#مگه_میترسی؟ راوی: ابراهیم سنجری عملیات والفجربود.حاجی میخواست از خط بازدید کند، میگفت: باید خودم از نزدیک در جریان عملیات قرار بگیرم تا بتونم وضعیت رو بهتر کنترل و هدایت کنم. به طرف خط در حال حرکت بودیم. همینطور که میرفتیم، یک هواپیمای عراقی بالای سرمان ظاهر شد. مانده بودم چه کنم، دستپاچه شده بودم. هواپیما بدجور بالای سرما ویراژ میداد.در این حین، چشمم به سنگ بزرگی که کنار جاده بود، افتاد.سریع زدم روی ترمز تا برویم و آن سنگ را پناه خود قرار دهیم. حاجی پرسید: چرا وایستادی؟ گفتم: مگه هواپیما رو نمبینی حاجی؟ عراقیه. گفت: خب باشه، مگه میترسی؟ گفتم: الانه که ما رو بزنه، خیلی پایین پرواز میکنه. با همان آرامش قبلی اش گفت: « لا حول و لا قوه الا بالله، به حرکتت ادامه بده» مجبور بودم که اطاعت کنم. هواپیما شروع کرد به تیراندازی، چند تیر هم به عقب وانت خورد و آن را سوراخ کرد. نگاهی به حاجی انداختم، دیدم آرام و بی خیال نشسته و هیچ استرسی در چهره¬اش مشاهده نمیشود. من هم از آن اتکا به خدای بسیار زیادی که داشت، روحیه گرفتم و به راهم ادامه دادم. 📚کتاب: برای خدا اخلاص بود (مجموعه ای از خاطرات شهید حاج ابراهیم همت)صفحه 55 💟 @hemmat_hadi