😡 وقتی نقدکردن، ترمز بریده است 🔹 اتفاقی که دیروز در محضر رهبر انقلاب افتاد، نتیجه سالها فضیلت شمردن بی قید و بند نقدکردن است، نتیجه تعیین نکردن حد و مرز، نتیجه انحصار انقلابی بودن در منتقد بودن، و.... 🔸 ممکن است برخی این وضعیت را نشانه اوج آزادی بیان در جمهوری اسلامی بدانند و برخی دیگر آن را نشانه حریت دانشجویان منتقد؛ اما محتوای نقد ها نشان میداد، عزیزان صرفا برای نقد آمده بودند و اصلا کاری نداشتند که چه حرفی را در محضر چه کسی می گویند؟؟ 🔹 وقتی نزد فقیه و مجتهد و اسلام شناس، از بی فایده بودن فقه در حکمرانی و سنجش قوانین حرف میزنند، وقتی برای نائب امام زمان تعیین و تکلیف می کنند که فلان صفت را پس بگیرد، وقتی مبانی انقلاب را برای خلف بنیان گذار انقلاب تشریح می کنند و و و ... 🔸 تکرار مدام لفظ «آقاجان» نشان می دهد انقلابی بودن همچنان صرفا به دم زدن از انقلاب و رهبری دانسته می شود. 🔹 این وضعیت شاید از جهت بالارفتن روحیه مطالبه گری، وضعیت خوبی باشد، ولی در صورتی که نقد ها و مطالبه ها، محتوا داشته باشند، نه اینکه از سر جهل و ناآگاهی و بیشتر جوّ رسانه‌ای ایراد شود. 🔸 تاکید رهبر انقلاب بر نوع و لحن مطالبه ها، نشان میداد که محتوای نقد ها، محتوای مورد رضایتی نبود، هرچند که از اصل روند، تعریف کردند. (در این باب، بعدا مطالبی عرض میکنم) 🔹 ای کاش بفهمیم چه حرفی را پیش چه کسی باید بگوییم؟؟ #دیدار_دانشجویان ✅ @hassan_zarabi