دولت مشغول مصرع اول، پیام‌رسان‌های داخلی منتظر مصرع دوم قرآن کریم در آیه‌ی ۴۳ سوره‌ی نساء می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَاتَقْرَبُوا الصَّلَاة وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ...» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد در حال مستى به نماز نزديك نشويد... . هر چند که تحریم مسکرات با توجه به آیات و روایات دیگر جزء مسلمات اسلامی است و این آیه در مقام بیان مسئله‌ای دیگر است؛ اما فرض کنید که همین آیه را تکه تکه کرده و فقط بخشی از آن، یعنی عبارت «لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاة» (به نماز نزدیک نشوید) را انتشار دهیم و بر اساس آن بگوییم ما قرآن خواندیم و به آن عمل کردیم! به نظر خیلی خنده‌دار است. زیرا اساساً آیه در مقام بیان یک موضوع فقهی – تربیتی و عقلی است و گرته‌برداری از آن نه تنها عمل به اسلام نیست که مخالفت با خود همان قرآن و انکار یکی از ستون‌های دین است. مشابه این مثال در قوانین بشری و حتی گفتارهای محاوره‌ای ما نیز حاکم است. از سوی دیگر در مباحث نظری بین برخی اندیشمندان مشهور است که دفاع بد کردن بهتر از دفاع نکردن است. اما در بعد عملی گفته می‌شود که گاهی اوقات انجام ندادن یک کار بهتر از ناقص انجام دادن آن است. زیرا بعضی اوقات مشاهده می‌کنیم که مسئولین - به دلیل وجود قانون و یا هر علت دیگری - مجبور می‌شوند به خلاف خواسته‌ی خود تن به اجرای برخی قوانین بدهند، و از قضا آن را عمداً به گونه‌ای اجرا می‌کنند که اهداف اصلی آن اصلاً محقق نشود. با این ترفند، هم آن عمل انجام نشده و هم تفکر پشت آن مورد خدشه قرار می‌گیرد! در قضیه‌ی تلگرام نیز عملاً – خواسته یا ناخواسته – چنین چیزی اتفاق افتاده است. اولاً که از همان ابتدا ورود تلگرام به ایران وجهی نداشت، زیرا معنا ندارد که نرم‌افزار خارجی اطلاعات کشور را درو کند و در اختیار دیگران قرار دهد. هیچ‌گاه پذیرفتنی نیست که حاکمیت و مدیریت فضای مجازی و مباحث مربوط به امنیت ملی را به دست دیگران بسپاریم. در نتیجه حتی یک ساعت فعالیت آن در کشور نه مشروع و نه مقبول بود. همچنانکه مقام معظم رهبری نیز می‌فرمایند‌: «‌نمی‌توانید شما برای اینکه مثلاً فرض بفرمایید رادیو و تلویزیون داشته باشید، رادیو تلویزیونتان را بدهید در اختیار دشمن؛ اینترنت هم همین‌جور است، فضای مجازی هم همین‌جور است، دستگاه‌های اطّلاعاتی و ابزارهای اطّلاعاتی هم همین‌جور است، اینها را نمی‌شود در اختیار دشمن قرار داد؛ امروز در اختیار دشمن است؛ وسیله و ابزار نفوذ فرهنگی است؛ ابزار سلطه‌‌ی فرهنگی دشمن است.» (بیانات در مراسم بیست‌ و هفتمین سالگرد رحلت امام خمینی(ره) ۱۴/خرداد/۱۳۹۵) ثانیاً ادامه‌ی فعالیت تلگرام با توجه به تبدیل شدن آن به محلی امن برای نقشه‌کشی داعشی‌ها و وقوع حمله‌های تروریستی در کشور، اغتشاشات و دروغ پراکنی‌های دی ماه ۹۶، التهابات بازار ارز، ورود تلگرام به حوز‌ه‌ی ارز دیجیتال و تهدیدات اقتصادی حاصل از آن برای کشور و... به هیچ عنوان مورد پذیرش نبود. ثالثاً، کار معقول این بوده که زیر ساخت‌های ارتباطی کشور و خدمات مربوط به آن مانند پیام‌رسان‌ها، داخلی باشند که از سال‌ها قبل امکان تحقق آن به آسانی وجود داشته است. اما الآن چه اتفاقی رخ داده است؟ بعد از مسدودسازی- بخوانید مسدودبازی - تلگرام باز هم فضای مجازی کشور نیمه‌کاره رها شد. قرار بود دولت در کنار مسدودسازی، زیرساخت‌های حیاتی فضای مجازی کشور را فعال کرده و کاری کند که پیام‌رسان‌های داخلی، هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی برای حضور در عرصه‌ی جهانی قدم بردارند. اما یک گوشه از کار گرفته شد و بخش دیگر آن غیرفعال ماند! این کار ناقص مانند این است که ما به مسئولین نقشه و اسلحه به همراه خشاب بدهیم و بگوییم بروید و با دشمن بجنگید و بعد آن‌ها بروند در میدان جنگ و به جای مبارزه و تیراندازی، نظاره‌گر ‌اشغال کشور از سوی دشمن باشند. یعنی نصف کار را انجام داده و خود را به همراه اسلحه و مهمات به خط مقدم رسانده‌اند اما قسمت اصلی کار که مبارزه با دشمن بود را رها کرده‌اند. نتیجه اینکه اگر بخواهیم در مسئله‌ی فضای مجازی بخشی از کار را انجام داده و بخش دیگر را انجام ندهیم دقیقاً مانند مثال ذکر شده در آیه است، که همه چیز را به هم می‌ریزیم. گویا عده‌ای می‌خواهند برای اثبات و توجیه روش‌های غلط خود در همان مصرع اول توقف کرده و بگویند دیدید حق با ما بود و راه شما نتیجه نداد؟ ✍️رضا صفری منبع: http://kayhan.ir/fa/news/173886 #امام_خامنه_ای #پیام_رسان_های_داخلی #دولت_و_نهادهای_مربوطه #تلگرام #جاسوس ☁️🌦@HASANAAT🌦☁️