مردی بود که بسیار قران میخواند ولی چیزی از آن را حفظ نمی‌کرد📖 ،پسر کوچکش از او پرسید: چه فایده ای دارد قرائت قران بدون حفظ کردن ان؟ پس او گفت: این سبد را از آب دریا پر کن تا به تو بگویم!🌊 پسر گفت: پر کردن ان غیر ممکن است گفت: امتحان کن سبدی که برای حمل ذغال سنگ بود را برداشت و به سمت دریا رفت و تلاش کرد سبد را از آب پر کند اما آب ریخت به پدرش گفت:فایده ندارد پدر گفت: دوباره امتحان کن اما او موفق به آوردن آب نشد بار سوم و چهارم و پنجم هم فایده نداشت پس خسته شد و به پدرش گفت:نمیتوانم آن را از آب پر کنم پس پدر به فرزندش گفت:ایا چیزی داخل سبد میبینی؟ پسر با تعجب گفت:بله پدر کثیفی های ذغال سنگ رفته و الان سبد کاملا تمیز است پدر گفت: این کاری است که قران با قلبت میکند ،دنیا و اعمالش قلبت را با کثیفی ها پر میکند و قران مانند دریا سینه تو را پاکیزه میکند حتی اگر چیزی از آن را حفظ نکنی!

📔 حکایت شیخ ابوالحسن خرقانی گفت: جواب دو نفر مرا سخت تکان داد. اول: مرد فاسدی از کنارم گذشت و من گوشه ی لباسم را جمع کردم تا به او نخورد. او گفت: ای عارف، خدا میداند که فردا حالِ ما چه خواهد شد شاید من محضر خدا باشم تو پای طناب دار دوم: مستی دیدم که افتان و خیزان در جاده اى گل آلود میرفت. به او گفتم: قدم ثابت بردار تا نلغزی. گفت: من بلغزم باکی نیست، بهوش باش تو نلغزی، که جماعتی از پی تو خواهند لغزید.

🌱 سحرگهان که موذن برآورد آواز به روی دل شود از حق ، در عنایت باز 🌱🌱 ز خواب ، بخت بلندم به کوتهی گرود 😔 بگو موذن خوش لهجه ، برکشد آواز

#رحمت #شاکله 💠 دریافت رحمت به قدر ظرفیت 🔻 نمونۀ مادی رحمت الهی و حتی غیر مادی، باران است که رحمت است. این باران می‌بارد؛ منتها هر وادی و سرزمینی به حسب ظرفیت خودش و اسباب و امکاناتی را که دارد از این باران بهره می‌برد و پرورش و رشد می‌یابد و باز دهی دارد. 🔸 «أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسالَتْ أَوْدِیةٌ بِقَدَرِها فَاحْتَمَلَ السَّیلُ زَبَداً رابِیاً؛ خدا از آسمان آبی نازل کرد که هر دره و رودی به اندازه گنجایش و وسعتش [آب دریافت کرد] و سیلابی جاری شد. رعد/۱۷» 🔹 برکات معنوی هم دائم در حال ریزش است. چه موقعیتی و چه ظرفیتی!! نفوس أودیه‌ای هستند که برای دریافت این رحمت باید ظرفیت شناسی کنند. چون که هوشمند هستند و مسیر جماد و نبات و حیوان را طی کردند و می‌خواهند طی کنند. 🔸 نفوس قادر هستند که راه رسیدن به ظرفیت بیشتر و بهره‌وری بیشتر و بهتر را بشناسند و آسیب های آن را بشناسند و در صدد رفع موانع برآیند. این، کار انسان است. شبیه به اودیه‌ای که رحمت به آن سرازیر است. انسان‌ها ظروف هستند به تعبیر روایت اوعیه هستند: 🔹 «امیرالمؤمنین علیه السلام: إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ‏ أَوْعِيَةٌ فَخَيْرُهَا أَوْعَاهَا؛ بدرستی که قلوب انسان ها ظرف هایی هستند که بهترین آنها وسیع ترین آن هاست. امالی شیخ طوسی،ص۲۰» 🔸 انسان‌ها، شاکله‌ها، شخصیت‌ها و نفوس، ظروف هستند. رحمت می‌آید، ولی باید برای بهره‌وری بهتر و بیشتر یک فکری کرد.‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺شیخ جعفرناصری ‌ ‌

