◀️ نود و یکمین جلسه گروه علمی علوم انسانی مجمع عالی حکمت اسلامی با موضوع " نقش انقلاب اسلامی در احیای علوم انسانی"با ارائه حجت الاسلام والمسلمین محمد علی سوادی– دوشنبه 15 بهمن 97 :
⏪ انقلاب اسلامی و احیای علوم انسانی اسلامی
1.مراد از علوم انسانی اسلامی
2.وضعیت علوم انسانی اسلامی پیش از انقلاب
3.وضعیت علوم انسانی در دوره 40 ساله پسا انقلاب
4.تغییر نگرش بخشی به دین (توجه متفاوت به غایت و مبنای دین،
توحید، ولایت فقیه، توجه به مؤلفه های اصلی دین (عدالت مصلحت عقل و عقلانیت)
5.توجه دادن به ساحت های اجتماعی – سیاسی دین و بی تفاوت نبودن حوزه نسبت به مسائل جامعه
6.آزاداندیشی و شکستن انحصار دین در دست متولیان خاص
7.بیدار و حساس ساختن جامعه و ایجاد روح مطالبه گری در ایشان نه تنها نسبت به امر دنیا بلکه دین شان
8.توجه دادن به اهمیت مردم، نقش آفرینی مردم، حق مردم، کرامت انسان و عزت ملی و نیازمندی به تمشیت امور بر اساس حکمت و عقل و عقلانیت و حاکم ساختن اهل حکمت و خرد و تقوی بر جامعه
9.توجه به نگرش تحول آفرینی بنیادین در تمام سطوح جامعه و جهان و پیشرفت گرایی جامع و ژرف، از راه تبیین:
الف. ضرورت تحلیل جامع از احیای انقلاب اسلامی
ب. نیازمندی به علوم انسانی سکان دار
ج. ناکارآمدی علوم انسانی در صورت غفلت از ضعف های:
فرهنگ سیاسی، فرهنگ اقتصادی ، فرهنگ تربیتی- فرهنگ روانشناختی و جامعه شناختی و ناکارآمدی بخش های گوناگون نظام.
✅http://hekmateislami.com/?p=5714
@hekmateislamii
◀️ هشتاد و سومین جلسه گروه علمی فلسفه سیاسی مجمع عالی حکمت اسلامی با موضوع " انقلاب اسلامی و فلسفه سیاسی غیبت"با ارائه حجت الاسلام دکتربهروزی لک– چهارشنبه 24 بهمن 97 :
⏪ تأسیس نظام ولایت فقیه در فرایند انقلاب اسلامی از منظر تکامل تاریخی دین قابل تبیین بوده و بر اساس تبیین ولایت فقیه با توضیح چرایی علت غیبت امام معصوم ع و فلسفه نیابت می¬توان گفت: دین کامل بعد از قرنها در نهایت به دست پیامبر ختمی مرتبت ابلاغ گشته و بشر نیازی به تجدید دین نداشته است، اما این دین بر اساس مبانی امامیه در عصر ظهور موعود غالب شده و اظهار خواهد یافت. اما در این میان دو دوره متمایز جامعه اسلامی با ظهور امام معصوم ع و در دوره دیگر با غیبت ایشان مواجه شده است. انقلاب اسلامی به دوران غیبت مرتبط می¬شود. اما چگونگی ارتباط آن با عصر ظهور 250 سال و به بیان دیگر چرایی غیبت امام و تبیین ولایت فقیه بر اساس آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
بحث مشابهی را نیز فارابی در رساله المله و در مباحث دیگر خود مطرح کرده است که در غیاب رییس اول مدینه فاضله چه وضعیتی خواهد داشت. اما بحث غایب در فلسفه سیاسی فارابی و به تبع آن در مباحث ولایت فقیه چگونگی ارتباط و پیوند زدن این عصر با علت نبود رییس اول در بحث فارابی و بحث ولایت فقیه در مباحث جاری است. تلاش این سمینار آن است که ولایت فقیه را از منظر چرایی نبود امام معصوم ع و غیبت وی تبیین نماید.
