سرنوشت شهدایی که به آروز هایشان رسیدند ....

#شهرداری_تهران #شورای_شهر_تهران #مسئولان_لیبرال

⚫️ #با_کاروان| تفڪر یزیدی میوه ی شجره ی #تحریف‼️ ◾️ آن عالم جاهلی که افق دیدش محدود است بایست مقیاس گودال قتلگاه را با ارض و مرزی محدود و در زمانی معین خلاصه کند! چرا که هرگز نمیخواهد بپذیرد که وسعت مرز کربلا به پهنای نبرد حق و باطل است و بایست از تابلوی عاشورا برای هر روز خود درس ها و عبرت ها بگیریم. او میخواهد در دفتر تاریخ فقط یک یزید و شمر ببیند و بس! 🔹 اما آنی که میخواد در مکتبخانه ارباب ، تلمّذ کند باید از خود بپرسد: چگونه منبری که منزلگاه رسول الله(ص) بود توسط معاویه و یزید بوزینه باز غصب شد و خواص مدعی سکوت کردند و عوام تمکین!! چرا آب از آب تکان نخورد؟ 🔹آیا اگر یزید بلافاصله پس از رحلت پیامبر(ص) ادعای فتنه گری و خلافت اسلامی میکرد مردم می پذیرفتند؟ مسلما خیر؛ پس چرا اینگونه شد؟ چون میوه ی تلخ یزید ثمره شجره ی تحریف بود. در حقیقت یزید بر صدر منبری نشست که برخی شیوخ قبلاً در پله اول و دوم و سوم به صورت گام به گام اسباب تحریف و فتنه را فراهم کرده بودند.. شیوخی و شریح ها و کاسبان تحریفی که در پوستین نفاق تکاثری، نفاق تفاخری و نفاق تجاهلی با تغییر حب و بغض و مهندسی ادراکات ، امامت را تبدیل به خلافت و سلطنت را جایگزین خلافت کردند! 🔹 آری؛ کربلا میخواهد به عاشورائیان درس بدهد که اگر افق دید را وسیع نکنیم خزه ی تحریف بر دیوار جهالت و غفلت و بی بصیرتی ملت رشد خواهد کرد. علت انحراف عوام، انحراف میلیمتری خواصی بود که بنای فتنه عاشورا را در سقیفه و در برخی تریبون ها بنا نموده و در هر دوره در پوشش لفاظی های زیبا بخشی از ارزش ها را تحریف و قربانی مطامع سیاسی خود کردند. 🔹البته در هر زمان عده ای دلال! که فقط رقص موسمی خوشه های فتنه را دیده و از آفت ریشه بی خبرند ممکن است خریدار هر خرمنی و هر منبری باشند و پای هر سفره ای نشسته و برای هر نطق و پستی لایک بفرستند. همانطور که عده ای غافل از فتنه آن شیخ اکبر و خلیفه دوم فقط بر ساده زیستی او رشک بردند ولی نمی دانستند خشت اول که گذاشت آن شیخ کج تا کربلاها می رود دیوارها کج!! ؛ 🔻 سخن آخر؛ 🔹 آسیبی که اسلام از تحریف و فتاوای شاذ ابوهریره هاو ابوموسی ها و عمروعاص و شریح ها خورده است بسیار سنگین تر است از ضربه ی ابوجهل ها و ابولهب ها و تحریم قریشیان! 🔹 یادمان باشد در بدرها و احدها شاید جسم اسلام از ناحیه کدخدانمایان وقت و نوچه هایشان آسیب ببیند ولی خطر بیشتر آنجاست که در کربلاها بواسطه ی تحریف روح اسلام قربانی جسم اسلام شود. در مقابل سیوف احد، بسیارند آنانی که لباس رزم پوشند ولی در کربلاها چه بسا راه بلدان دیروزی که عامدانه یا جاهلانه پرچمدار یا اسیر دام تحریف شوند و با ترور شخصیت آقا و تحریف شعائر و آرمان انقلاب اسلامی پیامبر (ص)، بستر را برای تراژدی شهادت فرزند فاطمه در قربانگاه کربلا را فراهم آورند..! 🖌 #محمدصادق_سلطانزاده 🇮🇷

