#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صدم معجزه🌺 👇👇👇 💢احساس کردم به من شک کرده تا بخواهم کاری انجام دهم یکباره سر اسلحه را بالا آورد و به سمت من رگبار بست. 💢تا اسلحه را بالا آورد من خودم را پرت کردم روی زمین. 💢یک گلوله به موهای سرم کشیده شد، یک گلوله به قوزک پام خورد، یک گلوله هم از لپم وارد شد و یکی از دندانها را شکست و از گردنم خارج شد. 💢با تعجب گفتم از گردن؟ اون شاهرگ و نخا آسیب ندید؟ 💢ابراهیم لبخندی زد و گفت: این دکترها میگن معجزه همین جاست، گلوله درست به استخوان نخاع خورده، اما.. 💢ابراهیم گفت: بزار بقیه ماجرا را بگم. 💢من وقتی افتادم زمین به یکباره تمام بدنم بی حس شد. هیچ احساسی نداشتم انگار برق من رو گرفت. 💢من کاملا زنده و سرحال بودم اما هرچه تلاش کردم نتوانستم دست و پایم را تکان دهم. 💢افسر عراقی هم از کنارم رد شد. از خونی که بر صورتم ریخته شده بود مطمئن شد من کشته شدم. 💢در آن لحظات فهمیدم گلوله بر گردنم آسیب وارد کرده از اینکه قدرت تحرک نداشتم فهمیدم قطع نخاع شدم. 💢در دلم با خدا صحبت کردم. گفتم: خدایا من دوست ندارم معلول شوم. بدنم را برای کمک به بندگان خدا سالم قرار بده البته اگر صلاح باشد اگر هم مصلحت شماست که من معلول باشم بنده مطیع هستم. 💢چندین دقیقه به این صورت طی شد. همین طور در دل ذکر می گفتم و حضرت زهرا سلام الله علیها را صدا می کردم. توسل به مادر سادات پیدا کردم. 💢بعد از چند دقیقه بدون حرکت روی زمین بودم خونریزی من بند آمد. 💢در همین لحظات احساس کردم که می توانم پایم را تکان دهم! آهسته پایم را روی زمین کشیدم. 💢بعد متوجه شدم حس به انگشتان دستم نیز باز گشته آنها را باز و بسته کردم. 💢باور کردنی نبود من یک ربع هرچه تلاش کردم هیچ حرکتی نتوانستم انجام دهم اما حالا.. 💢خدا را شکر کردم.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و یکم معجزه🌺 👇👇👇 💢دستم را روی زمین کشیدم در همان گرگ ومیش صبحگاهی، بند اسلحه را لمس کردم. 💢اسلحه را به آرامی سمت خودم کشیدم قنداق اسلحه را روی سینه ام گذاشتم. 💢افسر بعثی هنوز در سنگر تیر با آتش خودش راه عبور رزمندگان را بسته بود او در چند متری من قرار داشت. 💢به محض اینکه متوجه من شد او را به رگبار بستم. 💢با کشته شدن افسر بعثی بقیه نفرات داخل سنگر فرار کردند. 💢چند دقیقه ای طول کشید تا رزمندگان به آن سنگر رسیدند من را در آن وضعیت دیدند و به عقب آوردند. 💢با اینکه گلوله به صورتم خورده و از گردنم خارج شده بود اما روحیه خوبی داشتم. هیچ احساس ضعفی در بدنم نبود. 💢می خواستم ادامه دهم اما کار با موفقیت در آن محور به پایان رسیده بود. 💢اما اینجا توی بیمارستان نجمیه همه پزشکان می گویند که این معجزه است گلوله درست به استخوان های نخاع خورده اما نخاع تو سالم است. 💢می گویند در تمام موارد مشابه که داشتیم آن مجروح قطع نخاع شده اما برای تو اینگونه نیست! 