برخی ابهامات درباره ماجرای شلیک پدافند هوایی به هواپیمای مسافربری اوکراین: ۱- همه سامانه‌های پدافندی در کشور زیرمجموعه شبکه یکپارچه‌ای قرار دارند به نام «شبکه یکپارچه پدافند هوایی کشور» یا اصطلاحا ADOC. این تشکیلات در واقع همان شبکه‌ای هست که در آمریکا به نام نوراد NORAD شناخته می‌شود. این شبکه در چهارچوب قرارگاه پدافند هوایی کل کشور از سال گذشته به عالی‌ترین سطح خود در ستاد کل نیروهای مسلح ارتقاء پیدا کرده و یک قرارگاه کلان شده است. فرمانده آن امیر سرلشکر موسوی فرمانده محترم ارتش و جانشین ایشان امیر رحیم زاده یکی از فرماندهان قدیم پدافند از ارتش هستند. ۲- نیروی هوافضای سپاه که با ساختار جدید از سال ۸۸ با فرماندهی سردار حاجی زاده شکل گرفته، عمدتا نیرویی آفندی است. بخش محدود پدافندی این نیرو در ماموریت‌های پدافندی، با برش تاکتیکی، باید ذیل فرماندهی متمرکز شبکه یکپارچه پدافند هوایی کشور یا همان ADOC قرار گیرد. پس زمانی که آقای حاجی زاده در منطقه غرب در حال شلیک موشک به پایگاه عین الاسد آمریکایی ها بوده، پدافند هوایی سپاه زیرمجموعه و تحت فرماندهی مستقیم قرارگاه پدافند هوایی کل کشور قرار داشته است. ۳- آیا سایت پدافندی افزوده شده به رینگ تهران که به سوی هواپیما شلیک کرده در این شبکه یکپارچه قرار داشته است یا خیر؟ اگر قرار نداشته که خطای انسانی معنا ندارد بلکه اشکال سیستمی مطرح بوده و باید مشخص شود که چرا این سایت در چهارچوب این شبکه قرار نداشته است. البته این احتمال ضعیف است. چون گفته شده اطلاعات مربوط به شلیک شدن کروز به این سایت رسیده. پس به احتمال زیاد در داخل این شبکه قرار داشته است. ۴- اگر آن سایت پدافندی در داخل این شبکه بوده است، مسئولیت این سایت به طور مستقیم به فرماندهی قرارگاه پدافند هوایی کشور مربوط می‌شود نه به سردار حاجی زاده. چرا در رسانه‌ها از زمان وقوع تاکنون فقط آقای حاجی زاده حضور پیدا کرده و همه مسئولیت را هم به گردن گرفته‌اند!!! واقعا چه بخشی از مسئولیت این ماجرا به ایشان برمی‌گردد؟ ۵- مسئولیت کشف هدف و سپس شناسایی آن به سامانه‌های راداری خاصی برمی‌گردد که در همان شبکه ADOC تعریف شده‌اند. اگر پیام رسیده به سایت پدافندی شلیک‌کننده به هواپیمای مسافربری که گفته بوده موشک کروز شلیک شده است، از سوی شبکه بوده، پس ایراد فقط به سایت پدافندی برنمی‌گردد، بلکه ایراد اصلی به سامانه‌های راداری کشف و شناسایی بر می‌گردد که اعلام هدف کرده‌اند. چه کسی اعلام کرده موشک شلیک شده است؟! آیا این افراد هم شناسایی شده و معرفی شده‌اند و آیا ربطی به سردار حاجی زاده داشته است؟ ۶- اکنون که معلوم شده هیچ موشک کروز متخاصمی شلیک نشده بوده است، پس آن که گفته شده بود موشک کروز شلیک شده، دو حالت دارد: یا اشتباه سامانه‌های کشف و شناسایی بوده، یا این سامانه‌ها به اشتباه افتاده‌اند. آیا احتمال #جنگ_سایبری وجود دارد؟ برخی تحقیقات متخصصین این احتمال را دور نمی‌دانند. اگر این طور باشد ما از فاز جنگ سخت با آمریکا وارد یک جنگ سایبری شده‌ایم و قطعا مسئولیت این فاجعه به آمریکا برمی‌گردد و باید #انتقام_سخت_دیگر گرفته شود. ۷- به هر طریق که بوده، گویا اطلاعات غلط به سایت پدافندی رسیده است. او هم آماده شلیک شده که یکی از اهدافی که روی اسکوپ راداری سایت می‌بیند را بزند. موشک کروز در ارتفاع پایین بین ۵۰ تا ۱۰۰ متر از سطح زمین با سرعتی حدود ۷۰۰ کلیومتر بر ساعت پرواز می‌کند. برد راداری سایت پدافندی کم است. در چنین شرایطی حدود یک دقیقه از زمان رویت هدف فرصت دارد تصمیم بگیرد. در این تنگه زمانی طبق آن چه گفته شده ارتباط مخابراتی سایت با شبکه ADOC قطع شده است. چرا این ارتباط اختلال داشته است؟ رسما سردار حاجی زاده در همان گزارش خبری احتمال وجود سیستم‌های جمینگ را دادند. در این صورت احتمال خرابکاری بسیار محتمل‌تر می‌شود. قطعا در چنین بحرانی احتمال بروز خطای انسانی بسیار بالاست. ۸- جمع‌بندی: احتمال وجود اقدامات خرابکارانه از سوی آمریکایی ها وجود دارد. / در این سناریو، رخ داد خطای انسانی بسیار محتمل و تقریبا غیرقابل اجتناب بوده. / تنها مسئول این فاجعه سردار پرافتخار سپاه آقای حاجی زاده نبوده و منتظر پاسخگویی سایر مسئولین مربوطه در این ماجرا هستیم. 🖋✍مشق استراتژی | حسام الدین حائری زاده @h_haerizadeh

