آن چيزي که از يک مومن منتظر توقع مي‌رود اين است که پای عهدي که با خدا و با امام خودش بسته (یعنی بندگی) ؛ بايستد و روزانه عهد خودش را تجديد بکند. در زيارت سرداب مقدس، عهد را توضيح داده‌اند: وَ هُوَ عَهْدِي إِلَيْكَ وَ مِيثَاقِي لَدَيْكَ‏ آن عهدي که با امامم دارم و برگردن من است اين است که جانم، مالم، فرزندم، خانواده‌ام و تمام سرمايه‌ها و امکاناتي که خدا به من داده را تقديم بکنم. عهد من اين است که دربست با تمام امکانات و سرمايه‌ها در خدمت ولي خدا باشم. اين يعني چه؟ ما اگر خودمان را به اين‌ها بسپاريم يعني تمام سرمايه‌ها و امکاناتمان را در خدمت اين‌ها قرار بدهيم، اين‌ها هم شعاعی از نور الهي را که مستقيم از خدا گرفته‌اند بر ما میتابانند. اين‌ها شاگرد اول‌هاي کلاس خدا بودند. در واقع رشد ما در خانه‌ي خدا به همين صورت است که تمام سرمايه هايمان را در اختيار معصوم قرار بدهيم. ن.م : #استاد_عالی #امام_زمان | #فصل_انتظار https://eitaa.com/joinchat/227999768C133c0581c9

توجه به مهدى كه در اين دعا مى‏‌خوانيم؛ «انا توجّهنا و استشفعنا و توسّلنا بك الى اللّه »، از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه ما محبوب‏‌هاى ديگر و رهبران ديگر را تجربه مى‏‌كنيم و به ضعف‏ها و محدوديت‏ها و يا پستى‏‌ها و زشتى‏‌هاى آن‏ها راه مى‏‌يابيم. و از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه مى‏‌بينيم ديگران ما را براى خويش نردبان مى‏‌خواهند و از ما پل مى‏‌سازند. نمى‏‌خواهند كه ما با كارهامان رفعتى بگيريم؛ كه مى‏‌خواهند كارها پيش برود و سامان بگيرد. و از آنجا شكل مى‏‌گيرد كه مى‏‌بينيم ديگران، ما در دست‏هاى كوچك و آلوده و حتى پاك آن‏ها، جا نمى‏‌شويم و در حوض كوچك آن‏ها جايى نداريم. آدم‏هايى كه توسعه يافته‏‌اند و پوسته‏‌ها و ديوارها را شكسته‏‌اند نمى‏‌توانند دوباره به زندان‏ها باز گردند و نمى‏‌توانند سر بر دامان كسانى بگذارند كه زندانبان آن‏ها هستند. محدوديت، با توسعه سازگار نيست. استثمار با رشد آدم‏ها سازگار نيست. توجه به مهدى، اين رشد و توسعه را مى‏‌طلبد. كسى كه سر در لاك تعلق‏‌ها و بت‏‌ها دارد، نمى‏‌تواند به مهدى روى بياورد و نمى‏‌تواند كه همراه حجّت بيايد و نمى.تواند كه دوام بياورد. از ميان راه مى‏‌بُرّد و به خاطر تعلق‏‌ها مى‏‌ماند. #استاد_صفایی #کتاب | تو می‌آیی، ص ۱۹و۲۰ #امام_زمان #فصل_انتظار ۞ #ڪاݩـــــاݪ_ڛݦـــــݓـ_ڂـــــڊا۞⇩ ‌⇨eitaa.com/joinchat/227999768C133c0581c9 ➣ @havaliiekhoda