#یا_علی_مدد #مولی_الموحدین #مدح_امیر_المؤمنین_علیه_السلام چُنان لب که معذب می‌شود از زخمِ تب‌خالی پریشان می‌شود هر آدمی با یک تب‌ِ خالی سراسر ناتوان اما، زبانِ ادعا گویا چه با خود می‌کند آری بشر -این طبل توخالی- بپرسد از خودش ای‌کاش انسان که چه می‌خواهی؟ تو که دائم به دنبالی، چرا هر لحظه بَدحالی؟ همه در رفت و آمدها و مجذوب دروغی‌ها میان این شلوغی‌ها، بپرس از یار احوالی بپرس از یار احوالی برای وضع و حال خود نیازی که ندارد او، تویی کز غصه می‌نالی بگیرد کاش آخر بار دوشِ تو زمین‌گیری که باشد قسمتت با ترک «سنگینی»، سبک‌بالی به کاوش‌های انگشتان می‌آید فال، اما با «الا یا ایها الساقی» به ندرت آمده فالی الا یا ایها الساقیِ کوثر، یا امین الله! بِنَفسی اَنتَ یا مَولَی الْمَوالی اهلی‌ومالی تویی توحید ذاتی و تو توحید صفاتی و تو توحید عبادی و تویی توحید اَفعالی زبان، با این بلندی که میان سینه جا کرده شگفتا اینکه حیدر را کند توصیفِ اجمالی چقدر از خلق بی مقدار گفتن؟ ای زبان بس کن معطل کرده‌ای ما را، بگو از او، مگر لالی! مداوم نام حیدر را تکلم کن بدان نامش به دردت می‌خورد در عمر، مخصوصاً کهن‌سالی علی اول، علی آخِر، علی باطن، علی ظاهر علی والا، علی والی، علی اعلی، علی عالی نیازی به تملق نیست در مدح تو یا مولا تویی کز هر نظر تکمیلی و تکمیلِ اِکمالی به راه انداخته نوع عبادت‌هات، جریانی از آن‌ور ذوالفقارت هم به پا کرده‌ست جنجالی نبردت بین اعراب و عجم‌ها که به جای خود نباشد در همه عالم چنان تو مردِ قَتّالی خداوند من الله است و مربوب علی هستم علی رب من است و این ندارد هیچ اشکالی علی جان! بِاَبی اَنتَ وَ اُمّی دوستت دارم بِنَفسی اَنتَ یا حِصن الحَصین یا فوق آمالی #حسن_معارف_وند