🔆 #پندانه 🔻حتما بخوانید بی تاثیر نخواهد بود🔻 🔹اتومبیل جلویی خیلی آهسته پیش می‌رفت و با اینکه مدام بوق می‌زدم، به من راه نمی‌داد. 🔸داشتم خونسردی‌ام را از دست می‌دادم که ناگهان چشمم به‌‌ نوشته کوچکی روی شیشه‌ عقبش افتاد: 👈راننده ناشنواست، لطفا صبور باشید!"👉 🔹مشاهده این نوشته همه چیز را تغییر داد! بلافاصله آرام گرفتم، سرعتم را کم کرده و چند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدم اما مشکلی نبود. 🔸ناگهان با خودم زمزمه کردم: آیا اگر آن نوشته پشت شیشه نبود، من صبوری به خرج می‌دادم؟ 🔹راستی چرا برای بردباری در برابر مردم به یک نوشته نیاز داریم!؟ 🔸اگر مردم، نوشته‌هایی به پیشانی خود بچسبانند، با آنها صبورتر و مهربان خواهیم بود؟ نوشته‌هایی همچون: "کارم را از دست داده‌ام" "در حال مبارزه با سرطان هستم" "در مراحل طلاق، گیر افتاده‌ام" "عزیزی را از دست داده‌ام" "احساس بی ارزشی و حقارت می‌کنم" "در شرایط بد مالی و ورشکستگی قرار دارم" “بعد از سال‌ها درس خواندن، هنوز بیکارم” “مریضی در خانه دارم” و صدها نوشته دیگر شبیه اینها. 🔸همه درگیر مشکلاتی هستند که ما از آن چیزی نمی‌دانیم. 🔹بیائیم نوشته‌های نامرئی همدیگر را خوب درک کرده و با مهربانی به یکدیگر احترام بگذاریم چون همه چیز را نمی‌شود فریاد زد @sulook

#درمحضرعالم_فرزانه 📀 #فایل_صوتی : ✨ در خصوص « خصوصيات حضرت #بقیةالله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف ، و نقاط ضعف شيعيان پس از ظهور ایشان " بخش دوم " » از بیانات ارزشمند حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی ٰ رضوان الله علیه ٰ @havayee_vesal @sedaye_sokhaneeshgh

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چند سال قبل از ظهور، بوی آن به مشام اهل معنویت می‌رسد🔸 یعقوب (ع) از کنعان با آن فاصله بسیار، به برادران و خویشانش گفت: «إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ»: من بوی یوسف را می‌شنوم، اگر مرا مسخره نمی‌کنید و دست نمی‌اندازید. قرآن اشاره می‌کند که بزرگان عالم نمی‌توانند همۀ آنچه را که احساس می‌کنند با مردم مطرح کنند. مردم ظرفیت شنیدن احساسات بزرگان را ندارند. اگر بزرگان آنچه را درک می‌کنند به مردم منتقل کنند، مردم آنها را مسخره خواهند کرد. به همین جهت می‌گوید: «إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ» امام زمان (عج) وقتی می‌خواهند پا بگذارند در رکاب، چند سال مانده به ظهورشان، آن‌هایی که عاشقش هستند از فاصلۀ دور بویش را می‌شنوند! آدم بو می‌برد. شامۀ انسان اگر زکام نباشد و قدری روحانیت در او باشد، بوی ظهور را آرام آرام استشمام می‌کند. @haerishirazi