#نهج_البلاغه 📚📚در محضر نهج البلاغه:خطبه 176: «آگاه باشيد ظلم بر سه قسم است: ظلمى كه آمرزيده نمى شود، و ظلمى كه باز خواست می شود، و ظلمى كه آمرزيده شده باز خواست نمى شود، امّا ظلمى كه آمرزيده نمى شود شرك به خدا است، خداوند سبحان مى فرمايد: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ» يعنى خدا نمى آمرزد كسی را كه به او شرك آورد، و امّا ظلمى كه آمرزيده می شود ظلم بنده است بر نفس خود در به جا آوردن برخى گناهان كوچك (در صورتي كه اصرار بر آن نداشته باشد، زيرا اجتناب و دورى از كبائر و گناهان بزرگ كفّاره ای ست كه گناه كوچك را پوشانده جلوه نمى دهد) و امّا ظلمى كه باز خواست می شود ظلم بنده است بنده ديگر را، قصاص و تلافى در آخرت سخت و دشوار است، و قصاص در آنجا با زخم كاردها و زدن تازيانه ها نيست، ولى قصاصى است كه زخم و تازيانه نزد آن كوچك شمرده می شود (از اين بيان فهميده می شود آنان كه به آل محمّد، عليهم السّلام، ظلم نموده اند به سختى باز خواست شده به عذاب گرفتار خواهند شد.)پس از دو رنگى و دو روئى در دين خدا بپرهيزيد (اين جمله اشاره است به گروهى كه در بيعت نمودن با آن حضرت متوقّف بودند، و آنان كه بيعت را شكستند) زيرا اجتماع (دست به دست دادن و يكى شدن) در آنچه حقّ است و آن را ميل نداريد بهتر است از تفرقه و جدائى در آنچه باطل است و آن را دوست مى داريد، و خداوند سبحان بر اثر تفرقه و جدائى به هيچ كس از گذشتگان و باقى ماندگان خير و نيكوئى عطاء نفرموده.( ترجمه فیض الاسلام)

#نهج_البلاغه 🔔🔔 زنگ تأمل و اندیشه: «اگر هر گروهى رنگى به خود بگيرد و برنامه ‏اش را از ديگران جدا سازد، خواه در برنامه‏ هاى عقيدتى باشد يا عملى، اين تلون و رنگارنگ شدن، سبب پراكندگى صفوف و به هدر رفتن نيروها و گاه جنگ‏هاى داخلى مى‏ شود و سرنوشت جامعه و منافع آن را به خطر مى‏ اندازد. هرگاه- همان گونه كه امام عليه السّلام در سخن ياد شده فرموده- افراد جامعه در مسائل ساده انعطاف به خرج دهند و در امورى كه بر خلاف سليقه آن ‏هاست دندان بر جگر بگذارند و تحمل پيشه كنند به يقين وحدت حاكم مى‏ شود و آرامش و عظمت به جامعه باز مى ‏گردد.» پیام امام امیر المومنین علیه السلام، ج 6، ص601

رضایی: 🌼 داستانی خواندنی از حجت الاسلام قرائتی در مورد قمه زنی (با استناد به آیه قرآن) حجت الاسلام قرائتی: در یکی از شهر‌ها با وجود توصیه ‏های مبلغین بزرگوار مبنی بر پرهیز از قمه‎زنی، مردم به خاطر اعتقادات خود دست ‏برنمی ‏داشتند. به ما گفتند به آنجا برویم و آن‌ها را از این کار باز داریم. ایام ماه محرم بود و چون اعلام کرده بودند فلانی می ‏آید و مردم ما را در تلویزیون دیده بودند، در مسجد جمع شدند. وقتی وارد شدم گفتند: آقای قرائتی آمده‏‌ای برای قمه‎زنی بگویی. گفتم: شغل من چیست؟ گفتند: تو معلم قرآن هستی. گفتم: به عنوان معلم قرآن قبولم دارید؟ گفتند: بله قبولت داریم، ولی حرف قمه نزنی، فقط قرآن بگو. من روی تخته نوشتم: «بسم الله الرحمن الرحیم - یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا» (سوره بقره آیه ۱۰۴)؛ «ای کسانی که ایمان آورده‏ اید! "راعنا" نگویید، بلکه بگویید: "انظرنا".» و بعد توضیح دادم که: «یا ایها الذین آمنوا» یعنی:‌ ای مؤمنین. «لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا» یعنی: راعنا نگویید بلکه انظرنا بگویید. راعنا نگویید یعنی چه؟ این قصه‏‌ای دارد و قصه ‏اش این است که: پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در حال سخنرانی بود، یک نفر از پای سخنرانی گفت: راعنا، یعنی مراعات ما را هم بکن. یعنی آرام‎تر صحبت کن یا به این طرف و آن طرف نگاه کن. این کلمه راعنا مثل کوکو است که هم می‏ شود آن را با سیب زمینی درست کرد و هم با سبزی. «راعنا» را هم می‏ شود از ریشه «رعی‏» گرفت و هم از ریشه «رعن‏». اگر از «رعی‏» گرفته شود به معنای «مراعات ما را بکن‏» است، ولی اگر از ریشه «رعن‏» گرفته شود، رعونت ‏به معنای خر کردن است! و «راعنا» یعنی «خرمان کن.»! وقتی که مسلمانان می‏ گفتند «راعنا» هدفشان مقدس بود و معنای «مراعاتمان کن‏» را اراده می ‏کردند، ولی یهودی‎‌ها از این کلمه استفاده کرده و گفتند: مسلمان‎‌ها به پیغمبرشان می‏گویند خرمان کن. در اینجا آیه نازل شد که: «یا ایها الذین آمنوا لا تقولوا راعنا و قولوا انظرنا»؛ «ای کسانی که ایمان آورده‏ اید، "راعنا" نگویید بلکه "انظرنا" بگویید.» یعنی کلمه‏‌ای را که دشمن از آن سوء استفاده می‏ کند به کار نبرید. بعد از این که این آیه را تفسیر کردم، گفتم: شما که قمه می‏ زنید هدفتان مقدس است و به عشق امام حسین علیه السلام این کار را می ‏کنید، ولی تلویزیون کشورهای اروپایی این کار شما را دوازده مرتبه نشان داده و گفته است که شیعه ‏‌ها دچار مرض خودآزاری هستند. دشمن از این کار شما چنین سوء استفاده می‏ کند. این کار امروز شما مثل همان «راعنا» گفتن مسلمانان صدر اسلام است که دشمن از آن سوء استفاده می‏ کرد و قرآن کریم با آیه مورد بحث‏ به مسلمانان آن روز و امروز هشدار می‏ دهد که: از هر کاری که دشمن از آن سوء استفاده می‏کند پرهیز کنید. پس، چون امروز دشمنان از قمه‏ زنی شما سوء استفاده می‏ کنند، شما دیگر قمه نزنید. گفتند: حالا فهمیدیم و دیگر قمه نمی‌زنیم. منبع: مجله مبلغان، شماره ۳۹ به گزارش خبرگزاری صدا و سیما

