"ایران" کلمه ای ست که در هر شرایطی تارهای قلبم را مرتعش میکند.عشق به "وطن" یک عشق "آمدنی" بود که نمیدانم کی و کجا وارد قلبم شد. اما بیشتر احساس میکنم به قول متکلمان "قدیم" است تا "حادث". این روزها اما، اولین بار است که آرزو میکنم کاش اهل کشور "مصر" بودم. نزدیکی های "گذرگاه رفح" . اما با همین هوش ایرانی. شرط می بندم که می توانستم راهی پیدا کنم برای آوردن شما ....برای اینکه خانه ام را با شما تقسیم کنم. اینجا ما غذا نمیخوریم، آب نمیخوریم.... قطرات آب خودشان شاهدند که هر بار جرعه ای می نوشیم، حناق می شود در گلویمان از فکر قحطی آب غزه. کمتر کودکانمان را میبوسیم از غم پدری که بغض کرده بود و برای نوزاد شهیدش لالایی "همه ی ما فدای مقاومت" میخواند. پاره ی تنم، خواهر و برادر فلسطینیَم... اینجا زندگی سخت تلخ شده. ماراهم کنار خودتان ببینید. ما هم وطنیم. در کشور "اسلام".❤️😭 #مونولوگ https://eitaa.com/physicist_actor