🔰 سایبر زیستی و نا هوشمندی؟! ✍ محمد ایمانی 🔹 برخی تحلیل گران درباره خرابکاری در سامانه هوشمند سوخت گفتند تا شبکه ملی اطلاعات امن و به روز نداشته باشیم، امکان اثرگذاری این قبیل حملات بالا خواهد بود. 🔹 برخی دیگر پاسخ دادند چون سامانه، آفلاین بوده، ربطی به شبکه های خارجی ندارد و نباید از اتفاق دیروز، ضرورت کاهش وابستگی به شبکه های عاریتی را استخراج و بر شبکه ملی اطلاعات تاکید کرد. 🔹 درباره منشاء خارجی یا داخلی این اتفاق هم -که از سوی دبیر شورای عالی فضای مجازی، به "حمله سایبری توسط یک کشور خارجی" تعبیر شد- مجادلاتی پدید آمد. لا به لای بحث ها معلوم شد درباره مسئول امنیت سامانه هم اختلاف نظر هایی وجود دارد! 1⃣ اولا اغلب ما حاضر نیستیم اطلاعات مهم و اسرار مان را به "غیر" - چه رسد بیگانه متخاصم- بسپاریم. اگر کسی سفره دلش را پیش هر کس و ناکس باز کند یا اسرارش را روی دایره بریزد، رفتارش حمل بر نقصان عقل می شود؛ چه رسد به این که بخواهیم بساط اطلاعات و ارتباطات ملی را سر سفره بیگانگان پهن کنیم. 2⃣ ثانیا مصداق "شبکه ملی اطلاعات"، این نیست که یک سامانه "مثلا هوشمند" را سال ها به روز رسانی نکنیم! دولت قبل با حذف سهمیه بندی و کارت سوخت در سال 94، به سامانه مذکور بی اعتنایی کرد و پس از چهار سال، همزمان با تصمیم ناگهانی سه برابر کردن قیمت بنزین و احیای سهمیه بندی، از همان سامانه خاک خورده بهره گرفت. 🔹 شبکه ملی اطلاعات، بسیار قیمتی است. اما نه از جنس فرش عتیقه ای که یک بار تولید می شود و دیگر دست به تار و پود آن نمی زنند! از مقتضیات شبکه اطلاعات "هوشمند و تراز"، روزآمد سازی و به روز رسانی در جهت صیانت دائم آن است. 🔹 به استناد خلل ها و نواقص شبکه به روز نشده، نمی توان گفت که شبکه های ملی هم مثل شبکه های خارجی آسیب پذیرند، و بنابراین ترجیحی وجود ندارد. تفاوت مهم در این است که خلل های شبکه ملی را می توان شناسایی و برطرف کرد، اما در قبال میزبان بیگانه، هیچ اختیار و امنیتی وجود ندارد. 🔹 حمله سایبری با وجود انگیزه خبیثانه مهاجمان، این حُسن را دارد که ما را متوجه کمین بدخواهان در قبال فضا های به ظاهر امن سایبری می کند. اگر چنین خباثت هایی اتفاق نیفتد، شاید بسیاری از ما حواس مان نباشد که دشمن داریم و دشمن، در قبال فضای سایبری که بستر اصلی زندگی شده، عملیات می کند. 🔹 اما درباره منشاء حملات سایبری از این دست، الزامی ندارد که دشمن راسا از مبداء واشنگتن و لندن و تل آویو اقدام کند. ✍ به عنوان مثال، یاهو نیوز شهریور ۹۸ درباره حمله سایبری سیا و موساد به تاسیسات نطنز در سال ۸۹ نوشت: "ویروس استاکس نت، به منظور خرابکاری در برنامه هسته‌ای ایران راه اندازی شد و به طور موثر آغازگر #جنگ_سایبری و دیجیتالی در قرن ۲۱ بود. شخصی که این بدافزار را به تاسیسات نطنز انتقال داد، از سوی سازمان سیا و موساد اجیر شده بود. یک مهندس استخدام شده از سوی سازمان اطلاعات هلند به آمریکایی ها گفت که کد‌های هدف مورد نظر را به سیستم‌های سایت نطنز از طریق یک فلش USB منتقل کنند. سیا و موساد از طریق این مهندس مکانیک شاغل در نطنز، سلاح دیجیتالی را به داخل منتقل کردند. کار او به عنوان مهندس مکانیک، شامل نصب سانتریفوژ نمی شد، اما در موقعیتی مناسب برای جمع آوری اطلاعات تنظیم سیستم های آنجا قرار داشت و چند ماه، چند بار به نطنز بازگشت. اطلاعاتی که او فراهم کرد، به مهاجمان کمک کرد بدافزار خود را #روزآمد کنند و دقت لازم برای انجام حمله را بالا ببرند. به گزارش شرکت امنیت سایبری سیمانتک، ویروس استاکس نت یک بار در مه ۲۰۰۶ و بعد در فوریه ۲۰۰۷ #روزآمد شده بود. آمریکا و اسرائیل در این عملیات از هلند و آلمان و فرانسه و انگلیس برخوردار بودند". اندیشه جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students