پــــــــروردگـــــارا . . .
كمک كن درمسیری باشیم که سرانجامش به تو ختم شود..
پــــــــروردگـــــــارا . . .
آزاد،رها،خود،زندگی و تمام لحظه هایمان را به تو می سپاریم..
پــــــــروردگــــــارا . . .
چشمانمان مي بينند بزرگيت را . گوشهايمان مي شنوند صداى عظمتت را.
پــــــــروردگـــــــارا...
دستانمان لمس مي كنند زيبايی هاي خلقتت را . . خـــــدایـــــا به خاطر خـــــداييت تو را شكر . . ما را، هر چند آلوده، بنده خود بدان . . .
پـــــــــــروردگـــــــارا. . .
تـو خیلی بزرگی و ما خیلی کوچک . تو را به بزرگیت، فراموشمان نکن
پـــــــــروردگــــــارا...
آه ای خــــــدای بی همتا.. نه آن قدر پاکیم که کمکمان کنی و نه آن قدر بدیم که رهایمان کنی . .میــان این دو گمیم . . .!
پـــــــــروردگــــــارا..
هر چه قدر تلاش کردیم نتوانستیم آنــی باشیم که تو خواستی . . هـرگز دوست نداریم آنی باشیم که
تو رهـایمان کنی . . .
پس مهربان خـــــدای ما. .
هیــــــــچگاه رهایمان نکن!
آمیـن یا رب العالمین 🙏🏻🌻
چه وقت انسان بزرگی هستیم ؟!
🔹هرگاه از خوشبختی کسانیکه دوستمان
ندارند ، خوشحال شدیم....
🔹هرگاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق
خود گذشتیم....
🔹هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما
گرفته اند هدیه دادیم.....
🔹هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی
دیگران نبود....
🔹هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.
🔹هرگاه به بهانه ی عشق از دوست داشتن
دیگران غافل نشدیم....
🔹هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با
دشمن انتقام نبود....
🔹هرگاه دانستیم عزیز خدا نخواهیم شد ،
مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران
باشد....
🔹هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران
بود....
🔹هـــرگــاه هـــمه چـیز بــودیــم و نگفتیم که همه چیز هستیم.
" نیروی توکّل "
توّکل کردن به خداوند ،
آن یک هوشمندیِ سالکانه است.
توکّل یعنی به خدمت گرفتن تمامی
نیروهای غیب و شهود.
آن که به خدا توّکل کند،
هستی با تمام قوایش
در خدمت اوست.
چنین کسی تنها نیست ...
اگر چه در بیابانی خشک و بی آب و علف باشد.
و نشانه ی توّکل، پذیرش و تسلیم در برابر اراده ی اوست.
و از آنجا که اراده ی او جز خیر و صلاح نیست،
توکّل کننده همواره در حوزه ی خیر بسر می برَد.
هر چه پذیرش و تسلیم بیشتر باشد،
توکّل از اقتدار و نور بیشتری برخوردار است.
با توکّل، تو.. کل.. می شوی!
و آن کسی که کل شود
عملاً از کل برخوردار شده است