توکوچه پس کوچه های شهرمون که قدم بزنیم پراز یاد وخاطرات قشنگ مادربزرگا وپدربزرگاییه که دیگه نیستن وجای خالیشون جلو خونه روی سکوهای دم در بدجوری توذوق میزنه
جای خالی مادری که با چادر سیاهش به رنگ شب میره تا زنبیلشو پرازخریدای خوشمزه بکنه وبرگرده خونه وناهارشو علم کنه، یه ناهار سنتی ومعرکه باعطروبوی عشق ومحبت
یادش بخیر روزاییکه توی این کوچه ها پرازسروصدای بازی وهیاهوی بچه هابود، خونه هاپرمهمون بود، اثری از وای فای ومودم وموبایل نبود واز روی نوشته روی درخونه میفهمیدیم اومدن مانبودیم😢
یادش بخیر چقدر ساده وصمیمی وخودمونی بودالان دیگه همه چی مدرن شده حتی دوست داشتن ها، حتی مهمونی رفتن ها با اون تشریفات وتجملاتش فقط شده نماد تجمل گرایی😔
یادش بخیر این کوچه ها وخونه های خشت وگلی، بوی گَل بارون زده، بوی بهار نارنج، بوی چایی تازه دم روی علاء الدین وبخاری نفتی
شایدخیلیاتون تصورتون از نوشته من خیلی کمرنگ یامبهم باشه ولی اگه برای ماماناتون بخونید وعکسا روببینن شک نکنید که حسشون دقیقاعین حس الان منه😔
یادشون بخیرهمه اوناییکه یه روزی بودند والان نیستند وفقط خاطره های خوبشون مونده
#ایام_خوش🌿
♡ @harime_hawra🍓
۸ مهر ۱۴۰۰