💢البته قوزک پای ابراهیم خیلی بد آسیب دید و شش ماه او را از حضور در جبهه دور کرد.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و دوم معجزه🌺 👇👇👇 💢یادم هست که یک ماه بعد ابراهیم و جواد افراسیابی و مصطفی تقوایی با موتور به هنرستان امام صادق علیه السلام در منطقع ۱۲ تهران آمدند تا به من سر بزنند. 💢ابراهیم گفت: چرا مدرسه خلوته؟ 💢گفتم: شهید آوردند. 💢شهید غمخوار اولین دانش آموز هنرستان است که شهید شده. الان بردند آن طرف جلوی سکو اما مداح نداریم. داش ابراهیم خدا تو رو رسوند. 💢سریع آمد میکروفن را برداشت و شروع کرد. 💢نمی دانید چه مجلسی شد. او می خواند و همه گریه می کردند. 💢بعد هم یک بیت شعر خواند و همه زمزمه کردند با همین شعر پیکر شهید را حرکت دادند. 💢مهدی یا مهدی به مادرت زهرا علیه السلام، امشب امضا کن پیروزی ما را 💢وقتی جمعیت از مدرسه رفت آقا ابراهیم آماده شد که با رفقا برود به من گفت: حسین اینجا رو ببین. 💢بعد وسط حیاط مدرسه نشست و محل بخیه پشت گردنش را نشان داد. 💢من با دست لمس کردم. درست محل استخوان نخاع سوراخ و بخیه شده بود. 💢واقعا فهمیدم که چرا پزشکان می گفتند معجزه شده.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و چهارم روحیات🌺 👇👇👇 💢یکی از بچه های باشگاه بعد از انقلاب هوادار منافقین شد. 💢ابراهیم خیلی حرص می خورد. خیلی ناراحت بود. مرتب می گفت: چرا اینطور شد؟ نکنه کم کاری از من بوده؟ خیلی هم تلاش کرد که او را برگرداند اما نشد. 💢در عوض یکی از بچه های ورزشکار بنام شهید رضا مونسان بعد از انقلاب وارد سپاه شد خیلی از لحاظ معنوی رشد کرد. 💢نمی دانید ابراهیم چقدر خوشحال بود. مرتب از او تعریف می کرد. 💢از دیگر روحیات ابراهیم این بود که در مقابل مردم و دوستان بلد نبود بد برخورد کند. یعنی تمام برخورد های او خوب و حساب شده و خیر خواهانه بود. 💢هر کسی هر چیزی از او می خواست نه نمی گفت. عاشق این بود که دل مردم را به دست آورد. هرکاری از دستش بر می آمد برای حل مشکل مردم انجام می داد. 💢یادم هست با هم رفتیم خیابان انقلاب از طرف پل چوبی دو تکه چوب مناسب گرفت تا با آن ها میل باستانی درست کند. 💢بعد چوب ها را داد به نجار در میدان قیام تا برای او آماده کند. 💢وقتی که بعد از مدت ها آماده شد به زورخانه آورد و مشغول شد. 💢میل های او بسیار سنگین بود و بلند کردن آن کار هر کسی نبود. 💢اما ابراهیم خیلی راحت با آنها ورزش می کرد. حتی چند دقیقه میل ها را در دستانش به حالت افقی نگه می داشت خیلی فشار به انسان وارد می شد اما ابراهیم به راحتی این کار را می کرد. 💢یکی دیگر از رفقای ما به ابراهیم گفت: این میل ها را به من می دهی؟ 💢او هم گفت: مال شما ولی تا فردا صبر کن. 💢بعد از ورزش گفتم: داداش ابراهیم این همه برای تهیه این میل ها زحمت کشیدی حالا به همین راحتی می خوای بدی بره! 