،اما باید در نظر داشت که بقیه اعضای خانواده و فرزندان،وسیله تخلیه هیجانات ما نیستند،این جا نیاز هست مادر برای خودش،فعالیت های مثبت و روحیه بخش را حتما داشته باشد،کار هایی که به او انرژی میدهد و باعث تخلیه هیجانات منفی او میشود را روزانه یا هفتگی انجام دهد که مطمئنا هم برای خودش مفید هست و هم لطف بزرگی در حق بقیه اعضای خانواده هست،چون اگر مادر در خانواده حالش خوب باشه و بتونه تعاملات مثبتی با بقیه اعضا داشته باشه،میشه گفت خانواده هم به احتمال زیاد خالشون خوب خواهد بود.بحث کنترل خشم را در کانال جست و جو کنید و مطالب آن را بخوانید و در ارتباط با فرزندتون حتما به کار بگیرید. نکته دوم این هست که پیشنهاد میکنم دوباره صوت های تربیت فرزند را با دقت گوش بدید و نکات آن را یادداشت کنید،بیشتر پاسخ سوالاتتون در همان صوت ها،مطرح شده،به شرط اینکه با دقت گوش بدهید،برای بحث انجام تکالیف و رسیدگی به کار های مدرسه،از قانون تشویق و تنبیه که در صوت های تربیت کودک مفصل به آن پرداخته شده استفاده کنید و سرزنش و جر و بحث مداوم و خدا نکرده تنبیه بدنی را کامل تغییر بدهید. در ارتباط عاطفی با کودک،استفاده از قانون تشویق و تنبیه برای مسائل این چنینی مثل درس،خلاصه نکردن ظرفیت ها و توانمندی های کودک در درس و دیدن دیگر توانمندی های او،تشویق آن ها و حمایت از او برای گسترش این توانمندی ها،مثل توانایی های ورزشی،هنری،فرهنگی،قرآنی و ...، تحقیر نکردن کودک و به صورت مداوم او را سرزنش نکردن،مقایسه نکردن او با بقیه در زمینه درسی و ...،ارزشمند تلقی کردن وجود او و القای این ارزشمندی و دوست داشتنی بودن به خود فرزند،ابراز علاقه و محبت به شکل گفتاری،رفتاری، نوشتاری،با نگاه و ... که در همان صوت های تربیت کودک به تفصیل بیان شده، برای ترمیم و تقویت ارتباط عاطفی توصیه میشود. همچنین توصیه میکنم بعد از با دقت گوش کردن صوت های تربیت کودک و شروع اجرای آن،برای فرزند بزرگترتون که در آستانه ورود به نوجوانی هست،صوت های تربیت نوجوان استاد پدراحمد را هم حتما گوش کنید،ان شاالله سریعا تغییرات لازم را در نوع تعاملات خودتون با فرزندتون به وجود بیاورید،چون با ورود به دوره نوجوانی...

ادامه... همین مسائل چالش های جدید و گسترده تری را ایجاد خواهند کرد... در رابطه با بحث گوشی و تبلت و ...،بهترین راهکار ارائه جایگزین مناسب،و کنترل آن با استفاده از همان قانون تشویق و تنبیه هست،یعنی همان گوشی یا تبلتی که دارید را با تعامل خود فرزندتون،بازی های جذاب و مفید اما بدون خشونت و صحنه های غیر اخلاقی و شرایطی که توضیح داده شده،نصب کنید و برای استفاده از آن هم قانون بگذارید تا بیش از حد در طول روز نشود،در ارتباط با پسر دایی ایشان هم اولا چک کنید که بازی ها و محتوایی که ایشان روی تبلت داره،چی هست و چقدر مناسب فرزندان هست،در صورت لزوم با خانواده ایشون هم از شیوه درست صحبت هایی را داشته باشید و خود پسر دایی را هم به نصب بازی های جذاب اما سالم تشویق کنید،اگر در نهایت محتوا نامناسب بود و امکان اصلاح هم نبود،با ارائه جایگزین مناسب برای فرزند خودتون،ارتباط را کنترل و محدود کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob

#هدف_در_زندگی #فعالیت_های_مفید سلام.دختر۲۱ساله ای هستم.ومجرد.من بعداز اینکه دانشگاهم تمام شد حدودیکسالونیم پیش ،بعدازمدتی احساسی بی هدفی وپوچ وخالی بودن میکردم.موقع درس همه هدفم وفکرم درس بود امابعدازاون هیچ هدف خاصی ندارم، برنامه مشخصی توزندگیم نیست.،به جز کارهای معمولی خونه کارتقریباهمیشگیم،گوشی وتلوزیون وکتاب هستش.بعضی وقتهاهم یکسری کارهای هنری انجام میدهم.اماهمیشگی نیست وزود دوباره بی انگیزه میشم! گاهی اوقات به ازدواج فکر میکنم اماشرایطشوندارم و همچنین وقتی هنوز تکلیفم با خودم مشخص نیست و نمیدانم اززندگی،اینده،دنیا،و..چی میخام چطور ازدواج کنم؟؟ گاهی ناگهان برای یادگیری ذوق زده میشم وباانگیزم اماموقع عمل سست میشم.ومیگم یادبگیرم که چی بشه به چه دردی میخوره..،درعین حال که میدونم در آینده ممکنه یه جابدردم بخوره اماکجانمیدونم...لطفابگید چکارکنم تایه هدف واحد داشته باشم تا بتونم درراستای اون تلاش کنم و کاراموانجام بدم.برانیازعاطفی ام ،برای نیازمالیم که البته بهخاطر یه سری دلایل فقط اقلام واجب خریداری میکنیم ومن اینجورموقع هادلم میخادکه همسرداشته باشم تابرام چیزهایی که لازم دارم بخره انصافا هم چیزهایی که میخواهم موارد نامعقول وناواجبی نیست!راستش به هرچیزی که فکر میکنم یادلم ازچیزی میگیره ومیخام راهی برایش پیدا کنم تنها راه حلی که بهش میرسم ازدواجه امابه دلایلی شرایطشوندارم واین عذابم میده چکارکنم کمکم کنید. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #علاءالدین سلام خدمت شما خواهر محترم درک میکنم که سردرگمی و بی هدفی،رنج زیادی در پی دارد و صد البته خود بیکاری و نداشتن فعالیت و دغدغه سازنده،بر این بی هدفی و بی انگیزگی دامن میزند، این که در این بیت به خوبی بیان شده زبان حال همه ما انسان هاست که: ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم ، که آسودگی ما ، عدم ماست... حقیقتا،انگیزه،امید،سرزندگی و نشاط انسان،درگرو فعالیت ها و تلاش اوست،با تلاش و فعالیت خیلی از اوقات جسم احساس خستگی میکند،اما روح و روان سرزنده تر و با نشاط تر میشود،بسیاری از اوقات افرادی که درگیری های مفید دارند مثل کار،درس و ... با خودشون فکر میکنند،اگر این کار یا درسم تمام بشه یا مثلا بازنشست بشم و تو خونه بشینم،هر چقدر دلم میخواد بخوابم یا هر کاری دوست داشتم بکنم و و قت ازاد بیشتری داشته باشم،شاد تر خواهم بود اما دقیقا زمانی که این اتفاق میفته،متوجه میشوند اتفاقا زمانی که درگیر کار و فعالیت بودند،با همه خستگی های جسمی،نشاط و انگیزه بیشتری داشتند... و متاسفانه وقتی انسان بی کار باشد و فعالیت خاصی برای انجام دادن نداسته باسد هر چه بیشتر افسرده،بی انگیزه،سردرگم و منزوی میشود...، رمز نشاط و سرزندگی انسان، احساس مفید بودن و احساس انجام دادن کار های مفید و سازنده هست. نگذارید هنگام شروع هر فعالیت جدید و مفیدی،شیطان شما را وسوسه کند و عقب بنشینید و هر چه بیشتر در سردرگمی و بی انگیزگی خود فرو بروید،کار هایی که مورد علاقتون هست،از فعالیت های قرآنی و فرهنگی و هنری و ورزشی و علمی و ... همه و همه را بنویسید،فرصت های هر کدام را بررسی کنید،بسنجید که دسترسی کدام یک در شرایط فعلی شما امکان پدیر تر هست،و همان رو شروع کنید،وقتی شما یک گام با هدف سعادت و رصای الهی بردارید و بخواهید به زندگی خودتون که فرصت و امانتی هست که خدا در اختیار همه ما موقتا قرار داده،سامان بدهید،خدا راه پیش رو را براتون باز تر نیکند و امکان برداشتن گام های بیشتری و موثر تری را برای شما فراهم میکند،با برداشتن هر گامی،چراغ هایی را پیش روی خودتون روشن میکنید و از این سردرگمی رهایی پیدا میکنید. برای تقویت اراده و عزم بیشتر برای انجام امور و همچنین روشن تر شدن تکلیف و پیدا کردن چیزی که میخواهید،خواندن دو کتاب را به طور خاص پیشنهاد میکنم ۱.کتاب "حرکت" ۲.کتاب "مسئولیت و سازندگی" هر دو از علی صفایی حائری(عین صاد) همچنین خواندن کتاب ها،زندگینامه ها،خاطرات و رمان هایی که بر اساس سرگذشت شهدا نوشته شده را بسیار توصیه میکنم،که خیلی هم در ایجاد انگیزه و هم تقویت اراده راهگشا هستند. جهت امکان ازدواج هم باید بیشتری بررسی شود،گاهی فرد به دلایل غیر منطقی امکان ازدواج را برلی خودش متصور نیست،مثل دلایل مالی و ...یا بسیاری از موانعی که پیش روی او در ازدواج هست،قابل برطرف شدن هست،پس توصیه میکنم در این مورد علاوه بر انجام کار های بالا،با یک مشاور امین هم صحبت داشته باشید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob