(روزه‌دار شبیه خدا می‌شود)🌱 در حدیث قدسی داریم: «الصوم لی و انا اجزی به» روزه از آن من است و خودم هم جزایش هستم🌙 چون در هیچ عبادتی به این اندازه بنده شبیه خدا نمی‌شود. انسان از طریق روزه‌داری،به صفت صمدانی و بی‌نیازی حضرت حق نزدیک می‌گردد،همچنان که خداوند هیچ نیازی به غذا ندارد،روزه‌دار به نحوی_در حد خودش_شبیه چنین حالتی می‌شود. اگر حدیث«انا اجزی به» باشد،یعنی خودم جزایش را می‌دهم،این هم مژده بزرگیست،یعنی نتیجه روزه و جزای روزه‌دار را به واسطه‌ها واگذار نمی‌کنم و این هم مقام کمی نیست،چون در این حالت هم،کمالات بسیار متعالی را از خدا دریافت می‌کنید. وقتی می‌فرماید خودم جزای روزه‌دار می‌شوم به این معنا است که انسان در ازای روزه‌داری به مقام انس با خدا می‌رسد و همواره خدا را در جان خود دارد و با او به سر می‌برد. آیا نباید همت خود را برای روزه‌داری تا این جاها بالا ببریم و از روزه‌داری خود، به لطف الهی چنین انتظاری داشته باشیم؟ شما در روزه داری تا حدی از گرایش به دنیا منصرف می‌شوید، و در نتیجه بی‌نیازی و غنای مختصری نسبت به دنیا در شما پدیدار می‌شود و به یک اعتبار صفتی از صفات اولیای خداوند یعنی صفت غنی میرسید و نیازتان به دنیا کم می‌شود و با خدا مانوس می‌گردید. یعنی اگر روزه‌دار همت خود را بلند کند و در طلب حق باشد،نور حق در اسم غنی در قلبش می‌تابد و این یک نحوه ی قرب به حق است.🌻 #ماه_مبارک_رمضان #روزه_دریچه_ای_به_عالم_معنا #حرم_شهدا @harame_shohada16