💢گفت: عیبی نداره. این بنده خدا سادات و اولاد پیغمبره.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و ششم جماعت صبح🌺 👇👇👇 💢از تهران راهی جبهه بودیم من و ابراهیم با یک ماشین شخصی تا کرمانشاه رفتیم. 💢نیمه های شب بود هنوز به کرمانشاه نرسیده بودیم. من می دیدم که ابراهیم همینطور از خواب می پرد و به ساعت مچی خود نگاه می کند! 💢با تعجب گفتم: چی شده آقا ابراهیم؟! 💢گفت: کرمانشاه ساعت چهار صبح اذان می گویند. می خواهم نماز صبح ما اول وقت باشه. 💢چند دقیقه بعد از خواب پرید و بیدار ماند اشاره کرد تا جلوی یک قهوه خانه توقف کنیم. نماز جماعت صبح را در اول وقت خواندیم. بعد با خیال راحت به راهمان ادامه دادیم. 💢تابستان سال ۱۳۶۱ بود و ابراهیم در تهران حضور داشت. هر روز باهم به این طرف و آن طرف می رفتیم. 💢بیشترین کاری که ابراهیم در آن زمان انجام می داد گره گشایی از کار بندگان خدا بود. 💢یک شب با هم هیئت رفتیم بعد از آن در کنار بچه های بسیجی حضور داشتیم. 💢آخرشب هم برای چند نفر از جوانان محل شروع به صحبت کرد. خیلی غیر مستقیم آنها را نصیحت نمود. 💢ساعت حدود دو نیمه شب بود من هم مثل ابراهیم خسته بودم. از صبح مشغول بودیم. گفتم: من می خواهم بروم خانه و بخوابم شما چه می کنی؟ 💢ابراهیم گفت: منزل نمی روم. من می ترسم خوابم برود و نماز صبح من قضا شود شما می خواهی برو. 💢بعد نگاهی به اطراف کرد یک کارتن خالی یخچال سر کوچه روی زمین افتاده بود.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و هفتم جماعت صبح🌺 👇👇👇 💢ابراهیم آن کارتن بزرگ را برداشت و رفت سمت مسجد محمدی. ورودی این مسجد تقریبا یک فضای دو متری بود. 💢ابراهیم کارتن را در ورودی مسجد روی زمین انداخت. و همانجا دراز کشید. 💢بعد گفت: دوساعت دیگه اذان صبح است. مردمی که برای نماز جماعت به مسجد می آیند مجبور هستند برای عبور من را بیدار کنند. 💢بعد با خوشحالی گفت: اینطوری هم نمازم قضا نمیشه هم نماز صبح رو به جماعت می خوانم. 💢ابراهیم به راحتی همانجا خوابید. 💢برایم عجیب بود. نمی فهمیدم که چرا ابراهیم اینقدر به نماز صبح اهمیت می دهد. 💢او حتی زمانی که نوجوان بود برای نماز جماعت صبح به مسجد سلمان می رفت. 💢سالها از آن ماجرا گذشته. این برخورد ابراهیم با نماز صبح بارها مرا به فکر فرو می برد. 💢ما هر شب ساعت ها برای تماشای فیلم و فوتبال.. مقابل تلویزیون می نشینیم بی آنکه به قضا شدن نماز صبح خودمان توجه داشته باشیم بعد ادعا پیروی از راه رسم شهدا هم داریم. 💢بعدها در جایی خواندم شخصی به نزد امام صادق علیه السلام آمد و گفت: من گناه بسیار بزرگی کرده ام چه کنم؟ 💢حضرت فرمود: اگر به بزرگی کوه باشد خدا می بخشد. 💢آن شخص گفت: از کوه هم بزرگتر است و بعد به حضرت بیان کرد چه گناهی کرده. 💢گناهش بسیار بزرگ بود اما امام صادق علیه السلام در پاسخ فرمود: من تصور کردم نماز صبح شما قضا شده که اینگونه گفتی؟

