eitaa logo
حیـّان🇵🇸
882 دنبال‌کننده
685 عکس
128 ویدیو
10 فایل
حیّان: زنده؛ نام شهیدی در کربلا.. بهره‌ی هر کدام شما از زمین، به اندازه‌ ی طول و عرض قامت شماست.. - امیرالمومنین علی(ع)، خطبه‌ی۸۳ نهج‌البلاغه. ناشناس: https://daigo.ir/secret/81278163 پاسخ پیام‌هایتان: @hayyeragheb
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از دلــنامہ|قرآن
••🕊•• ‌ ‹الهے رجب گذشت و ما از خود نگذشتیم تو از ما بگذر . . › ‌ علامه‌حسن‌زاده‌آملی(ره) @az_del_bego
HadiseMeraj-1402.10.20-Rajab.mp3
21.99M
🔉 بشنوید| فایل صوتی آداب و مراقبات ماه رجب- ۲۰ دی ۱۴۰۲ استاد فیاض بخش ☑️ کانال جلوه نور علوی @jelvehnooralavi
گاهی هست که آدم مسیر را نمی‌داند، همینجور که به بیراهه رفتنش ادامه نمی‌دهد، از یک راه بلدی، مسیر دیده و سرد و گرم چشیده‌ای می‌پرسد و هر طور شده خودش را ولو پرسان پرسان به مقصد می‌رساند. حالا ما افتاده‌ایم وسط جاده‌ی زندگی‌، متاسفانه یا خوشبختانه وجود داریم، کاریش هم نمی‌شود کرد. راه هست، ما هم باید برویم. یا باید برسیم به مقصدی که آب و هوایش خوب است، درخت‌ دارد، بارانش قطع نمی‌شود و همواره حاصل‌خیز است، یا به صحرا و شن‌زاری مخوف، تفتیده از گرما و مملو از خارهای روان، سوزان و پر از سراب.
حیـّان🇵🇸
گاهی هست که آدم مسیر را نمی‌داند، همینجور که به بیراهه رفتنش ادامه نمی‌دهد، از یک راه بلدی، مسیر دید
حالا کسی که پشت یقه‌مان را گرفته و انداخته توی این جاده‌، یک میان‌بر و یک راه حلی در نظر گرفته. خانم فلان، آقای بهمان، اگر می‌خواهی زودتر برسی، کمتر مشقت راه بکشی و بیشتر کیف مسیر رفته را بکنی، بیا از این طرف برو. سه ماه حواست جمع باشد، راه صد ساله را به کمال طی می‌کنی. حالا آدم با خودش فکر می‌کند _گیرم هم که یقین ندارد حرفی که به گوشش رسیده درست باشد، اما دو دوتا چهارتایش اینطور نتجیه می‌دهد که بالاخره هم فال است و هم تماشا. حتی اگر حرف اشتباه هم باشد، ضرر که ندارد. این مسیر آخر و اول باید طی می‌شد، حالا سه ماهش به این شیوه‌ای طی شود که این‌ها می‌گویند خدای عالم، تربیت‌گر حقیقی انسان فرموده.
حیـّان🇵🇸
حالا کسی که پشت یقه‌مان را گرفته و انداخته توی این جاده‌، یک میان‌بر و یک راه حلی در نظر گرفته. خانم
حالا یک نفر حوصله‌اش نمی‌شود، ده نفر هم بهش می‌گویند. هی پشت گوش می‌اندازد، معطل می‌کند: باشد حالا برای بعد. یکی دیگر هم نه، زیرک است، سختی دوتا نخوردن و کمی به تن رنج دادن را می‌کشد، ببیند تهش‌ چه می‌شود بالاخره. به خودشان که می‌آیند، در بهترین حالت اولی یک بار ترمزش بریده، دوتا لاستیکش پنجر شده، کاپوتش هم خرد است و موتورش هم به پت پت افتاده¹. دومی اما چه؟ سه برابر اولی حرکت کرده، خودش سالم، ماشینش سلامت، راضی، خشنود از راهی که با کمی تغییر این چنین رضایت‌بخش طی شده. و نتیجه را می‌بیند و به خود می‌بالد و حسرت می‌خورد، که چرا از این جاده‌ی پر از یاقوت، بیشتر کیسه را پر نکرده.. 1. این‌ها نماد سختی راهی‌ست که با برنامه‌ی حقیقی و متناسب با سیر انسانیت _یعنی همان مسیر الهی، طی نمی‌شود.
از این مثال بگذریم. یک مثقالی در معنای یکی از نام‌های قیامت بگردیم. - «یوم الحسرت» وقتی می‌گویند این روزی که به عالم و آدم بشارتش دادیم، یکی از نام‌هایش روز حسرت است؛ یعنی از آن آقای بهجت‌اش گرفته، تا علامه طبابایی حسرت می‌خورند که چرا بیشتر جمع نکرده‌اند، بیشتر حواسشان نبوده‌، بهتر به حرف آنکه مسیر را به وضوح روشن کرده، گوش نداده‌اند.. حالا خودتان چرتکه‌اش را بیاندازید که وضع ما چطور خواهد بود..
⁃⁃ ليلة الرغائب رغبت يعنی ميل، نه آرزو. ليلة الرغائب به معنایِ شبِ آرزوها نيست بلکه شبِ رغبت‌ها، گرايش‌ها و مَجذوب‌شدن‌هاست. ميل و شوق در برابر مهرِ خدا را می‌گويند رغبت، در مقابلِ رهبت یعنی هراس از قَهر و جلالِ خدا. خدایِ سبحان جَنّاتی دارد كه ما را به آن‌ها تَرغيب كرده و برای روحِ ما هم بهشتی دارد كه ما را به آن هم تَرغيب كرده. امیدواریم در این شب، رغبتِ ما با رهبتِ ما هماهنگ باشد. - آیت‌الله جوادی‌آملی -