زمین را براى شما گستردم و آسمان را برافراشتم و درك خوبى‏ها و بدى‏ها را به روح شما الهام كردم تا به اختیار خود، راه تزكیه نفس را بپیمایید. ابر و باد و مه و خرشید و فلك در كارند تا تو نانى به كف آرى و به غفلت نخورى‏ همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار شرط انصاف نباشد كه تو فرمان نبرى 🔷 شرح برخی کلمات: - «فجورها» از فجر به معناى شكافتن است. - برافراشتگى آسمانها و گستردگى زمین، با اراده مستقیم الهى یا از طریق نیروها و عوامل طبیعى است و لذا قرآن مى‏فرماید: «والسماء و ما بناها» و نفرمود: «من بناها» زیرا كلمه «ما» شامل غیر خداوند نیز مى‏شود. یعنى آنچه آسمان را بنا كرد از نیروها و جاذبه‏ها و دافعه‏هاى طبیعى است كه خداوند حاكم كرده و #اگر مراد از كلمه «ما» در «و ما بناها» خداوند باشد، به خاطر آن است كه در لفظ «ما» نوعى ابهام برخاسته از عظمت نهفته و به همین دلیل به جاى كلمه «من» كلمه «ما» گفته شده است. (واللّه العالم) - جهان هستى، گویا در ابتدا یك مجموعه متراكم بوده، سپس بخشى برافراشته و آسمان شده و بخشى گسترده و زمین شده است. «بناها - طحاها» #مؤید این سخن آیه‏اى است كه مى‏فرماید: آسمان و زمین رتق بود و فتق كردیم، یعنى بسته بود و بازش كردیم. «رتقاً ففتقناهما»(67) - بعضى كلمه «طحاها» را اشاره به حركت زمین دانسته‏اند، چون یكى از معانى «طحو» راندن و حركت دادن است. - اسلام، فكر انسان مادى را از شكم و شهوت و شمشیر و شراب، به تأمّل در عمق آسمان‏ها و زمین و گردش كرات و پیدایش ایام وا داشته است. (که جای شکر دارد این مرحمت الهی) _ در تفاوت میان وحى و الهام، گفته‏اند كه الهام، دركى است كه انسان سرچشمه آن را نمى‏شناسد، در حالى كه گیرنده وحى، سرچشمه وحى را مى‏شناسد. تفسیر نور👆👆👆 🌟امام باقر و صادق علیهما السلام در تفسیر آیه «قد افلح من زكّاها» فرمودند: «قد افلح من اطاعَ» یعنى آن كس‏كه از پیامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد. - در دید الهى، پاكان رستگارند. «قد افلح من زكّاها» ولى در نزد فرعونیان، زورمندان رستگارند كه غلبه دارند و به ظاهر پیروزند. «قد افلح الیوم من استعلى» 🔑- #در_انجام كارهاى #خیر، #امید_رستگارى است⏳. «و افعلوا الخیر لعلّكم تفلحون»(مثلا کار #ادیسون😊) 💡در حالى كه در تزكیه نفس و خودسازى، رستگارى قطعى است⌛️. «قد افلح من زكّاها» 👌👉👉 🔹تزكیه نفس، شامل دورى از عقائد و اخلاقیات و رفتارهاى ناپسند و كسب عقائد و اخلاقیات و كردارهاى پسندیده است. ✍ در سوره شعراء، آیه 155 «لها شرب و لكم شرب یوم معلوم» و سوره قمر، آیه 28 «نبّئهم انّ الماء قسمة بینهم كلّ شرب محتضر» مى‏خوانیم: آب قریه یك روز سهم مردم و یك سهم روز شتر است و هر كدام در روز خود بهره گیرند و كسى مزاحم ناقه نشود كه به عذاب بزرگ گرفتار خواهد شد. 🤔🤔در قرآن، #چهل مرتبه ماده #فلاح به كار رفته كه از #بررسى آنها معلوم مى‏شود #رستگارى شامل #چه_گروه‏هایى مى‏شود و چه گروه‏هایى از رسیدن به آن محرومند، همچون مجرمان كه مى‏فرماید: «لا یفلح المجرمون» - «خاب» از مصدر «خیبة» به معناى به هدف نرسیدن است. - «دسّ» به معناى پنهان كردن و تعبیر قرآن درباره‏ى زنده به گور كردن دختران چنین است: «یدسّه فى التراب» 😯آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رویى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى‏كند عیب‏ها و خلافكارى‏هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسیسه» نیز به كار زشتى گفته مى‏شود كه آن را پنهان مى‏كنند. - «دَمدم» به معناى عذاب شكننده و فراگیر است كه عذاب شده را قطعه قطعه و پراكنده مى‏كند. -منظور از «سوّاها» یا قلع و قمع ساختمان‏ها است كه با خاك یكسان شد و یا خود مردم كه با خاك یكسان شدند. 🌠یك فرد تزكیه شده مى‏تواند #منشأ تحول در جامعه شود و به جامعه رشد و شجاعت و شخصیّت و معرفت و وحدت دهد، چنانكه یك نفر تزكیه نشده براى رسیدن به هوسهاى خود امت‏هایى را به فساد و نابودى و سقوط مى‏كشاند. 💌در قرآن، براى رستگارى(فلاح) انسان‏ها دو عامل مطرح شده است: یكى ایمان و دیگرى تزكیه. «قد افلح من زكاها»، «قد افلح المؤمنون» ♻️بنابراین حقیقت ایمان و تزكیه یكى است و هر كس مى‏خواهد خودسازى كند، باید مؤمن واقعى باشد. آرى مؤمن واقعى كسى است كه خود را تزكیه كند و تزكیه شده واقعى، كسى است كه ایمان داشته باشد و احكام و تكالیف دینى را به دقت انجام دهد كه در آغاز سوره مؤمنون آمده است. 🚷در تفسیر اطیب‏البیان مى‏خوانیم، جنایتكاران تاریخ و قاتلان زیاد بودند امّا نوعاً به خاطر حفظ حكومت یا گرفتن حكومت یا محو رقیب و یا طمع به رسیدن چیزى، دست به جنایات مى‏زدند 🤯 امّا قاتل ناقه صالح و حضرت على علیه السلام مرتكب جنایت عظیم شدند، در حالى كه هیچ یك از انگیزه‏ها و عوامل فوق در كار نبود، فقط و فقط شقاوت😱 بود.