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و هشتم یا فاطمه زهرا سلام الله علیها🌺 👇👇👇 💢از همان دورانی که در زورخانه بودیم و اطلاعات دینی من و امثال من کم بود ابراهیم به خوبی با معارف دینی آشنا بود. 💢به تمامی اهل بیت(ع) ارادت داشت اما نسبت به حضرت زهرا(س) ارادت ویژه ای داشت. 💢نام مادر سادات را که به زبان می آورد بلافاصله می گفت: سلام الله علیها. 💢یادم هست یک بار در زورخانه، مرشد به خاطر ایام فاطمیه شروع به خواندن اشعاری در مصیبت حضرت زهرا(س) نمود. 💢ابراهیم همینطور که شنا می رفت با صدای بلند شروع به گریه کرد. 💢من و دیگران نفهمیدیم که چرا ابراهیم اینگونه گریه می کند؟ 💢لحظاتی بعد صدای او بلندتر شد و به هق هق افتاد طوری شد که برای دقایقی ورزش مختل شد و مرشد زورخانه شعرش را عوض کرد. 💢حالا کسی در زورخانه در حین ورزش این گونه هست تصور کنید که در هیئت در موقع شنیدن مصیبت مادر سادات چه حالی پیدا می کند؟! 💢ابراهیم بعد از عملیات فتح المبین و مشاهده کرامات بی شماری که نتیجه توسل به حضرت زهرا(س) بود ارادتش بسیار بیشتر شد.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و نهم یا فاطمه زهرا سلام الله علیها🌺 👇👇👇 💢روزی که از بیمارستان نجمیه مرخص شد و او را به خانه آوردیم حدود هشت نفر از رفقایش حضور داشتند. مادر و خواهرانش نیز در خانه بودند. 💢ابراهیم گفت: وسط اتاق را یک پرده بزنید تا خانم ها نیز بتوانند بیایند می خواهم روضه حضرت زهرا سلام الله علیها را بخوانم. 💢او با صدایی سوزناک می خواند و خودش مثل ابر بهار اشک می ریخت. 💢نمی دانید با همان جمع چه مجلسی برپا شد. 💢هر بار که ابراهیم از جبهه به مرخصی می آمد سری هم به من زد و ماشین فولکس استیشن من را گرفت. بعد با جمع رفقای مسجدی عازم بهشت زهرا(س) می شد. 💢حضور در بهشت زهرا(س) برنامه همیشگی او در مرخصی ها بود. 💢یک بار نیز من توفیق داشتم که همراه آنها بروم حدود سیزده نفر عقب ماشین نشسته بودیم. 💢وقتی رسیدیم همراه با ابراهیم آرام آرام از میان قطعات شهدا می گذشتیم. انگار تمام شهدا را می شناخت! همینطور که راه می رفتیم از شهدا برای ما خاطره می گفت. 💢هر قطعه را که رد می کردیم رو به قبله می ایستاد و به نیابت شهدای آن قطعه یک روضه کوتاه از حضرت زهرا(س) می خواند یا اینکه چند بیت شعر می خواند و از همه اشک می گرفت. 💢بعد می گفت: ثوابش هدیه برای شهدای این قطعه. 💢سپس به قطعه بعدی می رفتیم. 💢هیچ وقت از خودش حرفی نمی زد. عبارت "من" در کلامش راه نداشت اما این اواخر دیگر کم حرف شده بود. احساس می کردم وجودش جای دیگر است. 💢این ماه های آخر خصوصا در پاییز ۱۳۶۱ هر جا می رفتیم از ابراهیم می خواستند مداحی کند. 💢بلافاصله شروع به ذکر مصیبت حضرت زهرا(س) می کرد. بعد هم خودش از حال می رفت.!