✅ خفاء خدا با وجود اَظهریّت او : ◀️ پرسش : با اینکه خدا اَظهر اَشیاء است ؛ بلکه ظاهر حقیقی و بالذّات او است ، چگونه بر بسیاری مخفی و پنهان است ؟ 🔶 پاسخ : 🌱 الف : این خفاء ، عکس العمل ظهور است و این پنهانی از فرط آشکاری و نمایانی ، و این بُعد و دوری در اثر کمال قرب و نزدیکی است . به طور مثال گفته اند : ماهیان دریا نزد ماهی دانایی رفتند و به او گفتند : همیشه می شنویم که به ما می گویند : حیات شما از آب است ، آب را به ما بنمایان . ماهی جواب داد : شما چیزی غیر از آب به من نشان دهید تا من آب را به شما نشان دهم . 🌱 ب :جهت دیگر که این گونه خفاء و نهانی را موجب می شود ، این است که هر چیزی به ضدّ خود معروف و شناخته می گردد ؛ تُعرَفُ الاَشیاءُ بِاَضدادِها ؛ مثلاً روشنایی و نور به ظلمت و تاریکی ، علم به جهل و صحّت و تندرستی به بیماری شناخته می‌شوند ؛ امّا اگر چیزی را ضدّ نباشد ، شناسایی او بر بسیاری پنهان می‌ماند و چون خدا را ضدّی نیست ، هیچ گاه جهان بی خدا نبوده و نخواهد بود ، لذا اثر فیض خدا در پیدایش این جهان و بقاء و پایداری آن ناشناخته می ماند و کمال ظهور ، موجب خفاء می گردد . 📚 معرفت حجّت خدا ( آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی) ، صفحه ۸۷ . 🆔 @bistosevom

#ببینید | چیزی بهتر از این بلد نیستم! 🔺️سوال یکی از اساتید حوزه از آیت الله مصباح یزدی (قدس‌سره) در مسیر منزل ایشان 💻 @mesbahyazdi_ir

📚 #حکایتی‌بسیارزیباوخواندنی 💎ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺑﻪ ﺣﺞ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺷﺸﺼﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺴﯽ ﺣﺎﺟﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﮕﺮ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﻓﻖ، ﮐﻔﺸﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺩﻣﺸﻖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺞ ﻧﯿﺎﻣﺪ. ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﻣﺸﻖ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﻓﻖ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺩﻭﺯﯼ ‏(ﭘﯿﻨﻪ ﺩﻭﺯﯼ، ﺗﻌﻤﯿﺮ ﻭ ﻭﺻﻠﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯼ ﺧﺮﺍﺏ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ‏) میکند. ﭘﺮﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﺑﻪ ﺣﺞ ﻧﺮﻓﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺣﺠﺎﺝ ﻓﻘﻂ ﺣﺞ ﺗﻮ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. ﮔﻔﺖ ﺳﯽ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺣﺞ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﺭﻩ ﺩﻭﺯﯼ ﺳﯿﺼﺪ ﺩﺭﻫﻢ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻣﺴﺎﻝ ﻋﺰﻡ ﺣﺞ ﮐﺮﺩﻡ، ‏عیالم ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﻮﯼ ﻃﻌﺎﻡ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ، ﻣﺮﺍ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﻭ ﻭ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻃﻌﺎﻡ ﺑﺴﺘﺎﻥ، ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ، ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﻫﻔﺖ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺧﺮﯼ ﻣﺮﺩﻩ ﺩﯾﺪﻡ. ﭘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻃﻌﺎﻡ ﺳﺎﺧﺘﻢ. ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺣﻼﻝ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﺸﻨﯿﺪﻡ ﺁﺗﺸﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﺁﻥ ﺳﯿﺼﺪ ﺩﺭهم ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺑﺪﻭ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻔﻘﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺣﺞ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ. 📚#ﺗﺬﮐﺮﻩ_ﺍﻻﻭﻟﯿﺎ #عطار_نيشابوری

در روایتی همه ی روزها .....😢

🌱 همه ی ما از روی بی معرفتی میگیم اقا بیا