🍂سلسله مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره 30 موضوع: دورنمای برنامه تحصیلی حوزه برنامه آموزشی کنونی در حوزه مشتمل بر دو بخش است یکی برنامة آموزشی عمومی و دیگری برنامه‌های خاص به گرایش‌های تخصصی که نوعا در مراکز تخصصی و موسسات وابسته به حوزه برگزار می‌شود. برنامة آموزشی عمومی برای همه طلاب الزامی و برنامه تخصصی کاملا اختیاری است. ورود به مراکز تخصصی نوعا پس از 6 سال تحصیل عمومی یعنی پایان سطح 1 امکان‌پذیر است. اما برنامه تحصیل عمومی در حین تحصیل تخصصی و در کنار آن ادامه دارد. دورنمای برنامه درسی عمومی حوزه این چنین است: دروس اصلی: 1.. مقدمات سال اول صرف سال‏دوم نحو، منطق سال سوم بلاغت (معانی، بیان، بدیع) 2.. سطح 1 سال چهارم فقه، اصول فقه، کلام سال پنجم فقه، اصول فقه، کلام سال ششم فقه، اصول فقه، کلام 3..سطح 2 سال هفتم فقه، اصول فقه، فلسفه سال هشتم فقه، اصول فقه، فلسفه سال نهم فقه، اصول فقه، فلسفه سال دهم فقه، اصول فقه، فلسفه 4.. درس‏خارج سال یازدهم به بعد دروس دیگر دوره مقدمات عبارت‌اند از تفسیر، تجوید، تاریخ، ادبیات فارسی، عقاید، اخلاق و.. . و در دوره سطح علاوه بر این‏ها رجال، درایه و.. . آموخته می‏شود. با پایان دوره سه سالة مقدمات، طلبه بر زبان منابع دینی ـ ادبیات عربی ـ تسلط پیدا می‏کند. پس از آن دورة عمومی فقه و اصول فقه را برای آشنایی با کار اجتهادی در منابع دینی آغاز می‏کند. تا انتهای سطح اول، طلبه تقریباً بر ادبیات (مفاهیم، اصطلاحات) و جغرافیا (ساختار کلی و مسائل) شاخه‏های مختلف علوم پایة اسلامی احاطه یافته و قدرت مفاهمه و مکالمة علمی با دانش‏مندان علوم اسلامی را به‏دست آورده است. توان تازه‏ای که طلبه به برکت 6 سال تحصیل حوزوی کسب کرده، به او امکان مطالعة آثار اندیش‏مندان اسلامی را می‏دهد. اما برای پژوهش عمیق در منابع دینی و کسب استقلال نظر، لازم است به حوزة مباحث تخصصی علوم اسلامی راه‏یابد. سطح دوم، لایه زیرین و مرحلة عمیق‏تری از دانش‌های آموخته شده در سطح اول است که طلبه را به موشکافی و دقت‏ نظر کارشناسی در علوم اسلامی عادت می‏دهد. در این دوره در رشته فقه و اصول فقه، که شاخه‏های اصلی علوم حوزوی به‏شمار می‏رود طلبه به «مشاهدة دقیق» فعالیت عالمان بزرگ دین در سطوح پیشرفته می‏پردازد. این مشاهدة دقیق، او را برای دریافت ظرافت کار آن‏ها و «جذب» شیوه‏های تحقیق آماده می‏کند. تحقیق در منابع دینی، روش تاریخی دارد و دانشی شبیه باستان‏شناسی است. باستان‌شناس تلاش می‏کند پس از اطمینان از اصالت کتیبه‏های تاریخی با زبانِ آن‏ها، مأنوس شود و پیام آن‏ها را کشف، به زبان روز ترجمه و برای دیگران بازگو کند. فقیه نیز به کاوش عمیق در اسناد و مدارک باستانی 1400 ساله ـ قرآن و حدیث ـ می‏پردازد و با روش تحقیق تاریخی تلاش می‏کند از اصالت آن‏ها مطمئن و به پیام آن نزدیک شود. پیام این مدارک، پیام خداست که به زبان عربی گذشته بیان شده است. تحقیق در آن هم نیازمند بررسی‏های تاریخی از این دست است: آشنایی با قواعد مفاهمه عرفی، و ادبیات عصر صدور پیام، آشنایی با فضا و فرهنگ حاکم بر آن دوره، آشنایی با تحولات تاریخی و فراز ونشیب‏هایی که در گذر 1400 سال پیرامون آیات و روایات رخ داده و... . طلبه اصول استخراج پیام از کتیبه‏های دینی را در علم فقه تمرین می‏کند. ولی همین اصول را در ساحت‏های دیگر (اخلاق، عقاید، علوم انسانی و.. . ) می‏تواند به‏کار گیرد. او با آموختن روش استنباط، مسلح به ابزاری می‏شود که امکان استخراج سخن دین و نظر وحی را به ‏صورت روش‏مند در موضوعات مختلف به او می‏دهد و این مهم‌ترین توانمندی لازم برای عالم دین است. #ندای_تهذیب 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com