🔹خلاصه نظریه پیشنهادی: فلسفه سیاسی غیبت
بر اساس قرآن کریم و مبانی شیعی، اسلام دینی کامل است که با فراهم شدن آمادگی انسانها برای پذیرش آخرین پیام وحی محقق گشته است. اما در اینجا سه مرحله کمال دین مطرح است:
1. کمال ابلاغی دین؛
آیه اکمال مبین آن است؛
2. تحقق دین کامل:
که آیه اظهار و ادله دیگر مبین آن هستند که این دین کامل به دست آخرین موعود الهی محقق خواهد شد.
3. اضطرار به حجت و امام معصوم ع پس از عصر خاتمیت:
طبق اعتقاد شیعی امام به عنوان انسان کامل در هر عصری ضرورت دارد و از این امر به عنوان آموزه اضطرار به حجت در متون شیعی یاد شده است. امام در عصر انبیای الهی توسط ایشان محقق شده است، و در دوران پس از رسالت ختمی مرتب توسط جانشینان آن حضرت تحقق می¬یابد. طبق فرمایش امیر المومنین ع در نهج البلاغه امام می تواند خائف مغمور یا ظاهر مشهور باشد: «اللَّهُمَّ بَلَى لَاتَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ، إِمَّا ظَاهِراً مَشْهُوراً، و إِمَّا خَائِفاً مَغْمُوراً، لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ و بَيِّنَاتُهُ»
4. ضرورت ظهور امامان در 250 سال نخست برای تحقق اشباع تعلیمی:
به نظر میرسد این مرحله توسط ائمه یازدگانه در طول 250 سال دوران امامت شکل گرفته است که با تعلیم دین ابلاغ شده و بیان زوایای مختلف مورد نیاز انسانها به دلیل عدم آمادگی انسانها برای تحقق دین کامل در جهان و به رغم شهادت همه امامان به دست ظالمان، این مأموریت را به انجام رسانیده¬اند. اما با تحقق اشباع تعلیم دین از یک سو و عدم آمادگی تحقق کامل دین در خارج از سوی دیگر، ضرورت ظهور امام به رغم ضرورت وجود وی برطرف خواهد شد. بدین جهت است که موجه خواهد بود امام معصوم ع با انجام وظایف تکوینی در پس غیبت قرار گیرد. و بدین جهت غیبت امری موجه خواهد بود...
ادامه در...
✅http://hekmateislami.com/?p=5761
@hekmateislamii
◀️ یکصد و پنجاه و نهمین جلسه گروه علمی عرفان مجمع عالی حکمت اسلامی با موضوع "انقلاب اسلامی و جریان شناسی عرفان"با ارائه حجت الا سلام والمسلمین محمد جواد رودگر– چهارشنبه 24 بهمن 97 :
⏪تحلیل و درک کمی و کیفی نقش عرفان در حدوث و بقاء و نظریه ولایت مطلقه فقیه و نقش انقلاب اسلامی در توسعه و تعمیق عرفان اسلامی ضرورتی اجتناب ناپذیر هست. از سوی دیگر شناختن جریان های عرفانی که در پرتو انقلاب اسلامی رشد کرده اند، چه جریانهای صادق و چه جریانهای کاذب نیز امری لازم و بلکه ضروری است که بایسته است بزرگان اهل معرفت و شخصیت هائی که درک و درد انقلاب اسلامی و عرفان حقیقی را دارند وارد میدان شده و هرکدام به موضوع یا مسئله ویا جریانی بپردازند و رابطه و کارکرد عرفان اسلامی را در تکوین و تکامل تمدن نوین اسلامی مورد ارزیابی قرار دهند.
🔹 چنانکه عرض شد شناخت جریانهای عرفانی اعم از راستین و دروغین و بررسی همه جوانب آنها امری لازم است و بدون انکه وارد جریان خاصی بصورت مصداقی شویم در خصوص چرائی و چگونگی پرداختن به جریانهای انحرافی عرفانی در درون حوزه نکاتی را تقدیم می کنم:
🔸الف) چرائی شناخت جریانهای عرفان انحرافی
1-دفاع از عرفان صائب و صادق ریشه دار در عمق سرزمین طیبه معارف اسلامی که تراث غنیم و قویم عارفان مسلمان در طول قرون متمادی است و نقش برجسته و سترگی در توسعه، تعالی و تعمیق فرهنگ و تمدن اسلامی داشته اند.
