می‌شه برای یکی از عزیزان من یه دعای از ته دلِ مفصل بکنید..؟

همه باغ و بهارم بنویسید حسین #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله💚

امام حسین(ع) بزرگوار، ما رو ببخش که حتی وقتی دوستت داریم هم برات گریه می‌کنیم..

- عیدتون مبارک!🌱

با پدر مادرم آقا اومدم دورت بگردم ... #عزیزم_حسین 🌿

من یه دوستی دارم دوست داره با دوست من دوست بشه دوست داره با خانواده‌ی تو مأنوس بشه🌱..

یه جوری بزرگ‌تری باید تبریک بگم، ولی نمی‌دونم چطور.. خیلی خیلی خیلی مبارک، خیلی خیلی خیلی من رو ببخشید بابت فقدان کلمات..

«إِلَهِی إِنْ حَرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْزُقُنِی وَ إِنْ خَذَلْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُنِی..» خدایا! اگر محرومم کنى پس کیست آن‏ که به من روزى دهد؟ و اگر خوارم‏سازى پس‏ کیست آن‏ که به من یارى رساند..؟ #مناجات‌شعبانیه🌱..

- روز پاسداران اسلامِ ابوتراب (ع) مبارک.🌱

‌ آنان که رفتند، کارۍ حسینۍ کردند. آنان که ماندند باید کاری زینبی کنند، وگرنه یزیدی‌اند.. #استادعلی‌شریعتی🌱.. #میلاد_امام_حسین(ع)..

روز مهندس رو‌ تبریک میگم به سلطان مهندسین جهان "شیخ‌بهایی‌رحمة‌الله‌علیه" #مهندس‌‌و‌‌طراح‌ایوان‌‌‌طلا‌

- 🌱 -

هرکه مست ‌است درین میکده هشیار‌تر است هرکه از بی‌خبران است خبردار‌تر است..” #صائب‌تبریزی🌱..

در کلمات ائمه، روی دو جمله راجع به حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام تأکید شده است:« یکی بصیرت، یکی وفا.» - رهبر انقلاب، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای🌱..

اگر عمرم کفاف دیدن روزِ ولادتِ علمدار را بدهد، برای‌تان از سخنان استاد راجع به بصیرت یگانه علمدار حسین (ع) می‌نویسم..

پدر خاک علی و پدر آب تویی .. #مجید_تال🌱.. #میلاد_حضرت_عباس(ع)..

به قدری من ایشون رو دوست دارم، به قدری که قابل بیان نیست..

تو زیباتر از آنی که کنم وصف و بیانت.. #سعدی🌱..

#حضرت‌استاد #می‌فرمود « بخش یک، فضائل؛ ۴ اسفند ۱۴۰۱.» « خلاصه کردن شخصیت حضرت ابالفضل (ع) در اینکه بیمارهای زیادی را شفا دادند و حاجات را استجابت می‌کنند و در کل این قبیل ویژگی‌ها، در واقع نوعی ظلم به شخصیت‌شان است. - شما اگر نگاه کنید، ایشان از غیرمعصومینی هستند که از زبان معصوم برای‌شان زیارت‌نامه گفته شده، در حالیکه حتی حضرت زینب (س) زیارت‌نامه‌ای که از زبان معصوم بوده باشد ندارند. - امام زمان (عج) در زیارت ناحیه مقدسه، لفظ خاصی را برای حضرت به کار می‌برند. - امام حسین (ع)، به حضرت می‌فرمایند:« سوار شو عباس، جانم به فدایت برادر.» - امام صادق (ع) با وجود جایگاه عصمت خودشان، در یکی از احادیث وقتی که می‌خواهد راجع به حضرت عباس (ع) صحبت کنن، ایشان را با لفظ «عموی من عباس!» یاد می‌کنند.. همه این فضائل نشان می‌دهد که نباید از جایگاه این شخص به سادگی گذشت. این شأن و منزلت نزد ائمه معصومین که ژرف‌ترینِ نگاه‌ها و کامل‌ترین درجه‌ی فهم را دارا هستند، قطعا دلیل خاصی داشته‌ست. نمی‌شود گفت فضیلت ایشان به این بوده که فرزند امام هستند، جعفر کذّاب هم فرزند امام هادی (ع) بود، اما چه شد! بنابراین فرزند امام بودن فضیلت محسوب نمی‌شود، بلکه شیعه «پیروی» امام بودن فضیلت ایشان است.»

«إِلَهِی کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَمَاتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی (تُولِنِی‏) اِلّا الْجَمِیلَ فِی حَیَاتِی..» خدایا چگونه از حسن توجهت پس از مرگم‏ ناامید شوم؟ درحالى‏ که در طول زندگى‌ام مرا جز به نیکى سرپرستى نکردى.. #مناجات‌شعبانیه🌱..

خدایا؟ نمی‌دونم چرا اینقدر ما رو عاشق پسرِ ام‌البنین قرار دادی. ولی هرچی هست، هم یه دلیل شکرگزاری دارم هم یه دلیل حيات هم یه شاهدِ قیامت... #علمدار

روح پدرم شاد که فرمود به استاد فرزند مرا عشق بیاموز و دگر هیچ..

آفریدگان گمان می‌کنند یک‌بار متولد می‌شوند، اما نمی‌دانند انسان باید بارها متولد شود و رحم‌های بسیاری را پشت سر بگذارد. همان‌گونه که اگر دست و پای کودکی در رحم مادر شکل نگیرد، در نشئه‌ی بعدی که عالم دنیاست، عمری باید لنگان لنگان روزگار بگذراند، اگر کسی در رحم دنیا ابزار عالم برزخ را در حقیقیت خویش ایجاد نکند، در سرزمین برزخ کور و کر خواهد بود. - کهکشان نیستی؛ محمدهادی اصفهانی🌱..

سفر اخیری که رفتم از مسیرهایی عبور می‌کرد که غالبا از بین نخلستان‌ها رد می‌شدن؛ داشتم با خودم فکر می‌کردم که احتمالا علت این حجم غیرقابل انکارِ علاقه‌ام نسبت به نخل‌ها، اینه که حضرت علی(ع) یک روزی، روی ذره‌های خوشبخت خاک‌های زیر قدم‌هاشون درخت «نخل» کاشتند؛ بذر اون‌ها لمس شده‌ی دستان یگانه ابوتراب(ع) عالمه.. - زهرا، نخلستان‌های جنوب ایران.

هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. رویای کربلا را بیشتر از هر چیزی در سر داشتم؛ وقتی پایم روی خاک نمور آنجا رسید، سنگینی فضا روی شانه‌ام نشست و نفسم یکی دوتا بیرون آمد، تنها تصویری که پیش چشم‌هایم قرار داشت، سر در ورودی بود:« السلام علیک یا بن ‌امیرالمومنین». فراموش نمی‌کنم، که حتی پایم را از جایی در بین‌الحرمین گذاشتم که همیشه در خیالات تصور می‌کردم. حالا، سقای ادب عالم، سقای فیض ثقلین، چطور ممکن است صدای ما را بشنود و اشک ما را ببیند و مُشک خود را به فضل خود، سرازیر به جان‌های عطشان ما نرساند؟ سقا همین‌ جاست، در همه‌ی دوران و نه فقط در شب ولادت خود، شاید ما راه و رسم تشنگی نمی‌ذانیم، شاید این چشم‌های ماست که تیر جهلِ غفلت‌آلود درشان فرو رفته‌..