✅آثار و عوامل سیاسی عاشورا✅ ولایت گریزی کوفیان:  سست عنصری و تزلزل شخصیت و عدم ثبات در قول و فعل کوفیان مهم ترین نمونه ولایت ناپذیری در ایجاد رخداد عاشوراست. مردمی که مشتاقانه امام را دعوت کرده بودند و در نامه های خود از انتظار مردم و باغستانه ای به سبزه آراسته و میوه های رسیده و گیاهان روییده و برگ­های سبز درختان و سپاه مجهز و آماده برای امام دم زده بودند، ناجوانمردانه و خائنانه رأی و عقیده خود را پس گرفتند و در صف دشمنان حضرت اباعبدا... حاضر شدند. این لکه ننگ تا ابد بر دامان کوفیان باقی خواهد ماند. بهتر آن است که وصف کوفیان را از زبان حضرت زینب (س) بگوئیم. حضرت زینب(س) در توصیف کوفیان چنین می­فرماید:  «ای مردم کوفه! ای صاحبان مکر و خدعه! آیا بر ما گریه می­کنید؟ هرگز آب دیدگان شما فرو نایستد و ناله های شما ساکت نگردد. مَثَل شما، مَثَل زنی است که رشته های خود را نیکو ببافد و سپس از هم باز کند. شما ایمان خود را مایه مکر و خیانت در میان خود ساختید و رشته ایمان را بستید و دو مرتبه باز کردید. در میان شما، جز خودستایی و فساد و سینه های پرکینه و چاپلوسی و تملقی چون تملق کنیزان و غمّازی با دشمنان، خصلتی نیست. شما مانند گیاه­های زباله دان ها هستید که قابل خوردن نیستند و به نقره ای می مانید که زینت قبور باشد و از آن استفاده درست نمی گردد و عذاب جاویدان برای شما آماده شد. آیا پس از کشتن ما بر ما گریه می کنید و خود را سرزنش می­نمایید؟ آری به خدا قسم زیاد گریه کنید و کم بخندید. همانا شما لکه عار روزگار را به دامان خود افکندید که به هیچ آبی نمی­توان شست و شویش داد.»  غربت حضرت مسلم: تنهایی و سرگشتگی حضرت مسلم در کوچه های کوفه، شعاعی از تنهایی و غربت مولایش ابا عبدا... علیه السلام است. پس از شنیدن خبر قتل هانی، مسلم با افرادی که با او بیعت کرده بودند، برای جنگ با ابن زیاد از خانه خارج شد، چون اصحاب مسلم با خبر آمدن لشگرهای شام تهدید شدند، اندک اندک پراکنده شدند. #ثامن #شعور_حسینی