eitaa logo
حرف حساب
7.1هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
41 ویدیو
14 فایل
برش‌هایی از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم | گروه مطالعاتی هیئت امام جعفر صادق علیه السلام ارتباط با مدیر: @Einizadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
✳ این فکر باید همیشه روشن بماند 🔻 ما باید اندیشه‌ی علیه السلام را زنده نگه داریم، چنان‌که (ع) اولین کسی است که اندیشه و روش ایشان را احیا کرد، تا جایی که دستور دادند تا خودشان در قید حیات بودند آن اتاق مخصوص امام باقر (ع) را هر شب چراغ روشن می‌کردند، لذا نگذاشتند آن اتاق تاریک بماند؛ این نمادی است و این را می‌خواهد بگوید که این فکر باید همیشه روشن بماند. این به ما می‌فهماند که باید نام مبارک امام باقر (ع)، حیات، مآثر، آثار و رهنمودهای وجود مبارک ایشان را همواره زنده نگه بداریم. 🔸 امام باقر (ع) به وجود مبارک امام صادق (ع) فرمود: از مال من فلان مبلغ را بگیر و وقف بکن برای این‌که برای من در مدت ده سال در روضه‌خوانی و عزاداری کنند. در حالی که حضور حاجیان در منا در ایام است در نتیجه این وصیت حضرت نه برای آن است که حاجیان جمع بشوند و آن‌جا اشک بریزند؛ چرا که بسیاری از آن‌ها سنی بودند، بلکه آن سخنران می‌رود و می‌گوید امام باقر (ع) درباره‌ی فلان آیه چنین فرمود، درباره‌ی فلان حدیث چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب کلامی چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب فقهی چنین فرمود و این‌گونه نام امام و ایشان در منا زنده نگه داشته می‌شود. 👤 📝 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ امتحان «ابراهیم» در عاشورا واقعیت پیدا کرد 🔻 امتحان و فرزندش علیهما السلام در ، در واقعیت پیدا کرد. آن‌جا خدا فرمود: ابراهیم٬ بس است! امتحانت را دادی. کارد را از روی گلو بردار. اما در : خدایا شاهد باش که دارم را جلوی تیر و نیزه می‌فرستم... 👤 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳ این فکر باید همیشه روشن بماند 🔻 ما باید اندیشه‌ی علیه السلام را زنده نگه داریم، چنان‌که (ع) اولین کسی است که اندیشه و روش ایشان را احیا کرد، تا جایی که دستور دادند تا خودشان در قید حیات بودند آن اتاق مخصوص امام باقر (ع) را هر شب چراغ روشن می‌کردند، لذا نگذاشتند آن اتاق تاریک بماند؛ این نمادی است و این را می‌خواهد بگوید که این فکر باید همیشه روشن بماند. این به ما می‌فهماند که باید نام مبارک امام باقر (ع)، حیات، مآثر، آثار و رهنمودهای وجود مبارک ایشان را همواره زنده نگه بداریم. 🔸 امام باقر (ع) به وجود مبارک امام صادق (ع) فرمود: از مال من فلان مبلغ را بگیر و وقف بکن برای این‌که برای من در مدت ده سال در روضه‌خوانی و عزاداری کنند. در حالی که حضور حاجیان در منا در ایام است در نتیجه این وصیت حضرت نه برای آن است که حاجیان جمع بشوند و آن‌جا اشک بریزند؛ چرا که بسیاری از آن‌ها سنی بودند، بلکه آن سخنران می‌رود و می‌گوید امام باقر (ع) درباره‌ی فلان آیه چنین فرمود، درباره‌ی فلان حدیث چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب کلامی چنین فرمود، درباره‌ی فلان مطلب فقهی چنین فرمود و این‌گونه نام امام و ایشان در منا زنده نگه داشته می‌شود. 👤 📝 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
