یه خاطره خنده دار یادم اومد. یادتونه که گفته بودم طرحم رو (طرح اجباری پزشکان) تو روستاهای جنوب کشور (جیرفت، جنوب کرمان) گذروندم. و به این امید بودم که از خانم‌های روستا کمک بگیرم برای نگهداری از دخترم. ولی خب... تیرم خطا رفت! چندباری گفتم، هکتارها اطراف پانسیون ما (و همکارم و سرایدار) فقط مزرعه بود و مار و عقرب! بدون اثری از خانه و آدم... خلاصه، اجباراً دخترم رو گذاشتم پیش همسر سرایدار. خدا خیرش بده درسته که ایده آلم نبود (و نهایتاً بخاطر مشکلاتی که در تربیت دخترم داشت پیش میومد محل کارم رو به هر دردسری که بود تغییر دادم) ولی بالاخره به دادم رسید تو اون تنهایی و بی‌چارگی... یه دختر داشتن حدود ۴ ساله. دختر من ۳ ساله بود. یه روز بعد ساعت کار رفتم دنبال دخترم، دست و دهنش نارنجی بود بخاطر خوردن پفک. رفتیم اتاق خودمون یهو با ذوق گفت: *مامان! هویج هاشون خیلییی خوشمزه بود! 😍😋* 😁 بچه م تا اون موقع پفک نخورده بود، فکر میکرد یه جور هویجه 😂🤦‍♂ 🥕🥕🥕🥕🥕🥕 البته این فقط برا بچه اول بود. بعدش دیگه به لطف اطرافیان 😉 چشم و گوش (چشم و دهن) بچه‌هام باز شد 😄🙄 مخصوصاً که ما سفر زیاد میرفتیم و تو سفر دیگه این خوراکی ها رو آدم بیشتر میخره... درباره نوشیدنی گازدار خب تو سال‌های اول بچه داری خودمون نمیخوردیم لذا بچه نمیدید خیلی. ولی خب در منزل دیگران میدید. ما هم اولاً توضیح میدادیم که ضرر داره (اینجوری میگم: برای سلول های مغزت ضرر داره، برا قلبت ضرر داره، برا چشمت ضرر داره، برا معده ت ضرر داره، برا استخوان هات ضرر داره، برای رشد و هوش و سلامتی ت ضرر داره) ثانیاً #جایگزین ارائه میدادیم؛ اگر دوغ نبود، در مواردی مخصوصاً منزل نزدیکان، اجازه می‌گرفتیم و برای بچه‌ها شربت (آبلیمو یا نعنا) درست میکردیم. و چون خودمون هم نمیخوردیم (بابا هم بیشتر در پرهیز بود) بچه میپذیرفت. بچه اول و دوم اینجوری جلو برن برا بعدی ها راحت تریم. البته احتمال طغیان در هر یک فرزند وجود داره😁 برخی هم میگن خب بالاخره بزرگ بشه، عقل‌رس و مستقل بشه که میخوره😏😌 منم میگم خب بخوره! حالا تا میتونم و در اختیار و قدرت منه که باید جلوگیری کنم از آسیب! یک لیوان کمتر هم بهتر! بعدم اگر «منطق منع + الگوی مناسب + جایگزین» ارائه بشه احتمالش کمتره. ولی خب به نظرم یک بار بچه بخوره و مزه‌ش بره زیر دندونش، دیگه سخت میشه منعش کرد. لذا مقاومت بر همون قبح و لب نزدن اولیه مهمه؛ حداقل تا یک سنی... نه اینکه ببینی بچه یک و نیم دو ساله، یک لیوان نوشابه با غذاش... 😥😓 به غیر نوشیدنی قندی گازدار، فقط سوسیس و کالباس کارخانه ای جزو ممنوعاتمون مونده. بقیه بحمدالله فتح شده 😒😒 البته مصرف شکلات و آدامس و آب‌نبات هم خیلی کمه تو خونه مون. چیپس و پفک نسبتاً کمه ولی هست😢 @hejrat_kon