2-تحقق و تبلور "جهاد کبیر" در ساحت عرفان، آموزه ها و گزاره های عرفانی که جهادی تبیینی است تا زمینه های تهاجم به عرفان اصیل اسلامی در مراکز علمی حوزوی و دانشگاهی فراهم نشود.
3-حضور بالفعل و فعال فکری و معرفتی در تقابل با جریانهای انحرافی عرفان و تفکیک مسئولیت های امنیتی- فیزیکی از مسئولیت های علمی و فرهنگی.
4-تبیین و تعلیل مغالطات معرفت شناختی و روان شناختی برخی از جریانهای عرفانی درون حوزوی با ذکر شواهد و مصادیق کلامی – کرداری و بیانی و بنانی.
5-تبیین راهبردهای مقابله رفعی و دفعی با جریانهای انحرافی در عرصه عرفان.
🔸ب) چگونگی شناخت جریانهای عرفان انحرافی
1- ارتباط از نزدیک و برگزاری جلسات گفتگو با رهبران و مریدان تآثیرگذار و ذی نفوذ جریانهای انحرافی با رعایت همه معیارهای علمی و موازین اخلاقی.
2- برگزاری جلسات نقد و بررسی جریانهای انحرافی بصورت شفاف و عالمانه و به هنگام و در زمان خودش تا مصداق "وفی التاخیرآفات" نشویم.
3- بیان تحلیلی پیشینه علمی و زندگی سیاسی – اجتماعی رهبران جریانهای عرفان انحرافی با هدف تحلیل صلاحیت های عمومی و علمی رهبری چنین جریانهائی(البته با رعایت همه جوانب شرعی و اخلاقی).
4- تبیین نرم و روان، مستدل و عقلانی موضوعات و مواضع انحرافی جریانهای منحرف عرفانی بصورت نقل و نقد.
5-نقد جریانهای انحرافی بصورت ایجابی در مرحله اول و سلبی در مرحله بعدی و همچنین نقد ترکیبی(ایجابی – سلبی) روشمند و سازنده با هدف روشنگری بخصوص برای مریدان و طرفداران.
🔹بعد از بیان موارد یاد شده لازم است به برخی از مواضع و موضوعات، مصادیق و رفتارهای انحرافی یکی از جریانهای اخیر اشاراتی داشته باشیم:
1-وجود مغالطات معرفتی در تبیین مفهومی و بیان مصداقی ظرفیت انسان برای دست یابی به مقام ولایت الهیه و برداشت های نادرست و در برخی موارد انحرافی و تفاسیر برآی از آیات و احادیث. واین درحالی است که در کتب و صحف عرفانی با دقت و ظرافت، با برهان عقلی و نقلی مورد تحلیل و تآویل قرار گرفته اند(شواهد مثال در جلسه مطرح شد).
2-دعوت به "خود"، "انانیت" و "منیت" در بیان و تبیین استاد سلوکی و تفسیر نادرست از برخی آیات و روایات(برخی شواهد و قرائن موجود در جلسه مورد بحث قرار گرفت).
3-استخدام برخی آموزه های اسلامی و نصوص دینی برای رسیدن به اهداف و مصادره به مطلوب کردن آنها(نمونه هائی از آنها درجلسه مورد گفتگو واقع شد).
4-گزارش برخی مغالطات روان شناختی، کنشگرانه و حتی عصبیت های دور از بدیهی ترین آموزه های اخلاق و شرعی که در گفتار و رفتار بروز و ظهور کرد(با ذکر مصادیق درجلسه).
5-اشتباهات فاحش در اجتماعی کردن عرفان و عمومی سازی معارف،مسائل و دستورالعمل های عرفانی بخصوص برای سطوح پائین و میانی از نسل جوان جامعه.
6-بیان و تبیین اجمالی برخی تناقضات معرفتی و رفتاری جریان عرفان انحرافی(با ذکر برخی شواهد).
7-درگیر شدن با توهمات سلوکی و خیال پردازی ها در بیان تمثلات و همچنین تربیت نادرست عرفانی – معنوی با ایجاد توهم و تخیل نسبت به برخی خواب ها و باصطلاح کشف و شهودهای مریدان(با ذکر برخی مصادیق و شواهد).
8-نقد برخی مدعیات عرفانی اعم از مدعیات نظری و سلوکی(با ذکر برخی موارد بصورت مستند.
✅http://hekmateislami.com/?p=5764
@hekmateislamii