رو كرديد به انصار و ادامه داديد :
اى جوانمردان! اى بازوان ملت! و اى ياوران اسلام!
اين خمودى و سستى و بيتوجهى نسبت به حق من براى چيست؟
آيا پدرم رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) نميفرمود :
حرمت هركس با احترام به فرزندش داشته ميشود"؟
چه سريع يادتان رفت و چه با عجله از راه فرو افتاديد ....
آيا ميگوئيد كه پيامبر مرد؟ و تمام؟
آرى اين مصيبتى برزگ است، مصيبتى در نهايت وسعت. شكافى است كه هيچگاه پرنميشود و زخمى است كه هر روز بازتر ميشود....
اما كتاب خدا اين مصيبت را پيش از ورود خبر داده بود، .....
وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ
أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقابِكُمْ
وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً
وَ سَيَجْزِى اللَّهُ الشَّاكِرِينَ.
و محمد جز پيامبرى نيست كه پيش از او هم پيامبرانى آمدهاند، اگر او بميرد يا كشته شود، شما به گذشته برميگرديد و هر كس به جاهليت گذشته روى برد، به خداوند زيانى نميرساند و خدا پاداش سپاسگزاران را ميدهد.
اى فرزندان قيله! (بانوى شرافتمندى كه نسب شما بدو ميرسد)
آيا رواست كه ميراث پدرم پايمال شود و شما نظارهگر باشيد؟
....شما از ابزار دفاع از حق، چيزى كم نداريد.
داراى عِدّه و عُدّهايد. نفرات داريد، نيرو دارد، ابزار داريد، سلاح و زره و سپر داريد،
اما پاسخ دعوت مرا نميدهيد؟ به داد من نميرسيد؟
...شما كه دست چين شديد، برگزيده شديد. شما چرا؟
...پيوسته با ما گام برميداشتيد و اوامر ما را گردن مينهاديد...
..به هر حال اكنون حجت بر شما تمام است.
بگيريد اين خلافت را و آن فدك را ولى بدانيد كه پشت مركب خلافت زخم است و پاى آن تاول. نه سوارى ميدهد به شما و نه راه ميرود براى شما.
...بدانيد كه آنچه ميكنيد در محضر و منظر خداست.
....پس بكنيد هرچه ميخواهيد و ما هم عمل ميكنيم و منتظر باشيد كه ما منتظر ميمانيم".