این چیه؟ پرده سینما چی هست؟ بچه زرنگ 😍 دیدینش؟ یه پویانمایی تمیز و حرفه‌ای و متناسب با ارزش‌های بومی سه‌شنبه‌ها نیم بها بود سینما؟ 😉 خلاصه که از دست ندید. در برخورد با کودک که چه عرض کنم، با همه آدم ها، وقتی یه چیزی رو #منع میکنیم باید #جایگزین ارائه بدیم! خدا هم همینجوری برخورد میکنه. تو ماه رمضان اگر از خوردن و آشامیدن منع میشیم، عوضش خدا میگه حتی بوی بد دهان توُی روزه دار رو هم خودم خریدارم، برای من از مشک خوشبوتره! یا اگر از راحتی در پوشش منع میشیم، عوضش قطره های عرق زیر چندلایه حجاب هم نور میشه برامون. خلاصه خدا هم میگه اینو نکن، عوضش اونو بهت میدم. و بله خب با افقی خیلی بالاتر از این دنیای دون فانی (و البته کلی منفعت برای همین دنیا) تو #تربیت_فرزند هم اگر یه چیزی که به نظرمون آسیب زا هست رو میخوایم حذف کنیم، باید اول جایگزین رو فکر کرده باشیم. (میخوای چاقو رو از بچه بگیری از دستش که نمیکشی، یه چیز جذاب تر نشونش میدی خودش بندازه. مثاله) تو بحث #قهرمان هم گفتم؛ اگر میخوای بَتمن موهوم و اسپایدرمَن دروغین و پرنسس‌های پوشالی رو از بچه بگیری، باید چندتا جایگزین بهش معرفی کرده باشی؛ #قهرمان_های_واقعی … حالا هم اگر میگیم انیمیشن های سراسر تهاجم فرهنگی نه، باید بگیم چی بله؟ یه چیزی جاش داشته باشیم. که این #همت_هنرمندان رو میطلبه و #حمایت مخاطبین رو. بریم سینما؛ بلیتش رو بخریم. تهیه کننده کار ارزشمند رو حمایت کنیم. سودش حتماً به خود ما و نسل ما خواهدرسید. @hejrat_kon البته ما اکران خصوصی‌ش رو دعوت شدیم، مجدد میخوایم بریم سینما ببینیمش 😊 #بچه_زرنگ #پویانمایی #هنر_متعهد

چرا نمیخورن نوشیدنی گازدار؟ چون از بچگی شون در دسترس نذاشتیم تو سفره مون نبوده خودمون هم نمیخوردیم. برخلاف خیلیها که فکر میکنن باید همه چیز در دسترس باشه وگرنه بچه عقده ای میشه، خیر، اتفاقا وظیفه والدین هست که تا یک سنی (حدود ۶-۷ سال) محیط رو کامل مدیریت کنه و برخی چیزها رو محدود، برخی چیزها رو حذف کنه و برخی چیزها رو بسیار در دسترس قرار بده. بعدش دیگه بچه وارد اجتماع میشه و ما دیگه نمیتونیم محدود کنیم. در کنار #مدیریت_محیط، #آموزش غیرمستقیم و گاهی مستقیم هم داریم. از همون اول برای بچه‌ها از مضرات اینها گفتیم. با تکرار و ادبیات قابل فهم برای خود بچه‌ها. اما این سه تا (محیط، الگو، آموزش) کافیه؟ خیر ارائه #جایگزین رکن چهارم هست ما هروقت برای مهمون، نوشیدنی گازدار سر سفره گذاشتیم، برای بچه‌های خودمون دوغ خریدیم یا شربت آماده کردیم. حتی مهمونی خونه نزدیکان هم، اگر دوغ نبود کنار نوشیدنی گازدار، اجازه گرفتیم و یه پارچ شربت درست کردیم آوردیم سر سفره. تا جایی که بچه‌های اونها هم ترغیب میشدن به خوردن شربت به جای نوشابه و دلستر. متاسفانه این چندسال اخیر من و باباشون هم گاهی نوشیدنی گازدار میخوریم. اما باز هم بچه‌ها نمیخورن. براشون نهادینه شده. مخصوصا که انگار تربیت تو #خانواده_چندفرزندی، اثر تجمعی داره. یعنی همديگه رو تقویت میکنن. برای خودشون یک کلونی جداگانه قدرتمند هستن! یعنی تو یه مهمونی فرضاً، اگر دو سه تا بچه باشن که نوشابه میخورن، در مقابل بچه‌های من هم یک تیم ۴-۵ نفره ان که محکم در عقیده و رفتار، پشت هم هستن و با افتخار و بلند میگن ما نمیخوریم. نمیدونم منظورم منتقل شد یا نه. محدود به این مثال نیست ها. کلا یکی از مزایای تربیتی خانواده چندفرزندی، همین پشت هم بودن و گروه بودنه. "احساس تک بودن" نکردن، تک نیفتادن، کمتر تحت تاثیر جمع قرار گرفتن. البته به شرط روابط حسنه بچه‌ها با هم (نسسسسبتا حسنه هم قبوله🤪😉😅) و والدین @hejrat_kon البته که هرچی تربیت و خیر هست از خداونده. هرچی هست لطف خداست. ما مانع شکوفایی فطرت نباشيم خودش خیلیه!