روزی رسد که بر سر قبرم کُنند حک غلتان به خونِ خود به رَه بوتراب شد

به مددِ بابا علی (؏) بسم الله .

کتابِ بیست و هفت روز و یک لبخند روایت زندگیِ شهیدِ مدافع حرم ؛ بابک نوری هریس

به قلم ِ : بانو فاطمه رهبر

این کتاب داستان زندگیِ شهیدِ دانشجوےِ بسیجی ای رو شرح میده که براے دفاع از حرمین معصومین داوطلبانه به صفوف رزمندگان ایرانی ِ مدافعان حرم پیوست و تو عملیات آزادسازی منطقهء بوکمال در سن ۲۵ سالگی ، دعوت حق رو لبیڪ گفت و به آرزوے شهادتش رسید :)

شهید نورے همون شهیدیه که معروفِ به مدلینگ بودن ؛ شهیدے که به جاے سوریه ، میتونست از آلمان سردربیاره اما کسی بود که سالیان سال بسیجی بودنش رو حتی دوست و آشنا هم نمیدونستن . .

بابک داداش متولدِ گیلانِ و به مورخه بیستُ یکِ مهرِ هزارُ سیصدُ هفتادُ یکِ

پدرِ بابک از رزمنده هاے دفاع مقدس بود و همین باعث شده بود که بابک به نظامی‌گرے علاقه پیدا کنه و طبق گفتهء خانواده ، همیشه راجع به این موضوعات سوالات زیادے میپرسید . .

خیلیا این تفکرو دارن که اگه مذهبی شدی پس نباید با افرادی رفاقت کنی که اعتقاداتشون با تو متفاوته ؛ اما بابک از هر قشرے دوست و رفیق داشت ، دوستِ باشگاهی ، دوستِ دانشگاهی ، هیئتی ، مسجدی . . از فعالین هلال احمر و بسیج و امورِ خیرِ بهزیستی هم بود ؛

دورهء سربازی بابک یه نقطهء عطفی بود براے شرکت بین اعزامی هاے سوریه . . زمانی که بابک با امثال شهید جعفرنیا و سیرت نیا همنشین شد ، این همنشینی باعث ایجاد تحکمِ عقاید و باورهاے بابک شد و احساس مسئولیت کرد ؛ بعد از تموم شدن دورانِ خدمت ، مثل خیلی از شهدا و .. با اصرار خیلی زیاد بالاخره مجوزِ رفتن به سوریه رو گرفت . .

خانوادهء بابک خیلی اصرار کردن که بره آلمان و ادامه تحصیل بده ، حتی پدر و برادرهاش هم این شرایط رو براش مهیا کرده بودن ، اما بابک سوریه رو به آلمان ترجیح داد و زمانی که همه فکر میکردن نبودِش بخاطر سفر به آلمانِ ، بابک توی سوریه در مقابل نیروهای داعشی ایستادگی کرد و سرانجام روز بیستُ هفتمِ آبانِ نودُ شش ، حین نهار خوردن با رفقاش [شهید عارف کایدخورده و شهید نظری] خمپاره ای کنارشون منفجر شد و هر سه به فیض شهادت دست پیدا کردن :)💔