مردِ دیپلماسی بود و کت‌وشلوار پوش با کفش‌های برق‌انداخته! اهل زبان خارجی و سفرهای خارجی. سال‌ها هم کار و بارش سیاستِ به اصطلاحْ بی‌پدرومادر بود و مذاکرات و از این کاخ به آن کاخ رفتن. قیافه و ظاهر دولت‌مردها را داشت؛ نه روحانی بود و نه پاسدار و نه علیه‌السلام. در همان سفرهای خارجی زن‌های بی‌حجاب مقابلش می‌نشستند و او باید با آنان گفت‌وگو هم می‌کرد؛ به اقتضای شغل! اما همین حدودِ مقتضیات است که تکلیف سرنوشت آدم‌ها را روشن می‌کند. این که به واجبات اکتفا کنی یا سراغ عیش‌های مستحبیِ فراوظیفه‌ای هم بروی!! کلاه شرع و عرف برای اهالی کلاه گذاشتن و کلاه برداشتن، خوب گشاد است. برای اهالی بی‌کلاه حوالیِ خدا اما نه... می‌شود وظیفه‌ات از کاخ کرملین به کاخ سفید، از نیویورک به شانگهای، از عربستان به الجزیره، از قاره‌ی الف به قاره‌ی ب، از این سر دنیا به آن سر دنیا رفتن باشد؛ اما نیتت، هدفت، اراده‌ات چیزی فراتر از همه‌ی این امور ظاهری باشد. چیزی که مثل گَرد طلا روی کارهایت بنشیند و ارزشمندشان کند. می‌شود بیشتر ثانیه‌های عمرت صرف 'امور خارجه‌ی مملکت' شود اما از امور مملکت نفْس خودت غافل نشوی. می‌شود مقابلت راه باز باشد و جاده دراز -همان‌گونه که برای بعضی‌های قبل از تو بود- اما تو بن‌بست قیامت را ببینی و پا از حدود رحمت الهی بیرون نگذاری، مبادا در دایره‌ی غضب گرفتار شوی -همان‌گونه که خیلی‌ها شدند و خواهند شد. آقای وزیرِ قدبلندتر از اروپایی‌ها! به قول یک عزیز، تو مایه‌ی عزت و افتخار ما بودی. پا از کشور بیرون می‌گذاشتی اما فکر و دلت با کشورت بود. برای عزت این مردم و این سرزمین سرخ، محکم قدم برمی‌داشتی و برای تو، برعکس بعضی‌ها، مذاکراتْ جایگاه دست‌بوسی و به‌پای مثلا دهخدای بی‌سر و پا افتادن نبود. تو ما را قدرتمند و عزتمند دنیا می‌خواستی. آقای وزیر! من هم -مثل خیلی‌‌های دیگر- فکر نمی‌کردم بشود، اما شد. ما آدم‌ها برای خدا قاب و نقاب و لباس و کلاس نداریم. نقطه‌ی صفر مرزی وجودمان در تیررس دیدبانی او هست همیشه. چه سردار باشیم و 'حاج‌قاسمِ شهید'، چه پاسدار باشیم و 'محسن حججی'، چه طلبه باشیم و 'آرمان علی‌وردی'، چه بسیجی باشیم و 'روح‌الله عجمیان'، چه رئیس‌جمهور و 'آقای شهید رئیسی'، و چه اهل دیپلماسی و آقای شهید امیرعبداللهیان، اگر به نقطه‌ی عطفِ «سعی کن یه جوری زندگی کنی که خدا عاشقت بشه. اگه خدا عاشقت بشه خوب تو رو خریداری می‌کنه» برسیم؛ عِندَ ربّهم یُرزقون می‌شویم. آقای شهید! شما که تا پیش ما بودی، برای سربلندی ملت ایران رایزنی می‌کردی. حالا نزد پروردگارت هم برای سربلندی و روسفیدی همه‌مان مذاکره کن... - ریحانه شناوری #رئیسی_عزیز

نمره ۱۹.۵ طز دکتری کسی که میگفتن شش کلاس بیشتر سواد نداره.. #رئیسی_عزیز