#آیات_نور
سیمای« قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»❤
برخى از اهل كتاب و مشركان، از پيامبر خواستند كه خدايت را براى ما معرفى كن؛ اين سوره كه به منزله شناسنامه خداوند است، نازل شد و خداوند را از داشتن پدر و مادر يا فرزند و همسر و يا شبيه و شريك، پاك و منزه دانست.
اين سوره شامل خالصترين عقايد توحيدى است، از اين رو سوره توحيد و اخلاص نام گرفته است.
در فضيلت اين سوره، روايات بسيارى وارد شده است كه به برخى از آنها اشاره مىشود.
در هر شبانه روز، لااقل يكبار اين سوره را در نمازهاى خود بخوانيد و پس از آن بگوييد: «كذلك الله ربى: پروردگار من چنين است.»
به گفته روايات، اين سوره در اهميّت، به منزله يك سوم قرآن است. يك بار تلاوت آن، برابر تلاوت يك سوم قرآن و دوبار تلاوت آن، معادل دو سوم و سه بار تلاوت آن برابر تلاوت كل قرآن است.
1- پيامبران امين وحىاند؛ خدا به پيامبر فرمود: قُلْ ... او نيز مىگويد: قل ...
2- خداوند، در عين حضور، از ديدگان غايب است و قابل مشاهده نيست. «هُوَ» (اهل توحيد عقيده دارند كه «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ» «2» چشمها او را درك نمىكند ولى او چشمها را درمىيابد.)
3- به سؤالات اعتقادى بايد پاسخ داد. قُلْ هُوَ اللَّهُ ...
4- عقايد حق را بايد به ديگران اعلام كرد. قُلْ هُوَ اللَّهُ ...
5- خداوند در همه چيز يكتاست. در ذات و صفات، در علم و قدرت و حيات و حكمت، در آفرينش و هستى بخشى. «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»
#تفسیر
#اخلاص
@hekmate_bandegi
#آیات_نور
سیمای«اللَّهُ الصَّمَدُ»❤
اللَّهُ الصَّمَدُ
خداوندى كه مقصود همگان است.
«صمد» به معناى قصد كردن است. خداوند صمد است، يعنى همه موجودات در امورشان او را قصد مىكنند و او مقصود همگان است.
حضرت على عليه السلام در تفسير صَمد فرمود: «هو الله الصمد الذى لا من شىء و لا فى شىء و لا على شىء، مبدع الأشياء و خالقها و منشئ الأشياء بقدرته، يتلاشى ما خلق للفناء بمشيته و يبقى ما خلق للبقاء بعلمه» خداوند صمد است، يعنى از چيزى به وجود نيامده، در چيزى فرو نرفته، و بر چيزى قرار نگرفته است، آفريننده اشياء و خالق آنها است، همه چيز را به قدرتش پديد آورده، آنچه براى فنا آفريده به ارادهاش از هم متلاشى مىشود و آنچه براى بقاء خلق كرده به علمش باقى مىماند.
1- توجّه تمام موجودات، خواسته يا ناخواسته به سوى اوست. «اللَّهُ الصَّمَدُ»
2- تنها او غنى است و همه به او محتاجند. «اللَّهُ الصَّمَدُ»
3- تنها خداوند است كه سزاوار قصد كردن است. «اللَّهُ الصَّمَدُ» (حرف الف و لام در الصمد براى حصر است.)
4- موجودات، در همه امورشان محتاج اويند. «اللَّهُ الصَّمَدُ» (كلمه صمد مطلق است و شامل تمام احتياجات مادى و معنوى مخلوقات مىشود.)
#تفسیر
#اخلاص
@hekmate_bandegi
#آیات_نور
سیمای«لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ»❤
لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ
فرزند نياورده و فرزند كسى نيست.
رابطه خداوند با موجودات، رابطه آفرينش است نه زايش. او موجودات را مىآفريند، يعنى از نيستى به هستى مىآورد، نه آنكه خود بزايد. زيرا نوزاد از جنس والدين و در واقع جزئى از آنهاست، در حالى كه هيچ چيز از جنس خداوند و يا جزئى از او نيست.
چون بيشتر مشركان و اهل كتاب براى خداوند فرزند قائل بودند، لذا «لَمْ يَلِدْ» كه به معناى نداشتن فرزند است، مقدّم بر «لَمْ يُولَدْ» آمده است.
موجودات، نه فقط از او زاده نشوند، بلكه حتى از او خارج نشوند، آن گونه كه ميوه از گل، درخت از هسته، آب از ابر و چشمه، آتش از چوب، كلام از دهان، نوشته از قلم، بو از گل، مزه از غذا، فكر از عقل، گرما از آتش، سرما از يخ، خواب و خيال از ذهن، اندوه و شادى و بيم و اميد از دل، صادر و خارج مىشوند.
اين آيه، هم عقيده مسيحيّت كه عيسى را فرزند خدا مىدانند و هم عقيده يهود كه عُزير را فرزند خدا مىدانستند و هم عقيده مشركان جاهلى كه فرشتگان را دختران خدا مىپنداشتند، رد مىكند.
_صَمَديّت و بىنيازى خداوند از همه چيز، دليل آن است كه او نياز به فرزند و والدين ندارد. «اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ»
_خداوند علّتى ندارد و از چيزى به وجود نيامده است. «وَ لَمْ يُولَدْ»
_مولود، معلول است و نمىتواند خدا باشد. «وَ لَمْ يُولَدْ» (چگونه مسيحيان عيسى را مولود مريم، ولى باز هم او را خدا مىدانند؟)
#تفسیر
#اخلاص
@hekmate_bandegi
#آیات_نور
سیمای«وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ»❤
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
و هيچ همتايى براى او نباشد.
«كفو» به معناى شبيه و نظير و مانند است. چنانكه در بحث ازدواج، توصيه شده همسرى انتخاب كنيد كه «كفو» شما باشد. يعنى در دين و اخلاق شبيه و مانند شما باشد.
خدا صمد است، يعنى او از ديگران بىنياز و همه به او نيازمندند. بنابراين نمىتواند همتايى داشته باشد، زيرا همتاى او بايد بىنياز از او باشد كه اين با صمد بودن خدا سازگار نيست.
آيه قبل، فرزند بودن و فرزند داشتن را از خدا نفى كرد، اين آيه وجود هرگونه همسر را از او نفى مىكند. چنانكه در آيهاى ديگر مىفرمايد: «مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً» او نه همسرى انتخاب كرده و نه فرزندى دارد.
1- نه در ذات، نه در صفات و نه در افعال، هيچ كس و هيچ چيز شبيه و مانند خداوند نيست. «وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»
2- خداوند شبيه ندارد تا بتواند شريك او در امور هستى گردد. «وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»
«والحمد للّه ربّ العالمين»
#تفسیر
#اخلاص
@hekmate_bandegi