#داستان_شب آور_توبه_زنی_که_به_فساد_شهره_بود #شَعْوانه نام زنی بود که آوازی خوش داشت و در بصره، در مجلس فسق و فجور شرکت می کرد و ثروتی از این راه برهم زده و کنیزکانی خریداری کرده بود. روزی با جمعی از کنیزان خود در کوچه های بصره می گذشت به در خانه ای رسیدندکه از آن افغان و خروش بلند بود گفت: سبحان الله! در این خانه عجب مصیبت وغوغایی است! کنیزی را به اندرون فرستاد از برای استعلام از حقیقت حال، آن کنیز رفت و معاودت نکرد. و کنیزی دیگر را فرستاد آن نیز رفت و نیامد. دیگری را فرستادو به او تاکید نمود که زود معاودت کن. کنیز رفت و برگشت و گفت: ای خاتون! این غوغای مردگان نیست، ماتم زندگان است. این ماتم بدکاران و عاصیان و نامه سیاهان است. که این را بشنید گفت: آه، بروم و ببینم که در این خانه چه خبر است. شَعْوانه چون به اندرون رفت دید واعظی در آنجا نشسته و جمعی در دور او فراهم آمده ایشان را موعظه می کند و از عذاب خدا می ترساند. و ایشان همگی به گریه و زاری مشغولند. و در حینی رسید که واعظ تفسیر این آیه می کرد که: «إِذا رَأَتْهُمْ مِنْ مَکانٍ بَعِیدٍ سَمِعُوا لَها تَغَیُّظاً وَ زَفِیراً* وَ إِذا أُلْقُوا مِنْها مَکاناً ضَیِّقاً مُقَرَّنِینَ دَعَوْا هُنالِکَ ثُبُوراً» . زمانى که #آتش #دوزخ، تکذیب کنندگان قیامت را از مکانى دور ببیند، خروش و فریاد #جهنم را از دور به گوش خود مى شنوند، چون آن تبهکاران را در زنجیر بسته به محل تنگى از #جهنم دراندازند، در آن حال فریاد واویلا از دل برکشند! #شَعْوانه چون این را شنید بسیار در وی اثر کرد و گفت: ای واعظ! من یکی از روسیاهان درگاهم آیا اگر توبه کنم حق - تعالی - مرا می آمرزد؟ گفت: البته اگر توبه کنی خدای - تعالی - تو را می آمرزد اگر چه گناه تو مثل #گناه #شَعْوانه باشد. گفت: ای عالم! #شَعْوانه منم و #توبه کنم که من بعد گناه نکنم. آن واعظ گفت: #خدای - تعالی - ارحم الراحمین است و البته اگر #توبه کنی آمرزیده شوی. پس #شَعْوانه #توبه کرد و بندگان و #کنیزان خود را آزاد کرد و به #صومعه رفت و مشغول عبادت پروردگار شد و دائم در #ریاضت مشغول بود، به نحوی که بدنش گداخته شد و به نهایت ضعف و نقاهت رسید. روزی در بدن خود نگریست، خود را بسیار ضعیف و نحیف دید گفت: آه آه، در دنیا به این نحو گداخته شدم و نمی دانم در آخرت حالم چون خواهد بود؟ ندایی به گوش او رسید که دل خوش دار و ملازم درگاه ما باش تا روز قیامت ببینی حال تو چون خواهد بود». نیامد بدین در کسی عذر خواه که سیل ندامت نشستش گناه چه شبهه در اینکه: هر که ملازم درگاه او باشد و از خوف او ترک #معاصی کند درروز #قیامت رحمت الهی او را فرو می گیرد و به درجات عالیه و مراتب متعالیه می رسد. منابع؛ فرقان،آیه ۱۳ ریاحین الشریعه، ج ۴، ص ۳۶۴به نقل از نفحاتhttp://eitaa.com/joinchat/227999768C133c0581c9