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و دهم یاد باد آن روزگاران🌺 💢نمی توانم از ابراهیم صحبت کنم خیلی برایم سخت است. 💢هرچه دوران کوتاه حضور او در خانواده را مرور می کنم ناراحت و افسرده می شوم. 💢دوران افسانه ای و طلایی زندگی ما زمانی بود که ابراهیم در خانه حضور داشت، جمع ما با حضور او جمع بود. فراقش زندگی ما را از هم گسیخت. 💢اما از خدا کمک می گیرم تا با دوستان جدید ابراهیم، گوشه ای از روحیات و صفاتش را بیان کنم: 💢دوران زندگی من در کنار ابراهیم کوتاه ولی بسیار آموزنده بود. 💢او برای من نه تنها برادر که یک استاد راهنما بود. در تمام رفتارهایش درس تربیتی وجود داشت. 💢او به موقع کارهایی که به عهده اش بود انجام می داد. در زندگی اش برنامه ریزی و تقسیم کار داشت. 💢وقتی می خواست به برادر و خواهرش چیزی آموزش دهد فقط در صحبت و نصیحت خلاصه نمی شد ابتدا آموزش می داد، بیشتر هم غیر مستقیم سپس خودش همراهی می کرد تا نتیجه کار و خروجی عمل ما را مشاهده کند. 💢ابراهیم برای حجاب و امر به معروف ابتدا از خانواده خودش شروع می کرد. او با کارهایش راه های امر به معروف را به خوبی آموزش می داد. 💢یادم هست هدیه تهیه می کرد و به من می گفت: به دوستانت که تازه نماز را شروع کرده اند و حجاب را رعایت می کنند هدیه بده. 💢این رفتار را در چهل سال پیش انجام می داد زمانی که کسی به این مسائل توجهی نمی کرد. 💢آنقدر شخصیت محبوبی در خانواده ما بود که حرفهایش را بدون دلیل قبول می کردیم. اگر می گفت چادر سرت کن بدون دلیل قبول می کردیم اما برای ما استدلال می آورد. 💢وقتی می خواستیم از خانه بیرون برویم خیلی دوستانه می گفت: چادر برای یک زن حریم است،یک قلعه و یک پشتیبان است از این حریم خوب نگهداری کنید.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و یازدهم یاد باد آن روزگاران🌺 👇👇👇 💢طوری دلیل می آورد که واقعا قبول می کردیم. 💢یک بار که سن من کم بود می خواستم جوراب رنگی بپوشم و از خانه بیرون بروم. 💢ابراهیم غیر مستقیم گفت: حریم زن با چادر حفظ می شود حالا اگر جوراب رنگی پا کنی باعث می شود جلب توجه کنی و حریم چادر هم از بین برود. جوراب رنگی جلوی نامحرم جلب توجه می کند. 💢می گفت: اگر خانم ها حریم رابطه با نامحرم را حفظ کنند خواهید دید که چقدر آرامش خانواده ها بیشتر می شود. صدای بلند در پیش نامحرم مقدمه آلودگی گناه را فراهم می کند اگر حریم ها رعایت شود نامحرم جرات ندارد کاری انجام دهد. 💢همیشه می گفت: به حجاب احترام بگذارید که حفظ آرامش بهترین امر به معروف شماست 💢ابراهیم به مهمان و مهمان نوازی خیلی اهمیت می داد. 💢بهترین ها را برای مهمان آماده می کرد اما شدیدا مخالف تجمل گرایی بود. 💢می گفت: اگر می خواهیم کنار هم راحت باشیم باید تجمل گرایی را کنار بگذاریم. نباید خودمان را برای مهمان اذیت کنیم. باید رفت آمدها و صله رحم را مطابق دستورات دین و بدون تجمل انجام دهیم تا رابطه خانواده ها همیشه بر قرار باشد. 💢همیشه در کار خیر پیش قدم بود. دوست داشت از صبح تا شب مشغول کار برای رضای خدا باشد. 💢دفتر چه ای داشت که برنامه و کارها یش را داخل آن می نوشت. 💢روزی که خیلی کار برای رضای خدا انجام می داد بیشتر از روزهای قبل خوشحال بود. 💢 یادم هست یکبار به من گفت: امروز بهترین روز من است چون خدا توفیق داد و توانستم گره از کار چندین بنده خدا باز کنم. 