«قهر» يکی از مهلک ترين آسيب های يک رابطـه است! #قهر، يک رفتار کودکانه است.🙃🙃 اين اولين چيزی است که بايد درباره قهر بدانيم. پس هر کدام از ما که از اين حربه به عنوان يک رفتار دفاعي يا رفتاری براي آزار دادن همسرمان يا به هر نيت ديگري استفاده مي کنيم بايد بپذيريم که اصلا به عنوان يک فرد عاقل و بالغ ظاهر نشده ايم! البته ناراحت شدن و به اصطلاح «سرسنگين بودن» با همسر زماني که از دست او ناراحت هستيم، هميشه «بد» نيست، حتي مي تواند در شرايطي به عنوان راهي و نشانه اي براي آگاه کردن او از رفتار اشتباهش موثر هم باشد ولي در برخي شرايط و نه هميشه و نه براي مدتي طولاني! وقتي قهر کردن نازکشيدن را به دنبال ندارد. متاسفانه قهر کردن بيشتر در بانوان ديده مي شود و تا وقتی همسر آن ها پا پيش نگذارد، عذرخواهي نکند و به اصطلاح «#منت کشي» نکند، آن ها از چهارپای شيطان پايين نمي آيند! البته طرح اين مسئله درباره خانم ها اين موضوع را نفي نمي کند که بسياري از مردان نيز به اين آسيب مبتلا هستند. در مواردي که خطاي همسر به صورت عمد و به دفعات تکرار مي شود و راه حل هاي ساده احتمالي موثر واقع نمي شود، استفاده از قهر تا سطحی مجاز است. ولي تکرار آن يا طولانی شدن مدت آن، برای رابطه زناشويی بسيار #مضرررر است.😱😱😱 @hamsardariiiiiiiiiiiiii