📌 یک جاهایی ما حقِ امر به معروف و نهی از منکر نداریم یا اینطور بگیم که بعضی از امر به معروف و نهی از منکرها یک جورایی حرام میشن! یعنی غلط میشن! ◀️ سه تا از مهم ترین هایش را می گوییم👇 1⃣ جایی که علم به معروف و منکر نداریم (شرط اول از چهار #شرط_وجوب) وقتی "یقین" نداریم که این کار گناه است، نه فقط امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست بلکه جایز هم نیست ♨️چون ایذاء مومن داره، هَتک حُرمت مومن داره، بی احترامش می کنم و در واقع اذیت میشه 👈پس جایی که از حرام بودن کار "مطمئن" نیستیم، حق تذکر نداریم 2⃣ در جایی که ما به اَخَفِ درجه اکتفا نکنیم مثلا اگر تذکر لسانی میدادیم کافی بود و جواب میداد، به جاش زدیم درِ گوشش همه مراجع می گویند که این کار "حرام" است ♨️مثلا اگر گناهِ علنیِ اون فرد رو جلوی ٣-٢ تا از دوستانش بهش تذکر می دادم خودش رو جمع و جور می کرد ولی اومدم جلوی ٢٠٠ تا از رفیقاش گفتم جلوی همه نمازگزاران مسجد گفتم، دادم اخبار و سایت ها و... اعلام کردن، آبروش رفت در حالیکه به کمتر از این هم جواب حاصل میشد با ایذاء و اذیت کمتر از این هم جواب حاصل میشد 👈این هم یکی از موارد حُرمت امر به معروف و نهی از منکر هست 3⃣ یکی دیگر از موارد حُرمت امر به معروف و نهی از منکر هم بحث "مفسده اهم" هست که اگر گناه کوچک باشه ولی مفسده تذکر ما خیلی زیاد باشه؛ هم برای خودمون و هم برای دیگران خیلی خطر داشته باشه 👈در اینجا هم امر به معروف و نهی از منکر "حرام" است #استاد_علی_تقوی #دوره_احکام_فراموش_شده