#امام_علی #مدح_امام_عل ی میرود تا به کجا باز ، دلم میکند زمزمه آغاز ، دلم یاعلی ذکر لبانم گشته به درِ او بکند ناز ، دلم عاقل از عشق تو گشته کافر سرِ ما خورده به سنگِ حیدر سالیانیست که بیدار شدم سالیانیست که هوشیار شدم از زمانی که شدم مست نجف سائل حیدر کرار شدم جان ما با تو‌ گرفته اُلفت پاک‌ شد قلب همه از لطفت دهنم باز معطر شده است خانه ، میخانه‌ی دیگر شده است مِی خوران ، مست شدند از رهِ گوش باده شان حضرت حیدر شده است مستی از نام علی شد هدفم سخت دلتنگ هوای نجفم مثل تو‌ هیچ کجا نیست علی نور حق از تو جدا نیست علی شب معراج چهل جا بودی پی‌ آنم که کجا نیست علی؟ حق و‌ میزانِ دو عالم هستی چاه را بارشِ نم‌نم هستی خالق از روح تو در ما که دمید روح از فرط جنون جامه درید در نجف ، محضر تو می آیند ماه ، شب ها و سحر ها ، خورشید ملکوت اند دخیل علمت جبرئیل است گدای حرمت خصلت بنده نوازی داری صوت معروف حجازی داری شده ثابت به همه در میدان یدِ طولا و درازی داری در اُحد یار پیمبر بودی شیرِ بیدارِ پیمبر بودی عده ای چون‌ تو به یاری بودند عده ای غرق خماری بودند مثل بز گفته شده چند نفر روی آن کوه فراری بودند خونِ دل خورد چقد پیغمبر لعن الله علی چند نفر... نور ، در دست تو بوده پیدا بارها دشمن تو‌ شد رسوا زیر پا رفت ولی حقت ، آه... لعن الله علی آن شورا حیدری تا سرِ پیری هستیم تا دم مرگ غدیری هستیم 🔸شاعر: #محمد_حسین_چاووشی