🍂سلسله مباحث: #راه_و_رسم_طلبگی شماره ۴۸ موضوع: 🌷معرفی چند کتاب مخصوص طلاب🌷 برای مطالعه بیشتر برای آشنایی بیشتر طلاب با هویت روحانی، و دست‌یابی به خودآگاهی صنفی کتاب‌های زیر معرفی می‌شود. بی‌شک مطالعة این کتاب‌ها امکان بهره‌برداری بیشتر از سرمایه‌ها و فرصت‌های موجود را فراهم آورده و سرگردانی و تردید را در موارد فراوانی مرتفع می‌سازد. 1. آخوند باید روحانی باشد؛ توصیه‌های رهبر انقلاب برای حوزه‌های علمیه، تدوین محمدرضا حدادی، تهران: فراندیش، 1385. 2. آداب الطلاب، شاکر برخوردار فرید، تهران: لاهوت، 1385. 3. آفات الطلاب، شاکر برخوردار فرید، تهران: لاهوت، ‌1385. 4. ارزش و افتخارات طلبه، محمد عالم زاده نوری، قم: وثوق، 1385. 5. استاد و درس، علی صفایی حایری، قم: هجرت، 1361. 6. پژوهشی در نظام طلبگی، مهدی ضوابطی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1359. 7. پیرامون انقلاب اسلامی، شهید مرتضی مطهری، تهران: صدرا، 1373. 8. پیرامون جمهوری اسلامی، شهید مرتضی مطهری، تهران: صدرا، 1373. 9. تبیان، دفتر دهم، روحانیت و حوزه‏های علمیه، روح الله الموسوی الخمینی، تهران: مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1379. 10. حوزه، محمدتقی مصباح یزدی، مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1375. 11. حوزة علمیه؛ هست‌ها و بایدها، سید احمد خاتمی، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1385. 12. حوزه‌های علمیه، طرحی نو بر پایة ارزش‌ها، محمدتقی مدرسی، ترجمه حمیدرضا آژیر، نشر بقیع، 1374. 13. حوزه و روحانیت در آینة رهنمودهای مقام معظم رهبری، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، 1375. 14. خشت اول، نشریة علمی فرهنگی اجتماعی، معاونت پژوهشی حوزة علمیة قم. 15. درآمدی بر شناخت حوزه و روحانیت، منصور علم‌الهدی، قم: مرکز مدیریت حوزة علمیة خواهران، 1385. 16. ده گفتار، شهید مرتضی مطهری، تهران: صدرا، 1376. 17. رسالت روحانیت در دنیای جدید، سید محمد مهدی میرباقری، قم: مؤسسة فرهنگی فجر ولایت، 1385. 18. روحانیت، شهید مرتضی مطهری، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، 1370. 19. شکل‌گیری سازمان روحانیت شیعه، محمدعلی اخلاقی، تهران: مؤسسة شیعه‌شناسی، 1384. 20. شیوه‏های تحصیل و تدریس در حوزه‏های علمیه، محمدعلی رضایی اصفهانی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، 1376. 21. صراط، هدایت تحصیلی طلاب و دانش‌پژوهان، ابوالقاسم علی‌دوست، قم: دارالفکر، 1384. 22. علم دیگر، محمد عالم زادة نوری، قم: وثوق، 1385. 23. گذشته، حال و آینده حوزه در نگاه رهبری، جمعی از نویسندگان مجله حوزه، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، 1376. 24. لباس روحانیت؛ چراها و بایدها، محمد عالم زادة نوری، قم: موسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1385. 25. مانیفست روحانیت، رضا غلامی، تهران: آفتاب توسعه، 1384. 26. میقات سبز، مهدی هادوی تهرانی، قم: مؤسسة فرهنگی خانه خرد، کتاب همدم، 1380. 27. نهضت‏های اسلامی در صد ساله اخیر، شهید مرتضی مطهری، تهران: صدرا، 1370. 28. والله تا حالا نترسیده‌ام (حوزه و روحانیت از دیدگاه امام خمینی)، محمد اسماعیلی، قم: انتشارات سپهر آذین، 1385. 29. ولایت، رهبری، روحانیت، شهید سید محمد حسین بهشتی، بنیاد نشر آثار و اندیشه‌های شهید آیت الله دکتر بهشتی، تهران: بقعه، 1383. 30.  هویت صنفی روحانی، محمدرضا حکیمی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1360. #ویژه_طلاب #ندای_تهذیب 🌹 @nedaye_tahzib ☘️ tahzib-howzeh.com