💢به هیچ یک از تعلقات دنیا دل خوش نمی کرد. هیچ چیزی او را راضی نمی کرد مگر دل یک انسان را به خاطر رضای خدا خوشحال کند. 💢لباس نو نمی پوشید می گفت: هر زمان تمام مردم توان پوشیدن لباس نو و زیبا داشتند من هم می پوشم. 💢این ویژگی ها را حتی قبل از انقلاب داشت.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و دوازدهم یاد باد آن روزگاران🌺 👇👇👇 💢در ایام انقلاب کارهایی می کرد که نفس خودش را بشکند‌. 💢مثلا در روزگاری که مردم به خاطر اعتصابات نفت نداشتند مرتب دبه های بزرگ نفت را در دست داشت و به سراغ خانه های مردم می رفت. 💢حتی یک بار دیدم ابراهیم گاری بزرگ در دست گرفته که داخلش دبه های نفت چیده شده بود. گاری را در کوچه و خیابان هول می داد تا به مردم نفت برساند. 💢در ایام انقلاب خیلی نگرانش بودیم. آخر وقت به خانه می آمد. 💢با صدای رسایی که داشت همراه همراه با دوستانش بر روی بام الله اکبر می گفتند. 💢صدای تیر اندازی هر لحظه به آنها نزدیک تر می شد و ما نگران بودیم. 💢یک شب دیر کرد. حکومت نظامی بود. یکباره محکم درب خانه را کوبید. 💢تا در را باز کردیم ابراهیم پرید داخل خانه! 💢همزمان یک گلوله به سمت او شلیک شد. 💢ابراهیم با آرامشی که همیشه داشت گفت: سرباز خوب نشونه گرفت اما تیرش به خطا رفت! 💢یکی از آرزوهای قلبی اش این بود که روزی در جمهوری اسلامی، موقع اذان که شد تمام مردم دست از کار بکشند و اذان بگویند و به سوی نماز و صحبت با خدا بروند. 💢خودش همیشه برای نماز به مسجد می رفت اگر هم شرایط مسجد رفتن نبود در منزل نماز جماعت برپا می کرد. 💢 یک شانه کوچک در جیب داشت در موقع نماز موها و محاسنش را به زیبایی مرتب می کرد و آماده گفتگو با پروردگار می شد.

#کتاب_سلام_بر_ابراهیم2 قسمت صد و سیزدهم یاد باد آن روزگاران🌺 👇👇👇 💢حتما شنیده اید که ابراهیم در عملیات نفوذی یک عراقی را که اسیر و زخمی شده بود روی کول خود قرار داد و تا نیروهای ایرانی آورد. 💢وقتی او را تحویل نیرو ها می دهد دل درد شدیدی می گیرد. 💢آپاندیس او را در بیمارستان عمل می کنند. 💢دکتر به او می گوید: چرا این کار را کردی؟ تو نباید در مسیر طولانی در کوهستان چنین کاری می کردی. 💢او هم گفت: احتیاج بود کسی نمی توانست او را به عقب بیاورد. 💢مجروح بود ما هم از این ماجرا بی خبر بودیم. 💢بعد از مدت ها که ابراهیم به تهران برگشت متوجه شدم که در وسایلش چند عکس مربوط به بیمارستان هست. 💢وقتی علت را از او سوال کردم مجبور شد که این ماجرا را توضیح دهد. 💢اما آخرین باری که در تهران در محضرش بودیم حال و هوایش کاملا تغییر کرده بود. 💢برخی روزها از غذا خوردن پرهیز می کرد. 💢 وقتی با اعتراض ما مواجه می شد می گفت: باید این بدن را آماده کنم! 💢در شب های سرد زمستان بدون بالش و زیر انداز می خوابید. 💢می گفت: این بدن را باید آماده کنم باید عادت کند که روزگار طولانی در خاک بماند. 💢آخرین خداحافظی او را کاملا به یاد دارم. هیچ وقت این گونه نبود. حال وهوایی داشت برای خودش. 💢قبل از عملیات والفجر مقدماتی با موتور آمد منزل و گفت: دارم می روم دعا کن که بر نگردم.! 💢نگرانی من را دید ادامه داد هنوز این جماعت یک دست نشده اند. نمی دانم چرا اینگونه اند؟ من از این دنیا هیچ چیز نمی خواهم حتی یک وجب از خاکش. 💢دوست دارم انتقام سیلی حضرت زهرا سلام الله علیها را بگیرم. دوست دارم اگر لایق شدم و در امتحانات خدا نمره قبولی گرفتم بدنم در راه خدا قطعه قطعه شود و روحم در جوار خانم حضرت زهرا(س) آرام گیرد.