امتحان «ابراهیم» در عاشورا واقعیت پیدا کرد 🔻 امتحان و فرزندش علیهما السلام در ، در واقعیت پیدا کرد. آن‌جا خدا فرمود: ابراهیم، بس است! امتحانت را دادی! کارد را از روی گلو بردار. اما در سیدالشهدا علیه السلام می‌فرماید: خدایا شاهد باش که دارم را جلوی تیر و نیزه می‌فرستم... 📝 ❤️ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳ چرا گریه در منا؟ 🔻 : «در زندگى ائمّه (علیهم‌السّلام)، آنجایى که گریه تحریض شده، بر امام حسین (ع) است که روایات متقنِ مسلّمِ قطعى دارد؛ چرا، حضرت رضا در هنگام حرکتشان [عدّه‌ای را] جمع کردند که بر ایشان گریه کنند که یک حرکت کاملاً سیاسى و جهت‌دار و معنى‌دارى بود [امّا] در مورد [گریه بر] شهادتشان جای دیگری بنده یادم نمی‌آید جز در مورد امام باقر (علیه‌السّلام) که حضرت وصیّت می‌کنند و هشتصد درهم از مال خودشان را می‌گذارند که این کار را در بکنند. منا با فرق دارد، با فرق دارد، با خود فرق دارد؛ مکّه شهر است و مردم متفرّقند و مشغول کارشانند؛ 🔸 در عرفات یک صبح تا عصر بیشتر نیستند، صبح که مى‌آیند خسته‌اند و عصر هم با عجله دارند می‌روند که به جاهاى دیگر برسند؛ و در مشعر [فقط] چند ساعتى در شب هستند و یک گذرگاهى است در راه منا؛ امّا منا سه شبِ متوالى است؛ کسانى که در این سه شبانه‌روز- در آن زمان و با وسایل آن روز- بخواهند روزها خودشان را به مکّه برسانند و شب برگردند، کمند و آنجا می‌مانند؛ در حقیقت سه شبانه‌روز هزارها انسان آنجا هستند که از اکناف عالم اسلام آمده‌اند و انسان می‌بیند که جاى مناسبى است براى اینکه آنجا تبلیغات کند؛ هر حرفى که بخواهیم به دنیاى اسلام برسد، جایش آنجا است؛ با وضع آن روز که رادیو و تلویزیون و روزنامه و وسایل ارتباط‌جمعى نبوده. آنجا وقتى یک عدّه‌اى بر از اولاد پیغمبر گریه می‌کنند، همه قاعدتاً سؤال خواهند کرد که چرا گریه می‌کنید؟ انسان که برای هر مرده‌اى گریه نمی‌کند، مگر به او ظلم شده بود؟ مگر کشته شده؟ چه کسی به او ظلم کرده؟ چرا به او ظلم کردند؟ و سؤال‌هاى فراوانى از این قبیل دنبالش مى‌آید؛ این همان حرکت سیاسى مبارزى بسیار دقیق و حساب‌شده است. (۱۳۶۵/۴/۲۸) ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳ چرا گریه در منا؟ 🔻 : «در زندگى ائمّه (علیهم‌السّلام)، آنجایى که گریه تحریض شده، بر امام حسین (ع) است که روایات متقنِ مسلّمِ قطعى دارد؛ چرا، حضرت رضا در هنگام حرکتشان [عدّه‌ای را] جمع کردند که بر ایشان گریه کنند که یک حرکت کاملاً سیاسى و جهت‌دار و معنى‌دارى بود [امّا] در مورد [گریه بر] شهادتشان جای دیگری بنده یادم نمی‌آید جز در مورد امام باقر (علیه‌السّلام) که حضرت وصیّت می‌کنند و هشتصد درهم از مال خودشان را می‌گذارند که این کار را در بکنند. منا با فرق دارد، با فرق دارد، با خود فرق دارد؛ مکّه شهر است و مردم متفرّقند و مشغول کارشانند؛ 🔸 در عرفات یک صبح تا عصر بیشتر نیستند، صبح که مى‌آیند خسته‌اند و عصر هم با عجله دارند می‌روند که به جاهاى دیگر برسند؛ و در مشعر [فقط] چند ساعتى در شب هستند و یک گذرگاهى است در راه منا؛ امّا منا سه شبِ متوالى است؛ کسانى که در این سه شبانه‌روز- در آن زمان و با وسایل آن روز- بخواهند روزها خودشان را به مکّه برسانند و شب برگردند، کمند و آنجا می‌مانند؛ در حقیقت سه شبانه‌روز هزارها انسان آنجا هستند که از اکناف عالم اسلام آمده‌اند و انسان می‌بیند که جاى مناسبى است براى اینکه آنجا تبلیغات کند؛ هر حرفى که بخواهیم به دنیاى اسلام برسد، جایش آنجا است؛ با وضع آن روز که رادیو و تلویزیون و روزنامه و وسایل ارتباط‌جمعى نبوده. آنجا وقتى یک عدّه‌اى بر از اولاد پیغمبر گریه می‌کنند، همه قاعدتاً سؤال خواهند کرد که چرا گریه می‌کنید؟ انسان که برای هر مرده‌اى گریه نمی‌کند، مگر به او ظلم شده بود؟ مگر کشته شده؟ چه کسی به او ظلم کرده؟ چرا به او ظلم کردند؟ و سؤال‌هاى فراوانى از این قبیل دنبالش مى‌آید؛ این همان حرکت سیاسى مبارزى بسیار دقیق و حساب‌شده است. (۱۳۶۵/۴/۲۸) ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f