✨لبخند خدا 💚همه ما در زندگی خود تجربه برخورد با افرادی را داریم که به ما بدی کرده‌اند. ما می‌توانیم به راحتی مثل خودشان با آنها رفتار کنیم و متقابلاً به آنها بدی کنیم. ولی این کار با ذات پاک ما در تضاد بزرگی است. 🌻🍃این خداوند است که در جای مناسب و حق نشسته و به خوبی به رفتار آنها پاسخ خواهد داد. خداوند خودش منبع رحمت و بزرگی و بخشش است. و از رفتارهای نامناسب ما چشم‌پوشی می‌کند. پس ما هم نباید درصدد پاسخ دادن به رفتارهای بد دیگران باشیم. 💚 ما با بخشش و خوبی به دیگران در چنین شرایطی، تجلی لبخند خداوند خواهیم بود. 🍃🌹🍃🌹🍃🌹

. تو پایان هر جستجوی منی ....🌿❤️ خدایا من با تو درگیر آرامشم ... نه با غیر تو خدا منبع آرامش و شادی 🌹

سلام 🤚 صبح زمستانی تون بخیر🍎🍏 قلبتون مملو ازعشق، زندگیتون سرشار ازنیکی الهی! ساحل زندگیتون همیشه آروم دلتون مثل دریا وسیع وبخشنده وقلبتون مثل آسمان آبی پهناور ومهربون🍎🍏

چشمه باش! یک مشت خاک را در یک لیوان آب بریز، چند لحظه صبر کن، آیا می توانی آب را بنوشی؟ یک مشت خاک را درون چشمه بریز چند لحظه صبر کن، حالا می توانی یک لیوان از آب گوارای چشمه بنوشی، درد و رنج های دنیا هم همین طور است، مشتی خاک. این بستگی به تو دارد که لیوان آب باشی یا چشمه برای دقایقی چشمانتان را ببندید و چشمه بودن را احساس کنید، چشمه از خودش می جوشد و هر لحظه نو به نو می شود، زلال و پاک. چشمه بودن خوب است، چشمه باش

‌ دنیا خیلی زیبا خواهد شد اگر بیاموزیم دروغ نگوییم، تهمت نزنیم، مودب باشیم، صادق باشیم، انتقاد پذیر باشیم، دیگران را آزار ندهیم، وجدان داشته باشیم، از کسی بت نسازیم، از قدرت سوء استفاده نکنیم، پشت سرکسی غیبت نکنیم، به عقاید همدیگر احترام بگذاریم، مسولیت اشتباهاتمان را بپذیریم، به قومیت وملیت کسی توهین نکنیم، به ناموس دیگران چشم نداشته باشیم در مورد دیگران قضاوت و پیش داوری نکنیم

چون قلم اندر نوشتن می شتافت چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت چون سخن در وصف این حالت رسید هم قلم بشکست و هم کاغذ درید هر چه گویم عشق را شرح و بیان چون به عشق آیم خجل گردم از آن علت عاشق ز علت‌ها جداست "عشق" اصطرلاب اسرار خداست

استاد عباس منش ‌ ❌مثل ابوموسی نباشیم❌

⛔️ کجاها نباید خندید!!! به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند , نخند به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمیخری ، نخند به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چند ثانیه ی کوتاه معطلت کند , نخند به دستان پدرت... به جارو کردن مادرت... به رفتگری که در گرمای تیر ماه کلاه پشمی به سر دارد ... به پارگی ریز جوراب کسی در مجلسی به پشت و رو بودن چادر پیرزنی در خیابان , نخند نخند که دنیا ارزشش را ندارد ... که هرگز نمی دانی چه دنیای بزرگ و پر دردسری دارند : آدم هایی که هر کدام برای خود و خانواده ای همه چیز و همه کسند ... آدم هایی که برای زندگی تقلّا می کنند ... بار می برند ... بی خوابی می کشند ... کهنه می پوشند ... جار می زنند ... سرما و گرما را تحمل می کنند و گاهی خجالت هم می کشند ... 💠 خیلی ساده : هرگز به آدم هایی که ضعیفتر از تو هستند , نخند . روزی ممکن است تو جای آنها باشی . کسی چه میداند ؟